ನಿರ್ವಚನ: ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಕೇಳಿ!
Listen to summary in English
ಮೂಲ ವಚನ (Original Vachana in Kannada)
ತನ್ನ ತಾನರಿಯಬೇಕಲ್ಲದೆ?
ತನ್ನಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಸ್ವಯವಾಗಿರಲು,
ಅನ್ಯರ ಕೇಳಲುಂಟೆ?
ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನಾ,
ನೀನರಿವಾಗಿ ಮುಂದೋರಿದ ಕಾರಣ,
ನಿಮ್ಮಿಂದ ನಿಮ್ಮನರಿದೇನಯ್ಯಾ ಪ್ರಭುವೇ.
ರೋಮನೈಸ್ಡ್ ಲಿಪ್ಯಂತರ (Romanized Transliteration)
tanna tānaribēkallade?
Tannalli arivu svayavāgiralu,
anyara kēḷaluṇṭe?
Cennamallikārjunā,
nīnarivāgi mundōrida kāraṇa,
nimminda nimmanaridēnayyā prabhuvē.
ಭಾಗ ೧: ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನುವಾದಗಳು (English Translations)
ಈ ಆಳವಾದ ಮತ್ತು ಬಹುಮುಖಿ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ, ವಚನದ ಎರಡು ವಿಭಿನ್ನ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನುವಾದಗಳನ್ನು ಕೆಳಗೆ ನೀಡಲಾಗಿದೆ.
1. ಅಕ್ಷರಶಃ ಅನುವಾದ (Literal Translation)
This translation adheres strictly to the original meaning and structure, aiming for maximum fidelity to the Kannada text.
if not to know oneself?
When awareness is innate within the self,
is there a need to ask others?
O Chennamallikarjuna,
because You appeared as awareness itself,
by You, I came to know You, O my Master.
2. ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಅನುವಾದ (Poetic Translation)
This translation seeks to capture the essential spirit, emotion (Bhava), and philosophical depth of the Vachana, rendering it as an English poem that reflects the original's rhythm and mystical paradox.
what harvest can this bring,
if I have not learned to know my Self?
When the light of knowing shines within,
why ask another for a thing?
My Lord, of jasmine hills the King,
You came to me as my own sight.
It was by Your light, and Yours alone,
that I could see Your light.
ಅನುಭಾವ ಕಾವ್ಯಾನುವಾದ (Mystical Poetic Translation)
This knowing all, if the Self I do not find?
Why seek a guide, a word, a borrowed art,
When Knowing's sun is native to the heart?
O Jasmine Lord, my love, my only King,
A greater truth, Your grace alone could bring.
You came as vision in my soul's own eye,
The light that knew You was Your light nearby.
No 'I' remained to claim the final prize,
For I saw You, my Lord, through Your own eyes.
ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯ ವಚನದ ಆಳವಾದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ: "ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನರಿದು ಫಲವೇನಯ್ಯಾ"
ಭಾಗ ೨: ಮೂಲಭೂತ ವಿಶ್ಲೇಷಣಾತ್ಮಕ ಚೌಕಟ್ಟು (Fundamental Analytical Framework)
ಈ ವರದಿಯು ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ "ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನರಿದು ಫಲವೇನಯ್ಯಾ" ಎಂಬ ವಚನವನ್ನು ಕೇವಲ ಸಾಹಿತ್ಯಕ ಕೃತಿಯಾಗಿ ನೋಡದೆ, ಅದೊಂದು ಸಮಗ್ರ ಅನುಭಾವಿಕ, ಯೌಗಿಕ, ತಾತ್ವಿಕ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ಮಾನವ ವಿದ್ಯಮಾನವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿ, ಒಂದು ಆಳವಾದ ಮತ್ತು ಬಹುಮುಖಿ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯು ನಿಗದಿತ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಮೂಲಕ ವಚನದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪದರವನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತದೆ.
1. ಸನ್ನಿವೇಶ (Context)
ಯಾವುದೇ ಪಠ್ಯದ ಆಳವಾದ ಅರ್ಥವನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಲು ಅದರ ಸನ್ನಿವೇಶವನ್ನು (context) ಅರಿಯುವುದು ಮೊದಲ ಮತ್ತು ಅತಿಮುಖ್ಯವಾದ ಹೆಜ್ಜೆ. ಈ ವಚನವು ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪಯಣದ ಒಂದು ನಿರ್ಣಾಯಕ ಘಟ್ಟವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ.
ಪಾಠಾಂತರಗಳು (Textual Variations)
ಈ ವಚನವು ಕನ್ನಡ ವಚನ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಸಂಪಾದಿತ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರವಾದ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಅಂಗೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ರೂಪವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಸಿರಿಗೆರೆಯ ಶ್ರೀ ತರಳಬಾಳು ಜಗದ್ಗುರು ಬೃಹನ್ಮಠದಿಂದ ಪ್ರಕಟಿತವಾದ 'ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿ ವಚನ ಸಮಗ್ರ ಸಂಪುಟ'ದಲ್ಲಿ ಇದು 112ನೆಯ ವಚನವಾಗಿ ದಾಖಲಾಗಿದೆ. ಡಾ. ಆರ್. ಸಿ. ಹಿರೇಮಠರಂತಹ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಸಂಪಾದಿಸಿದ ಮತ್ತು ಬೆಂಗಳೂರು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಂತಹ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಪ್ರಕಟಿಸಿದ ಇತರ ಪ್ರಮುಖ ಸಂಪುಟಗಳನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಿದಾಗ, 'ಫಲವೇನಯ್ಯಾ' ಎಂಬಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳು ಅಥವಾ ವಿರಾಮ ಚಿಹ್ನೆಗಳಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಗಳಿರಬಹುದಾದರೂ, ವಚನದ ಮೂಲ ಆಶಯ ಮತ್ತು ಪದಬಂಧದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಗಮನಾರ್ಹ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳು ಕಂಡುಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಇದು ಈ ವಚನದ ಪಾಠವು ಶತಮಾನಗಳಿಂದ ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡು ಬಂದಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ದೃಢೀಕರಿಸುತ್ತದೆ.
ಶೂನ್ಯಸಂಪಾದನೆ (Shunyasampadane)
'ಶೂನ್ಯಸಂಪಾದನೆ'ಯು (Shunyasampadane) ವಚನಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ ಶರಣರ ನಡುವಿನ ತಾತ್ವಿಕ ಸಂವಾದಗಳನ್ನು ನಾಟಕೀಯವಾಗಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಡುವ ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟ ಗ್ರಂಥವಾಗಿದೆ. ಗೂಳೂರು ಸಿದ್ಧವೀರಣ್ಣೊಡೆಯನಿಂದ ಸಂಪಾದಿತವಾದ 'ಶೂನ್ಯಸಂಪಾದನೆ'ಯಂತಹ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಈ ವಚನವು ನೇರವಾಗಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆಯೇ ಎಂಬುದನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸುವುದು ಕಷ್ಟಸಾಧ್ಯವಾದರೂ, ಅದರ ತಾತ್ವಿಕ ತಿರುಳು 'ಶೂನ್ಯಸಂಪಾದನೆ'ಯ ಹೃದಯಭಾಗದಲ್ಲಿದೆ. ವಿಶೇಷವಾಗಿ, ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯು ಅನುಭವ ಮಂಟಪವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದಾಗ ಅಲ್ಲಮಪ್ರಭುವಿನೊಂದಿಗೆ ನಡೆದ ಸಂವಾದದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಈ ವಚನದ ಆಶಯವು ಕೇಂದ್ರಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ.
ಅನುಭವ ಮಂಟಪವು ಕೇವಲ ಪಾಂಡಿತ್ಯ ಪ್ರದರ್ಶನದ ವೇದಿಕೆಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಅದು ಅನುಭಾವಿಗಳ ಕೂಟವಾಗಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರವೇಶ ಪಡೆಯಲು ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞಾನಕ್ಕಿಂತ ಅನುಭಾವದ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಮಪ್ರಭುವು ಹೊಸದಾಗಿ ಬಂದ ಶರಣರನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿ, ಅವರ ಜ್ಞಾನವು ಕೇವಲ ಬೌದ್ಧಿಕವೇ ಅಥವಾ ಅನುಭವಾತ್ಮಕವೇ ಎಂದು ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದನು. ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ, ಈ ವಚನವು ಒಂದು "ಗುರುತಿನ ಮಾತು" (password) ಅಥವಾ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅರ್ಹತೆಯ ಪರೀಕ್ಷೆಯಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ. "ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನರಿದು ಫಲವೇನು?" ಎಂದು ಕೇಳುವ ಮೂಲಕ, ಅಕ್ಕನು ಲೌಕಿಕ ಮತ್ತು ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಜ್ಞಾನದ ಮಿತಿಯನ್ನು ಘೋಷಿಸುತ್ತಾಳೆ. "ತನ್ನ ತಾನರಿಯಬೇಕು" ಎಂದು ಹೇಳುವ ಮೂಲಕ, ಅನುಭವ ಮಂಟಪದಲ್ಲಿ ಮಾನ್ಯವಾಗಿದ್ದ ಏಕೈಕ ಜ್ಞಾನಮಾರ್ಗವಾದ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಬದ್ಧತೆಯನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಹೀಗಾಗಿ, ಈ ವಚನವು ಕೇವಲ ಒಂದು ತಾತ್ವಿಕ ನಿಲುವಲ್ಲ, ಅದು ಅನುಭಾವ ಮಂಟಪದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪೌರತ್ವವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಬೇಕಾದ ಅರ್ಹತೆಯ ಘೋಷಣೆಯಾಗಿದೆ.
ಸಂದರ್ಭ (Context of Utterance)
ಈ ವಚನದ ಸೃಷ್ಟಿಗೆ ಮೂಲ ಕಾರಣ ಒಂದು ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸೆಯ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು (epistemological crisis). ಇದು ಎರಡು ಬಗೆಯ ಅರಿವಿನ ನಡುವಿನ ಸಂಘರ್ಷದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದೆ: ಒಂದು, ಹೊರಗಿನ ಪ್ರಪಂಚ, ಶಾಸ್ತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಇತರರಿಂದ ಪಡೆದ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುವುದು ('ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನರಿದು'); ಮತ್ತೊಂದು, ತನ್ನೊಳಗಿನ ಸತ್ಯವನ್ನು ನೇರವಾಗಿ, ಮಧ್ಯವರ್ತಿಗಳಿಲ್ಲದೆ ಅನುಭವಿಸುವುದು ('ತನ್ನ ತಾನರಿಯಬೇಕು').
ಈ ವಚನವು ಅಕ್ಕನ ಜೀವನದ ಯಾವ ಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ರಚಿತವಾಯಿತು ಎಂಬುದನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಿದಾಗ, ಅದು ಅನುಭವ ಮಂಟಪದಲ್ಲಿ ಶರಣರೊಡನೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಅಲ್ಲಮಪ್ರಭುವಿನೊಡನೆ, ಸಂವಾದ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಲಘಟ್ಟಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ್ದೆಂದು ಬಲವಾಗಿ ವಾದಿಸಬಹುದು. ಅಲ್ಲಮನು ಅಕ್ಕನ ವೈರಾಗ್ಯದ ಸತ್ಯಾಸತ್ಯತೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಅವಳ ಜ್ಞಾನದ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಲು ಕೇಳಿದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರವಾಗಿ ಅಥವಾ ತನ್ನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪಯಣದ ಮೂಲತತ್ವವನ್ನು ಘೋಷಿಸುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಈ ವಚನವು ಹುಟ್ಟಿರಬಹುದು. ಆ ಸಂವಾದದ ಕೇಂದ್ರವೇ ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಅನುಭಾವದ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಾಗಿತ್ತು. ಈ ವಚನವು ಆ ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಸಾರವನ್ನು ಹಿಡಿದಿಡುತ್ತದೆ.
ಪಾರಿಭಾಷಿಕ ಪದಗಳು (Loaded Terminology)
ಈ ವಚನದಲ್ಲಿ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕವಾಗಿ, ತಾತ್ವಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಅನುಭಾವಿಕವಾಗಿ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಪಡೆದ ಪದಗಳು ಹಲವಾರಿವೆ. ಇವುಗಳ ಆಳವಾದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯನ್ನು ಮುಂದಿನ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ಮಾಡಲಾಗುವುದು. ಪ್ರಮುಖ ಪದಗಳೆಂದರೆ: ಎಲ್ಲ (Ellavu), ಅರಿದು (Aridu), ಫಲ (Phala), ತನ್ನ (Tanna), ಅರಿವು (Arivu), ಸ್ವಯಂ (Swayam), ಅನ್ಯರ (Anyara), ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ (Chennamallikarjuna), ನೀನು (Neenu), ಪ್ರಭುವೇ (Prabhuve).
2. ಭಾಷಿಕ ಆಯಾಮ (Linguistic Dimension)
ವಚನದ ಭಾಷೆಯು ಸರಳವಾಗಿ ಕಂಡರೂ, ಅದರೊಳಗಿನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪದವೂ ತಾತ್ವಿಕ ಆಳವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇಲ್ಲಿನ ಪದಗಳ ನಿರುಕ್ತಿ, ಬೇರು ಮತ್ತು ಅರ್ಥಗಳನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸುವುದರಿಂದ ವಚನದ ಒಳನೋಟಗಳು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತವೆ.
ಪದ-ಹಾಗೂ-ಪದದ ಗ್ಲಾಸಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಲೆಕ್ಸಿಕಲ್ ಮ್ಯಾಪಿಂಗ್ (Word-for-Word Glossing and Lexical Mapping)
ಈ ವಚನದ ಪ್ರಮುಖ ಪದಗಳನ್ನು ಅವುಗಳ ನಿರುಕ್ತಿ, ಅಕ್ಷರಶಃ ಅರ್ಥ, ಸಂದರ್ಭೋಚಿತ ಅರ್ಥ ಮತ್ತು ಅನುಭಾವಿಕ ಅರ್ಥಗಳೊಂದಿಗೆ ಈ ಕೆಳಗಿನ ಕೋಷ್ಟಕದಲ್ಲಿ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಕೋಷ್ಟಕ 1: ಪ್ರಮುಖ ಪದಗಳ ಲೆಕ್ಸಿಕಲ್ ಮತ್ತು ತಾತ್ವಿಕ ಮ್ಯಾಪಿಂಗ್
ಕನ್ನಡ ಪದ | ನಿರುಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಧಾತು (Etymology & Root) | ಅಕ್ಷರಶಃ ಅರ್ಥ (Literal Meaning) | ಸಂದರ್ಭೋಚಿತ ಅರ್ಥ (Contextual Meaning) | ಅನುಭಾವಿಕ/ತಾತ್ವಿಕ ಅರ್ಥ (Mystical/Philosophical Meaning) | ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸಮಾನಾರ್ಥಕಗಳು (English Equivalents) |
ಎಲ್ಲವನರಿದು | ಎಲ್ಲ (all) + ಅನು (accusative) + ಅರಿದು (having known). ದ್ರಾವಿಡ ಮೂಲ 'ಅರಿ' (to know). | ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿಳಿದುಕೊಂಡು. | ಎಲ್ಲಾ ಬಾಹ್ಯ, ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಮತ್ತು ಲೌಕಿಕ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸಿಕೊಂಡು. | ತನ್ನಿಂದ ಭಿನ್ನವಾದ, ವಸ್ತುನಿಷ್ಠ, ಪರಿಕಲ್ಪನಾತ್ಮಕ ಜ್ಞಾನವನ್ನು (Jnana) ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ ಸ್ಥಿತಿ. | Knowing all, having learned everything, mastery of all subjects. |
ಫಲವೇನು | ಫಲ (fruit, result) + ಏನು (what). ಸಂಸ್ಕೃತದಿಂದ ಎರವಲು. | ಏನು ಹಣ್ಣು? ಏನು ಪ್ರಯೋಜನ? | ಅಂತಹ ಅಪಾರ ಜ್ಞಾನದಿಂದಾಗುವ ಅಂತಿಮ ಪ್ರಯೋಜನವೇನು? | ಮೋಕ್ಷದ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಅದರ ಮೌಲ್ಯವೇನು? ಅದು ಐಕ್ಯಸ್ಥಿತಿಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುವುದೇ? | What is the result? What is the point? What is the use? |
ತನ್ನ ತಾನರಿಯಬೇಕು | ತನ್ನ (one's own) + ತಾನು (self) + ಅರಿಯಬೇಕು (must know). ಆತ್ಮ-ವಿಮರ್ಶೆಯ ತೀವ್ರತೆ. | ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ತಿಳಿಯಬೇಕು. | ಬಾಹ್ಯ ಜ್ಞಾನದ ಹುಡುಕಾಟವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ಆಂತರಿಕ ಅನ್ವೇಷಣೆಗೆ ತಿರುಗಬೇಕು ಎಂಬ ಒತ್ತಾಯ. | ಆತ್ಮ-ವಿಚಾರದ ಮೂಲಭೂತ ಅಭ್ಯಾಸ; ಅರಿಯುವವನು (subject) ತನ್ನನ್ನೇ ಅರಿಯಬೇಕಾದ ವಸ್ತುವನ್ನಾಗಿ (object) ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ. | Must know oneself, self-realization is necessary. |
ಅರಿವು | ದ್ರಾವಿಡ ಧಾತು 'ಅರಿ' (ತಿಳಿ, to know). | ತಿಳುವಳಿಕೆ, ಪ್ರಜ್ಞೆ, ಜ್ಞಾನ. | ತನ್ನಲ್ಲೇ ಸಹಜವಾಗಿರುವ, ಬಾಹ್ಯ ಮೂಲದಿಂದ ಪಡೆಯದ ಜ್ಞಾನ. | ಕೇವಲ ಜ್ಞಾನವಲ್ಲ (Jnana), ಇದು ಶುದ್ಧ, ಅದ್ವೈತ ಪ್ರಜ್ಞೆ (Chit). ಇದು ಬೇರೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಬೆಳಗುವ ಬೆಳಕು. ಇದು ತಿಳಿಯುವ ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲ, ಇರುವಿಕೆಯ ಸ್ಥಿತಿ. 'ಅರಿವೇ ಗುರು' ಎಂಬುದು ಇದರ ತಿರುಳು. | Awareness, consciousness, knowing, realization, perception. |
ಸ್ವಯಂ | ಸಂಸ್ಕೃತ. ಸ್ವ (self) + ಅಯಮ್ (this). | ತಾನಾಗಿಯೇ, ಸಹಜವಾಗಿ. | ಹೊರಗಿನಿಂದ ಪಡೆದದ್ದಲ್ಲ, ಆತ್ಮನಲ್ಲಿಯೇ ಸಹಜವಾಗಿ ನೆಲೆಸಿರುವುದು. | ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಸ್ವಯಂ-ಪ್ರಕಾಶಕ (Swayamprakasha) ಎಂಬ ಗುಣ. ಅದನ್ನು ನೋಡಲು ಬೇರೆ ಬೆಳಕಿನ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ. | Innately, spontaneously, by itself, automatically. |
ಅನ್ಯರ | ಅನ್ಯ (other) + ಅರ (genitive plural). ಸಂಸ್ಕೃತ. | ಇತರರ. | ಗುರುಗಳು, ಗ್ರಂಥಗಳು, ಅಥವಾ ಇತರ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಂತಹ ಬಾಹ್ಯ ಜ್ಞಾನದ ಮೂಲಗಳು. | ಅರಿಯುವವನು-ಅರಿಯಲ್ಪಡುವ ವಸ್ತು ಎಂಬ ದ್ವೈತವನ್ನು ಬಲಪಡಿಸುವ ಯಾವುದೇ ಜ್ಞಾನದ ಮೂಲ; ತನ್ನೊಳಗಿನ ದೈವಕ್ಕೆ ಹೊರತಾದದ್ದು. | Of others, from another, external. |
ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ | ಅಚ್ಚಗನ್ನಡ ನಿರುಕ್ತಿ: ಮಲೆ+ಕೆ+ಅರಸನ್ (ಮಲೆಗೆ ಅರಸನ್). ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ: ಚೆನ್ನ (beautiful) + ಮಲ್ಲಿಕಾ (jasmine) + ಅರ್ಜುನ (ಶಿವ). | ಬೆಟ್ಟಗಳ ರಾಜ. / ಮಲ್ಲಿಗೆಯಂತೆ ಸುಂದರನಾದ ಅರ್ಜುನ (ಶಿವ). | ಅಕ್ಕನ ಇಷ್ಟದೇವತೆ ಮತ್ತು ದೈವಿಕ ಪತಿ. | ನಿರಾಕಾರ ಪರತತ್ವದ ಸಾಕಾರ, ವೈಯಕ್ತಿಕ ಮತ್ತು ಸುಂದರ ರೂಪ. ಈ ಹೆಸರು ದೈವವನ್ನು ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ, ನೈಸರ್ಗಿಕ ಭೂದೃಶ್ಯದಲ್ಲಿ (ಬೆಟ್ಟ) ನೆಲೆಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ, ಅಮೂರ್ತ ದೂರವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುತ್ತದೆ. | Chennamallikarjuna, Lord of the Jasmine Hills, The Beautiful Lord of Mallikarjuna. |
ನೀನರಿವಾಗಿ | ನೀನು (You) + ಅರಿವು (awareness) + ಆಗಿ (having become). | ನೀನೇ ಅರಿವಾಗಿ. | ನೀನು ನನ್ನೊಳಗಿನ ಅರಿವಾಗಿಯೇ ಪ್ರಕಟಗೊಂಡ ಕಾರಣ. | ಸಾಧಕನ ಅರಿವು ('ಅರಿವು') ಮತ್ತು ಸಾಧನೆಯ ದೈವ ('ನೀನು') ನಡುವಿನ ಭೇದವು ಅಳಿದುಹೋಗುವ ಅಂತಿಮ ಅನುಭಾವ ಸ್ಥಿತಿ. ದೇವರು ಜ್ಞಾನದ ವಸ್ತುವಲ್ಲ, ಆದರೆ ತಿಳಿಯುವ ಬೆಳಕೇ ಆಗಿದ್ದಾನೆ. | You becoming awareness, as you are the awareness itself. |
ನಿಮ್ಮಿಂದ ನಿಮ್ಮನರಿದೇನು | ನಿಮ್ಮಿಂದ (by You/from You) + ನಿಮ್ಮನು (You) + ಅರಿದೇನು (I came to know). | ನಿನ್ನಿಂದಲೇ ನಿನ್ನನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡೆ. | ನೀನು ಒದಗಿಸಿದ ಸಾಧನಗಳಿಂದಲೇ ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಅರಿತೆ. | ಕೃಪೆಯ ಅಂತಿಮ ವಿರೋಧಾಭಾಸ. ಆತ್ಮಜ್ಞಾನವು ಸ್ವ-ಪ್ರಯತ್ನದ ಫಲವಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ದೈವವು ಭಕ್ತನ ಮೂಲಕ ತನಗೆ ತಾನೇ ಪ್ರಕಟಗೊಳ್ಳುವ ಕ್ರಿಯೆ. 'ನಾನು ಅರಿಯುವವನು' ಎಂಬ ಅಹಂಕಾರದ ವಿಸರ್ಜನೆ. | Through you, I knew you. By your grace, I realized you. |
ನಿರುಕ್ತ ಮತ್ತು ಧಾತು ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Etymology and Root Word Analysis)
ಪದಗಳ ಮೂಲವನ್ನು ಕೆದಕಿದಾಗ, ಶರಣರ ಚಿಂತನೆಯ ವಿಶಿಷ್ಟತೆಗಳು ಬೆಳಕಿಗೆ ಬರುತ್ತವೆ. ಅವರು ಸಂಸ್ಕೃತ ಪದಗಳನ್ನು ಬಳಸಿದರೂ, ಅವುಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಅನುಭಾವಿಕ ಅರ್ಥವನ್ನು ನೀಡಿದರು ಮತ್ತು ಹಲವು ಬಾರಿ ಅಚ್ಚಗನ್ನಡ ಪದಗಳ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ತತ್ವಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಿದರು.
ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ (Chennamallikarjuna): ಈ ವಚನದ ಅಂಕಿತನಾಮದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯಲ್ಲಿ, ಬಳಕೆದಾರರ ನಿರ್ದೇಶನದಂತೆ ಅಚ್ಚಗನ್ನಡ ನಿರುಕ್ತಿಗೆ (etymology) ಆದ್ಯತೆ ನೀಡುವುದು ಅತ್ಯಗತ್ಯ. ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ ಇದನ್ನು 'ಚೆನ್ನವಾದ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವಿನಂತೆ ಇರುವ ಅರ್ಜುನ (ಶಿವ)' ಎಂದು ಸಂಸ್ಕೃತ ಮೂಲದಿಂದ ವಿವರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ, ಮಲೆ (ಬೆಟ್ಟ) + ಕೆ (ಚತುರ್ಥಿ ವಿಭಕ್ತಿ ಪ್ರತ್ಯಯ - dative suffix) + ಅರಸನ್ (ರಾಜ) = ಮಲೆಗೆ ಅರಸನ್ (ಬೆಟ್ಟಗಳ ಒಡೆಯ) ಎಂಬ ಕನ್ನಡ-ಕೇಂದ್ರಿತ ನಿರುಕ್ತಿಯು ಶರಣರ ಚಿಂತನೆಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಹತ್ತಿರವಾಗಿದೆ. ಈ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವು ಅಕ್ಕನ ಆರಾಧ್ಯ ದೈವವನ್ನು ಕರ್ನಾಟಕದ ಶ್ರೀಶೈಲದಂತಹ ಒಂದು ನೈಜ, ಭೌತಿಕ ಭೂಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ತಳಕು ಹಾಕುತ್ತದೆ. ಇದು ದೈವವನ್ನು ಪೌರಾಣಿಕ ಕಲ್ಪನೆಯಿಂದ ಬಿಡಿಸಿ, ಸ್ಥಳೀಯ, ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಮತ್ತು ಅನುಭವಕ್ಕೆ ನಿಲುಕುವ ಸತ್ಯವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ. 'ಮಲ್ಲಪ್ಪ' ಎಂಬ ಹೆಸರು ಕೂಡ ಕನ್ನಡ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥಳೀಯ ದೈವಗಳು ಮತ್ತು ಸಮುದಾಯದ ಮುಖಂಡರೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದೆ, ಇದು ದೈವದ ಸ್ಥಳೀಕರಣದ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಬಲಪಡಿಸುತ್ತದೆ.
ಮಾಯೆ (Maye): ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ 'ಮಾ' ('ಅಳೆಯುವುದು') ಎಂಬ ಧಾತುವಿನಿಂದ 'ಮಾಯೆ' ಪದವು ಬಂದಿದೆ ಎಂದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರರ್ಥ, ಅಳೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾದದ್ದು, ಸೀಮಿತವಾದದ್ದು, ಮತ್ತು ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಪರಮಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಮಿಥ್ಯೆಯಾದದ್ದು. ಇದು ಮಾಯೆಯನ್ನು ಒಂದು ತಾತ್ವಿಕ ಸತ್ಯವಾಗಿ, ಅಂದರೆ ಭ್ರಮೆಯ ಒಂದು 'ವಸ್ತು'ವಾಗಿ ನೋಡುತ್ತದೆ. ಆದರೆ, ಬಳಕೆದಾರರ ನಿರ್ದೇಶನದಂತೆ, ನಾವು ಕನ್ನಡದ 'ಮಾಯು' / 'ಮಾಯಿತು' (ಮರೆಯಾಗು, ಕಾಣೆಯಾಗು, ವಾಸಿಯಾಗು) ಎಂಬ ಮೂಲ ಧಾತುವನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿದಾಗ, 'ಮಾಯೆ'ಯ ಅರ್ಥವೇ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಮಾಯೆಯು ಒಂದು ವಸ್ತು ಅಥವಾ ಸಿದ್ಧಾಂತವಲ್ಲ, ಅದೊಂದು ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ (process) ಅಥವಾ ಅನುಭವ (experience). ಇದು ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ಆಕರ್ಷಣೆಗಳು ಸಾಧಕನ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಮರೆಯಾಗುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ. ಶರಣರ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಮಾಯೆಯು ಒಂದು ಬೌದ್ಧಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಯಲ್ಲ, ಅದೊಂದು ಮಾನಸಿಕ ಬಂಧ. ಅದನ್ನು ತಾತ್ವಿಕವಾಗಿ ಅಲ್ಲಗಳೆಯುವುದಕ್ಕಿಂತ, ಅನುಭಾವಿಕವಾಗಿ ದಾಟಬೇಕು. ಜಗತ್ತಿನ ಹಿಡಿತವು 'ಮಾಯವಾಗುವಂತೆ' ಮಾಡುವುದೇ ಸಾಧನೆ. ಈ ವಚನದ "ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನರಿದು ಫಲವೇನು?" ಎಂಬ ಸಾಲು ಇದನ್ನೇ ಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ. ಹೊರಗಿನ ಜಗತ್ತನ್ನು ಅರಿಯುವ ಪ್ರಯತ್ನವು ವ್ಯರ್ಥ, ಏಕೆಂದರೆ ನಿಜವಾದ ಗುರಿಯು ಆ ಜಗತ್ತು ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ 'ಮಾಯವಾಗುವಂತೆ' ಮಾಡುವುದಾಗಿದೆ.
ಕಾಯ (Kaya): 'ಕಾಯ' (ದೇಹ) ಪದವನ್ನು 'ದೇಹ' ಅಥವಾ 'ಶರೀರ' ಎಂಬ ಸಂಸ್ಕೃತ ಪದಗಳ ಬದಲಿಗೆ ಶರಣರು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಇದರ ಮೂಲವನ್ನು, ನಿರ್ದೇಶನದಂತೆ, ಕನ್ನಡದ 'ಕಾಯಿ' (ಇನ್ನೂ ಹಣ್ಣಾಗದ ಫಲ - unripe fruit) ಎಂಬ ಪದಕ್ಕೆ ತಳಕು ಹಾಕಿದಾಗ ಒಂದು ಆಳವಾದ ರೂಪಕವು (metaphor) ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಭಾರತೀಯ ತತ್ವಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ದೇಹವನ್ನು ಆತ್ಮದ ಬಂಧನ, ಕ್ಷಯಿಸುವ ವಸ್ತು ಎಂದು ನೋಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ 'ಕಾಯ'ವನ್ನು 'ಕಾಯಿ'ಯಿಂದ ಪಡೆದಾಗ, ದೇಹವು ಬಂಧನವಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ 'ಸಾಧ್ಯತೆಗಳ ತಾಣ'ವಾಗುತ್ತದೆ. 'ಕಾಯಿ'ಯು ಇನ್ನೂ 'ಹಣ್ಣು' ಆಗಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಹಣ್ಣಾಗುವ ಎಲ್ಲ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ತನ್ನೊಳಗೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದೆ. ಹಾಗೆಯೇ, 'ಕಾಯ'ವು ಒಂದು 'ಅಪಕ್ವ'ವಾದ ಸಾಧನ. ಸಾಧನೆಯ ಮೂಲಕ ಅದು 'ಪಕ್ವ'ಗೊಂಡು, ದೈವೀಕೃತಗೊಂಡು 'ಚಿತ್-ಕಾಯ' (ಪ್ರಜ್ಞಾ-ದೇಹ) ಆಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಶರಣರ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ದೇಹವು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಯೋಗಶಾಲೆ, ಅದನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ, ಪರಿವರ್ತಿಸಬೇಕು.
ಲೆಕ್ಸಿಕಲ್ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Lexical Analysis)
ಅರಿವು (Arivu): ಇದು ಈ ವಚನದ ಕೇಂದ್ರ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ. ಶರಣ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ 'ಅರಿವು' ಮತ್ತು 'ಜ್ಞಾನ'ಗಳ ನಡುವೆ ಸ್ಪಷ್ಟ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ. 'ಜ್ಞಾನ'ವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೊರಗಿನಿಂದ ಸಂಪಾದಿಸಿದ್ದು, ಅದು ವಸ್ತುನಿಷ್ಠ ಮತ್ತು ದ್ವೈತಮಯ (ತಿಳಿಯುವವನು ಮತ್ತು ತಿಳಿಯಲ್ಪಡುವುದು ಬೇರೆ ಬೇರೆ). ಆದರೆ 'ಅರಿವು' ಸಹಜವಾದದ್ದು, ಅದ್ವೈತಮಯವಾದ ಪ್ರಜ್ಞೆ. ಅದನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಲ್ಲ, ಅದಾಗಿರುವುದು. ಈ ವಚನವು ಜ್ಞಾನದ ಅನ್ವೇಷಣೆಯಿಂದ ಅರಿವಿನ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದೆಡೆಗಿನ ಪಯಣವನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. "ಅರಿವೇ ಗುರು" ಎಂಬ ಶರಣರ ಮಾತು "ತನ್ನಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಸ್ವಯವಾಗಿರಲು" ಎಂಬ ಸಾಲಿನ ಅರ್ಥವನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಹೊರಗಿನ ಗುರುವಿನ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿಲ್ಲ, ಏಕೆಂದರೆ ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ತನ್ನೊಳಗಿನ ಅರಿವೇ ಆಗಿದೆ.
ಅನುವಾದಾತ್ಮಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Translational Analysis)
ಈ ವಚನವನ್ನು ಇತರ ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ಗೆ ಅನುವಾದಿಸುವಾಗ ಹಲವಾರು ಸವಾಲುಗಳು ಎದುರಾಗುತ್ತವೆ.
'ಅರಿವು' ಪದದ ಅನುವಾದ: 'ಅರಿವು' ಪದವನ್ನು 'knowledge' ಎಂದು ಅನುವಾದಿಸಿದರೆ, ಅದು 'ಜ್ಞಾನ'ದಿಂದ ಭಿನ್ನವಾಗಿರುವ ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ವಚನದ ಕೇಂದ್ರ ಸಂಘರ್ಷವೇ ಮಾಯವಾಗುತ್ತದೆ. 'Awareness' ಅಥವಾ 'consciousness' ಉತ್ತಮ ಪರ್ಯಾಯಗಳಾದರೂ, ಅವು 'ಅರಿವು' ಪದದ ಅನುಭವಾತ್ಮಕ ತೂಕವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಹಿಡಿದಿಡಲಾರವು.
'ನಿಮ್ಮಿಂದ ನಿಮ್ಮನರಿದೇನಯ್ಯಾ' ಎಂಬ ವಿರೋಧಾಭಾಸ: ಈ ಸಾಲಿನ ಅಕ್ಷರಶಃ ಅನುವಾದ "By you, I knew you" ಎಂದು ಸರಳವಾಗಿ ಧ್ವನಿಸಬಹುದು. ಆದರೆ, ಇದರಲ್ಲಿರುವ ಕೃಪೆ, ಶರಣಾಗತಿ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರ ವಿಸರ್ಜನೆಯ ಆಳವಾದ ಅರ್ಥವನ್ನು ತಿಳಿಸುವುದು ಕಷ್ಟ. ಭಕ್ತನ 'ತಿಳಿಯುವ' ಕ್ರಿಯೆಯೇ ದೈವದ ಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಅನುಭಾವದ ವಿರೋಧಾಭಾಸವನ್ನು ಭಾಷಾಂತರಿಸುವುದು ಸವಾಲಿನ ಕೆಲಸ. ಇದು ಅನುಭಾವ ಕಾವ್ಯದ ಭಾಷಾಂತರದ ಮಿತಿಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
3. ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಆಯಾಮ (Literary Dimension)
ಈ ವಚನವು ಕೇವಲ ತಾತ್ವಿಕ ಪ್ರಬಂಧವಲ್ಲ, ಅದೊಂದು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೃತಿ. ಅದರ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಸೌಂದರ್ಯವು ಅದರ ತಾತ್ವಿಕ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿಸುತ್ತದೆ.
ಶೈಲಿ ಮತ್ತು ವಿಷಯ (Style and Theme)
ಅಕ್ಕನ ಶೈಲಿಯು ಇಲ್ಲಿ ನೇರ, ಪ್ರಶ್ನಿಸುವ ಮತ್ತು ಸಂವಾದಾತ್ಮಕವಾಗಿದೆ. "ಫಲವೇನಯ್ಯಾ?" ಎಂಬ ಬಲವಾದ ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯದ ಪ್ರಶ್ನೆಯೊಂದಿಗೆ ವಚನವು ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರ ರಚನೆಯು ತಾರ್ಕಿಕ ಮತ್ತು ದ್ವಂದ್ವಾತ್ಮಕವಾಗಿದೆ: ಒಂದು ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಮುಂದಿಡುತ್ತದೆ, ಒಂದು ತಪ್ಪು ಪರಿಹಾರವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುತ್ತದೆ, ನಿಜವಾದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಒಂದು ಅನುಭಾವಿಕ ಸಮಾಧಾನದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇದರ ಮುಖ್ಯ ವಿಷಯವು ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸೆ (epistemology)—ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನದ ಸ್ವರೂಪ ಯಾವುದು ಎಂಬುದು. ಇದು ಬೌದ್ಧಿಕ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಟೀಕಿಸಿ, ಅನುಭವಾತ್ಮಕ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನವನ್ನು ಎತ್ತಿಹಿಡಿಯುತ್ತದೆ.
ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಸೌಂದರ್ಯ (Poetic Aesthetics)
ಅಲಂಕಾರ (Figures of Speech): ಈ ವಚನವು ತಾತ್ವಿಕವಾಗಿ ಗಹನವಾಗಿದ್ದು, ಅಲಂಕಾರಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ತನ್ನ ವಾದದ ಶಕ್ತಿಯ ಮೇಲೆ ನಿಂತಿದೆ. ಆದರೂ, ಕೊನೆಯ ಸಾಲನ್ನು ವಿರೋಧಾಭಾಸ (Paradox) ಅಲಂಕಾರದ ಒಂದು ಉತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿ ನೋಡಬಹುದು. ಅನುಭಾವಿಕ ಕಾವ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿರೋಧಾಭಾಸವು ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಸಾಧನವಾಗಿದೆ.
ಧ್ವನಿ (Suggested Meaning): ಈ ವಚನದ 'ಧ್ವನಿ'ಯು ಅತ್ಯಂತ ಆಳವಾಗಿದೆ. ಆರಂಭದ ಪ್ರಶ್ನೆಯು ಕೇವಲ ಜ್ಞಾನದ ಉಪಯೋಗವನ್ನು ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ; ಅದು ಪರಿವರ್ತನೆಗೆ ದಾರಿ ಮಾಡದ ಬೌದ್ಧಿಕ ಅನ್ವೇಷಣೆಗಳಿಂದ ಉಂಟಾದ ಆಳವಾದ ನಿರಾಸಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಆಯಾಸವನ್ನು ಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ. ಕೊನೆಯ ಸಾಲು ಕೇವಲ ಒಂದು ಸತ್ಯವನ್ನು ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ; ಅದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಶರಣಾಗತಿ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರದ ವಿಸರ್ಜನೆಯ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ.
ರಸ (Aesthetic Flavor): ಈ ವಚನದ ಪ್ರಧಾನ ರಸವು ಶಾಂತರಸ. ಇದು ನಿರ್ವೇದದಿಂದ (ಲೌಕಿಕ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ನಿರಾಸಕ್ತಿ) ಆರಂಭವಾಗಿ, ವಿತರ್ಕದ (ವಿಮರ್ಶೆ) ಮೂಲಕ ಸಾಗಿ, ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದ ಪ್ರಶಾಂತತೆಯಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ನಿರ್ವೇದ ಭಾವವಿದ್ದು, ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಶಾಂತ ರಸಗಳು ಮೇಳೈಸುತ್ತವೆ.
ಬೆಡಗು (Enigmatic Expression): ಅಲ್ಲಮಪ್ರಭುವಿನಂತೆ ಇದೊಂದು ಕ್ಲಿಷ್ಟವಾದ ಒಗಟಿನ ರೂಪದ 'ಬೆಡಗಿನ ವಚನ'ವಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಇದು ಒಂದು 'ತಾತ್ವಿಕ ಒಗಟನ್ನು' ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಆ ಒಗಟು ಹೀಗಿದೆ: ತಿಳಿಯುವವನು ಮತ್ತು ತಿಳಿಯಲ್ಪಡುವುದು ಬೇರೆಯಾಗಿರಬೇಕಾದರೆ, ಆತ್ಮವು ಆತ್ಮವನ್ನು ತಿಳಿಯುವುದು ಹೇಗೆ? ಇದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರ, "ನಿಮ್ಮಿಂದ ನಿಮ್ಮನರಿದೇನು" ಎಂಬ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿದೆ. ಈ ಉತ್ತರವು, 'ಆತ್ಮ'ವು ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ತಿಳಿಯುವ ಕರ್ತೃ ಎಂಬ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನೇ ವಿಸರ್ಜಿಸುವ ಮೂಲಕ ಒಗಟನ್ನು ಬಿಡಿಸುತ್ತದೆ.
ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ಮೌಖಿಕತೆ (Musicality and Orality)
ಈ ವಚನವು ಸಹಜವಾದ, ಗದ್ಯರೂಪದ ಲಯವನ್ನು (rhythm) ಹೊಂದಿದ್ದು, ಇದನ್ನು ಪಠಣ ಮಾಡಲು ಮತ್ತು ಹಾಡಲು (ಗೇಯತೆ) ಅತ್ಯಂತ ಸೂಕ್ತವಾಗಿದೆ. 'ಎಲ್ಲ', 'ತನ್ನ' ಪದಗಳ ಪುನರಾವರ್ತನೆಯು ಒಂದು ರೀತಿಯ ಲಯವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. 20ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧಿಗೆ ಬಂದ ವಚನ ಸಂಗೀತ ಸಂಪ್ರದಾಯವು, ವಚನಗಳ ಭಾವವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಅವುಗಳನ್ನು ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ರಾಗಗಳಿಗೆ ಅಳವಡಿಸಿದೆ.
ಸ್ವರವಚನ (Swaravachana) Dimension:
12ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಶರಣರು ಸ್ವತಃ ರಾಗ-ತಾಳಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸಿ 'ಸ್ವರವಚನ'ಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದ್ದರು. ಈ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವಚನಕ್ಕೆ ಅಂದಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ರಾಗವನ್ನು ನಿಗದಿಪಡಿಸಲಾಗಿತ್ತೇ ಎಂಬುದು ತಿಳಿದಿಲ್ಲವಾದರೂ, ಅದನ್ನು ಸಂಗೀತಕ್ಕೆ ಅಳವಡಿಸುವುದೇ ಒಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನದ ಕ್ರಿಯೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ವಚನದ ಚಿಂತನಾಶೀಲ ಮತ್ತು ಗಂಭೀರ ಸ್ವಭಾವಕ್ಕೆ ಭೈರವಿ ಅಥವಾ ಕಲ್ಯಾಣಿಯಂತಹ ರಾಗಗಳು ಸೂಕ್ತವಾಗಬಹುದು.
ಭೈರವಿ ರಾಗ: ಇದು ವಚನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿರುವ ನಿರ್ವೇದ (ನಿರಾಸಕ್ತಿ) ಮತ್ತು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿರುವ ಭಕ್ತಿ ಹಾಗೂ ಶಾಂತ ಭಾವಗಳನ್ನು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿಸುತ್ತದೆ.
ಕಲ್ಯಾಣಿ ರಾಗ: ಇದು ವಚನದ ಬೌದ್ಧಿಕ ಸ್ಪಷ್ಟತೆ ಮತ್ತು ಕೊನೆಯ ಸಾಲುಗಳಲ್ಲಿರುವ ಮಂಗಳಕರವಾದ, ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
ರಾಗದ ಆಯ್ಕೆಯು ಕೇವಲ ಅಲಂಕಾರಿಕವಲ್ಲ; ಅದು ಪಠ್ಯದ ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ತಾತ್ವಿಕ ಓದನ್ನು ಮುನ್ನೆಲೆಗೆ ತರುವ ಒಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಾತ್ಮಕ ಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದೆ. ತಾಳವು ಸರಳವಾದ ಆದಿ ತಾಳವಾಗಿರಬಹುದು, ಇದರಿಂದ ಕೇಳುಗರ ಗಮನವು ಪದಗಳ ಅರ್ಥದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಮಸೂರಗಳು (Theoretical Lenses)
ಪರಿಕಲ್ಪನಾತ್ಮಕ ರೂಪಕ ಸಿದ್ಧಾಂತ (Conceptual Metaphor Theory): ಈ ವಚನವು ಜ್ಞಾನವೇ ಹಣ್ಣು (KNOWLEDGE IS A FRUIT) ಎಂಬ ಪರಿಕಲ್ಪನಾತ್ಮಕ ರೂಪಕವನ್ನು ಬಳಸುತ್ತದೆ. ಲೌಕಿಕ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸುವುದರಿಂದ ಒಂದು 'ಫಲ' ಸಿಗಬೇಕು ಎಂಬುದು ಆರಂಭಿಕ ಕಲ್ಪನೆ. "ಫಲವೇನಯ್ಯಾ?" ಎಂದು ಕೇಳುವ ಮೂಲಕ, ಅಕ್ಕನು ಈ ಬಾಹ್ಯ ಜ್ಞಾನದ ಮರವು ಬಂಜೆಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ಧ್ವನಿ-ಅರ್ಥ ವಿಜ್ಞಾನ (Phonosemantics): ವಚನದ ಧ್ವನಿ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯು ಅದರ ಅರ್ಥವನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತದೆ. 'ಎಲ್ಲ', 'ಅರಿದು', 'ಫಲ', 'ತನ್ನ', 'ಅರಿವು', 'ಅನ್ಯರ', 'ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ' ಮುಂತಾದ ಪದಗಳಲ್ಲಿ 'ಅ' ಎಂಬ ಸ್ವರದ ಪುನರಾವರ್ತನೆಯು ಒಂದು ಮುಕ್ತವಾದ, ಘೋಷಣಾತ್ಮಕ ಪ್ರಶ್ನೆಯ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ಕೊನೆಯ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಬರುವ ಮೃದು ವ್ಯಂಜನಗಳು ಮತ್ತು ಸ್ವರಗಳು ('ನಿಮ್ಮಿಂದ ನಿಮ್ಮನರಿದೇನಯ್ಯಾ ಪ್ರಭುವೇ') ಒಂದು ದೃಢವಾದ ಪ್ರಶ್ನೆಯಿಂದ ಮೃದುವಾದ ಶರಣಾಗತಿಗೆ ಉಂಟಾಗುವ ಧ್ವನಿಪಲ್ಲಟವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ.
4. ತಾತ್ವಿಕ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಆಯಾಮ (Philosophical and Spiritual Dimension)
ಈ ವಚನವು ವೀರಶೈವ/ಶರಣ ತತ್ವಜ್ಞಾನದ ತಿರುಳನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ಮತ್ತು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ನಿರೂಪಿಸುತ್ತದೆ.
ಸಿದ್ಧಾಂತ (Philosophical Doctrine)
ಷಟ್ಸ್ಥಲ (Shatsthala): ಈ ವಚನವು ಷಟ್ಸ್ಥಲ ಮಾರ್ಗದ ಪಯಣವನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ದ್ವೈತಭಾವ ಮತ್ತು ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ಪ್ರಮುಖವಾಗಿರುವ ಭಕ್ತ ಮತ್ತು ಮಹೇಶ್ವರ ಸ್ಥಲಗಳಿಂದ, ಕೃಪೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ಪ್ರಸಾದಿ ಸ್ಥಲ ಮತ್ತು ಐಕ್ಯವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವ ಐಕ್ಯ ಸ್ಥಲದ ಕಡೆಗಿನ ಚಲನೆಯನ್ನು ಇದು ನಿರೂಪಿಸುತ್ತದೆ. ಕೊನೆಯ ಸಾಲು ಐಕ್ಯ ಸ್ಥಲದ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ 'ಅಂಗ' (ಜೀವಾತ್ಮ) ಮತ್ತು 'ಲಿಂಗ' (ಪರಮಾತ್ಮ) ನಡುವಿನ ಭೇದವು ಕರಗಿಹೋಗುತ್ತದೆ.
ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಾಮರಸ್ಯ (Linganga Samarasya): ಈ ವಚನವು ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಾಮರಸ್ಯ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಲುಪುವ ಮಾರ್ಗಸೂಚಿಯಾಗಿದೆ. 'ಅಂಗ'ವು (ಜೀವಾತ್ಮ) ತನ್ನಿಂದ ಹೊರಗಿರುವ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿಳಿಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ಸಮಸ್ಯೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. 'ಅಂಗ'ವು ತನ್ನೊಳಗೇ ಇರುವ 'ಲಿಂಗ'ವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಇದಕ್ಕೆ ಪರಿಹಾರ. "ನೀನರಿವಾಗಿ... ನಿಮ್ಮಿಂದ ನಿಮ್ಮನರಿದೇನು" ಎಂಬ ಅಂತಿಮ ಸಾಲು, ಲಿಂಗದ ಪ್ರಜ್ಞೆಯೇ ಅಂಗದ ಅರಿಯುವ ಸಾಧನವಾಗುವ ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಾಮರಸ್ಯದ ಸ್ಥಿತಿಯ ನಿಖರವಾದ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವಾಗಿದೆ.
ಶರಣಸತಿ - ಲಿಂಗಪತಿ ಭಾವ (Sharana as wife, Linga as husband): ಈ ವಚನವು 'ಸತಿ'ಯಾದ ಭಕ್ತೆಯು 'ಪತಿ'ಯಾದ ಲಿಂಗಕ್ಕೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಶರಣಾಗುವುದನ್ನು ನಿರೂಪಿಸುತ್ತದೆ. 'ನಾನು ತಿಳಿಯುತ್ತೇನೆ' ಎಂದು ಹೋರಾಡುವ 'ನಾನು' ಅಹಂಕಾರದ ಪ್ರತೀಕ. ಕೊನೆಯ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಈ 'ನಾನು' ಕರಗಿಹೋಗಿ, ತಿಳಿಯುವ ಕ್ರಿಯೆಯ ಪೂರ್ಣ ಕರ್ತೃತ್ವವು ದೈವಿಕ ಪತಿಯಾದ ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನಿಗೆ ಸಲ್ಲುತ್ತದೆ. ಇದು "ನಾನು ತಿಳಿದೆ" ಎಂಬುದರಿಂದ "ಅವನು ನನ್ನ ಮೂಲಕ ತಿಳಿದನು" ಎಂಬುದಕ್ಕಿರುವ ಪರಿವರ್ತನೆ.
ಯೌಗಿಕ ಆಯಾಮ (Yogic Dimension)
ಈ ವಚನವು ಶಿವಯೋಗದ (Shivayoga) ಮೂಲ ತತ್ವವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ. ಶಿವಯೋಗವು ಒಂದು ಆಂತರಿಕ, ಧ್ಯಾನಾತ್ಮಕ ಮಾರ್ಗ. ಇದು ಬಾಹ್ಯ ಆಚರಣೆಗಳಿಗೆ (ಕರ್ಮಯೋಗ - Karma yoga) ಅಥವಾ ಗ್ರಂಥಗಳ ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕೆ (ಜ್ಞಾನಯೋಗ - Jnana yoga) ಅತಿಯಾದ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ನೀಡುವ ಮಾರ್ಗಗಳಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ. ಈ ವಚನದ ಪ್ರಕಾರ, ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನವು ಯೋಗದ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದ ಕಾರಣವಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಅದರ ಪರಿಣಾಮ. ಇಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲಾದ ಸ್ಥಿತಿಯು ಸಮಾಧಿ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಸಮಾನವಾಗಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನಿಸುವವನು (subject) ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನದ ವಸ್ತು (object) ಒಂದಾಗುತ್ತಾರೆ.
ಅನುಭಾವದ ಆಯಾಮ (Mystical Dimension)
ಈ ವಚನವು ಅನುಭಾವದ ಪಯಣವನ್ನು ಐದು ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಡುತ್ತದೆ:
ದ್ವೈತ ಮತ್ತು ಪ್ರಯತ್ನ: "ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನರಿದು..." (ಆತ್ಮವು ಜಗತ್ತನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ಯತ್ನಿಸುವುದು).
ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು/ನಿರಾಸೆ (The Dark Night of the Soul): "...ಫಲವೇನಯ್ಯಾ?" (ಪ್ರಯತ್ನದ ನಿರರ್ಥಕತೆಯ ಅರಿವು).
ಆಂತರಿಕ ಪಯಣದ ಆರಂಭ: "ತನ್ನ ತಾನರಿಯಬೇಕಲ್ಲದೆ?" (ಆತ್ಮಾವಲೋಕನದ ಕಡೆಗೆ ತಿರುವು).
ಜ್ಞಾನೋದಯ/ಕೃಪೆ: "ನೀನರಿವಾಗಿ ಮುಂದೋರಿದ ಕಾರಣ" (ದೈವಿಕ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಜ್ಞಾನದ ಬೆಳಕು).
ಐಕ್ಯ/ಅದ್ವೈತ ಸ್ಥಿತಿ: "ನಿಮ್ಮಿಂದ ನಿಮ್ಮನರಿದೇನಯ್ಯಾ" (ಅದ್ವೈತ ಜ್ಞಾನದ ಸ್ಥಿತಿ).
ತುಲನಾತ್ಮಕ ಅನುಭಾವ (Comparative Mysticism)
ಸೂಫಿ ತತ್ವ (Sufism): ವಚನದ ಅಂತಿಮ ಸ್ಥಿತಿಯು ಸೂಫಿ ತತ್ವದಲ್ಲಿನ 'ಫನಾ' (Fana - ಅಹಂಕಾರದ ವಿನಾಶ) ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗೆ ಹೋಲುತ್ತದೆ. "ನಿನ್ನಿಂದಲೇ ನಿನ್ನನ್ನು ಅರಿತೆ" ಎಂಬ ಹೇಳಿಕೆಯು ಈ ಸ್ಥಿತಿಯ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಇಚ್ಛೆಯು ದೈವಿಕ ಇಚ್ಛೆಯಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತದೆ.
ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಅನುಭಾವ (Christian Mysticism): ಇದು ಮೈಸ್ಟರ್ ಎಕಾರ್ಟ್ನಂತಹ ಅನುಭಾವಿಗಳು ವಿವರಿಸಿದ 'ಕೆನೋಸಿಸ್' (Kenosis) ಅಥವಾ 'ಸ್ವಯಂ-ಶೂನ್ಯಗೊಳಿಸುವಿಕೆ'ಯ ತತ್ವವನ್ನು ಹೋಲುತ್ತದೆ. ದೈವವು ಪ್ರವೇಶಿಸಲು ಮನಸ್ಸು ತನ್ನದೇ ಆದ 'ತಿಳುವಳಿಕೆ'ಯಿಂದ ಖಾಲಿಯಾಗಬೇಕು. ಕೊನೆಯ ಸಾಲು, ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನವೆಲ್ಲವೂ ಮಾನವನ ಸಾಧನೆಯಲ್ಲ, ದೈವಿಕ ಕೃಪೆಯಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ.
5. ಸಾಮಾಜಿಕ-ಮಾನವೀಯ ಆಯಾಮ (Socio-Humanistic Dimension)
ಈ ವಚನವು ಕೇವಲ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸತ್ಯವನ್ನು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ತನ್ನ ಕಾಲದ ಸಾಮಾಜಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೇಲೆ ಒಂದು ತೀಕ್ಷ್ಣವಾದ ವಿಮರ್ಶೆಯನ್ನೂ ಮುಂದಿಡುತ್ತದೆ.
ಐತಿಹಾಸಿಕ ಸನ್ನಿವೇಶ (Socio-Historical Context)
12ನೇ ಶತಮಾನದ ಭಾರತದಲ್ಲಿ, ಜ್ಞಾನ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ವೇದಗಳು ಮತ್ತು ಆಗಮಗಳಂತಹ ಗ್ರಂಥಗಳ ಜ್ಞಾನವು ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಪುರೋಹಿತಶಾಹಿ ವರ್ಗದ ಏಕಸ್ವಾಮ್ಯವಾಗಿತ್ತು. "ಎಲ್ಲವನರಿದು" ಜ್ಞಾನವನ್ನು "ಫಲವೇನು?" ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಅಕ್ಕನು ಅಂದಿನ ಧಾರ್ಮಿಕ ಅಧಿಕಾರಶಾಹಿಯ ಮೂಲವನ್ನೇ ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಇದು ಒಂದು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ಹೇಳಿಕೆಯಾಗಿದೆ. ಅಂತಿಮ ಸತ್ಯವು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಜಾತಿ, ಲಿಂಗ ಬೇಧವಿಲ್ಲದೆ ಯಾರು ಬೇಕಾದರೂ ಆತ್ಮ-ವಿಚಾರದ ಮೂಲಕ ಅದನ್ನು ಪಡೆಯಬಹುದು ಎಂದು ಘೋಷಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಅಕ್ಕನು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಯನ್ನು ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವೀಕರಣಗೊಳಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ಲಿಂಗ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Gender Analysis)
ಈ ವಚನವನ್ನು ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ನೋಡಿದಾಗ, ಅದರ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಆಯಾಮವು ಮತ್ತಷ್ಟು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಪಿತೃಪ್ರಧಾನ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ, ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಪವಿತ್ರ ಗ್ರಂಥಗಳ ಅಧ್ಯಯನ ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುವ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಮಹಿಳೆಯ ಜ್ಞಾನವು ಗೃಹಕೃತ್ಯಗಳಿಗೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿತ್ತು.
ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ, ಅಕ್ಕನ ವಚನವು ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಅನುಮತಿ ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ, ತನಗೆ ನಿರಾಕರಿಸಲಾಗಿದ್ದ ಜ್ಞಾನದ ಸ್ವರೂಪವನ್ನೇ (ಬಾಹ್ಯ, ಗ್ರಾಂಥಿಕ) ಅದು ಕೀಳಂದಾಜು ಮಾಡುತ್ತದೆ. ನಂತರ, ಅವಳು ತನಗೆ ಸಹಜವಾಗಿ ಲಭ್ಯವಿರುವ, ಅದಕ್ಕಿಂತ ಉನ್ನತವಾದ ಜ್ಞಾನದ ರೂಪವನ್ನು—ಅಂದರೆ, ನೇರ, ಆಂತರಿಕ ಆತ್ಮ-ಅರಿವನ್ನು ('ತನ್ನಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಸ್ವಯವಾಗಿರಲು')—ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಅವಳು ಅತ್ಯುನ್ನತ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಘೋಷಿಸುತ್ತಾಳೆ: ತನ್ನ ದೈವದ ಜ್ಞಾನವು ತನಗೆ ಪುರುಷ ಮಧ್ಯವರ್ತಿಗಳಾದ (ಪುರೋಹಿತರು, ಗುರುಗಳು) ಮೂಲಕವಲ್ಲ, ನೇರವಾಗಿ ದೈವದಿಂದಲೇ ಬಂದಿದೆ ('ನಿಮ್ಮಿಂದ ನಿಮ್ಮನರಿದೇನು') ಎಂದು ಸಾರುತ್ತಾಳೆ.
ಆದ್ದರಿಂದ, ಈ ವಚನವು ಒಂದು ಆಳವಾದ ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವುದಿಲ್ಲ; ಇದು ತನಗೆ ಯಾವುದೇ ಜ್ಞಾನದ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ಒಬ್ಬ ಮಹಿಳೆಯು ಅತ್ಯುನ್ನತ ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸೆಯ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವ ಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದೆ. ಅಕ್ಕನು ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುವ ಕ್ರಿಯೆಯು ಇದೇ ತತ್ವದ ಭೌತಿಕ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ: ಸಮಾಜ ಮತ್ತು ಪಿತೃಪ್ರಭುತ್ವದ ಎಲ್ಲಾ ಹೊದಿಕೆಗಳನ್ನು ಕಿತ್ತೊಗೆದು, ಮಧ್ಯವರ್ತಿಗಳಿಲ್ಲದ, ನೈಜ ಆತ್ಮವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುವುದು.
ಬೋಧನಾಶಾಸ್ತ್ರ (Pedagogical Analysis)
ಈ ವಚನವು ಸಾಕ್ರಟೀಸ್ನ ಬೋಧನಾ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಹೋಲುತ್ತದೆ. ಇದು ಕೇಳುಗನಲ್ಲಿ ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ ಚಿಂತನೆಯನ್ನು ಪ್ರಚೋದಿಸುವ ಪ್ರಶ್ನೆಯೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಕಲಿಯುವವರನ್ನು ತಪ್ಪು ಮಾರ್ಗದಿಂದ (ಜ್ಞಾನ ಸಂಗ್ರಹ) ಸರಿ ಮಾರ್ಗದ ಕಡೆಗೆ (ಆತ್ಮಾವಲೋಕನ) ನಡೆಸುತ್ತದೆ. ಕೊನೆಯ ಸಾಲು ಉತ್ತರವನ್ನು ಸರಳ ಸತ್ಯವಾಗಿ ನೀಡದೆ, ಧ್ಯಾನಿಸಬೇಕಾದ ವಿರೋಧಾಭಾಸವಾಗಿ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ಕೇಳುಗನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯ ಪಾಲುದಾರನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ಮನೋವೈಜ್ಞಾನಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Psychological Analysis)
ಈ ವಚನವು ಮಾನಸಿಕ ಪಯಣವೊಂದನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಬೌದ್ಧಿಕ ಅಹಂಕಾರ (intellectual inflation) ಮತ್ತು ಸ್ವ-ಪ್ರಯತ್ನದ ಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ಅಹಂ-ವಿಸರ್ಜನೆ (ego-dissolution) ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ಸಮಗ್ರತೆಯ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಸಾಗುತ್ತದೆ. ಆರಂಭಿಕ ಹತಾಶೆ ('ಫಲವೇನಯ್ಯಾ?') ತನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ಬರಿದುಮಾಡಿಕೊಂಡ ಅಹಂಕಾರದ ಕೂಗಾಗಿದೆ. ಅಂತಿಮ ಶಾಂತಿಯು, ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಜೀವನ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನದ ಕೇಂದ್ರಬಿಂದುವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಶರಣಾಗುವುದರಿಂದ ಲಭಿಸುತ್ತದೆ.
ಪರಿಸರ-ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ವಿಮರ್ಶೆ (Ecofeminist Criticism)
ಈ ವಚನವು ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಗಳಿಸುವ 'ಪುರುಷ' ಮಾದರಿಯನ್ನು ವಿಮರ್ಶಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಮಾದರಿಯು ಬಾಹ್ಯ ಜಗತ್ತನ್ನು (ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸ್ತ್ರೀ/ಪ್ರಕೃತಿ ಎಂದು ಸಂಕೇತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ) ವಸ್ತುನಿಷ್ಠವಾಗಿ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿ, ವಿಭಜಿಸಿ, ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ವಚನವು 'ಸ್ತ್ರೀ' ಮಾದರಿಯ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಎತ್ತಿಹಿಡಿಯುತ್ತದೆ: ಇದು ಸಹಜ, ಸಮಗ್ರ, ದೈಹಿಕ ಮತ್ತು ಸ್ವೀಕಾರಶೀಲ ('ತನ್ನಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಸ್ವಯವಾಗಿರಲು'). ಬಾಹ್ಯ ಜ್ಞಾನದ ತಿರಸ್ಕಾರವನ್ನು ಪ್ರಕೃತಿ ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ವಸ್ತುವಾಗಿಸುವ ಶೋಷಣಾತ್ಮಕ ದೃಷ್ಟಿಯ ತಿರಸ್ಕಾರವೆಂದು ಓದಬಹುದು. ಅಕ್ಕನ ಇತರ ವಚನಗಳಲ್ಲಿ, ಮಾನವ ಸಮಾಜಕ್ಕಿಂತ ಪ್ರಕೃತಿಯನ್ನು ಶ್ರೇಷ್ಠವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವ ಭಾವನೆಯು ಮರುಕಳಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಪ್ರಕೃತಿಯನ್ನು ಪಿತೃಪ್ರಧಾನ ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತವಾದ, ನೈಜ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ತಾಣವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ.
6. ಅಂತರ್ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ತುಲನಾತ್ಮಕ ಆಯಾಮ (Interdisciplinary and Comparative Dimension)
ಈ ವಚನವನ್ನು ವಿವಿಧ ಜ್ಞಾನಶಿಸ್ತುಗಳ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ನೋಡುವುದರಿಂದ ಹೊಸ ಒಳನೋಟಗಳು ಲಭಿಸುತ್ತವೆ.
ದ್ವಂದ್ವಾತ್ಮಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Dialectical Analysis)
ವಾದ (Thesis): ಬಾಹ್ಯ ಜಗತ್ತಿನ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿಳಿಯುವುದೇ ಮಾರ್ಗ ('ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನರಿದು').
ಪ್ರತಿವಾದ (Antithesis): ಆ ಮಾರ್ಗವು ನಿಷ್ಫಲ; ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ತಿಳಿಯಬೇಕು ('ಫಲವೇನಯ್ಯಾ... ತನ್ನ ತಾನರಿಯಬೇಕು').
ಸಂವಾದ (Synthesis): ನಿಜವಾದ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನವು ಆತ್ಮದ ಪ್ರಯತ್ನವಲ್ಲ, ಅದು ದೈವಿಕ ಕೃಪೆಯ ಕೊಡುಗೆ. ಅಲ್ಲಿ ತಿಳಿಯುವವನು, ತಿಳಿಯಲ್ಪಡುವುದು ಮತ್ತು ತಿಳಿವು ಒಂದಾಗುತ್ತವೆ ('ನೀನರಿವಾಗಿ... ನಿಮ್ಮಿಂದ ನಿಮ್ಮನರಿದೇನು').
ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸೆ (Epistemological Analysis)
ಈ ವಚನವು ಶರಣರ ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸೆಯ (epistemology) ಆಧಾರಸ್ತಂಭವಾಗಿದೆ. ಇದು 'ಶಬ್ದ' (ಗ್ರಂಥಗಳ ಸಾಕ್ಷ್ಯ) ಮತ್ತು 'ಅನುಮಾನ' (ತರ್ಕ) ದಂತಹ ಜ್ಞಾನದ ಮೂಲಗಳನ್ನು (ಪ್ರಮಾಣಗಳನ್ನು) ಪ್ರಾಥಮಿಕವೆಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ತಿರಸ್ಕರಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು 'ಅನುಭವ'ವನ್ನು (ನೇರ, ವೈಯಕ್ತಿಕ ಅನುಭವ) ಅತ್ಯುನ್ನತ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಏರಿಸುತ್ತದೆ. ಅಂತಿಮ ಸತ್ಯವನ್ನು ಕಲಿಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಅದನ್ನು ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಅದು "ತಿಳಿದಿದ್ದೇನೆ" ಎಂಬ ಹೇಳಿಕೆಯಲ್ಲ, "ಅದಾಗಿದ್ದೇನೆ" ಎಂಬ ಅನುಭವ.
ಪಾರಿಸರಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Ecological Analysis)
ಈ ವಚನವು ಮಾನವನನ್ನು (ತಿಳಿಯುವವನನ್ನು) ಜಗತ್ತಿನಿಂದ (ತಿಳಿಯಲ್ಪಡುವುದರಿಂದ) ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸುವ ಮಾನವಕೇಂದ್ರಿತ ವಿಶ್ವ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಟೀಕಿಸುತ್ತದೆ. 'ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ತಿಳಿ' ಎಂಬ ಕರೆಯು, ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಪರಸ್ಪರ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಅರಿಯುವ ಕರೆಯಾಗಿದೆ. ಅಕ್ಕನ ಅನೇಕ ಇತರ ವಚನಗಳಲ್ಲಿ, ಈ 'ತಾನು' ಎಂಬುದು ಇಡೀ ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ಗುರುತಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ ('ವನವೆಲ್ಲಾ ನೀನೆ...'). ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ತಿಳಿಯುವುದು ಎಂದರೆ, ತನ್ನನ್ನು ಪರಿಸರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ ಬೇರೆಯಾಗಿ ಅಲ್ಲ, ಪರಿಸರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಭಾಗವಾಗಿ ತಿಳಿಯುವುದು.
ದೈಹಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Somatic Analysis)
ಈ ವಚನವು ಅಂತಿಮ ಸತ್ಯದ ಮೂಲವನ್ನು ದೇಹದೊಳಗೆ ('ತನ್ನಲ್ಲಿ ಅರಿವು') ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತದೆ. ದೇಹವು ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡಿಯಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಜ್ಞಾನದ ತಾಣವೇ (locus) ಆಗಿದೆ. ಈ ದೈಹಿಕ ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸೆಯು ಅಮೂರ್ತ, ದೇಹರಹಿತ ತತ್ವಜ್ಞಾನಗಳಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ. ದೇಹವೇ ಆ ಪ್ರಯೋಗಶಾಲೆ, ಅಲ್ಲಿ ಆತ್ಮವೆಂಬ 'ಕಾಯಿ'ಯು ದೈವಿಕ ಐಕ್ಯವೆಂಬ 'ಹಣ್ಣಾಗಿ' ಪಕ್ವವಾಗುತ್ತದೆ.
ಭಾಗ ೩: ವಿಶೇಷ ಅಂತರಶಿಸ್ತೀಯ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Specialized Interdisciplinary Analysis)
ಈ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ, ವಚನವನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಲು ಮತ್ತು ಅದರ ಗೂಢಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಹೊರತೆಗೆಯಲು ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟದ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಮಸೂರಗಳನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಸಮೂಹ 1: ಮೂಲಭೂತ ವಿಷಯಗಳು ಮತ್ತು ವಿಶ್ವ ದೃಷ್ಟಿಕೋನ
ಕಾನೂನು ಮತ್ತು ನೈತಿಕ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ (Legal and Ethical Philosophy)
ಈ ವಚನವು ಬಾಹ್ಯ, ಲಿಖಿತ ಕಾನೂನುಗಳಿಗಿಂತ (ಶಾಸ್ತ್ರಗಳು, ಸಾಮಾಜಿಕ ನಿಯಮಗಳು) ಆಂತರಿಕ, ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಯ ಕಾನೂನನ್ನು ('ತನ್ನ ತಾನರಿಯಬೇಕು') ಶ್ರೇಷ್ಠವೆಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ. ನಿಜವಾದ ನೈತಿಕತೆಯು ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸುವುದರಿಂದಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಆತ್ಮ-ಅರಿವಿನ ಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ಉದ್ಭವಿಸುತ್ತದೆ. ಅಂತಿಮ 'ನ್ಯಾಯಶಾಸ್ತ್ರ'ವು (jurisprudence) ತನ್ನೊಳಗಿನ ದೈವದ್ದಾಗಿದೆ.
ಆರ್ಥಿಕ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ (Economic Philosophy)
"ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನರಿದು" ಎಂಬ ಪದಗುಚ್ಛವನ್ನು ಆರ್ಥಿಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ನೋಡಿದಾಗ, ಅದು ಬೌದ್ಧಿಕ ಬಂಡವಾಳದ ಸಂಗ್ರಹಣೆಯನ್ನು (accumulation) ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಅಕ್ಕನ "ಫಲವೇನಯ್ಯಾ?" ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯು ಈ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಭೌತವಾದದ (spiritual materialism) ವಿಮರ್ಶೆಯಾಗಿದೆ. ಜ್ಞಾನವು, ಸಂಪತ್ತಿನಂತೆ, ಪರಿವರ್ತನೆಯ ಸೇವೆಗೆ 'ಖರ್ಚಾಗದಿದ್ದರೆ' ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ ಎಂದು ಇದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಶರಣರ 'ಕಾಯಕ' (ದುಡಿಮೆಯೇ ಪೂಜೆ, ಸಂಗ್ರಹಣೆಯ ವಿರೋಧ) ಮತ್ತು 'ದಾಸೋಹ' (ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ಮರಳಿ ನೀಡುವುದು) ತತ್ವಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ. ನಿಜವಾದ ಸಂಪತ್ತು ನೀವು ಏನು ತಿಳಿದಿದ್ದೀರಿ ಎನ್ನುವುದಲ್ಲ, ನೀವು ಏನಾಗಿದ್ದೀರಿ ಎನ್ನುವುದು.
ಸಮೂಹ 2: ಸೌಂದರ್ಯ ಮತ್ತು ಪ್ರದರ್ಶನಾತ್ಮಕ ಆಯಾಮಗಳು
ರಸ ಸಿದ್ಧಾಂತ (Rasa Theory)
ಈ ವಚನದ ಪ್ರಧಾನ ರಸವು ಶಾಂತರಸವೇ ಆದರೂ, ಅದೊಂದು ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ. ಪಯಣವು ನಿರ್ವೇದದಿಂದ (ನಿರಾಸಕ್ತಿ) ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿ, ಆತ್ಮದ ಸ್ವರೂಪದ ಬಗ್ಗೆ ಅದ್ಭುತವನ್ನು (ಆಶ್ಚರ್ಯ) ಹುಟ್ಟಿಸಿ, ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಭಕ್ತಿ-ಶಾಂತದಲ್ಲಿ (ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕ ಶಾಂತಿ) ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇದು ಒಂದು ಪ್ರಶಾಂತವಾದ ಶರಣಾಗತಿಯ ಸ್ಥಿತಿ.
ಪ್ರದರ್ಶನ ಅಧ್ಯಯನ (Performance Studies)
ಈ ವಚನವು ಒಂದು ಪ್ರದರ್ಶನಾತ್ಮಕ ಉದ್ಗಾರ (performative utterance). ಅನುಭವ ಮಂಟಪದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಈ ಸಾಲುಗಳನ್ನು ಉಚ್ಚರಿಸುವುದು ಕೇವಲ ಒಂದು ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ವಿವರಿಸುವುದಲ್ಲ, ಅದು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪರಿವರ್ತನೆಯನ್ನು ನಟಿಸುವ ಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಅಹಂ-ಕೇಂದ್ರಿತ ಪ್ರಶ್ನಿಸುವವನಿಂದ ದೈವ-ಕೇಂದ್ರಿತ ಭಕ್ತನಾಗಿ ಬದಲಾಗುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತದೆ. ಇದರ ಪಠಣವು ಕೇಳುಗರಲ್ಲಿಯೂ ಇದೇ ರೀತಿಯ ಚಿಂತನೆ ಮತ್ತು ಶರಣಾಗತಿಯ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುವ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.
ಸಮೂಹ 3: ಭಾಷೆ, ಚಿಹ್ನೆಗಳು ಮತ್ತು ರಚನೆ
ಸಂಕೇತಶಾಸ್ತ್ರ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Semiotic Analysis)
'ಅರಿವು' (Arivu) ಈ ವಚನದ ಕೇಂದ್ರ ಚಿಹ್ನೆ (sign). ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಅದರ ಸೂಚಕವು (signifier) 'ಅರಿವು' ಎಂಬ ಪದವೇ ಆಗಿದ್ದು, ಅದರ ಸೂಚಿತವು (signified) "ಲೌಕಿಕ ಜ್ಞಾನ"ವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ವಚನವು ಸಾಗಿದಂತೆ, ಸೂಚಕವು ಒಂದೇ ಆಗಿದ್ದರೂ, ಸೂಚಿತವು ನಾಟಕೀಯವಾಗಿ "ಸಹಜ ಪ್ರಜ್ಞೆ" ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ "ದೈವಿಕ ಜ್ಞಾನದ ಬೆಳಕು" ಎಂಬುದಾಗಿ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ವಚನವು 'ಅರಿವು' ಎಂಬ ಪ್ರಮುಖ ಪದದ ಅರ್ಥವನ್ನು ಮರು-ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುವ ಒಂದು ಯಂತ್ರದಂತೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ.
ವಾಕ್-ಕ್ರಿಯಾ ಸಿದ್ಧಾಂತ (Speech Act Theory)
ಇಲ್ಲೊಕ್ಯೂಷನರಿ ಆಕ್ಟ್ (Illocutionary Act): ಈ ವಚನವನ್ನು ಹೇಳುವ ಮೂಲಕ ನಿರ್ವಹಿಸುವ ಕ್ರಿಯೆಯು ತಿರಸ್ಕಾರ, ಪ್ರಶ್ನಿಸುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಶರಣಾಗತಿಯಾಗಿದೆ.
ಪರ್ಲೋಕ್ಯೂಷನರಿ ಆಕ್ಟ್ (Perlocutionary Act): ಕೇಳುಗರ ಮೇಲೆ ಉಂಟಾಗುವ ಪರಿಣಾಮವು ಆತ್ಮಾವಲೋಕನವನ್ನು ಪ್ರಚೋದಿಸುವುದು, ತಮ್ಮ ಜ್ಞಾನದ ಮೂಲಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುವುದು ಮತ್ತು ಆಂತರಿಕ ಪಯಣಕ್ಕೆ ಪ್ರೇರೇಪಿಸುವುದಾಗಿದೆ.
ಅಪನಿರ್ಮಾಣ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Deconstructive Analysis)
ಈ ವಚನವು ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸೆಯ ಕೇಂದ್ರ ದ್ವಂದ್ವವಾದ ಅರಿಯುವವನು/ಅರಿಯಲ್ಪಡುವ ವಸ್ತು (Subject/Object) ವನ್ನು ಅಪನಿರ್ಮಾಣಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ (deconstructs). ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಒಬ್ಬ ಅರಿಯುವವನು (Subject) ಮತ್ತು ಅರಿಯಲ್ಪಡುವ ವಸ್ತು (Object) ಬೇಕು. ವಚನವು ಇಲ್ಲಿಂದಲೇ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ: 'ನಾನು' (subject) 'ಎಲ್ಲವನ್ನೂ' (object) ತಿಳಿಯುತ್ತೇನೆ. ನಂತರ, ಅದು ವಸ್ತುವನ್ನು ವಿಷಯದೊಳಗೆ ಕುಗ್ಗಿಸುತ್ತದೆ: "ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ತಿಳಿ." ಇಲ್ಲಿ ವಿಷಯವೇ ವಸ್ತುವಾಗಬೇಕು, ಇದು ದ್ವಂದ್ವವನ್ನು ಅಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ.
ಅಂತಿಮ ಸಾಲು, "ನಿಮ್ಮಿಂದ ನಿಮ್ಮನರಿದೇನು", ಅಂತಿಮ ಅಪನಿರ್ಮಾಣವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು 'ಅರಿಯುವವನು' ('ನಾನು') ಎಂಬುದು ಒಂದು ಭ್ರಮೆಯಾಗಿತ್ತು ಎಂಬುದನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ನಿಜವಾದ 'ವಿಷಯ' (Subject) ದೈವವೇ ('ನೀನು'), ಮತ್ತು ಅದೇ 'ವಸ್ತು'ವೂ (Object) ಆಗಿದೆ. ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ, ದ್ವಂದ್ವವು ಕೇವಲ ತಿರುವುಮುರುವಾಗಿಲ್ಲ, ಅದು ಅದ್ವೈತ ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಕರಗಿಹೋಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ ದೇವರೇ ತಿಳಿಯುವವನು, ತಿಳಿಯಲ್ಪಡುವುದು ಮತ್ತು ತಿಳಿವು ಎಲ್ಲವೂ ಆಗಿದ್ದಾನೆ. ಜ್ಞಾನದ ರಚನೆಯು, ಫ್ರೆಂಚ್ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿ ಜಾಕ್ ಡೆರಿಡಾ ಹೇಳುವಂತೆ, "ಈಗಾಗಲೇ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಕೆಡವಿಕೊಂಡಿದೆ" (already dismantled itself) ಎಂಬುದನ್ನು ಈ ವಚನವು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತದೆ.
ಸಮೂಹ 4: ಆತ್ಮ, ದೇಹ ಮತ್ತು ಪ್ರಜ್ಞೆ
ಆಘಾತ ಅಧ್ಯಯನ (Trauma Studies)
"ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನರಿದು" ಎಂಬ ಆರಂಭಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಒಂದು ರೀತಿಯ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆ ಅಥವಾ "ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಆಘಾತ"ದ (spiritual trauma) ನಿರೂಪಣೆಯಾಗಿ ಓದಬಹುದು. ಆತ್ಮವು ವಸ್ತುಗಳು ಮತ್ತು ಮಾಹಿತಿಯ ಜಗತ್ತಿನಿಂದ ತನ್ನ ನಿಜ ಸ್ವರೂಪದಿಂದ ದೂರಸರಿದು, ವಿಘಟಿತವಾಗಿದೆ. ಜ್ಞಾನದ ಸಂಗ್ರಹಣೆಯು ಈ ಆಘಾತದ ಒಂದು ಲಕ್ಷಣ, ಆಂತರಿಕ ಶೂನ್ಯವನ್ನು ತುಂಬುವ ಪ್ರಯತ್ನ. ವಚನದ ಪಯಣವು ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮತ್ತು ಏಕೀಕರಣದ ಪಯಣವಾಗಿದೆ, ಆಘಾತಕ್ಕೊಳಗಾಗದ, ಪರಿಪೂರ್ಣ ಆತ್ಮದೆಡೆಗೆ ಮರಳುವುದು.
ನರ-ದೇವತಾಶಾಸ್ತ್ರ (Neurotheology)
ಈ ವಚನವು ಮೆದುಳಿನ ಚಟುವಟಿಕೆಯಲ್ಲಿನ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ಒಂದು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಕಲ್ಪನೆ (hypothesis).
ಆರಂಭಿಕ ಸ್ಥಿತಿ ('ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನರಿದು'): ಈ ಸ್ಥಿತಿಯು ಮೆದುಳಿನ ಡಾರ್ಸೋಲ್ಯಾಟರಲ್ ಪ್ರಿಫ್ರಂಟಲ್ ಕಾರ್ಟೆಕ್ಸ್ (Dorsolateral prefrontal cortex - ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಾಹಕ ಕಾರ್ಯ, ವಿಶ್ಲೇಷಣಾತ್ಮಕ ಚಿಂತನೆ) ನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಚಟುವಟಿಕೆ ಮತ್ತು ಬಲವಾಗಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲಾದ ಡೀಫಾಲ್ಟ್ ಮೋಡ್ ನೆಟ್ವರ್ಕ್ (Default mode network - ಆತ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆ, ಅಹಂ) ನಿಂದ ನಿರೂಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರಬಹುದು.
ಅಂತಿಮ ಸ್ಥಿತಿ ('ನಿಮ್ಮಿಂದ ನಿಮ್ಮನರಿದೇನು'): ಈ ಅನುಭಾವಿಕ ಐಕ್ಯದ ಅಥವಾ "ಅಹಂ-ವಿಸರ್ಜನೆ"ಯ ಸ್ಥಿತಿಯು ಈ ಕೆಳಗಿನ ನರವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿರಬಹುದು:
ಪ್ಯಾರೈಟಲ್ ಲೋಬ್ನಲ್ಲಿ (parietal lobe) ಚಟುವಟಿಕೆಯ ಇಳಿಕೆ: ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪೋಸ್ಟೀರಿಯರ್ ಸುಪೀರಿಯರ್ ಪ್ಯಾರೈಟಲ್ ಲೋಬ್ಯೂಲ್, ಇದು ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶದಲ್ಲಿ ಆತ್ಮವನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು ಮತ್ತು ಆತ್ಮವನ್ನು ಇತರರಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಲು ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ. ಈ ನರಕೋಶಗಳ "ಮೌನ"ವು ಏಕತೆಯ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ಫ್ರಂಟಲ್ ಲೋಬ್ಗಳಲ್ಲಿ (frontal lobes) ಬದಲಾದ ಚಟುವಟಿಕೆ: ವಿಶ್ಲೇಷಣಾತ್ಮಕ ಚಿಂತನೆಯಿಂದ, ಅನುಭವಿ ಧ್ಯಾನಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವಂತೆ, ಕೇಂದ್ರೀಕೃತ, ಗ್ರಹಣಶೀಲ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬದಲಾವಣೆ.
"ನೀನರಿವಾಗಿ ಮುಂದೋರಿದ" ಎಂಬ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದ ಭಾವನೆಯು, ಲಿಂಬಿಕ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿನ (limbic system) ಚಟುವಟಿಕೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿರಬಹುದು, ಇದು ವಿಸ್ಮಯ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯಂತಹ ಆಳವಾದ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಸ್ಥಿತಿಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಸಮೂಹ 5: ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ಮತ್ತು ಗಡಿ ಸವಾಲುಗಳು
ಮಾನವೋತ್ತರವಾದಿ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Posthumanist Analysis)
ಈ ವಚನವು ಉದಾರವಾದಿ ಮಾನವತಾವಾದದ (liberal humanism) ಕಲ್ಪನೆಯಾದ, ಒಂದು ಸೀಮಿತ, ಸ್ವಾಯತ್ತ, ತರ್ಕಬದ್ಧ ಆತ್ಮವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ವಚನದಲ್ಲಿನ "ಆತ್ಮ"ವು ಸ್ಥಿರವಾದ ಅಸ್ತಿತ್ವವಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ತನ್ನ ಗಡಿಗಳನ್ನು ದೈವಿಕ "ಇತರ"ದಲ್ಲಿ ಕರಗಿಸುವ ಮೂಲಕ ಮಾತ್ರ ತನ್ನ ನಿಜ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ಒಂದು ಪ್ರವೇಶಸಾಧ್ಯ (porous), ಅನಿಶ್ಚಿತ ಅಸ್ತಿತ್ವ. ಕೊನೆಯ ಸಾಲು ಒಂದು ಮಾನವೋತ್ತರವಾದಿ ಘೋಷಣೆಯಾಗಿದೆ: ನನ್ನ ತಿಳುವಳಿಕೆ ನನ್ನದಲ್ಲ; ಅದು ದೈವದೊಂದಿಗಿನ ನನ್ನ ಸಂಬಂಧದ ಒಂದು ಉದಯೋನ್ಮುಖ ಗುಣವಾಗಿದೆ.
ವಸಾಹತೋತ್ತರ ಭಾಷಾಂತರ ಅಧ್ಯಯನ (Postcolonial Translation Studies)
ಈ ಮಸೂರವು ಈ ವಚನವನ್ನು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ಗೆ ಭಾಷಾಂತರಿಸುವ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ವಿಮರ್ಶಿಸುತ್ತದೆ. 'ಅರಿವು' ಪದವನ್ನು 'knowledge' ಎಂದು ಮತ್ತು 'ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ'ನನ್ನು 'Lord Shiva' ಎಂದು ಭಾಷಾಂತರಿಸುವುದು ಒಂದು ರೀತಿಯ ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸೆಯ ಹಿಂಸೆ (epistemic violence). ಇದು ಪದಗಳನ್ನು ಅವುಗಳ ಸ್ಥಳೀಯ, ಅನುಭವಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕವಾಗಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ಸಂದರ್ಭಗಳಿಂದ (ಕನ್ನಡ-ಕೇಂದ್ರಿತ ನಿರುಕ್ತಿಗಳು) ಕಿತ್ತುಹಾಕಿ, ಅವುಗಳನ್ನು ಜಾಗತೀಕೃತ, ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸಂಸ್ಕೃತ-ಪ್ರಾಬಲ್ಯದ ಚೌಕಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿಸುತ್ತದೆ. ಈ "ದೇಶೀಕರಣ" (domestication) ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ವಚನದ ಆತ್ಮವೇ—ಅದರ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಸ್ಥಳೀಕರಣ ಮತ್ತು ಅನುಭವಾತ್ಮಕ ಗಮನ—ಕಳೆದುಹೋಗುತ್ತದೆ.
ಸಮೂಹ 6: ಸಂಶ್ಲೇಷಣೆಗಾಗಿ ವ್ಯಾಪಕ ವಿಧಾನಗಳು
ಸಂಶ್ಲೇಷಣಾ ಸಿದ್ಧಾಂತ (ವಾದ - ಪ್ರತಿವಾದ - ಸಂವಾದ) (The Theory of Synthesis)
ಈ ದ್ವಂದ್ವಾತ್ಮಕ ಮಾದರಿಯು ವಚನದ ಮೂರು-ಹಂತದ ತಾರ್ಕಿಕ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ, ಇದನ್ನು ಮೇಲೆ 'ದ್ವಂದ್ವಾತ್ಮಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ' ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಭೇದನ ಸಿದ್ಧಾಂತ (ಬಿರುಕು ಮತ್ತು ಉತ್ಕೃಷ್ಟೀಕರಣ) (The Theory of Breakthrough)
ಈ ವಚನವು ಶ್ರುತಿ-ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು (ಗ್ರಂಥಗಳ ಅಧಿಕಾರ) ಆದ್ಯತೆಯಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಿದ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಭಾರತೀಯ ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸೆಗಳಿಂದ ಒಂದು ಬಿರುಕನ್ನು (rupture) ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಇದು ಒಂದು ಉತ್ಕೃಷ್ಟೀಕರಣವೂ (Aufhebung) ಆಗಿದೆ. ಇದು ಜ್ಞಾನದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಕೇವಲ ನಾಶಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ; ಅದು ಜ್ಞಾನದ ಅನ್ವೇಷಣೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಉನ್ನತ, ಅದ್ವೈತ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಮರು-ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುವ ಮೂಲಕ ಮೀರುತ್ತದೆ.
ಸಮೂಹ 7: ವಿಸ್ತೃತ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಮಸೂರಗಳು (Expanded Theoretical Lenses)
ಅನುಭಾವಿ ಅನುಭವದ ವಿದ್ಯಮಾನಶಾಸ್ತ್ರ (Phenomenology of Mystical Experience)
ವಿದ್ಯಮಾನಶಾಸ್ತ್ರವು (phenomenology) ಅನುಭವದ ರಚನೆಯನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಈ ವಚನವನ್ನು ಅನುಭಾವಿ ಅನುಭವದ ವಿದ್ಯಮಾನಶಾಸ್ತ್ರದ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನೋಡಿದಾಗ, ಅದು ಕೇವಲ ಒಂದು ತಾತ್ವಿಕ ಹೇಳಿಕೆಯಾಗಿ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸ್ಥಿತ್ಯಂತರದ ವಿವರಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
ನೈಸರ್ಗಿಕ ಮನೋಭಾವದಿಂದ (Natural Attitude) ನಿರ್ಗಮನ: ವಿದ್ಯಮಾನಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಎಡ್ಮಂಡ್ ಹಸ್ಸರ್ಲ್ ವಿವರಿಸಿದಂತೆ, ನಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು "ನೈಸರ್ಗಿಕ ಮನೋಭಾವ"ದಲ್ಲಿ (natural attitude) ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ—ಅಂದರೆ, ನಾವು ಜಗತ್ತು ನಮಗೆ ನೀಡಿದಂತೆಯೇ ಇದೆ ಎಂದು ನಂಬುತ್ತೇವೆ. ವಚನದ ಆರಂಭದ ಸಾಲು, "ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನರಿದು," ಈ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ 'ನಾನು' (ತಿಳಿಯುವವನು) ಮತ್ತು 'ಜಗತ್ತು' (ತಿಳಿಯಲ್ಪಡುವ ವಸ್ತು) ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಬೇರ್ಪಟ್ಟಿವೆ. "ಫಲವೇನಯ್ಯಾ?" ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯು ಈ ನೈಸರ್ಗಿಕ, ದ್ವೈತ ಮನೋಭಾವದ ಕುಸಿತವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕತೆಯ (Intentionality) ತಿರುವು: "ತನ್ನ ತಾನರಿಯಬೇಕಲ್ಲದೆ?" ಎಂಬ ಸಾಲು ಪ್ರಜ್ಞೆಯ "ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕತೆ"ಯನ್ನು (intentionality) ಹೊರಗಿನ ಪ್ರಪಂಚದಿಂದ ಒಳಮುಖವಾಗಿ ತಿರುಗಿಸುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ, ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ತನ್ನನ್ನೇ ತನ್ನ ವಸ್ತುವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇದು ವಿದ್ಯಮಾನಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ನಿಲುಗಡೆಗೆ (epoché) ಸಮಾನವಾಗಿದೆ.
ಅನುಭವದ ಪ್ರಮುಖ ಲಕ್ಷಣಗಳು: ವಚನದ ಅಂತಿಮ ಭಾಗವು ಅನುಭಾವಿ ಅನುಭವದ ಪ್ರಮುಖ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ:
ಏಕತೆ (Unity): "ನೀನರಿವಾಗಿ... ನಿಮ್ಮಿಂದ ನಿಮ್ಮನರಿದೇನು" ಎಂಬ ಸಾಲುಗಳು ತಿಳಿಯುವವನು ಮತ್ತು ತಿಳಿಯಲ್ಪಡುವ ವಸ್ತು ನಡುವಿನ ಗೋಡೆಯ ಸಂಪೂರ್ಣ ಕರಗುವಿಕೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ.
ನೋಯೆಟಿಕ್ ಗುಣ (Noetic Quality): ಈ ಅನುಭವವು ಕೇವಲ ಭಾವನಾತ್ಮಕವಲ್ಲ, ಅದೊಂದು ಜ್ಞಾನದಾಯಕ ಸ್ಥಿತಿ. ಇದು "ಪರಮ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅರಿಯುವ" ಭಾವನೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.
ಪಾವಿತ್ರ್ಯ (Sacredness): ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನಿಗೆ ನೇರವಾಗಿ ಸಂಬೋಧಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಅನುಭವವನ್ನು ಅವನ ಕೃಪೆಯೆಂದು ವಿವರಿಸುವುದು, ಈ ಸ್ಥಿತಿಯು ಪವಿತ್ರ ಮತ್ತು ದೈವಿಕವಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಭಾವನೆಯನ್ನು ದೃಢಪಡಿಸುತ್ತದೆ.
ಹೀಗಾಗಿ, ಈ ವಚನವು ದ್ವೈತ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿನಿಂದ ಆರಂಭವಾಗಿ, ಆತ್ಮಾವಲೋಕನದ ಮೂಲಕ ಸಾಗಿ, ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಅದ್ವೈತ ಅನುಭವದ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಪಯಣದ ಒಂದು ವಿದ್ಯಮಾನಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ನಕ್ಷೆಯಾಗಿದೆ.
ವಸಾಹತೋತ್ತರ-ಜಾತ್ಯತೀತತಾವಾದಿ ಓದು (Post-secularist Reading)
"ವಸಾಹತೋತ್ತರ-ಜಾತ್ಯತೀತತೆ" (post-secularism) ಎಂಬುದು ಧಾರ್ಮಿಕ ನಂಬಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಮೌಲ್ಯಗಳು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಚರ್ಚೆಗೆ ಮರಳುವುದನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಭಾರತದಂತಹ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, ಧರ್ಮವು ಯಾವಾಗಲೂ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳ ಮೂಲವಾಗಿತ್ತು, ಆದ್ದರಿಂದ ಭಾರತವು ಯಾವಾಗಲೂ "ವಸಾಹತೋತ್ತರ-ಜಾತ್ಯತೀತ"ವಾಗಿತ್ತು ಎಂದು ವಾದಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಸಾಂಸ್ಥಿಕ ಧರ್ಮದ ವಿಮರ್ಶೆ: "ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನರಿದು ಫಲವೇನು?" ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯು ಸಾಂಸ್ಥಿಕ, ಗ್ರಂಥ-ಆಧಾರಿತ ಧಾರ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನವನ್ನೂ ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತದೆ.
ಆಂತರಿಕ ಅನುಭವದ ಪ್ರತಿಪಾದನೆ: ಅಕ್ಕನು ಧರ್ಮವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸದೆ, ಜ್ಞಾನದ ಒಂದು ಪರ್ಯಾಯ ಮತ್ತು ಶ್ರೇಷ್ಠ ರೂಪವನ್ನು—ನೇರ, ವೈಯಕ್ತಿಕ, ಅನುಭಾವಿ ಅರಿವನ್ನು—ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಇದು ಧಾರ್ಮಿಕ ಅನುಭವವನ್ನು ಜ್ಞಾನದ ಒಂದು ನ್ಯಾಯಸಮ್ಮತ ರೂಪವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತದೆ.
ಸಾರ್ವಜನಿಕ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆ: ಅಕ್ಕನ ವಚನವು ಅನುಭವ ಮಂಟಪದಂತಹ ಒಂದು ಸಾರ್ವಜನಿಕ-ಬೌದ್ಧಿಕ ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ರಚಿತವಾಗಿದೆ. ಇದು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಯು ಕೇವಲ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಮೋಕ್ಷದ ಸಾಧನವಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಒಂದು ಸಮುದಾಯದಲ್ಲಿ ಚರ್ಚಿಸಬಹುದಾದ, ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಾದ ಮತ್ತು ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮಾಡಬಹುದಾದ ಒಂದು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ವಿದ್ಯಮಾನ ಎಂಬುದನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
ಹೀಗಾಗಿ, ಅಕ್ಕನ ವಚನವು ಆಧುನಿಕ "ಜಾತ್ಯತೀತ" ಮತ್ತು "ಧಾರ್ಮಿಕ" ಎಂಬ ವಿಭಜನೆಯನ್ನು ಮೀರಿದ ಒಂದು ವಸಾಹತೋತ್ತರ-ಜಾತ್ಯತೀತ ನಿಲುವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ.
ಅಂತರ್ಗತ ಅರಿವು ಮತ್ತು ಅರಿವಿನ ಕಾವ್ಯಮೀಮಾಂಸೆ (Embodied Cognition and Cognitive Poetics)
ಅರಿವಿನ ವಿಜ್ಞಾನದ (cognitive science) ಪ್ರಕಾರ, ನಮ್ಮ ಚಿಂತನೆ ಮತ್ತು ಭಾಷೆಯು ನಮ್ಮ ದೈಹಿಕ ಅನುಭವಗಳಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ಬೇರೂರಿದೆ. ಈ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ವಚನವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ, ಅದು ಕೇವಲ ಅಮೂರ್ತ ತಾತ್ವಿಕ ಚರ್ಚೆಯಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಒಂದು ಅಂತರ್ಗತ (embodied) ಪರಿವರ್ತನೆಯ ನಿರೂಪಣೆಯಾಗಿದೆ.
ಜ್ಞಾನದ ಸ್ಥಳ (Locus of Knowledge): ವಚನವು ಜ್ಞಾನದ ಸ್ಥಳವನ್ನು ತಲೆಯಿಂದ (ಬೌದ್ಧಿಕ ತಿಳುವಳಿಕೆ) ದೇಹದೊಳಗೆ ('ತನ್ನಲ್ಲಿ') ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸುತ್ತದೆ. ಭಕ್ತಿ ಚಳುವಳಿಯು ದೈವದೊಂದಿಗಿನ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಒಂದು ಅಂತರ್ಗತ ಭಾಗವಹಿಸುವಿಕೆಯಾಗಿ ನೋಡುತ್ತದೆ.
ಅರಿವಿನ ರೂಪಕಗಳು (Metaphors of Knowing):
ಜ್ಞಾನವು ಒಂದು ವಸ್ತು (KNOWLEDGE IS AN OBJECT): ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೊರಗಿನಿಂದ ಸಂಗ್ರಹಿಸಬಹುದಾದ ಒಂದು ವಸ್ತುವಾಗಿ ನೋಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಅರಿವು ಒಂದು ಬೆಳಕು (AWARENESS IS LIGHT): "ನೀನರಿವಾಗಿ ಮುಂದೋರಿದ ಕಾರಣ" ಎಂಬ ಸಾಲು, ಅರಿವನ್ನು ಒಂದು ಆಂತರಿಕ, ಸ್ವಯಂ-ಪ್ರಕಾಶಕ ಬೆಳಕಿನ ರೂಪಕವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ.
ದೈಹಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ಅರಿವಿನ ಸ್ಥಿತಿಗೆ: ಶರಣರ 'ಕಾಯವೇ ಕೈಲಾಸ' ಎಂಬ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯು ದೇಹವನ್ನು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅನುಭವದ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿ ನೋಡುತ್ತದೆ. ಅಂತಿಮ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದಲ್ಲಿ, ಈ ಅಂತರ್ಗತ ಅರಿವು ದೈವಿಕ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿ ಕರಗಿಹೋಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಅರಿವಿನ ಒಂದು ಆಮೂಲಾಗ್ರ ಮರು-ಸಂರಚನೆಯಾಗಿದೆ.
ಧ್ವನಿ ಸಂಕೇತ (ಫೋನೋಸೆಮ್ಯಾಂಟಿಕ್ಸ್) (Sound Symbolism - Phonosemantics)
ಫೋನೋಸೆಮ್ಯಾಂಟಿಕ್ಸ್ (phonosemantics) ಎನ್ನುವುದು ಭಾಷೆಯ ಶಬ್ದಗಳು ಅವುಗಳ ಅರ್ಥಕ್ಕೆ ಹೇಗೆ ಸಾಂಕೇತಿಕವಾಗಿ ಸಂಬಂಧಿಸಿವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುವ ಕ್ಷೇತ್ರವಾಗಿದೆ. ವಚನದ ಧ್ವನಿ ವಿನ್ಯಾಸವು ಅದರ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ತಾತ್ವಿಕ ಪಯಣವನ್ನು ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿ ರೂಪಿಸುತ್ತದೆ.
ಆರಂಭಿಕ ಪ್ರಶ್ನೆ: "ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನರಿದು ಫಲವೇನಯ್ಯಾ" ಎಂಬ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ 'ಅ' ಮತ್ತು 'ಆ' ಸ್ವರಗಳ ಪ್ರಾಬಲ್ಯವಿದೆ. ಇವು ತೆರೆದ ಸ್ವರಗಳಾಗಿದ್ದು (open vowels), ಒಂದು ವಿಶಾಲವಾದ, ಮಿತಿಯಿಲ್ಲದ ಹುಡುಕಾಟ ಮತ್ತು ಬಲವಾದ ಪ್ರಶ್ನೆಯ ಭಾವವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತವೆ.
ಆಂತರಿಕ ತಿರುವು: "ತನ್ನ ತಾನರಿಯಬೇಕಲ್ಲದೆ?" ಇಲ್ಲಿ 'ತ' ಎಂಬ ದಂತ್ಯ ಸ್ಪರ್ಶ ವ್ಯಂಜನದ (dental plosive) ಪುನರಾವರ್ತನೆಯು ಒಂದು ತೀಕ್ಷ್ಣವಾದ, ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾದ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
ಅಂತಿಮ ಶರಣಾಗತಿ: ಅಂತಿಮ ಸಾಲುಗಳಲ್ಲಿ 'ಮ', 'ನ' ನಂತಹ ಅನುನಾಸಿಕ ವ್ಯಂಜನಗಳ (nasal consonants) ಬಳಕೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ. ಅನುನಾಸಿಕಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮೃದುವಾದ, ಆಂತರಿಕ ಮತ್ತು ಅನುರಣಿಸುವ (resonant) ಗುಣವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ. ಇದು ಆರಂಭದ ಸ್ಪೋಟಕ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ, ಒಂದು ಮೃದುವಾದ, ಶರಣಾಗತಿಯ ಮನಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ.
ಭಾಗ ೪: ಸಮಗ್ರ ಸಂಶ್ಲೇಷಣೆ (Concluding Synthesis)
ಈ ವಚನವು ಕೇವಲ ಬೌದ್ಧಿಕ-ವಿರೋಧಿ ಹೇಳಿಕೆಯಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸೆಯ (epistemology) ಆಮೂಲಾಗ್ರ ಮರು-ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಾಗಿ ಒಂದು ಅತ್ಯಾಧುನಿಕ ವಾದವಾಗಿದೆ. ಇದು ಆತ್ಮದ ಪಯಣವನ್ನು ವಸ್ತುನಿಷ್ಠ, ಸಂಗ್ರಹಾತ್ಮಕ ಜ್ಞಾನದ ('ಜ್ಞಾನ' - Jnana) ನಿರರ್ಥಕತೆಯಿಂದ, ವ್ಯಕ್ತಿನಿಷ್ಠ, ಸಹಜ ಅರಿವಿನ ('ಅರಿವು' - Arivu) ವಿಮೋಚನೆಯೆಡೆಗೆ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ.
ಈ ಸಮಗ್ರ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯು ವಚನದ ಅಂತಿಮ ಮತ್ತು ನಿರ್ಣಾಯಕ ಹಂತವನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ: ಈ ಆತ್ಮ-ಅರಿವು ಮಾನವ ಪ್ರಯತ್ನದ ಫಲವಲ್ಲ, ಅದು ದೈವಿಕ ಕೃಪೆಯ ('ಕೃಪೆ' - Grace) ಕೊಡುಗೆಯಾಗಿದೆ. ಆತ್ಮ-ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದ ವಿರೋಧಾಭಾಸವನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಈ ವಚನದ ಅಂತಿಮ ಪ್ರತಿಭೆ ಅಡಗಿದೆ. ಆತ್ಮವು ತನ್ನದೇ ವಿಸರ್ಜನೆಯನ್ನು "ಸಾಧಿಸಲು" ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ; ಅದು ಕೇವಲ ದೈವಕ್ಕೆ ಶರಣಾಗಬಹುದು, ಆಗ ದೈವವು ಆತ್ಮವನ್ನು ತನ್ನದೇ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ಪ್ರಕಟಿಸುತ್ತದೆ.
ಅದರ 12ನೇ ಶತಮಾನದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿತ್ವ—ಜ್ಞಾನದ ಮೇಲಿನ ಜಾತಿ ಮತ್ತು ಲಿಂಗ ಆಧಾರಿತ ಏಕಸ್ವಾಮ್ಯವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವುದು—ಅದರ 21ನೇ ಶತಮಾನದ ಪ್ರಸ್ತುತತೆಗೆ ನೇರವಾಗಿ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ. ಮಾಹಿತಿ ಸ್ಫೋಟದ ಈ ಯುಗದಲ್ಲಿ, "ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನರಿದು" ಎಂಬುದು ಡಿಜಿಟಲ್ ವಾಸ್ತವವಾಗಿರುವಾಗ, ಅಕ್ಕನ "ಫಲವೇನಯ್ಯಾ?" ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯು ಎಂದಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಸ್ತುತವಾಗಿದೆ. ಈ ವಚನವು ಬಾಹ್ಯ ಮಾಹಿತಿಯ ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ ಪ್ರವಾಹದಿಂದ ವಿಮುಖರಾಗಿ, ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ತಿಳಿಯುವ ಏಕೈಕ, ಪರಿವರ್ತನಾಶೀಲ ಕಾರ್ಯದೆಡೆಗೆ ತಿರುಗಲು ಒಂದು ಕಾಲಾತೀತ ಕರೆಯಾಗಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ. ತನ್ನೊಳಗಿನ ಅರಿವೇ ನಿಜವಾದ ಗುರು ಮತ್ತು ಆ ಅರಿವಿನ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವೇ ಅಂತಿಮ ಗುರಿ ಎಂಬುದನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯು ಜ್ಞಾನದ ಸ್ವರೂಪವನ್ನೇ ಮರು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಿ, ಅನುಭಾವದ ದಾರಿಗೆ ಒಂದು ಶಾಶ್ವತ ದೀವಿಗೆಯನ್ನು ಹಚ್ಚಿದ್ದಾಳೆ.
ಭಾಗ ೫: ವಚನದ ವಿಶೇಷ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ ಮತ್ತು ಅನುಭಾವ ಕಾವ್ಯಾನುವಾದ (Special Analysis and Mystical Poetic Translation)
ಭಾಗ A: ವಚನದ ಪ್ರಮುಖ ಲಕ್ಷಣಗಳ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ಪಟ್ಟಿ
(1) ವಚನದ ಸರಳ ಅರ್ಥ
ಬಾಹ್ಯ ಪ್ರಪಂಚದ ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡರೂ, ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಅರಿಯದಿದ್ದರೆ ಅಂತಹ ಜ್ಞಾನದಿಂದ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ. ನಿಜವಾದ ಅರಿವು ನಮ್ಮೊಳಗೇ ಸಹಜವಾಗಿರುವಾಗ, ಅದನ್ನು ಬೇರೆಯವರಿಂದ ಕೇಳಿ ಪಡೆಯುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅಕ್ಕನು ತನ್ನ ದೈವವಾದ ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನನ್ನು ಸಂಬೋಧಿಸಿ, "ನೀನೇ ನನ್ನೊಳಗಿನ ಅರಿವಾಗಿ ಪ್ರಕಟಗೊಂಡ ಕಾರಣ, ನಿನ್ನ ಕೃಪೆಯಿಂದಲೇ ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಅರಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು" ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ.
(2) ಅನುಭಾವ / ಆಂತರಿಕ / ಗೂಢಾರ್ಥ (Inner / Mystic Meaning)
ಈ ವಚನವು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪಯಣದ ಒಂದು ನಕ್ಷೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಬಾಹ್ಯ, ದ್ವೈತ-ಆಧಾರಿತ ಜ್ಞಾನದಿಂದ (Jnana) ಆಂತರಿಕ, ಅದ್ವೈತ-ಆಧಾರಿತ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರಕ್ಕೆ (Arivu) ಸಾಗುವ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಬೌದ್ಧಿಕ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿ, ಆತ್ಮಜ್ಞಾನವು ಸ್ವ-ಪ್ರಯತ್ನದ ಫಲವಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ದೈವಿಕ ಕೃಪೆಯ (grace) ಫಲವೆಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಅರಿಯುವವನು (seeker), ಅರಿಯಲ್ಪಡುವ ವಸ್ತು (sought) ಮತ್ತು ಅರಿಯುವ ಕ್ರಿಯೆ (seeking) ಒಂದಾಗುವ ಅನುಭಾವದ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಇದು ನಿರೂಪಿಸುತ್ತದೆ.
(3) ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಮತ್ತು ತಂತ್ರಗಳು (Poetic Features and Techniques)
ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ತಂತ್ರಗಳು (Poetic Tools):
ಪ್ರಶ್ನಾಲಂಕಾರ (Rhetorical Question): "ಫಲವೇನಯ್ಯಾ?" ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯು ವಚನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿಯೇ ಒಂದು ಬಲವಾದ ತಾತ್ವಿಕ ವಿಚಾರಣೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆ.
ವಿರೋಧಾಭಾಸ (Paradox): "ನಿಮ್ಮಿಂದ ನಿಮ್ಮನರಿದೇನು" ಎಂಬ ಅಂತಿಮ ಸಾಲು ಅನುಭಾವದ ಕೇಂದ್ರ ವಿರೋಧಾಭಾಸವನ್ನು—ಅಂದರೆ, ದೈವದ ಕೃಪೆಯಿಂದಲೇ ದೈವವನ್ನು ಅರಿಯುವುದು—ಹಿಡಿದಿಡುತ್ತದೆ.
ಕಾವ್ಯಮೀಮಾಂಸೆ ಮತ್ತು ವಚನಮೀಮಾಂಸೆಯ ತತ್ವಗಳು (Principles of Poetics):
ರಸ (Rasa): ಪ್ರಧಾನವಾಗಿ ಶಾಂತರಸ (peace), ಇದು ನಿರ್ವೇದ (detachment) ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯ (devotion) ಭಾವಗಳೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತಿದೆ.
ಧ್ವನಿ (Dhvani - Suggested Meaning): ಬೌದ್ಧಿಕ ಜ್ಞಾನದ ನಿರರ್ಥಕತೆ ಮತ್ತು ಸಂಪೂರ್ಣ ಶರಣಾಗತಿಯ ಆನಂದವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
ಸಂಬೋಧನೆ (Direct Address): "ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನಾ" ಮತ್ತು "ಪ್ರಭುವೇ" ಎಂದು ನೇರವಾಗಿ ಸಂಬೋಧಿಸುವುದು ವಚನಕ್ಕೆ ಒಂದು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಮತ್ತು ಆಪ್ತವಾದ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.
ಅಂಕಿತನಾಮ (Ankitanama - Signature): 'ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ' ಎಂಬ ಅಂಕಿತನಾಮವು ಈ ಅನುಭವವನ್ನು ಅಕ್ಕನ ಇಷ್ಟದೈವಕ್ಕೆ ಸಮರ್ಪಿಸುತ್ತದೆ.
(4) ಇತರೆ ವಿಶೇಷತೆಗಳು (Other Specialities)
ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸೆಯ ಕ್ರಾಂತಿ (Epistemological Revolution): ಈ ವಚನವು ಗ್ರಂಥ-ಆಧಾರಿತ ಜ್ಞಾನದ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿ, ನೇರ ಅನುಭವವನ್ನು (Anubhava) ಜ್ಞಾನದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ರೂಪವೆಂದು ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತದೆ.
ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆ (Feminist Manifesto): ಜ್ಞಾನಾರ್ಜನೆಯಿಂದ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ದೂರವಿಟ್ಟಿದ್ದ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ, ಅಕ್ಕನು ಆ ಬಾಹ್ಯ ಜ್ಞಾನವನ್ನೇ ಕೀಳೆಂದು ಸಾರಿ, ಲಿಂಗಭೇದವಿಲ್ಲದೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಆಂತರಿಕ ಅರಿವನ್ನು ಶ್ರೇಷ್ಠವೆಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ದ್ವಂದ್ವಾತ್ಮಕ ರಚನೆ (Dialectical Structure): ವಚನವು ವಾದ (thesis - ಬಾಹ್ಯ ಜ್ಞಾನ), ಪ್ರತಿವಾದ (antithesis - ಆತ್ಮಜ್ಞಾನ) ಮತ್ತು ಸಂವಾದ (synthesis - ಕೃಪೆಯಿಂದಾಗುವ ಐಕ್ಯ) ಎಂಬ ಸ್ಪಷ್ಟ ತಾರ್ಕಿಕ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.
ಭಾಗ B: ಅನುಭಾವ ಕಾವ್ಯಾನುವಾದ (Mystical Poetic Translation)
This knowing all, if the Self I do not find?
Why seek a guide, a word, a borrowed art,
When Knowing's sun is native to the heart?
O Jasmine Lord, my love, my only King,
A greater truth, Your grace alone could bring.
You came as vision in my soul's own eye,
The light that knew You was Your light nearby.
No 'I' remained to claim the final prize,
For I saw You, my Lord, through Your own eyes.
ಭಾಗ C: ಅನುವಾದದ ಸಮರ್ಥನೆ (Justification of the Translation)
ಈ ಕಾವ್ಯಾನುವಾದವು ಮೂಲ ವಚನದ ಅನುಭಾವ, ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕತೆ ಮತ್ತು ತಾತ್ವಿಕ ಆಳವನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತದೆ.
ಅರ್ಥ ಮತ್ತು ಅನುಭಾವವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು:
ಮೊದಲ ಚತುಷ್ಪದಿಯು ("What use... native to the heart?") ವಚನದ ಸರಳ ಮತ್ತು ತಾತ್ವಿಕ ಅರ್ಥವನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿಯುತ್ತದೆ. "Harvest of the learned mind" ಎಂಬುದು "ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನರಿದು" ಎಂಬುದರ ರೂಪಕವಾದರೆ, "Knowing's sun is native to the heart" ಎಂಬುದು "ತನ್ನಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಸ್ವಯವಾಗಿರಲು" ಎಂಬ ಸಾಲಿನ ಅನುಭಾವಿಕ ಅರ್ಥವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ.
ಅಂತಿಮ ಆರು ಸಾಲುಗಳು ("O Jasmine Lord... through Your own eyes.") ವಚನದ ಗೂಢಾರ್ಥವನ್ನು, ಅಂದರೆ ಅಹಂಕಾರದ ವಿಸರ್ಜನೆ ಮತ್ತು ಕೃಪೆಯ ಮೂಲಕ ಆಗುವ ಅದ್ವೈತ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. "No 'I' remained" ಎಂಬ ಸಾಲು ಅಹಂಕಾರದ ನಾಶವನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು:
ಪ್ರಶ್ನಾಲಂಕಾರ ಮತ್ತು ವಿರೋಧಾಭಾಸ: ಕವಿತೆಯು ಮೂಲದಂತೆಯೇ ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು "I saw You, my Lord, through Your own eyes" ಎಂಬ ಅಂತಿಮ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಅನುಭಾವದ ವಿರೋಧಾಭಾಸವನ್ನು ಬಳಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಮೆಟಾಫಿಸಿಕಲ್ ಕಾವ್ಯದ (Metaphysical Poetry) ಪ್ರಮುಖ ಲಕ್ಷಣವಾಗಿದೆ.
ಲಯ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಸ (Rhythm and Rhyme): AABB ಪ್ರಾಸಬದ್ಧ ದ್ವಿಪದಿಗಳ ಬಳಕೆಯು ಕವಿತೆಗೆ ಒಂದು ಸಂಗೀತಮಯ ಗುಣವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ, ಇದು ವಚನಗಳ ಗೇಯತೆಗೆ (musicality) ಮತ್ತು ಸ್ತೋತ್ರದ (hymn) ಸ್ವರೂಪಕ್ಕೆ ಗೌರವ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತದೆ.
ನೇರ ಸಂಬೋಧನೆ: "O Jasmine Lord" ಎಂಬ ಸಂಬೋಧನೆಯು ಮೂಲ ವಚನದಲ್ಲಿರುವ ಆಪ್ತ, ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕ ಸಂವಾದದ ಸ್ವರವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಬರಹಗಾರರ ಅನುಭಾವವನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿಯುವುದು:
ಈ ಅನುವಾದವು ಅಕ್ಕನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪಯಣವನ್ನು ಅನುಕರಿಸುತ್ತದೆ: ಬೌದ್ಧಿಕ ಹತಾಶೆಯಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿ, ದೈವಿಕ ಕೃಪೆಯ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದ ಮೂಲಕ ಸಾಗಿ, ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಅಹಂಕಾರ-ರಹಿತ ಐಕ್ಯದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಕವಿತೆಯು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವ ಸ್ವರದಿಂದ ಆರಂಭವಾಗಿ, ಶರಣಾಗತಿಯ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುವುದು ಈ ಅನುಭಾವದ (writer's experience) ಪಯಣವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ.
ಭಾಗ ೬: ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಅನುವಾದಗಳು (Theoretical Translations)
ಅನುವಾದ 3: ದಪ್ಪ ಅನುವಾದ (Thick Translation)
ಈ ಅನುವಾದವು ವಚನದ ಶ್ರೀಮಂತ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಮತ್ತು ತಾತ್ವಿಕ ಜಗತ್ತನ್ನು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಓದುಗರಿಗೆ ಸುಲಭವಾಗಿ ಅರ್ಥವಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಪದಗಳನ್ನು ಭಾಷಾಂತರಿಸದೆ, ವಿವರವಾದ ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳ ಮೂಲಕ ಅವುಗಳ ಸಂದರ್ಭ ಮತ್ತು ಮಹತ್ವವನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಅನುವಾದ ಮತ್ತು ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು (Primary Translation and Annotations):
if not to know the Self?.
When awareness is already innate within,
is there any need to ask another?
O Chennamallikarjuna,
because You manifested as that very awareness,
it was by You, that I came to know You, my Master [prabhuvē: another term of address reinforcing the master-devotee relationship]..
ಅನುವಾದ 4: ವಿದೇಶೀಕೃತ ಅನುವಾದ (Foreignized Translation)
ಈ ಅನುವಾದವು ಮೂಲ ಕನ್ನಡ ಪಠ್ಯದ ಭಾಷಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ವಿಶಿಷ್ಟತೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇದು ವಚನವನ್ನು ಚಿರಪರಿಚಿತ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕಾವ್ಯದ ನಿಯಮಗಳಿಗೆ "ದೇಶೀಕರಿಸುವುದನ್ನು" ವಿರೋಧಿಸಿ, ಅದರ ವಿದೇಶಿ ಮೂಲವನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ.
if not that one must know one's own self?
Within oneself, when arivu is, by itself,
is there need to ask others?
Chennamallikarjuna,
because You, having become arivu, showed the way,
from You, I came to know You, O prabhuvē.
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ