ಅಕ್ಕ_ವಚನ_84
A rendition in Akka's direct, intimate, and concise style:
ಅಕ್ಷರಶಃ ಅನುವಾದ (Literal Translation)
ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಅನುವಾದ (Poetic Translation)
ಪೀಠಿಕೆ
12ನೇ ಶತಮಾನದ ಶರಣ ಚಳವಳಿಯು ಭಾರತದ ಸಾಮಾಜಿಕ, ಧಾರ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಕ ಅಧ್ಯಾಯ. ಈ ಚಳವಳಿಯ ಗರ್ಭದಿಂದ ಉದಿಸಿದ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಶರಣರಲ್ಲಿ, ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ಸ್ಥಾನವು ವಿಶಿಷ್ಟ ಮತ್ತು ಉಜ್ವಲವಾದುದು. ಕೇವಲ ಅನುಭಾವಿ ಕವಯಿತ್ರಿಯಾಗಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಪುರುಷಪ್ರಧಾನ ಸಮಾಜದ ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳನ್ನು ದಿಟ್ಟತನದಿಂದ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ ಮೊದಲ ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ಚಿಂತಕಿಯಾಗಿಯೂ ಅವರು ಚಿರಸ್ಥಾಯಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಅವರ ವಚನಗಳು ಸರಳ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಆಳವಾದ ತಾತ್ವಿಕ ಸತ್ಯಗಳನ್ನು, ವೈಯಕ್ತಿಕ ಅನುಭಾವದ ತೀವ್ರತೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ವಿಮರ್ಶೆಯನ್ನು ಹಿಡಿದಿಡುತ್ತವೆ.
ಈ ವರದಿಯು ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಗಾಗಿ ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ವಚನಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ "ಉಸುರಿನ ಪರಿಮಳವಿರಲು ಕುಸುಮದ ಹಂಗೇಕಯ್ಯಾ" ವನ್ನು ಆಯ್ದುಕೊಂಡಿದೆ. ಈ ವಚನವು ಅಕ್ಕನ ತಾತ್ವಿಕತೆಯ ಸಾರವನ್ನು ಹಿಡಿದಿಡುವುದಲ್ಲದೆ, ಶರಣರ 'ಅಂತರಂಗ ಶುದ್ಧಿ'ಯ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ತಾರ್ಕಿಕವಾಗಿ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ. ವಚನದ ಕೇಂದ್ರ ಪ್ರಮೇಯವು 'ಆಂತರಿಕ ಸಾಧನೆಯು ಬಾಹ್ಯ ಅವಲಂಬನೆಗಳನ್ನು ನಿರರ್ಥಕಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ' ಎಂಬುದಾಗಿದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸತ್ಯವಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಮನೋವೈಜ್ಞಾನಿಕ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ಅಸ್ತಿತ್ವವಾದದ ಆಳವಾದ ಒಳನೋಟಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಈ ವರದಿಯು, ಬಳಕೆದಾರರು ಒದಗಿಸಿದ ಸಮಗ್ರ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ, ಈ ವಚನವನ್ನು ಭಾಷಿಕ, ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ, ತಾತ್ವಿಕ, ಸಾಮಾಜಿಕ, ತುಲನಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ಇತರ ವಿಶೇಷ ಅಂತರಶಿಸ್ತೀಯ ಆಯಾಮಗಳಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತದೆ.
ಭಾಗ 1: ಮೂಲಭೂತ ವಿಶ್ಲೇಷಣಾತ್ಮಕ ಚೌಕಟ್ಟು
ಈ ವಿಭಾಗವು ವಚನವನ್ನು ಅದರ ಮೂಲಭೂತ ಅಂಶಗಳಾದ ಭಾಷೆ, ಸಾಹಿತ್ಯ, ತತ್ವ ಮತ್ತು ಸಮಾಜದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ವಿಭಜಿಸಿ, ಆಳವಾಗಿ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸುತ್ತದೆ.
1.1 ಭಾಷಿಕ ಆಯಾಮ (Linguistic Dimension)
ಈ ಆಯಾಮವು ವಚನದ ಭಾಷಿಕ ರಚನೆ, ಪದಗಳ ಅರ್ಥ, ಮತ್ತು ಅನುವಾದದ ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಪರಿಶೋಧಿಸುತ್ತದೆ.
1.1.1 ಪದ-ಹಾಗೂ-ಪದದ ಗ್ಲಾಸಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಲೆಕ್ಸಿಕಲ್ ಮ್ಯಾಪಿಂಗ್
ವಚನದ ಭಾಷಿಕ ಅಡಿಪಾಯವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು, ಪ್ರತಿ ಪ್ರಮುಖ ಪದದ ಮೂಲ, ಅಕ್ಷರಶಃ, ಮತ್ತು ತಾತ್ವಿಕ ಅರ್ಥವನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸುವುದು ಅತ್ಯಗತ್ಯ. ಇದು ವಚನದ ಆಳವಾದ ಅರ್ಥದ ಪದರಗಳನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿಡಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಕೆಳಗಿನ ಕೋಷ್ಟಕವು ಈ ಪದಗಳ ಬಹುಮುಖಿ ಅರ್ಥಗಳನ್ನು ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುತ್ತದೆ.
ಕೋಷ್ಟಕ 1: ಪದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ
ಪದ (Word) | ಅಕ್ಷರಶಃ ಅರ್ಥ (Literal Meaning) | ಸಾಂದರ್ಭಿಕ ಅರ್ಥ (Contextual Meaning) | ತಾತ್ವಿಕ/ವ್ಯಂಗ್ಯಾರ್ಥ (Philosophical/Connotative Meaning) |
ಉಸುರು | Breath, Respiration | ಜೀವ, ಪ್ರಾಣಶಕ್ತಿ (Life force) | ಆಂತರಿಕ ಅಸ್ತಿತ್ವ, ಆತ್ಮದ ಸಹಜ ಸ್ಥಿತಿ, ಚೈತನ್ಯ |
ಪರಿಮಳ | Fragrance, Scent | ಸುವಾಸನೆ, ಸದ್ಗುಣ | ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶುದ್ಧತೆ, ಆಂತರಿಕ ಆನಂದ, ದೈವಿಕ ಗುಣ, ಸಚ್ಚಾರಿತ್ರ್ಯ |
ಕುಸುಮ | Flower | ಹೂವು | ಬಾಹ್ಯ ವಸ್ತು, ಇಂದ್ರಿಯ ಸುಖದ ಸಾಧನ, ನಶ್ವರ ಸೌಂದರ್ಯ |
ಹಂಗು | Dependence, Obligation, Concern | ಅವಲಂಬನೆ, ಅನಿವಾರ್ಯತೆ, ಗೊಡವೆ | ಬಾಹ್ಯ ಅವಲಂಬನೆಯ ಬಂಧನ, ಮಾನಸಿಕ ದಾಸ್ಯ, ನಿರೀಕ್ಷೆ |
ಕ್ಷಮೆ | Forgiveness | ಮನ್ನಿಸುವಿಕೆ | ದ್ವೇಷ-ಅಸೂಯೆಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತಿ, ಮಾನಸಿಕ ಸಮಚಿತ್ತತೆ |
ದಮೆ | Self-control, Restraint | ಇಂದ್ರಿಯ ನಿಗ್ರಹ | ಮನಸ್ಸಿನ ಮತ್ತು ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ಮೇಲಿನ ಪ್ರಭುತ್ವ, ಯೋಗಿಕ ಶಿಸ್ತು |
ಶಾಂತಿ | Peace | ನೆಮ್ಮದಿ, ಪ್ರಶಾಂತತೆ | ಆಂತರಿಕ ಸ್ಥಿಮಿತತೆ, ದ್ವಂದ್ವಗಳಿಂದ ಪಾರಾದ ಸ್ಥಿತಿ |
ಸೈರಣೆ | Patience, Endurance | ಸಹನೆ, ತಾಳ್ಮೆ | ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಸಮಚಿತ್ತದಿಂದ ಎದುರಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ |
ಸಮಾಧಿ | Tomb, Deep Meditation | ಸಮಾಧಿ, ಮರಣಾನಂತರದ ಸ್ಥಿತಿ | ಯೋಗದ ಉನ್ನತ ಸ್ಥಿತಿ, ಬಾಹ್ಯ ಆಚರಣೆ, ಕೃತಕವಾಗಿ ತಲುಪುವ ಸ್ಥಿತಿ, ಸಾವಿನ ಕಲ್ಪನೆ |
ಲೋಕ | World | ಜಗತ್ತು, ಸಮಾಜ | ಸಮಸ್ತ ಚರಾಚರ, ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ, ಸಮಷ್ಟಿ ಪ್ರಜ್ಞೆ |
ಏಕಾಂತ | Solitude, Seclusion | ಒಂಟಿತನ, ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆ | ಭೌತಿಕವಾಗಿ ದೂರವಿರುವುದು, ಸಮಾಜದಿಂದ ಪಲಾಯನ |
ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನಾ | Lord Shiva (Akka's ankita) | ಅಕ್ಕನ ಆರಾಧ್ಯ ದೈವ | ಪರಮಾತ್ಮ, ಅಂತಿಮ ಸತ್ಯ, ಆತ್ಮದೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯವಾಗುವ ತತ್ವ |
1.1.2 ಅಕ್ಷರಶಃ ಮತ್ತು ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥದ ಅರ್ಥ
ವಚನದ ಅಕ್ಷರಶಃ ಅರ್ಥವು ಸರಳವಾಗಿದೆ: "ನನ್ನ ಉಸಿರಿಗೆ ತನ್ನದೇ ಆದ ಪರಿಮಳವಿದ್ದರೆ, ನನಗೆ ಹೂವಿನ ಅವಲಂಬನೆ ಏಕೆ? ನನ್ನಲ್ಲಿ ಕ್ಷಮೆ, ದಮೆ, ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸೈರಣೆ ಎಂಬ ಗುಣಗಳೇ ಇದ್ದರೆ, ನನಗೆ ಸಮಾಧಿಯ (ಯೋಗದ ಉನ್ನತ ಸ್ಥಿತಿ ) ಅವಲಂಬನೆ ಏಕೆ? ಇಡೀ ಲೋಕವೇ ನಾನಾದ ಮೇಲೆ, ನನಗೆ ಭೌತಿಕವಾದ ಒಂಟಿತನದ ಅವಲಂಬನೆ ಏಕೆ, ಓ ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನಾ?".
ಆದರೆ, ಇದರ ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥದ ಅರ್ಥವು ಹೆಚ್ಚು ಆಳವಾದುದು. ಈ ವಚನವು ಆಂತರಿಕ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಂಪತ್ತು ಮತ್ತು ಸಾಧನೆಯ ಮುಂದೆ, ಬಾಹ್ಯ ಸಾಧನಗಳು, ವಸ್ತುಗಳು ಮತ್ತು ಆಚರಣೆಗಳು ಹೇಗೆ ನಿರರ್ಥಕ ಮತ್ತು ಅನಗತ್ಯವಾಗುತ್ತವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಶರಣ ತತ್ವದ ಮೂಲಭೂತ ನಿಲುವಾದ 'ಅಂತರಂಗ'ದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು 'ಬಹಿರಂಗ'ದ ಮೇಲೆ ಸ್ಥಾಪಿಸುವ ಪ್ರಬಲ ವಾದವಾಗಿದೆ.
1.1.3 ಲೆಕ್ಸಿಕಲ್ ಮತ್ತು ಭಾಷಾ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ
ಅಕ್ಕನ ಭಾಷೆಯು ಅತ್ಯಂತ ಸರಳ ಮತ್ತು ಜನಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ಸುಲಭವಾಗಿ ಅರ್ಥವಾಗುವಂತಿದೆ. ಆದರೆ ಈ ಸರಳತೆಯ ಹಿಂದೆ ವೀರಶೈವ ದರ್ಶನದ ಗಹನವಾದ ತತ್ವಗಳು ಅಡಗಿವೆ.
ವಚನದಲ್ಲಿನ "ಹಂಗೇಕಯ್ಯಾ?" ಎಂಬ ಪುನರಾವರ್ತಿತ ಪ್ರಶ್ನೆಯು ಕೇವಲ ಒಂದು ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯದ ಅಲಂಕಾರವಲ್ಲ, ಅದು ಅನುಭಾವದ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಸಾಧಕನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಅಸ್ತಿತ್ವವಾದದ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ಭಾಷಿಕ ರಚನೆಯು ಒಂದು ತಾರ್ಕಿಕ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ: ಆಂತರಿಕ ಸಾಧನೆಯು ಬಾಹ್ಯ ಅವಲಂಬನೆಯನ್ನು ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ತಾರ್ಕಿಕವಾಗಿ ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ, ಭಾಷಿಕ ರಚನೆಯೇ ಒಂದು ತಾತ್ವಿಕ ಸಾಧನವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ, ಓದುಗನನ್ನು ಬಾಹ್ಯದಿಂದ ಆಂತರಿಕಕ್ಕೆ, ವಸ್ತುವಿನಿಂದ ಪ್ರಜ್ಞೆಗೆ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಚಲಿಸುವ ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸೆಯ ಪಲ್ಲಟಕ್ಕೆ (epistemological shift) ಆಹ್ವಾನಿಸುತ್ತದೆ.
1.1.4 ಅನುವಾದಾತ್ಮಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ
ಅಕ್ಕನ ವಚನಗಳನ್ನು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಎ.ಕೆ. ರಾಮಾನುಜನ್ ಅವರ "Speaking of Siva" ದಂತಹ ಕೃತಿಗಳ ಮೂಲಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ಗೆ ಅನುವಾದಿಸಿರುವುದು, ಅವುಗಳನ್ನು ಜಾಗತಿಕ ಓದುಗರಿಗೆ ತಲುಪಿಸುವಲ್ಲಿ ಮಹತ್ವದ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಮತ್ತು ತಾತ್ವಿಕ ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆಗಳು ಕಳೆದುಹೋಗುವ ಅಪಾಯವಿದೆ.
1.2 ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಆಯಾಮ (Literary Dimension)
ಈ ಆಯಾಮವು ವಚನದ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಗುಣ, ಶೈಲಿ, ಮತ್ತು ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸುತ್ತದೆ.
1.2.1 ಸಾಹಿತ್ಯ ಶೈಲಿ ಮತ್ತು ವಿಷಯ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ
ವಚನವು ಪ್ರಶ್ನೋತ್ತರ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿರುವುದು ಉತ್ತರವನ್ನು ಪಡೆಯಲಿಕ್ಕಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಒಂದು ನಿಶ್ಚಿತ ಸತ್ಯವನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಲು. ಇದು ಒಂದು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯದ ತಂತ್ರವಾಗಿದ್ದು, ಕೇಳುಗನನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ಸಂವಾದಕ್ಕೆ ಎಳೆಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಾಟಕೀಯ ಅನುಭವವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.
1.2.2 ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ಸೌಂದರ್ಯ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ
ಈ ವಚನದ ಸೌಂದರ್ಯವು ಅದರ ಸರಳತೆ ಮತ್ತು ಅದ್ಭುತ ರೂಪಕಗಳಲ್ಲಿದೆ. ಯಾವುದೇ ಅಲಂಕಾರಗಳ ಭಾರವಿಲ್ಲದೆ, ನೇರವಾದ, ಅನುಭವಜನ್ಯ ನುಡಿಗಟ್ಟುಗಳಲ್ಲಿ ಆಳವಾದ ತತ್ವವನ್ನು ಹೇಳುವಲ್ಲಿ ಇದರ ಕಾವ್ಯಶಕ್ತಿ ಅಡಗಿದೆ.
'ಉಸುರಿನ ಪರಿಮಳ': ಇದು ಒಂದು ಅದ್ಭುತ ಮತ್ತು ಅಸಾಮಾನ್ಯ ರೂಪಕ (metaphor). ಉಸಿರು (ಜೀವ/ಚೈತನ್ಯ) ಮತ್ತು ಪರಿಮಳ (ಆನಂದ/ಸೌಂದರ್ಯ) ಒಂದಾಗುವುದು ಅನುಭಾವದ ಉನ್ನತ ಸ್ಥಿತಿಯ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ, ಪರಿಮಳವು ಹೊರಗಿನ ವಸ್ತುವಿನಿಂದ (ಹೂವು) ಬರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ, ಜೀವವೇ ಸುವಾಸನೆಯ ಆಗರವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಆಂತರಿಕ ಪರಿವರ್ತನೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವವೇ ಆನಂದಮಯವಾಗುತ್ತದೆ.
1 'ಲೋಕವೇ ತಾನಾಗುವುದು': ಇದು ಅನುಭಾವದ ಅದ್ವೈತ ಸ್ಥಿತಿಯ ಅತ್ಯಂತ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ನಿರೂಪಣೆ. ಇಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತಿ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಮತ್ತು ಸಮಷ್ಟಿ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ನಡುವಿನ ಗೋಡೆಗಳು ಕರಗಿಹೋಗಿ, 'ನಾನು' ಮತ್ತು 'ಇತರರು' ಎಂಬ ಭೇದವೇ ಅಳಿದುಹೋಗುವ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಈ ವಚನವು ಒಂದು 'ಆರೋಹಣ' (ascending) ರಚನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇದು ಅವಲಂಬನೆಯ ಸ್ಥೂಲ ರೂಪಗಳಿಂದ (ಹೂವು) ಸೂಕ್ಷ್ಮ ರೂಪಗಳಿಗೆ (ಏಕಾಂತ) ಚಲಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಆರೋಹಣ ಕ್ರಮವು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಾಧನೆಯ ಹಂತಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ: ಮೊದಲು ಇಂದ್ರಿಯ ನಿಗ್ರಹ (ಹೂವಿನ ಆಕರ್ಷಣೆಯನ್ನು ಮೀರುವುದು), ನಂತರ ಚಿತ್ತಶುದ್ಧಿ (ಕ್ಷಮೆ, ದಮೆಯಂತಹ ಗುಣಗಳನ್ನು ಗಳಿಸುವುದು), ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಅಹಂನ ವಿಸರ್ಜನೆ ('ಲೋಕವೇ ತಾನಾಗುವುದು'). ಈ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಆರೋಹಣವು ಷಟ್ಸ್ಥಲ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಹಂತಗಳನ್ನು (ಭಕ್ತನಿಂದ ಐಕ್ಯನವರೆಗೆ) ಹೋಲುತ್ತದೆ, ವಚನವನ್ನು ಕೇವಲ ಕವಿತೆಯಾಗಿಸದೆ, ಒಂದು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ನಕ್ಷೆಯನ್ನಾಗಿ (spiritual map) ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ.
1.2.3 ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ಮೌಖಿಕ ಸಂಪ್ರದಾಯ
ವಚನಗಳು ಮೂಲತಃ 'ಹಾಡುಗಬ್ಬಗಳು' ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ಪಠಿಸುವುದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹಾಡಲು ರಚಿಸಲಾಗಿದೆ.
1.3 ತಾತ್ವಿಕ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಆಯಾಮ (Philosophical and Spiritual Dimension)
ಈ ಆಯಾಮವು ವಚನದಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಗತವಾಗಿರುವ ವೀರಶೈವ, ಯೋಗ ಮತ್ತು ಅನುಭಾವಿ ದರ್ಶನಗಳನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸುತ್ತದೆ.
1.3.1 ತಾತ್ವಿಕ ಸಿದ್ಧಾಂತ ಮತ್ತು ನಿಲುವು (ವೀರಶೈವ ದರ್ಶನ)
ವಚನದ ತಾತ್ವಿಕ ತಿರುಳು ವೀರಶೈವ ದರ್ಶನದ ಪ್ರಮುಖ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ಬೇರೂರಿದೆ.
ಅಂತರಂಗ ಶುದ್ಧಿ vs ಬಹಿರಂಗ ಆಚರಣೆ: ಶರಣ ಧರ್ಮವು ಬಾಹ್ಯ ಆಚರಣೆಗಳಾದ ಪೂಜೆ, ವ್ರತ, ಯಜ್ಞಗಳಿಗಿಂತ ಅಂತರಂಗ ಶುದ್ಧಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಹತ್ವ ನೀಡುತ್ತದೆ. 'ತನ್ನ ಬಣ್ಣಿಸಬೇಡ, ಇದಿರ ಹಳಿಯಲು ಬೇಡ, ಇದೇ ಅಂತರಂಗ ಶುದ್ಧಿ, ಇದೇ ಬಹಿರಂಗ ಶುದ್ಧಿ' ಎಂಬ ಬಸವಣ್ಣನವರ ವಚನವು ಈ ತತ್ವವನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತದೆ.
15 ಅಕ್ಕನ ವಚನವು ಇದೇ ತತ್ವವನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ; 'ಕುಸುಮ' ಮತ್ತು 'ಸಮಾಧಿ'ಯಂತಹ ಬಾಹ್ಯ ಅವಲಂಬನೆಗಳಿಗಿಂತ 'ಕ್ಷಮೆ, ದಮೆ, ಶಾಂತಿ'ಯಂತಹ ಆಂತರಿಕ ಸದ್ಗುಣಗಳು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಎಂದು ಸಾರುತ್ತದೆ.16 ಷಟ್ಸ್ಥಲ ಸಿದ್ಧಾಂತ ಮತ್ತು ಐಕ್ಯಸ್ಥಲ: ಶರಣರ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪಥವಾದ ಷಟ್ಸ್ಥಲವು ಭಕ್ತ ಸ್ಥಲದಿಂದ ಆರಂಭವಾಗಿ ಐಕ್ಯಸ್ಥಲದಲ್ಲಿ ಪೂರ್ಣಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. 'ಲೋಕವೇ ತಾನಾದ ಬಳಿಕ' ಎಂಬ ಅಕ್ಕನ ಅನುಭವವು 'ಐಕ್ಯಸ್ಥಲ'ದ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ. ಐಕ್ಯಸ್ಥಲದಲ್ಲಿ ಜೀವ (ಅಂಗ) ಮತ್ತು ಶಿವ (ಲಿಂಗ) ಒಂದಾಗುತ್ತವೆ, 'ನಾನು-ನೀನು' ಎಂಬ ದ್ವಂದ್ವ ಭಾವವು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅಳಿದುಹೋಗುತ್ತದೆ. ಈ ಅದ್ವೈತ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ, ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾದ 'ಏಕಾಂತ'ಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಅರ್ಥವಾಗಲಿ, ಅವಶ್ಯಕತೆಯಾಗಲಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.
ದೇಹವೇ ದೇಗುಲ: 'ಉಸುರಿನ ಪರಿಮಳ' ಎಂಬ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯು 'ದೇಹವೇ ದೇಗುಲ' ಎಂಬ ಬಸವಣ್ಣನವರ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ವಚನದ ತತ್ವಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿರವಾಗಿದೆ.
17 ಸ್ಥಾವರ ದೇಗುಲವನ್ನು ಹೊರಗೆ ಹುಡುಕುವ ಬದಲು, ಜಂಗಮವಾದ ಈ ದೇಹವನ್ನೇ ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿ, ಪವಿತ್ರಗೊಳಿಸಿ, ದೈವಾನುಭವದ ಕೇಂದ್ರವನ್ನಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಶರಣರ ನಿಲುವು. ಉಸಿರೇ ಪರಿಮಳವಾಗುವುದು ಎಂದರೆ, ದೇಹ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಣಶಕ್ತಿಯೇ ಪವಿತ್ರವಾದ ದೈವಿಕ ಅನುಭೂತಿಯ ಮಾಧ್ಯಮವಾಗುವುದು.
ಈ ವಚನವು 'ಸಮಾಧಿ' ಪದವನ್ನು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿಯಾಗಿ ಪುನರ್ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ 'ಸಮಾಧಿ' ಎಂದರೆ ಯೋಗದ ಅಂತಿಮ ಸ್ಥಿತಿ ಅಥವಾ ಮರಣಾನಂತರದ ಸ್ಮಾರಕ. ಎರಡೂ ಅರ್ಥಗಳಲ್ಲಿ ಅದೊಂದು ಸ್ಥಿರ, ಜಡ ಮತ್ತು ತಲುಪಬೇಕಾದ ಬಾಹ್ಯ ಗುರಿ. ಆದರೆ ಅಕ್ಕ ಇಲ್ಲಿ 'ಸಮಾಧಿ'ಯ 'ಹಂಗನ್ನು' ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳ ಪ್ರಕಾರ, ಕ್ಷಮೆ, ದಮೆ, ಶಾಂತಿಯಂತಹ ಜೀವಂತ ಸದ್ಗುಣಗಳೇ ನಿಜವಾದ 'ಸಮ-ಆಧಿ' (ಮನಸ್ಸಿನ ಸಮಸ್ಥಿತಿ). ಹೀಗೆ, ಅವಳು ಸಾವಿನೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಸ್ಥಿರ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಬದುಕಿನ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲ, ಚೈತನ್ಯಪೂರ್ಣ ಗುಣಗಳಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಇದು ಶರಣರ 'ಸ್ಥಾವರ' ವಿರೋಧಿ ಮತ್ತು 'ಜಂಗಮ' ಪರ ನಿಲುವಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅನುಗುಣವಾಗಿದೆ.
1.3.2 ಯೌಗಿಕ ಆಯಾಮ
ವಚನದಲ್ಲಿನ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳು ಪತಂಜಲಿಯ ಅಷ್ಟಾಂಗ ಯೋಗದ ತತ್ವಗಳೊಂದಿಗೆ ಆಳವಾದ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ.
ದಮೆ ಮತ್ತು ಪ್ರತ್ಯಾಹಾರ: 'ದಮೆ' ಎಂದರೆ ಇಂದ್ರಿಯ ನಿಗ್ರಹ. ಇದು ಯೋಗದ 'ಯಮ-ನಿಯಮ' (ನೈತಿಕ ಮತ್ತು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಶಿಸ್ತು) ಮತ್ತು 'ಪ್ರತ್ಯಾಹಾರ' (ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ಅವುಗಳ ವಿಷಯಗಳಿಂದ ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು) ಅಂಗಗಳಿಗೆ ನೇರವಾಗಿ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ.
19 ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವುದರಿಂದಲೇ ಆಂತರಿಕ ಪಯಣ ಸಾಧ್ಯ.ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಚಿತ್ತವೃತ್ತಿ ನಿರೋಧ: 'ಶಾಂತಿ'ಯು ಯೋಗದ ಅಂತಿಮ ಗುರಿಯಾದ 'ಯೋಗಃ ಚಿತ್ತವೃತ್ತಿ ನಿರೋಧಃ' (ಮನಸ್ಸಿನ ಚಂಚಲತೆಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವುದೇ ಯೋಗ) ಎಂಬುದರ ಫಲಿತಾಂಶವಾಗಿದೆ.
21 ಕ್ಷಮೆ, ದಮೆ, ಸೈರಣೆಗಳಂತಹ ಗುಣಗಳು ಮನಸ್ಸಿನ ವೃತ್ತಿಗಳನ್ನು ಶಾಂತಗೊಳಿಸಿ, ಆಂತರಿಕ ಸ್ಥಿಮಿತತೆಯನ್ನು ತಂದುಕೊಡುತ್ತವೆ.22 ಪ್ರಾಣ ಮತ್ತು ಉಸುರಿನ ಪರಿಮಳ: 'ಉಸುರು' ಎಂದರೆ ಯೋಗ ಪರಿಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ 'ಪ್ರಾಣ'. ಪ್ರಾಣಾಯಾಮದ ಮೂಲಕ ಪ್ರಾಣಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿ, ನಿಯಂತ್ರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. 'ಉಸುರಿನ ಪರಿಮಳ' ಎಂಬುದು ಪ್ರಾಣಶುದ್ಧಿಯ ಉನ್ನತ ಸ್ಥಿತಿಯ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ. ಈ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ, ಜೀವಶಕ್ತಿಯೇ ಆನಂದಮಯ ಮತ್ತು ದಿವ್ಯ ಅನುಭವವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಬಾಹ್ಯ ಪ್ರಚೋದನೆಗಳು ಬೇಕಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
1.3.3 ಅನುಭಾವದ ಆಯಾಮ (Mystical Dimension)
ಅಹಂನ ವಿಸರ್ಜನೆ (Ego Dissolution): 'ಲೋಕವೇ ತಾನಾದ ಬಳಿಕ' ಎಂಬುದು ಅನುಭಾವದ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆ. ಇದು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸೀಮಿತ 'ಅಹಂ' (ego) ಕರಗಿ, ಸಮಷ್ಟಿ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿ (cosmic consciousness) ಲೀನವಾಗುವ ಅನುಭವವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ, 'ನಾನು' ಎಂಬ ಪ್ರತ್ಯೇಕ, ಸೀಮಿತ ಗುರುತು ಇಲ್ಲವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲದರೊಂದಿಗಿನ ಏಕತೆಯ ಅನುಭವ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ.
ಅದ್ವೈತ ಅನುಭವ: ಈ ಸ್ಥಿತಿಯು ಅದ್ವೈತ ವೇದಾಂತದ 'ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮಿ' (ನಾನೇ ಬ್ರಹ್ಮ) ಅಥವಾ 'ಸರ್ವಂ ಖಲ್ವಿದಂ ಬ್ರಹ್ಮ' (ಇರುವುದೆಲ್ಲವೂ ಬ್ರಹ್ಮವೇ) ಎಂಬ ಮಹಾವಾಕ್ಯಗಳ ಅನುಭಾವಿಕ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವನ್ನು ಹೋಲುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಜೀವಾತ್ಮ (ವ್ಯಕ್ತಿ) ಮತ್ತು ಪರಮಾತ್ಮ (ಸಮಷ್ಟಿ) ನಡುವೆ ಯಾವುದೇ ಭೇದವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಅಕ್ಕನು ಈ ಅದ್ವೈತ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಾರ್ಕಿಕವಾಗಿ ವಿವರಿಸದೆ, ನೇರ ಅನುಭವದ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ನಮ್ಮ ಮುಂದಿಡುತ್ತಾಳೆ.
1.4 ಸಾಮಾಜಿಕ-ಮಾನವೀಯ ಆಯಾಮ (Socio-Humanistic Dimension)
ಈ ಆಯಾಮವು ವಚನದ ಸಾಮಾಜಿಕ, ಐತಿಹಾಸಿಕ, ಲಿಂಗ, ಬೋಧನಾ ಮತ್ತು ಮನೋವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸುತ್ತದೆ.
1.4.1 ಸಾಮಾಜಿಕ-ಐತಿಹಾಸಿಕ ಸನ್ನಿವೇಶ
12ನೇ ಶತಮಾನದ ಶರಣ ಚಳವಳಿಯು ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ, ಪುರೋಹಿತಶಾಹಿ, ಸಂಸ್ಕೃತದ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಮತ್ತು ಅರ್ಥಹೀನ ಧಾರ್ಮಿಕ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ತೀವ್ರವಾಗಿ ವಿರೋಧಿಸಿದ ಒಂದು ಬೃಹತ್ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕ್ರಾಂತಿಯಾಗಿತ್ತು. ಅಕ್ಕನ ಈ ವಚನವು ಆ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಆಶಯಗಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ. 'ಕುಸುಮ' ಮತ್ತು 'ಸಮಾಧಿ'ಯಂತಹ ಬಾಹ್ಯ ವಸ್ತುಗಳು ಮತ್ತು ಆಚರಣೆಗಳ ಮೇಲಿನ ಅವಲಂಬನೆಯನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವುದು, ಪುರೋಹಿತಶಾಹಿಯ ಮಧ್ಯಸ್ಥಿಕೆಯನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಸಮಾನವಾಗಿದೆ. 'ಅನುಭವ ಮಂಟಪ'ದಂತಹ ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಜಾತಿ, ವರ್ಗ ಮತ್ತು ಲಿಂಗದ ಜನರು ಸಮಾನವಾಗಿ ಭಾಗವಹಿಸಿ, ತಮ್ಮ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಈ ವಚನದಲ್ಲಿ ಹೇಳಲಾದ ಕ್ಷಮೆ, ಶಾಂತಿಯಂತಹ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳು ಆ ಸಮಾನತೆಯ ತತ್ವಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾಗಿವೆ.
1.4.2 ಲಿಂಗ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Gender Analysis)
ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯನ್ನು ಕನ್ನಡದ ಮೊದಲ ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ಕವಯಿತ್ರಿ ಎಂದು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ.
1.4.3 ಬೋಧನಾಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Pedagogical Analysis)
ವಚನಗಳು ಕೇವಲ ಕಾವ್ಯವಲ್ಲ, ಅವು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಬೋಧನೆಯ ಸಾಧನಗಳು. ಈ ವಚನವು ಒಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಮೌಲ್ಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಬೋಧಿಸುತ್ತದೆ: ಬಾಹ್ಯ ಸಾಧನೆಗಳಿಗಿಂತ (ಹೂವು, ಸಮಾಧಿ) ಆಂತರಿಕ ಗುಣಗಳಿಗೆ (ಕ್ಷಮೆ, ದಮೆ) ಹೆಚ್ಚಿನ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ನೀಡಿ. ಇದರ ಸರಳ ಭಾಷೆ, ಲಯಬದ್ಧತೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಶ್ನೋತ್ತರ ಶೈಲಿಯು ಕಂಠಪಾಠಕ್ಕೆ ಸುಲಭವಾಗಿದ್ದು, ಚಿಂತನೆಗೆ ಪ್ರಚೋದನೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಇದು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಲ್ಲಿ ಮೌಲ್ಯ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಬಿತ್ತುವ ಒಂದು ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಮಾದರಿಯಾಗಿದೆ.
1.4.4 ಮನೋವೈಜ್ಞಾನಿಕ / ಚಿತ್ತ-ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Psychological / Mind-Consciousness Analysis)
ಅಕ್ಕನ ವಚನವು ಆಳವಾದ ಮನೋವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಒಳನೋಟಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.
ಕ್ಷಮೆ, ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ಆರೋಗ್ಯ: ಆಧುನಿಕ ಮನೋವಿಜ್ಞಾನವು ಕ್ಷಮೆ, ತಾಳ್ಮೆ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯುತ ಮನಸ್ಥಿತಿಯು ಮಾನಸಿಕ ಒತ್ತಡ, ಆತಂಕ ಮತ್ತು ಖಿನ್ನತೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿ, ಒಟ್ಟಾರೆ ಯೋಗಕ್ಷೇಮವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ದೃಢಪಡಿಸಿದೆ. ಅಕ್ಕನ ವಚನವು ಈ ಸದ್ಗುಣಗಳನ್ನು ಮಾನಸಿಕ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಮೂಲಾಧಾರಗಳೆಂದು 900 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆಯೇ ಗುರುತಿಸಿದೆ.
ದಮೆ ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂ-ನಿಯಂತ್ರಣ (Self-Regulation): 'ದಮೆ' ಅಥವಾ ಸ್ವಯಂ-ನಿಯಂತ್ರಣವು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಪ್ರಬುದ್ಧತೆಯ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ಸ್ಥಿರತೆಯ ಪ್ರಮುಖ ಅಂಶವಾಗಿದೆ. ಇದು ಹಠಾತ್ ಪ್ರಚೋದನೆಗಳಿಗೆ ಬಲಿಯಾಗದೆ, ಪ್ರಜ್ಞಾಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ಯಶಸ್ವಿ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಅತ್ಯಗತ್ಯ.
25 ಅರಿವಿನ ಚಿಕಿತ್ಸೆ (Cognitive Therapy): ಈ ವಚನವು ಒಂದು ರೀತಿಯ 'ಅರಿವಿನ ಚಿಕಿತ್ಸೆ'ಯನ್ನು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ನಮ್ಮ ಸುಖ ಮತ್ತು ಭದ್ರತೆಯ ಮೂಲದ ಬಗ್ಗೆ ಇರುವ ತಪ್ಪು ಗ್ರಹಿಕೆಗಳನ್ನು (cognitive distortions) ಸರಿಪಡಿಸುತ್ತದೆ. 'ನನ್ನ ಸಂತೋಷಕ್ಕೆ ಹೂವು ಬೇಕು', 'ನನ್ನ ಮುಕ್ತಿಗೆ ಸಮಾಧಿ ಬೇಕು', 'ನನ್ನ ನೆಮ್ಮದಿಗೆ ಏಕಾಂತ ಬೇಕು' ಎಂಬ ತಪ್ಪು ನಂಬಿಕೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿ, ಸಂತೋಷ, ಮುಕ್ತಿ ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿಯ ನಿಜವಾದ ಮೂಲವು ನಮ್ಮೊಳಗೇ ಇದೆ ಎಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ಆಧುನಿಕ ಕಾಗ್ನಿಟಿವ್ ಬಿಹೇವಿಯರಲ್ ಥೆರಪಿ (CBT) ಯ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಹೋಲುತ್ತದೆ, ಅಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ತೊಂದರೆಗಳಿಗೆ ಅವರ ತಪ್ಪು ಗ್ರಹಿಕೆಗಳೇ ಕಾರಣ ಮತ್ತು ಆ ಗ್ರಹಿಕೆಗಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವ ಮೂಲಕ ಮಾನಸಿಕ ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಬಹುದು ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ.
1.5 ಅಂತರ್ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ತುಲನಾತ್ಮಕ ಆಯಾಮ (Interdisciplinary and Comparative Dimension)
ಈ ಆಯಾಮವು ವಚನವನ್ನು ಇತರ ಜ್ಞಾನಶಿಸ್ತುಗಳು ಮತ್ತು ತಾತ್ವಿಕ ಪರಂಪರೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿ ನೋಡುತ್ತದೆ.
1.5.1 ದ್ವಂದ್ವಾತ್ಮಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Dialectical Analysis)
ವಚನವು ಹಲವಾರು ದ್ವಂದ್ವಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿ, ಅವುಗಳನ್ನು ಮೀರುವ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ:
ಅಂತರಂಗ vs ಬಹಿರಂಗ: ಇದು ವಚನದ ಕೇಂದ್ರ ದ್ವಂದ್ವ. ಅಂತರಂಗದ ಸಾಧನೆಯು ಬಹಿರಂಗದ ಅವಲಂಬನೆಯನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತದೆ.
ಜಂಗಮ vs ಸ್ಥಾವರ: 'ಉಸುರು', 'ಕ್ಷಮೆ', 'ಲೋಕ' ಇವೆಲ್ಲವೂ ಚಲನಶೀಲ, ಜೀವಂತ 'ಜಂಗಮ' ತತ್ವಗಳು. 'ಕುಸುಮ', 'ಸಮಾಧಿ', 'ಏಕಾಂತ' (ಭೌತಿಕ ಸ್ಥಳವಾಗಿ) ಇವು ಸ್ಥಿರ, ಜಡ 'ಸ್ಥಾವರ' ತತ್ವಗಳು. ಶರಣರಂತೆ, ಅಕ್ಕನೂ ಜಂಗಮದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಎತ್ತಿಹಿಡಿಯುತ್ತಾಳೆ.
ವ್ಯಕ್ತಿ vs ಸಮಷ್ಟಿ: 'ಲೋಕವೇ ತಾನಾಗುವುದು' ಎಂಬಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಸಮಷ್ಟಿಯ ದ್ವಂದ್ವವು ಕರಗಿಹೋಗಿ, ಅದ್ವೈತ ಸ್ಥಿತಿ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ.
1.5.2 ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸಾ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Cognitive and Epistemological Analysis)
ಶರಣರ ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸೆಯು 'ಅನುಭವ'ಕ್ಕೆ (direct, personal experience) ಅಗ್ರಸ್ಥಾನ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಶಾಸ್ತ್ರ, ಪುರಾಣಗಳಿಗಿಂತ ಸ್ವಂತ ಅನುಭವವೇ ಜ್ಞಾನದ ನಿಜವಾದ ಮೂಲ ಎಂದು ಶರಣರು ನಂಬಿದ್ದರು. ಈ ವಚನವು ಅನುಭವಜನ್ಯ ಜ್ಞಾನದ ಒಂದು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಘೋಷಣೆಯಾಗಿದೆ. 'ಉಸುರಿನ ಪರಿಮಳವಿರಲು' ಅಥವಾ 'ಲೋಕವೇ ತಾನಾದ ಬಳಿಕ' ಎಂಬ ಸತ್ಯಗಳು ಪುಸ್ತಕದಿಂದ ಕಲಿತ ಜ್ಞಾನವಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ನೇರ ಅನುಭಾವದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಅರಿಯಬಹುದಾದ ಸತ್ಯಗಳು. ಅಕ್ಕನು ತನ್ನ ಅನುಭವವನ್ನೇ ಪ್ರಮಾಣವಾಗಿ ಮುಂದಿಡುತ್ತಾಳೆ.
1.5.3 ತುಲನಾತ್ಮಕ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ
ಸೂಫಿ ತತ್ವ: 'ಲೋಕವೇ ತಾನಾಗುವುದು' ಎಂಬ ಅಹಂ ವಿಸರ್ಜನೆಯು ಸೂಫಿ ತತ್ವದ 'ಫನಾ' (ಅಲ್ಲಾಹುವಿನಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಅಳಿಸಿಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುವುದು) ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಹೋಲುತ್ತದೆ. ಎರಡೂ ಮಾರ್ಗಗಳಲ್ಲಿ, 'ನಾನು' ಎಂಬ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಅಸ್ತಿತ್ವವು ಕರಗಿ ದೈವದೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುವ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಇದೆ.
27 ಝೆನ್ ಬೌದ್ಧಧರ್ಮ: ಝೆನ್, ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕಿಂತ 'ಸಟೋರಿ' (satori) ಎಂಬ ನೇರ, ಹಠಾತ್ ಜ್ಞಾನೋದಯದ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಒತ್ತು ನೀಡುತ್ತದೆ. ವಚನದಲ್ಲಿನ ಅನುಭವಜನ್ಯ ಸತ್ಯದ ಪ್ರತಿಪಾದನೆಯು ಝೆನ್ನ ಈ ನಿಲುವಿಗೆ ಹತ್ತಿರವಾಗಿದೆ. ಎರಡೂ ಪರಂಪರೆಗಳು ಮಧ್ಯವರ್ತಿಗಳಿಲ್ಲದ, ನೇರ ಅನುಭವಾತ್ಮಕ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಶ್ರೇಷ್ಠವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತವೆ.
ಅದ್ವೈತ ವೇದಾಂತ: ವೀರಶೈವದ ಅದ್ವೈತ (ಶಕ್ತಿ ವಿಶಿಷ್ಟಾದ್ವೈತ) ಮತ್ತು ಶಂಕರರ ಅದ್ವೈತ ವೇದಾಂತದ ನಡುವೆ ಒಂದು ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಆದರೆ ಮಹತ್ವದ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಈ ವಚನವು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. 'ಲೋಕವೇ ತಾನಾದ ಬಳಿಕ' ಎಂಬುದು ಅದ್ವೈತದ ಅನುಭವವಾದರೂ, ವಚನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ 'ಕ್ಷಮೆ, ದಮೆ, ಶಾಂತಿ, ಸೈರಣೆ'ಯಂತಹ ನೈತಿಕ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯಾಶೀಲ ಗುಣಗಳಿಗೆ ಒತ್ತು ನೀಡಿರುವುದು ಶರಣರ ಮಾರ್ಗದ ವಿಶಿಷ್ಟತೆ. ಶಂಕರರ ಅದ್ವೈತದಲ್ಲಿ 'ಜ್ಞಾನ'ಕ್ಕೆ ಪರಮ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯತೆ ಇದ್ದರೆ, ಶರಣರ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನವು 'ಆಚಾರ' (ನೈತಿಕ ಕ್ರಿಯೆ) ಮತ್ತು 'ಭಕ್ತಿ'ಯೊಂದಿಗೆ ಅವಿಭಾಜ್ಯವಾಗಿ ಬೆಸೆದುಕೊಂಡಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ, ಅಕ್ಕನ ವಚನವು ಕೇವಲ ಅದ್ವೈತವನ್ನು ಘೋಷಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ 'ಕ್ರಿಯಾಶೀಲ ಅದ್ವೈತ'ವನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನ, ಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಪೂರಕವಾಗಿವೆ.
1.5.4 ಪಾರಿಸರಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Ecological Analysis)
ವಚನವು 'ಕುಸುಮ' ಎಂಬ ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಸ್ತುವಿನೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಹೂವನ್ನು ಕೇವಲ ಒಂದು ಬಳಕೆಯ ವಸ್ತುವಾಗಿ (ಪರಿಮಳಕ್ಕಾಗಿ) ನೋಡುವುದನ್ನು ವಚನವು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಪ್ರಕೃತಿಯನ್ನು ಕೇವಲ ಮಾನವನ ಭೋಗದ ಸಂಪನ್ಮೂಲವಾಗಿ ನೋಡುವ ಆಧುನಿಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ವಿಮರ್ಶೆಯಾಗಿದೆ.
1.5.5 ದೈಹಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Somatic Analysis)
ಅಕ್ಕನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಯು ದೇಹವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಅದನ್ನು ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ. 'ಉಸುರು' (breath) ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ದೈಹಿಕ ಕ್ರಿಯೆ. 'ಕ್ಷಮೆ', 'ಶಾಂತಿ' ಇವು ಕೇವಲ ಮಾನಸಿಕ ಸ್ಥಿತಿಗಳಲ್ಲ, ಅವು ದೇಹದಲ್ಲಿ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬರುವ ಸ್ಥಿತಿಗಳು (felt senses). 'ಉಸುರಿನ ಪರಿಮಳ' ಎಂಬುದು ಈ ದೈಹಿಕ ಪರಿವರ್ತನೆಯ (somatic transformation) ಅತ್ಯುನ್ನತ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ ದೇಹವೇ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅನುಭವದ ಮತ್ತು ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯ ಪವಿತ್ರ ಮಾಧ್ಯಮವಾಗುತ್ತದೆ.
1.6 ಸಮಕಾಲೀನ ಆಯಾಮ ಮತ್ತು ಪರಂಪರೆ (Contemporary Dimension and Legacy)
1.6.1 ಸಮಗ್ರ ಸಾರಾಂಶ ಮತ್ತು ಒಟ್ಟಾರೆ ಸಂದೇಶ
ಈ ವಚನದ ಸಮಗ್ರ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕ ಸಂದೇಶ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ: ನಿಜವಾದ ಸಂತೋಷ, ಭದ್ರತೆ ಮತ್ತು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವು ಬಾಹ್ಯ ವಸ್ತುಗಳು, ಆಚರಣೆಗಳು ಅಥವಾ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಲ್ಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ, ಅವು ನಮ್ಮ ಆಂತರಿಕ ಸದ್ಗುಣಗಳು, ಸ್ವಯಂ-ನಿಯಂತ್ರಣ ಮತ್ತು ವಿಕಸಿತ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿದೆ. ಇದು ಬಾಹ್ಯ ಅವಲಂಬನೆಯಿಂದ ಆಂತರಿಕ ಸ್ವಾವಲಂಬನೆಯೆಡೆಗಿನ ಪಯಣದ ಕರೆಯಾಗಿದೆ.
1.6.2 ಐತಿಹಾಸಿಕ ಸ್ವಾಗತ ಮತ್ತು ಸಮಕಾಲೀನ ಪ್ರಸ್ತುತತೆ
ಐತಿಹಾಸಿಕವಾಗಿ, ಅಕ್ಕನ ವಚನಗಳು ಶರಣ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಗೌರವಕ್ಕೆ ಪಾತ್ರವಾಗಿದ್ದವು ಮತ್ತು ನಂತರದ ತಲೆಮಾರುಗಳು ಅವಳನ್ನು ಒಬ್ಬ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಅನುಭಾವಿಯಾಗಿ ಕಂಡಿವೆ.
ಭೋಗವಾದದ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ: ಇಂದಿನ ಭೋಗವಾದಿ (consumerist) ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ, ಸಂತೋಷವನ್ನು ವಸ್ತುಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಬಾಹ್ಯ ಅನುಭವಗಳಲ್ಲಿ ಹುಡುಕುವ ಪ್ರವೃತ್ತಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ಈ ವಚನವು ಈ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿ, ಆಂತರಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳ ಮಹತ್ವವನ್ನು ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ.
1 ಮಾನಸಿಕ ಆರೋಗ್ಯ: ಒತ್ತಡ, ಆತಂಕ ಮತ್ತು ಖಿನ್ನತೆಯಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿರುವ ಆಧುನಿಕ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ, ವಚನದಲ್ಲಿ ಹೇಳಲಾದ ಕ್ಷಮೆ, ಶಾಂತಿ, ಸೈರಣೆಗಳು ಮಾನಸಿಕ ನೆಮ್ಮದಿಗೆ ದಾರಿ ದೀಪಗಳಾಗಿವೆ.
ಸಾಮಾಜಿಕ ಮಾಧ್ಯಮ ಯುಗ: ನಿರಂತರವಾಗಿ ಬಾಹ್ಯ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನಕ್ಕೆ (likes, shares, followers) ಹಾತೊರೆಯುವ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮಾಧ್ಯಮ ಯುಗದಲ್ಲಿ, ಆಂತರಿಕ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮತ್ತು ಸ್ವಾವಲಂಬನೆಯನ್ನು ಬೋಧಿಸುವ ಈ ವಚನ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಸ್ತುತವಾಗಿದೆ.
ಭಾಗ 2: ವಿಶೇಷ ಅಂತರಶಿಸ್ತೀಯ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ
ಈ ವಿಭಾಗವು ವಚನವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ವಿಶಿಷ್ಟ ಮತ್ತು ನವೀನ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳಿಂದ ಪರಿಶೀಲಿಸಿ, ಅದರ ಅರ್ಥದ ಹೊಸ ಪದರಗಳನ್ನು ಅನಾವರಣಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ.
2.1 ಕಾನೂನು ಮತ್ತು ನೈತಿಕ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Legal and Ethical Philosophy Analysis)
2.1.1 ಆಂತರಿಕ ಸದ್ಗುಣಗಳೇ ಪರಮೋಚ್ಚ ಕಾನೂನು
ವಚನವು ಒಂದು ಗಹನವಾದ ಕಾನೂನಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ನೈತಿಕ ತತ್ವವನ್ನು ಮುಂದಿಡುತ್ತದೆ: ಯಾವಾಗ ವ್ಯಕ್ತಿಯು 'ಕ್ಷಮೆ, ದಮೆ, ಶಾಂತಿ'ಯಂತಹ ಆಂತರಿಕ ನೈತಿಕ ನಿಯಮಗಳಿಂದ (internal moral law) ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬದ್ಧನಾಗಿರುತ್ತಾನೋ, ಆಗ ಅವನಿಗೆ ಬಾಹ್ಯ ಕಾನೂನುಗಳ (external positive laws) 'ಹಂಗು' ಅಥವಾ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಇದು ನೈತಿಕತೆಯ ಮೂಲವನ್ನು ಬಾಹ್ಯ ಅಧಿಕಾರದಿಂದ (ರಾಜ್ಯ, ಧರ್ಮಗ್ರಂಥ) ಆಂತರಿಕ ಪ್ರಜ್ಞೆಗೆ (conscience) ವರ್ಗಾಯಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ನಿಲುವು, ಕಾನೂನಿಗೆ ಒಂದು ಅಂತರ್ಗತ ನೈತಿಕ ಆಯಾಮವಿದೆ ಎಂದು ವಾದಿಸುವ 'ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕಾನೂನು' (Natural Law) ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ರೂಪವನ್ನು ಮುಂದಿಡುತ್ತದೆ. ಅಕ್ಕನ ಪ್ರಕಾರ, 'ಕ್ಷಮೆ' ಮತ್ತು 'ಶಾಂತಿ'ಯಂತಹ ಗುಣಗಳು ಮಾನವನ ಸಹಜ ಸ್ಥಿತಿ ಅಥವಾ ದೈವಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯ ಭಾಗವಾಗಿವೆ. ಬಾಹ್ಯ, ಕೃತಕ ಕಾನೂನುಗಳು ಈ ಸಹಜ ಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ವಿಮುಖರಾದಾಗ ಮಾತ್ರ ಅಗತ್ಯವಾಗುತ್ತವೆ.
2.1.2 ಸ್ವಯಂ-ಆಡಳಿತದ ತತ್ವ (Principle of Self-Government)
ವಚನವು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ವಯಂ-ಆಡಳಿತದ (spiritual self-governance) ಒಂದು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುತ್ತದೆ. 'ದಮೆ' (self-control) ಎಂಬುದು ಈ ಸ್ವಯಂ-ಆಡಳಿತದ ಮೂಲಾಧಾರ. ಯಾವಾಗ ಸಮಾಜದ ಪ್ರಜೆಗಳು ಈ ರೀತಿ ಸ್ವಯಂ-ಆಡಳಿತವನ್ನು ಸಾಧಿಸುತ್ತಾರೋ, ಆಗ ರಾಜ್ಯದ ಆಡಳಿತಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ದಂಡನಾತ್ಮಕ ಹೊರೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಪ್ಲೇಟೋನ 'ರಿಪಬ್ಲಿಕ್'ನಲ್ಲಿ ಬರುವ 'ತತ್ವಜ್ಞಾನಿ-ಅರಸ'ನ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಹೋಲುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯೂ ತನ್ನದೇ ಆದ 'ತತ್ವಜ್ಞಾನಿ-ಅರಸ'ನಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯನ್ನು ತೆರೆದಿಡಲಾಗಿದೆ.
2.1.3 ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ನೈತಿಕ ಸಂಹಿತೆ (Universal Moral Code)
ವಚನದಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾದ ಕ್ಷಮೆ, ದಮೆ, ಶಾಂತಿ, ಸೈರಣೆಗಳು ಯಾವುದೇ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಧರ್ಮ, ಜಾತಿ ಅಥವಾ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿಲ್ಲ. ಇವು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಮಾನವೀಯ ಮೌಲ್ಯಗಳು. ಈ ಮೂಲಕ, ಅಕ್ಕನು ಒಂದು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ನೈತಿಕ ಸಂಹಿತೆಯನ್ನು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸುತ್ತಾಳೆ, ಇದು ಎಲ್ಲಾ ಮಾನವರಿಗೂ, ಎಲ್ಲಾ ಕಾಲಕ್ಕೂ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಧರ್ಮವನ್ನು (religion) ಮೀರಿ 'ಧರ್ಮ'ದ (universal righteousness) ಸ್ಥಾಪನೆಯಾಗಿದೆ.
2.2 ಪ್ರದರ್ಶನ ಕಲೆಗಳ ಅಧ್ಯಯನ (Performance Studies Analysis)
2.2.1 ವಚನ ಗಾಯನ ಮತ್ತು ಬಹುಶಿಸ್ತೀಯ ಪ್ರದರ್ಶನ
ವಚನಗಳು ಕೇವಲ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಪಠ್ಯಗಳಲ್ಲ, ಅವು ಪ್ರದರ್ಶನಕ್ಕೆ (performance) арналған ಜೀವಂತ ಕೃತಿಗಳು. ಗಾಯನ, ನೃತ್ಯ, ಮತ್ತು ನಾಟಕಗಳ ಮೂಲಕ ಅವು ತಮ್ಮ ಪೂರ್ಣ ಸ್ವರೂಪದಲ್ಲಿ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.
2.2.2 ಭಾವದ ಸಂವಹನ (Transmission of Bhava)
ಪ್ರದರ್ಶನದ ಯಶಸ್ಸು ಇರುವುದು ಕೇವಲ ಶಬ್ದಾರ್ಥವನ್ನು ತಲುಪಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ 'ಭಾವ'ವನ್ನು (ಅಕ್ಕನ ಅನುಭಾವದ ಸ್ಥಿತಿ) ಪ್ರೇಕ್ಷಕರಿಗೆ ಸಂವಹನ ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ. ಗಾಯಕನ ಧ್ವನಿಯ ಏರಿಳಿತ, ಮುಖದ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ, ಮತ್ತು ಸಂಗೀತದ ಸಂಯೋಜನೆ (ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಶಾಂತ ರಸವನ್ನು ಪೋಷಿಸುವ ರಾಗದ ಬಳಕೆ) ಇವೆಲ್ಲವೂ ಒಟ್ಟಾಗಿ 'ಶಾಂತ' ಮತ್ತು 'ಅದ್ಭುತ' ರಸಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ, ಪ್ರೇಕ್ಷಕರಲ್ಲಿ ಅನುಭಾವದ ಒಂದು ಕ್ಷಣಿಕ ಅನುಭವವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತವೆ. ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ, ಪ್ರದರ್ಶನವು ಒಂದು 'ಲಿಮಿನಲ್' (liminal) ಅನುಭವವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಪ್ರದರ್ಶನದಲ್ಲಿ, ಗಾಯಕ ಮತ್ತು ಪ್ರೇಕ್ಷಕರು ತಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಲೌಕಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ, ವಚನದ ಅನುಭಾವಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯ ಹೊಸ್ತಿಲಿಗೆ ಬಂದು ನಿಲ್ಲುತ್ತಾರೆ, ಇದು ಲೌಕಿಕ ಮತ್ತು ಅಲೌಕಿಕದ ನಡುವಿನ ಒಂದು ಸೇತುವೆಯಾಗಿ, ಪರಿವರ್ತನಾತ್ಮಕ ಅನುಭವವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ.
2.2.3 ನಾಟಕೀಯ ರಚನೆ
ಈ ವಚನವು ಒಂದು ಸಣ್ಣ, ಆದರೆ ಪರಿಪೂರ್ಣವಾದ ನಾಟಕೀಯ ಏಕವ್ಯಕ್ತಿ ಭಾಷಣದ (monologue) ರಚನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ:
ಆರಂಭ (Exposition): 'ಉಸುರಿನ ಪರಿಮಳವಿರಲು' - ಒಂದು ತಾತ್ವಿಕ ಪ್ರಮೇಯದ ಸ್ಥಾಪನೆ.
ಬೆಳವಣಿಗೆ (Rising Action): 'ಕುಸುಮದ ಹಂಗೇಕಯ್ಯಾ?', 'ಸಮಾಧಿಯ ಹಂಗೇಕಯ್ಯಾ?', 'ಏಕಾಂತದ ಹಂಗೇಕಯ್ಯಾ?' - ಸರಣಿ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಮೂಲಕ ವಾದದ ತಾರ್ಕಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆ.
ಪರಾಕಾಷ್ಠೆ (Climax): 'ಲೋಕವೆ ತಾನಾದ ಬಳಿಕ' - ಅನುಭಾವದ ಉತ್ತುಂಗ ಸ್ಥಿತಿಯ ಘೋಷಣೆ.
ಮುಕ್ತಾಯ (Resolution): 'ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನಾ?' - ದೈವಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಅನುಭವವನ್ನು ಸಮರ್ಪಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ವಚನವು ಒಂದು ಪರಿಪೂರ್ಣ ವೃತ್ತವನ್ನು ರಚಿಸಿ ಮುಕ್ತಾಯವಾಗುತ್ತದೆ.
2.3 ವಸಾಹತೋತ್ತರ ಅನುವಾದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Postcolonial Translation Analysis)
2.3.1 ಅನುವಾದದಲ್ಲಿ ಅರ್ಥದ ನಷ್ಟ
'ಹಂಗು', 'ದಮೆ', 'ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ' ದಂತಹ ಪದಗಳು ಕೇವಲ ಪದಗಳಲ್ಲ, ಅವು ಒಂದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಮತ್ತು ತಾತ್ವಿಕ ಜಗತ್ತನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತವೆ. ಇವುಗಳನ್ನು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ನಂತಹ ಭಾಷೆಗೆ, ಅದರಲ್ಲೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಚೌಕಟ್ಟಿಗೆ ಅನುವಾದಿಸುವಾಗ, ಆ ಮೂಲದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಜಗತ್ತು ಮತ್ತು ಅದರ ರಾಜಕೀಯ ಆಯಾಮಗಳು ಕಳೆದುಹೋಗುತ್ತವೆ.
2.3.2 ಅನುವಾದ ಒಂದು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸಮೀಕರಣವೇ?
ವಸಾಹತೋತ್ತರ ವಿಮರ್ಶಕರಾದ ತೇಜಸ್ವಿನಿ ನಿರಂಜನ ಅವರು ವಾದಿಸುವಂತೆ, ರಾಮಾನುಜನ್ ಅವರಂತಹ ಅನುವಾದಕರು ವಚನಗಳನ್ನು "ಆಧುನಿಕ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಕಾವ್ಯ"ವನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಿ, ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಓದುಗರಿಗೆ ಸುಲಭವಾಗಿ "ಬಳಕೆ" ಮಾಡಲು (consume) ಸಿದ್ಧಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ, ವಚನಗಳ ಮೂಲದ ಬಂಡಾಯದ, ಸ್ಥಳೀಯ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ಆಯಾಮಗಳು ಮಸುಕಾಗುತ್ತವೆ.
2.3.3 ಅಧಿಕಾರದ ರಾಜಕಾರಣ
ಅನುವಾದವು ಎಂದಿಗೂ ಒಂದು ನಿಷ್ಪಕ್ಷಪಾತ ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲ. ಅದು ಅಧಿಕಾರದ ಸಂಬಂಧಗಳಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆಯ ಜಾಗತಿಕ ಪ್ರಾಬಲ್ಯದಿಂದಾಗಿ, ಕನ್ನಡದಿಂದ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ಗೆ ಅನುವಾದಿಸುವಾಗ, ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಓದುಗರ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಗ್ರಹಿಕೆಗಳು ಅನುವಾದದ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುತ್ತವೆ. 'ಅನುವಾದಿಸಲಾಗದ' (untranslatable) ಪದಗಳೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಡುವುದು ಕೂಡ ಒಂದು ರಾಜಕೀಯ ಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಯಾವ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳು 'ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ' ಮತ್ತು ಯಾವುದು 'ಸ್ಥಳೀಯ' ಎಂಬುದನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುವ ಅಧಿಕಾರ ಕೇಂದ್ರಿತ ರಾಜಕಾರಣವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತದೆ.
2.4 ನ್ಯೂರೋಥಿಯಾಲಜಿ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Neurotheological Analysis)
2.4.1 'ಲೋಕವೇ ತಾನಾಗುವುದು' ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರದ ಕರಗುವಿಕೆ
ನ್ಯೂರೋಥಿಯಾಲಜಿ, ಅಂದರೆ ನರವಿಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅನುಭವಗಳ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುವ ಶಾಸ್ತ್ರ, ಅಕ್ಕನ ಅನುಭವಗಳಿಗೆ ಒಂದು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. 'ಅಹಂ' ಅಥವಾ 'ಸ್ವಯಂ'ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಮೆದುಳಿನ 'ಡೀಫಾಲ್ಟ್ ಮೋಡ್ ನೆಟ್ವರ್ಕ್' (Default Mode Network - DMN) ನಿಂದ ನಿರ್ವಹಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಈ ಜಾಲವು ಆತ್ಮ-ಚಿಂತನೆ, ಭೂತ-ಭವಿಷ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಆಳವಾದ ಧ್ಯಾನ ಅಥವಾ ಅನುಭಾವಿ ಅನುಭವಗಳ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, DMNನ ಚಟುವಟಿಕೆಯು ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು 'ಅಹಂ'ನ ಗಡಿಗಳು ಕರಗಿ, ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತನ್ನನ್ನು ಸುತ್ತಲಿನ ಪ್ರಪಂಚದೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗಿ ಅನುಭವಿಸಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. 'ಲೋಕವೇ ತಾನಾದ ಬಳಿಕ' ಎಂಬ ಅಕ್ಕನ ಅನುಭವವು ಈ ನರವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ವ್ಯಕ್ತಿನಿಷ್ಠ (subjective) ವರದಿಯಾಗಿದೆ.
2.4.2 'ಶಾಂತಿ' ಮತ್ತು 'ದಮೆ'ಯ ನರಸಂಬಂಧಿ ಆಧಾರ
'ಶಾಂತಿ' ಮತ್ತು 'ದಮೆ' ಕೇವಲ ತಾತ್ವಿಕ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳಲ್ಲ. ನಿರಂತರ ಧ್ಯಾನ ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂ-ನಿಯಂತ್ರಣದ ಅಭ್ಯಾಸವು ಮೆದುಳಿನ 'ಅಮಿಗ್ಡಾಲಾ' (ಭಯ ಮತ್ತು ಆತಂಕದ ಕೇಂದ್ರ) ದ ಚಟುವಟಿಕೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು 'ಪ್ರಿಫ್ರಂಟಲ್ ಕಾರ್ಟೆಕ್ಸ್' (ತರ್ಕ, ನಿರ್ಧಾರ ಮತ್ತು ನಿಯಂತ್ರಣದ ಕೇಂದ್ರ) ಅನ್ನು ಬಲಪಡಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಅಧ್ಯಯನಗಳು ತೋರಿಸಿವೆ. ಇದು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಮತ್ತು ಆಂತರಿಕ ಶಾಂತ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಅಕ್ಕನು ಹೇಳುವ 'ಶಾಂತಿ' ಮತ್ತು 'ದಮೆ'ಯು ಈ ರೀತಿ ತರಬೇತಿ ಪಡೆದ ಮತ್ತು ಸಮತೋಲಿತ ಮೆದುಳಿನ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
2.4.3 ಅನುಭಾವ ಒಂದು ನೈಜ ಅನುಭವ
ನ್ಯೂರೋಥಿಯಾಲಜಿಯು ಅನುಭಾವಿ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಕೇವಲ ಭ್ರಮೆ ಅಥವಾ ಮಾನಸಿಕ ಅಸ್ವಸ್ಥತೆ ಎಂದು ತಳ್ಳಿಹಾಕುವುದಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ, ಅವು ಮೆದುಳಿನಲ್ಲಿ ಅಳೆಯಬಹುದಾದ, ನೈಜವಾದ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುವ ವಿಶಿಷ್ಟ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಸ್ಥಿತಿಗಳು (unique states of consciousness) ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತದೆ. ಅಕ್ಕನ ವಚನವು ಅಂತಹ ಒಂದು ನೈಜ, ಪರಿವರ್ತನಾಶೀಲ ಅನುಭವದ ಅಮೂಲ್ಯ ದಾಖಲೆಯಾಗಿದೆ.
2.5 ರಸ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Rasa Theory Analysis)
ಭಾರತೀಯ ಸೌಂದರ್ಯ ಮೀಮಾಂಸೆಯಾದ 'ರಸ ಸಿದ್ಧಾಂತ'ದ ಮೂಲಕ ಈ ವಚನವನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿದಾಗ, ಅದರ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಆಳವು ಮತ್ತಷ್ಟು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ.
2.5.1 ಶಾಂತ ರಸದ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ
ಈ ವಚನದ ಪ್ರಧಾನ ರಸವು 'ಶಾಂತ ರಸ'. ಇದರ ಸ್ಥಾಯಿಭಾವ 'ಶಮ' (ಸಂಪೂರ್ಣ ಪ್ರಶಾಂತತೆ) ಅಥವಾ 'ನಿರ್ವೇದ' (ತತ್ವಜ್ಞಾನದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ ನಿರ್ಲಿಪ್ತತೆ). ಕ್ಷಮೆ, ದಮೆ, ಶಾಂತಿ, ಸೈರಣೆ - ಇವೆಲ್ಲವೂ ಶಾಂತ ರಸದ ವಿಭಾವ, ಅನುಭಾವ ಮತ್ತು ಸಂಚಾರಿ ಭಾವಗಳನ್ನು ಪೋಷಿಸುತ್ತವೆ. ವಚನದ ಅಂತಿಮ ಸ್ಥಿತಿಯಾದ 'ಲೋಕವೇ ತಾನಾಗುವುದು' ಶಾಂತ ರಸದ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆಯಾಗಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ದ್ವಂದ್ವಗಳೂ ಶಮನಗೊಂಡು, ಚಿತ್ತವು ಪರಮ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತದೆ. ಅಭಿನವಗುಪ್ತನ ಪ್ರಕಾರ, ಶಾಂತ ರಸವು ಉಳಿದೆಲ್ಲಾ ರಸಗಳ ಮೂಲ ಮತ್ತು ಲಯ ಸ್ಥಾನವಾಗಿದೆ. ಈ ವಚನವು ಆ ಸಿದ್ಧಾಂತಕ್ಕೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಶಾಂತ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಲುಪಿದಾಗ, ಶೃಂಗಾರ (ಕುಸುಮ), ಕರುಣ, ಭಯಾನಕ (ಏಕಾಂತ) ಇತ್ಯಾದಿ ಇತರ ರಸಗಳ 'ಹಂಗು' ಇರುವುದಿಲ್ಲ.
2.5.2 ಅದ್ಭುತ ರಸದ ಸ್ಪರ್ಶ
'ಉಸುರಿನ ಪರಿಮಳವಿರಲು' ಮತ್ತು 'ಲೋಕವೆ ತಾನಾಗುವುದು' ಎಂಬಂತಹ ಅಸಾಮಾನ್ಯ, ಅಲೌಕಿಕ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳು ಕೇಳುಗ/ಓದುಗನಲ್ಲಿ 'ವಿಸ್ಮಯ' ಎಂಬ ಸ್ಥಾಯಿಭಾವವನ್ನು ಕೆರಳಿಸಿ, 'ಅದ್ಭುತ' ರಸದ ಕ್ಷಣಿಕ ಅನುಭವವನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ.
2.5.3 ಭಕ್ತಿ ರಸದ ಹಿನ್ನೆಲೆ
ವಚನವು 'ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನಾ' ಎಂಬ ಅಂಕಿತದೊಂದಿಗೆ ಮುಗಿಯುವುದರಿಂದ, ಇಡೀ ಅನುಭವವು ದೈವಕ್ಕೆ ಮಾಡಿದ ಸಮರ್ಪಣೆಯಾಗಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, 'ಭಕ್ತಿ'ಯು ಒಂದು ಸ್ಥಾಯಿ ರಸವಾಗಿ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಸದಾ ಇರುತ್ತದೆ. ಅಕ್ಕನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅನುಭಾವದ ಪಯಣವು ಅವಳ ಅನನ್ಯ ಭಕ್ತಿಯ ಫಲವಾಗಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ, ಅಕ್ಕ ತಾನೇ 'ರಸಿಕ' ಮತ್ತು 'ಸಾಧಕ' ಎರಡೂ ಆಗಿದ್ದಾಳೆ. ಅವಳು ಕೇವಲ ಶಾಂತ ರಸವನ್ನು 'ವರ್ಣಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ', ಅವಳು ಶಾಂತ ರಸದ 'ಸ್ವರೂಪವೇ' ಆಗಿದ್ದಾಳೆ.
2.6 ಆರ್ಥಿಕ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Economic Philosophy Analysis)
2.6.1 ಬಳಕೆದಾರ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ವಿಮರ್ಶೆ
'ಕುಸುಮದ ಹಂಗು' ಇರಬಾರದು ಎಂಬ ಮಾತು, ಸಂತೋಷಕ್ಕಾಗಿ ಬಾಹ್ಯ ವಸ್ತುಗಳ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತರಾಗುವ ಆಧುನಿಕ 'ಬಳಕೆದಾರ ಸಂಸ್ಕೃತಿ' (consumerism) ಯ ನೇರ ವಿಮರ್ಶೆಯಾಗಿದೆ. ವಚನವು 'ಹೊಂದುವಿಕೆ' (having) ಗಿಂತ 'ಇರುವಿಕೆ' (being) ಗೆ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯತೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ನಿಜವಾದ ಮೌಲ್ಯವು ವಸ್ತುವಿನಲ್ಲಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಆಂತರಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದೆ ಎಂದು ಇದು ಸಾರುತ್ತದೆ.
2.6.2 ಕಾಯಕ ಮತ್ತು ದಾಸೋಹದ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿ
ಶರಣರ ಆರ್ಥಿಕ ತತ್ವದ ಮೂಲಾಧಾರಗಳಾದ 'ಕಾಯಕ' ಮತ್ತು 'ದಾಸೋಹ'ಗಳ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಯನ್ನು ಈ ವಚನದಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು.
ಕಾಯಕ: ಕ್ಷಮೆ, ದಮೆ, ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದೇ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಆಂತರಿಕ ಅಥವಾ 'ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಕಾಯಕ'. ಇದು ಕೇವಲ ಭೌತಿಕ ಶ್ರಮವಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಚಿತ್ತಶುದ್ಧಿಗಾಗಿ ಮಾಡುವ ನಿರಂತರ ಪ್ರಯತ್ನ.
43 ದಾಸೋಹ: 'ದಾಸೋಹ' ಎಂದರೆ ತನಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಇರುವುದನ್ನು ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಸಮರ್ಪಿಸುವುದು. 'ಲೋಕವೇ ತಾನಾದ ಬಳಿಕ' ಎಂಬ ಸ್ಥಿತಿಯು ದಾಸೋಹದ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆ. ಇಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತನ್ನ 'ಅಹಂ' ಅನ್ನೇ ಸಮಷ್ಟಿಗೆ 'ದಾಸೋಹ' ಮಾಡಿ, ಅದರೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಸಂಪತ್ತಿನ ಹಂಚಿಕೆಯಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಹಂಚಿಕೆಯಾಗಿದೆ.
2.6.3 ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಆರ್ಥಿಕತೆ
ವಚನವು ಒಂದು ಪರ್ಯಾಯ ಆರ್ಥಿಕ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು 'ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬಂಡವಾಳ' (spiritual capital) ದ ಮೇಲೆ ನಿಂತಿದೆ. ಈ ಆರ್ಥಿಕತೆಯಲ್ಲಿ, 'ಬಡವ' ಅಥವಾ 'ಶ್ರೀಮಂತ' ಎಂಬುದನ್ನು ಭೌತಿಕ ಸಂಪತ್ತಿನಿಂದ ಅಳೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ, 'ಕ್ಷಮೆ, ದಮೆ, ಶಾಂತಿ'ಯಂತಹ ಆಂತರಿಕ ಸದ್ಗುಣಗಳೇ ನಿಜವಾದ 'ಸಂಪತ್ತು'. ಯಾರಲ್ಲಿ ಈ ಗುಣಗಳಿವೆಯೋ ಅವರೇ ನಿಜವಾದ ಶ್ರೀಮಂತರು. ಈ ವಚನವು 'ಅವಲಂಬನೆ' (dependence) ಮತ್ತು 'ಪರಸ್ಪರಾವಲಂಬನೆ' (interdependence) ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಬಾಹ್ಯ ವಸ್ತುಗಳ ಮೇಲಿನ ಏಕಮುಖಿ ಅವಲಂಬನೆಯನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತದೆ, ಆದರೆ 'ಲೋಕವೇ ತಾನಾಗುವುದು' ಎಂಬಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬಗೆಯ ಆಳವಾದ, ಸಮಗ್ರ ಪರಸ್ಪರಾವಲಂಬನೆಯನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇದು ಶರಣರ ದಾಸೋಹ ತತ್ವದ ಅನುಭಾವಿಕ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವಾಗಿದೆ.
ಮುಕ್ತಾಯ
ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ "ಉಸುರಿನ ಪರಿಮಳವಿರಲು..." ವಚನವು ಕೇವಲ ಒಂದು ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಲ್ಲ. ಅದೊಂದು ಆಳವಾದ ತಾತ್ವಿಕ ಗ್ರಂಥ, ಒಂದು ಮನೋವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿ, ಒಂದು ಸಾಮಾಜಿಕ ವಿಮರ್ಶೆ ಮತ್ತು ಒಂದು ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕ ಸತ್ಯದ ಘೋಷಣೆ. ಭಾಷೆಯ ಸರಳತೆಯಿಂದ ಹಿಡಿದು, ತಾತ್ವಿಕತೆಯ ಗಹನತೆಯವರೆಗೆ, ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಳಕಳಿಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಅನುಭಾವದ ಉತ್ತುಂಗದವರೆಗೆ, ಈ ವಚನವು ಅನೇಕ ಪದರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.
ಆಂತರಿಕ ಸಾಧನೆಯ ಮೂಲಕ ಬಾಹ್ಯ ಅವಲಂಬನೆಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತರಾಗುವುದು ಇದರ ಕೇಂದ್ರ ಸಂದೇಶ. 'ಉಸುರಿನ ಪರಿಮಳ' ಆಂತರಿಕ ಪರಿಶುದ್ಧತೆಯ ಸಂಕೇತವಾದರೆ, 'ಕ್ಷಮೆ, ದಮೆ, ಶಾಂತಿ'ಗಳು ಆ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಲುಪುವ ಸಾಧನಗಳು. 'ಲೋಕವೇ ತಾನಾಗುವುದು' ಆ ಪಯಣದ ಅಂತಿಮ ಗಮ್ಯ, ಅದ್ವೈತದ ಅನುಭವ. ಈ ವಚನವು 900 ವರ್ಷಗಳ ನಂತರವೂ, ಭೋಗವಾದ, ಮಾನಸಿಕ ಒತ್ತಡ ಮತ್ತು ಬಾಹ್ಯ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನಗಳಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿರುವ ಆಧುನಿಕ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಹಿಂದೆಂದಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಸ್ತುತವಾಗಿದೆ. ಇದು ನಮ್ಮನ್ನು ಹೊರಗಿನ ಹುಡುಕಾಟದಿಂದ ಒಳಗಿನ ಅನ್ವೇಷಣೆಯೆಡೆಗೆ, ಅವಲಂಬನೆಯಿಂದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದೆಡೆಗೆ ಮತ್ತು ಅಹಂನಿಂದ ಆತ್ಮದೆಡೆಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುವ ಒಂದು ದಿವ್ಯ ದೀವಿಗೆಯಾಗಿದೆ. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಈ ವಚನವು ಅಕ್ಕನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪಯಣದ ಸಾರಾಂಶ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಸಾಧಕನಿಗೂ ಒಂದು ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿ ಸೂತ್ರವಾಗಿದೆ.
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ