ಅಕ್ಕ ಕಂಡ ಬಸವಣ್ಣ - ಆದಿ ಅನಾದಿಗಳಿಂದತ್ತಲಯ್ಯಾ ಬಸವಣ್ಣನು.

 

ವಚನ: ಬಸವಣ್ಣನ ಅತೀತತೆಗೆ ಒಂದು ದ್ಯೋತಕ

ಆದಿ ಅನಾದಿಗಳಿಂದತ್ತಲಯ್ಯಾ ಬಸವಣ್ಣನು.

ಮೂದೇವರ ಮೂಲಸ್ಥಾನವಯ್ಯಾ ಬಸವಣ್ಣನು.

ನಾದ ಬಿಂದು ಕಳಾತೀತ ಆದಿ ನಿರಂಜನನಯ್ಯಾ ಬಸವಣ್ಣನು.

ಆ ನಾದಸ್ವರೂಪೇ ಬಸವಣ್ಣನಾದ ಕಾರಣ, ಆ ಬಸವಣ್ಣನ ಶ್ರೀಪಾದಕ್ಕೆ ನಮೋ ನಮೋ ಎನುತಿರ್ದೆನು ಕಾಣಾ ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನಯ್ಯಾ.

Audio

ಈ ವಚನವು ಅತ್ಯಂತ ತಾತ್ವಿಕ ಸ್ವರೂಪದ್ದಾಗಿದ್ದು, ಬಸವಣ್ಣನವರ ಕುರಿತು ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು ಮಾಡುವ ಗಹನವಾದ theological ಪ್ರತಿಪಾದನೆಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಈ ವಚನವು ಕೇವಲ ಸ್ತುತಿ / ಹೊಗಳಿಕೆಯಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅನುಭೂತಿಯನ್ನು ಪಡೆದ ಒಬ್ಬ ಸಂತೆಯಿಂದ (ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿ) ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಮಹಾನ್ ಚೇತನದ (ಬಸವಣ್ಣ) ಕುರಿತಾದ ಗಹನವಾದ theological ಘೋಷಣೆಯಾಗಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗಿರುವ ಪದಗಳು ಶೈವ ಚಿಂತನೆಯಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಅತ್ಯುನ್ನತ ತಾತ್ವಿಕ ವರ್ಗಗಳಿಗೆ ಸೇರಿವೆ. ಇದು ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು ಬಸವಣ್ಣನನ್ನು ಕೇವಲ ಒಬ್ಬ ಮಹಾನ್ ಗುರು ಅಥವಾ ಸುಧಾರಕನಾಗಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಪರಮ ದೈವಿಕ ತತ್ವಗಳ ಮೂರ್ತರೂಪವಾಗಿಯೇ ಕಂಡಿದ್ದರೆಂಬುದನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು ಸ್ವತಃ ಅತ್ಯಂತ ಗೌರವಾನ್ವಿತ mystic ಆಗಿದ್ದು, ಅವರ ಮಾತುಗಳು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ತೂಕವನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ.1 "ಆದಿ ಅನಾದಿ", "ಮೂದೇವರ ಮೂಲಸ್ಥಾನ", "ನಾದ ಬಿಂದು ಕಳಾತೀತ", "ಆದಿ ನಿರಂಜನ", "ನಾದಸ್ವರೂಪ" ಮುಂತಾದ ಪದಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪರಶಿವನ ವಿವಿಧ ಮಗ್ಗುಲುಗಳನ್ನು ವರ್ಣಿಸಲು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತವೆಯೇ ಹೊರತು, ಗೌರವಾನ್ವಿತ ಗುರುಗಳಿಗೂ ಸಹ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬಳಸುವ ಪದಗಳಲ್ಲ.10 ಇವುಗಳನ್ನು ಬಸವಣ್ಣನಿಗೆ ಆರೋಪಿಸುವುದು, ಈ ದೈವಿಕ ಸತ್ಯಗಳೊಂದಿಗೆ ಬಸವಣ್ಣನವರ ಸಂಪೂರ್ಣ ಐಕ್ಯತೆಯನ್ನು ಅಥವಾ ಅವರೇ ಈ ಸತ್ಯಗಳ ಮೂಲವೆಂಬ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಈ ವಚನವು ವೀರಶೈವ ಧರ್ಮದೊಳಗಿನ ದೇವರ ಕಲ್ಪನೆ / ದೇವತಾಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಪಠ್ಯ ಆಧಾರವಾಗಬಹುದು. ಈ ಚೌಕಟ್ಟು ಒಬ್ಬ ಗುರು/ಶರಣನನ್ನು ಪರಶಿವನಾಗಿಯೇ ಅಥವಾ ಪರಿಪೂರ್ಣ ದೈವಿಕ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ಗುರುತಿಸಲು ಹೇಗೆ ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಇದು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ವೀರಶೈವ ಧರ್ಮವು ಗುರು-ಲಿಂಗ-ಜಂಗಮ ತತ್ವವನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ.7 ಲಿಂಗವನ್ನು (ಶಿವ) ಅರಿಯಲು ಗುರು ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕ. ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯಂತಹ ಸಮಕಾಲೀನ ಶರಣೆಯು ಬಸವಣ್ಣನಂತಹ ಗುರುವನ್ನು ಇಂತಹ ಪರಮೋನ್ನತ ಪದಗಳಿಂದ ವರ್ಣಿಸಿದರೆ, ಅದು ಗುರುವಿನ ದೈವತ್ವದ ಅನುಭೂತಿಯ ಒಳನೋಟವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಗೌರವವನ್ನು ಮೀರಿದ ಅಸ್ತಿತ್ವವಾದದ ಗುರುತಿಸುವಿಕೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ಮುಂದುವರಿದ ವೀರಶೈವ ಚಿಂತನೆಯ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಐಕ್ಯಸ್ಥಲದ, ಮೂಲಾಧಾರವಾಗಿದೆ.18

ಧ್ವನ್ಯಾತ್ಮಕ ಲಿಪ್ಯಂತರ / transliteration:

• Ādi anādigaḷindattalayyā Basavaṇṇanu.

• Mūdēvara mūlasthānavayyā Basavaṇṇanu.

• Nāda bindu kaḷātīta ādi nirañjananayyā Basavaṇṇanu.

• Ā nādasvarūpē Basavaṇṇanāda kāraṇa, ā Basavaṇṇana śrīpādakke namō namō enutirdenu kāṇā Cennamallikarjunayyā.

ಅಕ್ಷರಶಃ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನುವಾದ (ಪದಶಃ/ನುಡಿಗಟ್ಟುಗಳ ಪ್ರಕಾರ):

ಕನ್ನಡ ನುಡಿಗಟ್ಟು	ಲಿಪ್ಯಂತರ (Transliteration)	ಅಕ್ಷರಶಃ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನುವಾದ (Literal English Meaning)
ಆದಿ ಅನಾದಿಗಳಿಂದತ್ತಲಯ್ಯಾ ಬಸವಣ್ಣನು	Ādi anādigaḷindattalayyā Basavaṇṇanu	From/Beyond the beginning (Adi) and beginningless (Anadi) is Basavanna. / Basavanna is of That which is beyond the beginning and the beginningless.
ಮೂದೇವರ ಮೂಲಸ್ಥಾನವಯ್ಯಾ ಬಸವಣ್ಣನು	Mūdēvara mūlasthānavayyā Basavaṇṇanu	Of the Three Gods (Mudevaru), the root-abode/primordial-source (Mulasthana) is Basavanna.
ನಾದ ಬಿಂದು ಕಳಾತೀತ ಆದಿ ನಿರಂಜನನಯ್ಯಾ ಬಸವಣ್ಣನು	Nāda bindu kaḷātīta ādi nirañjananayyā Basavaṇṇanu	Nada (Sound), Bindu (Point), Kala-atita (Beyond Time/Art), the Primordial (Adi) Stainless/Pure One (Niranjana) is Basavanna.
ಆ ನಾದಸ್ವರೂಪೇ ಬಸವಣ್ಣನಾದ ಕಾರಣ	Ā nādasvarūpē Basavaṇṇanāda kāraṇa	Because Basavanna is that very embodiment of Nada (Nadaswarupa),
ಆ ಬಸವಣ್ಣನ ಶ್ರೀಪಾದಕ್ಕೆ	ā Basavaṇṇana śrīpādakke	to that Basavanna's sacred feet (Shripada),
ನಮೋ ನಮೋ ಎನುತಿರ್ದೆನು	namō namō enutirdenu	salutations, salutations, I am saying/offering,
ಕಾಣಾ ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನಯ್ಯಾ	kāṇā Cennamallikarjunayyā	behold / see O Chennamallikarjuna!

ದೈವಿಕ ವಿಶೇಷಣಗಳ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ: ಬಸವಣ್ಣನವರ ವಿಶ್ವವ್ಯಾಪಿ ಮಹತ್ವ

ಅ. ಬಸವಣ್ಣ: ಕಾಲ ಮತ್ತು ಮೂಲವನ್ನು ಮೀರಿದವನು ("ಆದಿ ಅನಾದಿಗಳಿಂದತ್ತಲಯ್ಯಾ ಬಸವಣ್ಣನು")

"ಆದಿ" (ādi) ಎಂದರೆ ಪ್ರಾರಂಭ, ಮೂಲ, ಪ್ರಥಮ. "ಅನಾದಿ" (anādi) ಎಂದರೆ ಪ್ರಾರಂಭವಿಲ್ಲದ, ಶಾಶ್ವತವಾದ.10 "ಆದಿ ಅನಾದಿಗಳಿಂದತ್ತಲು" (ādigaḷindattalu) ಎಂಬ ನುಡಿಗಟ್ಟು "ಪ್ರಾರಂಭ ಮತ್ತು ಪ್ರಾರಂಭವಿಲ್ಲದುದರ ಆಚೆಗೂ" ಅಥವಾ "ಕಾಲ ಮತ್ತು ಕಾರಣಗಳ ಅನುಕ್ರಮಗಳಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದರೂ, ಅವುಗಳಿಂದ ಅಸ್ಪೃಶ್ಯವಾದ ಒಂದು ನಿರಪೇಕ್ಷ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು" ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಕಾಲಾತೀತವಾದ, ಪರಮ ಸತ್ಯವಾದ ಪರವಸ್ತುವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ, ಇದನ್ನು ಓಂಕಾರದಿಂದ ಸಂಕೇತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.11 ಶೈವ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಶಿವನನ್ನು ಆದಿ ಅನಾದಿ ಎಂದು ವರ್ಣಿಸಲಾಗಿದೆ.10

ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು ಬಸವಣ್ಣನವರು ಕೇವಲ ಪ್ರಾಚೀನರು ಎಂದಷ್ಟೇ ಹೇಳುತ್ತಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಅವರ ಸಾರವು ಸಕಲ ಕಾಲಸೂಚಕಗಳನ್ನೂ ಮೀರಿದ ತತ್ವದಲ್ಲಿದೆ ಅಥವಾ ಅವರೇ ಆ ತತ್ವವಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಅವರನ್ನು ಐತಿಹಾಸಿಕ ವ್ಯಕ್ತಿಯಿಂದ ಕಾಲಾತೀತ ತತ್ವಕ್ಕೆ ಏರಿಸುತ್ತದೆ. ವೀರಶೈವ ಚಿಂತನೆಯಲ್ಲಿ, ಪರಶಿವನೇ ಪರಮ, ಕಾಲಾತೀತ ಸತ್ಯ.20 ಅಕ್ಕನ ಈ ಹೇಳಿಕೆಯು ಬಸವಣ್ಣನನ್ನು ಈ ಪರಮ ಸ್ವಭಾವದೊಂದಿಗೆ ಸಮೀಕರಿಸುತ್ತದೆ.

ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು ಬಸವಣ್ಣನನ್ನು ಕೇವಲ ಕಾಲಾತೀತ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅರಿತವನೆಂದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಆ ಕಾಲಾತೀತತೆಯ ನೆಲೆ ಅಥವಾ ಮೂರ್ತರೂಪವಾಗಿಯೇ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾದರೂ ನಿರ್ಣಾಯಕವಾದ ವ್ಯತ್ಯಾಸ. "ಆದಿ ಅನಾದಿಗಳಿಂದತ್ತಲಯ್ಯಾ ಬಸವಣ್ಣನು" ಎಂಬ ವಾಕ್ಯವನ್ನು "ಬಸವಣ್ಣನು ಆದಿ ಮತ್ತು ಅನಾದಿಯ ಆಚೆಗಿನವನು" ಅಥವಾ "ಬಸವಣ್ಣನು ಆದಿ ಮತ್ತು ಅನಾದಿಯನ್ನು ಮೀರಿದವನು" ಎಂದು ಅರ್ಥೈಸಬಹುದು. ಇದು ಸಂಪಾದಿತ ಸ್ಥಿತಿಗಿಂತ ಸ್ವಾಭಾವಿಕ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಶರಣರು ಶಿವನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯವನ್ನು (ಐಕ್ಯಸ್ಥಲ 18) ಹೊಂದುವುದನ್ನು ಗುರಿಯಾಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರೂ, ಅಕ್ಕನ ವಿವರಣೆಯು ಬಸವಣ್ಣನ ಮೂಲಭೂತ ಅಸ್ತಿತ್ವವೇ ಈ ಅತೀತ ಸತ್ಯವೆಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಬಸವಣ್ಣನನ್ನು ಕೇವಲ ಜ್ಞಾನೋದಯ ಹೊಂದಿದ ಆತ್ಮನೆಂದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಒಂದು ಅನನ್ಯ ದೈವಿಕ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯೆಂದು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ವೇದಿಕೆಯನ್ನು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಬಸವಣ್ಣನ ಕೇವಲ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಗ್ರಹಿಕೆಯನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರ ತತ್ವಮೀಮಾಂಸೆಯ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ.

ಆ. ಬಸವಣ್ಣ: ತ್ರಿಮೂರ್ತಿಗಳ ಮೂಲಸ್ಥಾನ ("ಮೂದೇವರ ಮೂಲಸ್ಥಾನವಯ್ಯಾ ಬಸವಣ್ಣನು")

"ಮೂದೇವರು" (Mūdēvaru) ಅಕ್ಷರಶಃ "ಮೂರು ದೇವರುಗಳು" ಎಂದರ್ಥ. ಸಾಮಾನ್ಯ ಹಿಂದೂ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಇದು ತ್ರಿಮೂರ್ತಿಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ: ಬ್ರಹ್ಮ (ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ), ವಿಷ್ಣು (ಪಾಲಕ), ಮತ್ತು ಮಹೇಶ (ಲಯಕಾರಕ/ಪರಿವರ್ತಕ).21 ವೀರಶೈವ ಧರ್ಮವು ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾಗಿ ಏಕದೇವತಾವಾದಿಯಾಗಿದ್ದು, ಶಿವನನ್ನು (ಪರಶಿವ) ಏಕೈಕ, ಪರಮ ದೇವರೆಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ.18 ಲಿಂಗಾಯತರು ಬ್ರಹ್ಮ ಮತ್ತು ವಿಷ್ಣು ಸಮಾನ ದೇವತೆಗಳಾಗಿರುವ ಅಥವಾ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಪರಮ ದೇವತೆಗಳಾಗಿರುವ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಹಿಂದೂ ತ್ರಿಮೂರ್ತಿಗಳನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ತಿರಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.25

"ಮೂಲಸ್ಥಾನ" (Mūlasthāna) ಎಂದರೆ ಮೂಲ-ನೆಲೆ, ಆದಿ/ಮೂಲ ಸೆಲೆ, ಅಡಿಪಾಯ, ಸಾರಭೂತವಾದದ್ದು, ಕೇಂದ್ರ ಪೂಜಾಸ್ಥಳ.12 ಇದು ಯಾವುದೋ ಒಂದು ವಸ್ತು ಅಥವಾ ತತ್ವವು ಹುಟ್ಟುವ ಅಥವಾ ಆಧಾರವಾಗಿರುವ ಮೂಲಭೂತ ನೆಲೆ. ದೇವಾಲಯ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪದಲ್ಲಿ, ಮೂಲಸ್ಥಾನವು ಗರ್ಭಗುಡಿಯಾಗಿದ್ದು, ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರಧಾನ ದೇವತೆಯ ಮೂರ್ತಿಯಿರುತ್ತದೆ.29

ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ಪ್ರತಿಪಾದನೆಯು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಕವಾಗಿದೆ: ಬಸವಣ್ಣನೇ ಮೂದೇವರ ಮೂಲಸ್ಥಾನ. ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು ಇಲ್ಲಿ ಬಹುದೇವತಾವಾದವನ್ನು ಅನುಮೋದಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ, ವೀರಶೈವ ಏಕದೇವತಾವಾದದ ಚೌಕಟ್ಟಿನೊಳಗೆ ಬಸವಣ್ಣನವರ ಪರಮೋನ್ನತ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಲು ಅವರು "ಮೂದೇವರು" ಎಂಬ ಪರಿಚಿತ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಿರಬಹುದು. ವೀರಶೈವ ಧರ್ಮದ ಏಕದೇವತಾವಾದವನ್ನು 25 ಗಮನಿಸಿದರೆ, ಬಸವಣ್ಣನು ಮೂರು ಸಮಾನ ದೇವರುಗಳ ಮೂಲವೆಂಬ ಅಕ್ಷರಶಃ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವು ಅಸಂಭವನೀಯ. ಇತರ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಮೂದೇವರುಗಳೆಂದು ವ್ಯಕ್ತಿರೂಪಗೊಂಡಿರುವ ದೈವಿಕ ಕಾರ್ಯಗಳು ಅಥವಾ ಶಕ್ತಿಗಳು (ಸೃಷ್ಟಿ, ಸ್ಥಿತಿ, ಲಯ) ಬಸವಣ್ಣನು ಮೂರ್ತೀಕರಿಸುವ ದೈವಿಕ ತತ್ವದಲ್ಲಿ (ಪರಶಿವ) ತಮ್ಮ ಏಕೈಕ, ಅವಿಭಜಿತ ಮೂಲವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ಎಂದು ಅವರು ಸೂಚಿಸುತ್ತಿರಬಹುದು. ಪರಶಿವನ ಮೂರ್ತರೂಪವಾದ ಬಸವಣ್ಣನು, ಈ ದೈವಿಕ ಶಕ್ತಿಗಳ ಅಥವಾ ಅಂಶಗಳ ಮೂಲಸ್ಥಾನವಾಗುತ್ತಾನೆ. ಪರ್ಯಾಯವಾಗಿ, ಅನುಭವ ಮಂಟಪದಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ತಾತ್ವಿಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳನ್ನು ಚರ್ಚಿಸಲಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ 6, ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು "ಮೂದೇವರು" (ಇತರರು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡಂತೆ) ಎಂಬ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯ ಹಿಂದಿರುವ ಪರಮ ಸತ್ಯ ಅಥವಾ ಮೂಲವು ಬಸವಣ್ಣನಲ್ಲಿ ಅರಿವಾಗಿದೆ ಅಥವಾ ಮೂರ್ತರೂಪಗೊಂಡಿದೆ ಎಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಿರಬಹುದು.

ಮೂಲಸ್ಥಾನವು ತಿಳುವಳಿಕೆ ಅಥವಾ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದ ಪ್ರಧಾನ ಸ್ಥಳವೂ ಆಗಿರಬಹುದು. ವೀರಶೈವ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಗುರುವು ಪರಮಪ್ರಧಾನ, ಶಿವನನ್ನು ಅರಿಯಲು ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕ.7 ಬಸವಣ್ಣನವರು, ಪ್ರಮುಖ ಶರಣರಾಗಿ ಮತ್ತು ಚಳುವಳಿಯ ಸ್ಥಾಪಕ/ಪುನರುಜ್ಜೀವಕರೆಂದು 7 ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಡುವುದರಿಂದ, ಏಕೈಕ ದೇವರ (ಪರಶಿವ) ನಿಜ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವರ ಬೋಧನೆಗಳು ಮತ್ತು ಜೀವನವೇ ಮೂಲಭೂತ ಆಧಾರ ಎಂಬ অর্থে "ಮೂಲಸ್ಥಾನ"ವಾಗಿ ಕಾಣಬಹುದು. ಈ ದೇವರ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಇತರರು ಅಮೂರ್ತವಾಗಿ (ಅಥವಾ ಇತರರಿಂದ) ಮೂರು ಭಾಗಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಿರಬಹುದು. ಬಸವಣ್ಣನನ್ನು ಮೂದೇವರ ಮೂಲಸ್ಥಾನವಾಗಿ ಇರಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು ಗುರು ತತ್ವವನ್ನು ಅಭೂತಪೂರ್ವ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಏರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರಗೊಂಡ ಶರಣನೇ ಪರಮ ದೈವತ್ವವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ದೃಷ್ಟಿಕೋನ ಮತ್ತು ಮೂಲವಾಗುತ್ತಾನೆ, ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಇತರ ದೈವಿಕ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನು ಬಸವಣ್ಣನು ಮೂರ್ತೀಕರಿಸಿದ ಏಕೈಕ, ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರಗೊಂಡ ಸತ್ಯದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ತರುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಜಂಗಮನು (ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರಗೊಂಡ, ಚಲಿಸುವ ಸಂತ) ಶಿವನ ಜೀವಂತ ಮೂರ್ತರೂಪವೆಂಬ ವೀರಶೈವ ಒತ್ತುವನ್ನು ಬಲಪಡಿಸುತ್ತದೆ.7

ಇ. ಬಸವಣ್ಣ: ಅತೀತ, ಆದಿಮ ಮತ್ತು ನಿರ್ಮಲ ("ನಾದ ಬಿಂದು ಕಳಾತೀತ ಆದಿ ನಿರಂಜನನಯ್ಯಾ ಬಸವಣ್ಣನು")

"ನಾದ" (Nāda) ಎಂದರೆ ಆದಿಮ ಧ್ವನಿ, ವಿಶ್ವ ಕಂಪನ, ಓಂಕಾರ, ಶಬ್ದಬ್ರಹ್ಮ. ಸೃಷ್ಟಿಯ ಮೊದಲ ಸ್ಪಂದನ.13 ಯೋಗದಲ್ಲಿ, ಇದು ಆಳವಾದ ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಕೇಳಿಬರುವ mystical ಧ್ವನಿ. "ಬಿಂದು" (Bindu) ಎಂದರೆ ಆದಿಮ ಬಿಂದು, ಸೃಷ್ಟಿಯ ಮೂಲ, ಇದನ್ನು ಶಿವನೊಂದಿಗೆ (ಪುರುಷ, ನಿಷ್ಕ್ರಿಯ ತತ್ವ) ಅಥವಾ ವಿಶ್ವದ ಬೀಜದೊಂದಿಗೆ ಸಮೀಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ, ಇದು ಏಕಾಗ್ರತೆಯ ಬಿಂದು.13 "ಕಳಾ" (Kaḷā) ಎಂದರೆ ಕಾಲ, ಅಥವಾ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ, ಕಲಾ-ರೂಪ, ವಿಭಿನ್ನ ಶಕ್ತಿ.13 ಈ ಮೂರು ವಿಶ್ವದ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತವೆ.

"ಕಳಾತೀತ" (Kaḷātīta) ಎಂದರೆ ಕಳೆಯನ್ನು ಮೀರಿದ; ಕಾಲವನ್ನು, ಅದರ ವಿಭಾಗಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಮೀರಿದ.14 ಇದು ವಿಭಿನ್ನ ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಮೀರಿದ ಸ್ಥಿತಿ, ಇದನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮೋಕ್ಷ ಮತ್ತು ದೈವದ ಪರಮ ಸ್ವರೂಪದೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

"ಆದಿ ನಿರಂಜನ" (Ādi Nirañjana): "ಆದಿ" ಎಂದರೆ ಆದಿಮ, ಮೂಲ, ಪ್ರಥಮ. "ನಿರಂಜನ" ಎಂದರೆ ಕಳಂಕರಹಿತ, ಶುದ್ಧ, ನಿರ್ಮಲ, ಮಾಲಿನ್ಯರಹಿತ. ಮಾಯೆಯ ಕಾಡಿಗೆಯಿಂದ (ಅಂಜನ) ಮುಕ್ತನಾದವನು.15 ಇದು ಪರಮ, ನಿರಾಕಾರ ದೇವರ (ಕೃಷ್ಣ, ಶಿವ) ವಿಶೇಷಣ. ಇದು ಭೌತಿಕ ಗುಣಗಳು ಮತ್ತು ಅಪೂರ್ಣತೆಗಳನ್ನು ಮೀರಿದ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು ಈ ಎಲ್ಲಾ ಗುಣಗಳನ್ನು ಬಸವಣ್ಣನವರಿಗೆ ಆರೋಪಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅಂದರೆ ಅವರು ಕೇವಲ ಕಾಲಾತೀತರಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ (ಕಳಾತೀತ), ಬದಲಾಗಿ ಆದಿಮ, ಶುದ್ಧ ಮೂಲವೂ (ಆದಿ ನಿರಂಜನ) ಆಗಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವದ ಧ್ವನಿ ಮತ್ತು ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ (ನಾದ, ಬಿಂದು) ತತ್ವಗಳನ್ನು ಮೂರ್ತೀಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಬಸವಣ್ಣನವರು ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅವ್ಯಕ್ತ (ನಿರಂಜನ, ಕಳಾತೀತ) ಮತ್ತು ವ್ಯಕ್ತಗೊಳ್ಳುವಿಕೆಯ ಮೊದಲ ತತ್ವಗಳನ್ನು (ನಾದ, ಬಿಂದು) ಮೂರ್ತೀಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇದು ಪರಶಿವನ ಲಕ್ಷಣವಾಗಿದೆ, ಅವನು ಅತೀತನೂ ಹೌದು, ಅಂತರ್ಗತನೂ ಹೌದು. ವೀರಶೈವ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಪರಶಿವನು ಪರಮ ಸತ್ಯ, ನಿರಾಕಾರನೂ ಹೌದು, ಸಕಲ ಆಕಾರಗಳ ಮೂಲವೂ ಹೌದು.19 ನಾದ, ಬಿಂದು, ಕಳಾ ಇವು ಅವ್ಯಕ್ತದಿಂದ ಸೃಜನಾತ್ಮಕ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯ ಹಂತಗಳು.13 ಬಸವಣ್ಣನನ್ನು "ನಾದ ಬಿಂದು ಕಳಾತೀತ ಆದಿ ನಿರಂಜನ" ಎಂದು ವರ್ಣಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಅಕ್ಕನು ಅವರು ಅವ್ಯಕ್ತ ಶುದ್ಧ ಮೂಲದಿಂದ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ತತ್ವಗಳವರೆಗಿನ ಸಂಪೂರ್ಣ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಮೂರ್ತೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆದರೂ ಅವುಗಳ ಪೂರ್ಣ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು (ಕಳಾತೀತ) ಮೀರಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾಳೆ.

ಈ ಸಾಲು ಬಸವಣ್ಣನವರ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಪರಶಿವನಿಗೆ ಸಮಾನವೆಂದು ದೃಢಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ, ಬಸವಣ್ಣನು ಕೇವಲ ನಿರಂಜನ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ ಅಥವಾ ಕಳೆಯನ್ನು ಮೀರಿದ ಸಂತನಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಅವನು ಆದಿ ನಿರಂಜನ, ಆದಿಮ ಶುದ್ಧತೆಯೇ ಆಗಿದ್ದಾನೆ, ಮತ್ತು ನಾದ, ಬಿಂದು, ಹಾಗೂ ಕಳೆಯನ್ನು ಮೀರಿದ ಸಾರವೇ ಆಗಿದ್ದಾನೆ. ಇದು ಒಂದು ಗಹನವಾದ mysticism ನ ಗುರುತಿಸುವಿಕೆಯಾಗಿದೆ. ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು ಬಸವಣ್ಣನಿಗೆ "ಆದಿ ನಿರಂಜನ" ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಿ, ಅದಕ್ಕೆ "ಆದಿಮ" ಎಂಬ ವಿಶೇಷಣವನ್ನು ಸೇರಿಸಿ, ಇದನ್ನು ಇನ್ನೂ ಉನ್ನತೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅಂದರೆ ಬಸವಣ್ಣನು ಮೂಲ ಕಳಂಕರಹಿತ ವ್ಯಕ್ತಿ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಬಸವಣ್ಣನ ಸಾರ ಮತ್ತು ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ಗೌರವ

ಅ. ಬಸವಣ್ಣ ನಾದಸ್ವರೂಪಿಯಾಗಿ: ಆದಿಮ ಧ್ವನಿಯ ಮೂರ್ತರೂಪ ("ಆ ನಾದಸ್ವರೂಪೇ ಬಸವಣ್ಣನಾದ ಕಾರಣ")

"ಸ್ವರೂಪ" (Swarūpa) ಎಂದರೆ "ಸ್ವಂತ ರೂಪ," "ಮೂಲಭೂತ ಸ್ವಭಾವ," "ಮೂರ್ತರೂಪ." "ನಾದಸ್ವರೂಪ" (Nādaswarūpa) ಎಂದರೆ "ಯಾರ ನಿಜವಾದ ರೂಪ/ಸ್ವಭಾವವೇ ನಾದವೋ (ದೈವಿಕ, ಆದಿಮ ಧ್ವನಿ) ಅವನು".16 ನಾದವು ವಿಶ್ವಧ್ವನಿ (ಓಂ), ಸೃಷ್ಟಿಯು ಹೊರಹೊಮ್ಮುವ ಮೊದಲ ಕಂಪನ.16 ನಾದಸ್ವರೂಪಿಯಾಗಿರುವುದು ಎಂದರೆ ಈ ಸೃಜನಾತ್ಮಕ, ದೈವಿಕ ಧ್ವನಿಯ ವ್ಯಕ್ತಿರೂಪವಾಗಿರುವುದು. ನಾದಯೋಗದಲ್ಲಿ, ನಾದದ ಮೇಲೆ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ತುರೀಯ ಸ್ಥಿತಿ, ಅಂದರೆ ಶಬ್ದರಹಿತ ಸ್ಥಿತಿ ಉಂಟಾಗಿ, ಬ್ರಹ್ಮನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತದೆ.16 ಇದನ್ನು ಅರಿತವನು ನಾದ ಸ್ವರೂಪನಾಗುತ್ತಾನೆ, ಅಥವಾ ದೇವರಾಗುತ್ತಾನೆ.16

ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು ಇದನ್ನು ತಮ್ಮ ನಂತರದ ಭಕ್ತಿಯ ಕ್ರಿಯೆಗೆ ಕಾರಣ ("kāraṇa") ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಬಸವಣ್ಣನು ನಾದಸ್ವರೂಪನಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಅವರು ಅತ್ಯುನ್ನತ ಗೌರವಕ್ಕೆ ಅರ್ಹರು. ಇದು ಬಸವಣ್ಣನನ್ನು ದೈವದ ಸೃಜನಾತ್ಮಕ ಅಂಶವಾದ ಶಬ್ದಬ್ರಹ್ಮನೊಂದಿಗೆ ನೇರವಾಗಿ ಸಂಪರ್ಕಿಸುತ್ತದೆ. ಬಸವಣ್ಣನನ್ನು "ನಾದಸ್ವರೂಪ" ಎಂದು ಕರೆಯುವ ಮೂಲಕ, ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು ಅವರನ್ನು ಸೃಜನಾತ್ಮಕ ಲೋಗೋಸ್ ಅಥವಾ ದೈವಿಕ ವಾಣಿಯೊಂದಿಗೆ ಗುರುತಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಒಂದು ಗುಣಲಕ್ಷಣವಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಅವರ ಮೂಲಭೂತ ಸಾರ. "ಸ್ವರೂಪ" ಎಂಬುದು ಸ್ವಾಭಾವಿಕ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ, ಸಂಪಾದಿತ ಗುಣವನ್ನಲ್ಲ.16 ನಾದವು ವೇದ ಮತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಮೂಲ.16 ಬಸವಣ್ಣನು ನಾದಸ್ವರೂಪನಾಗಿದ್ದರೆ, ಅವನು ವಿಶ್ವದ ಮೂಲಭೂತ ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ಸೃಜನಾತ್ಮಕ ಶಕ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ ಆಂತರಿಕವಾಗಿ ಸಂಪರ್ಕ ಹೊಂದಿದ್ದಾನೆ. ವಚನಗಳೇ "ವಾಣಿ" ಅಥವಾ "ಹೇಳಿಕೆಗಳು" 40, ಶಕ್ತಿಯುತ ಧ್ವನಿ/ಪದದ ಒಂದು ರೂಪ. ಬಸವಣ್ಣನು ನಾದಸ್ವರೂಪನಾಗಿರುವುದು ಅವರು ಮುನ್ನಡೆಸಿದ ವಚನ ಚಳುವಳಿಗೆ ಗಹನವಾದ ವಿಶ್ವವ್ಯಾಪಿ ಅನುರಣನವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಶರಣ ಚಳುವಳಿ ಮತ್ತು ಅದರ ಸಾಹಿತ್ಯದ (ವಚನಗಳು) ಪರಿವರ್ತಕ ಶಕ್ತಿಗೆ ದೇವತಾಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಆಧಾರವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತದೆ. ನಾಯಕನೇ ದೈವಿಕ ಧ್ವನಿಯ ಮೂರ್ತರೂಪವಾಗಿದ್ದರೆ, ಈ ಚಳುವಳಿಯಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುವ ಮಾತುಗಳು (ವಚನಗಳು) ಸ್ವಾಭಾವಿಕ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ.

ಆ. ಪವಿತ್ರ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಭಕ್ತಿ ("ಆ ಬಸವಣ್ಣನ ಶ್ರೀಪಾದಕ್ಕೆ ನಮೋ ನಮೋ ಎನುತಿರ್ದೆನು ಕಾಣಾ ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನಯ್ಯಾ")

"ಶ್ರೀಪಾದ" (Śrīpāda) ಎಂದರೆ ಪವಿತ್ರ ಪಾದಗಳು, ಇದು ಭಾರತೀಯ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳಲ್ಲಿ ದೇವತೆಗಳು ಮತ್ತು ಮಹಾನ್ ಗುರುಗಳಿಗೆ ಸಲ್ಲಿಸುವ ಆಳವಾದ ಗೌರವದ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಚಿಹ್ನೆ. ಪಾದಗಳಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುವುದು ಶರಣಾಗತಿ, ವಿನಯ, ಮತ್ತು ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಹಾಗೂ ಆಶೀರ್ವಾದಗಳ ಸ್ವೀಕಾರವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. "ನಮೋ ನಮೋ" (namō namō) ಎಂಬ ಪುನರಾವರ್ತನೆಯು ಅವಳ ಗೌರವದ ತೀವ್ರತೆ ಮತ್ತು ನಿರಂತರ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ.

ವಚನವು "ಕಾಣಾ ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನಯ್ಯಾ" (ನೋಡು/ಕಾಣು, ಓ ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ!) ಎಂದು ಮುಕ್ತಾಯಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು ತಮ್ಮ ಇಷ್ಟದೇವತೆಯನ್ನು ಸಂಬೋಧಿಸುತ್ತಾರೆ. ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನನ್ನು ಹೀಗೆ ಕರೆಯುವುದನ್ನು ಹಲವಾರು ವಿಧಗಳಲ್ಲಿ ಅರ್ಥೈಸಬಹುದು: ಬಸವಣ್ಣನ ಕುರಿತಾದ ತನ್ನ ಗಹನವಾದ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಮತ್ತು ಘೋಷಣೆಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ; ಬಸವಣ್ಣನ ಕುರಿತಾದ ಈ ಅರಿವು ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನ ಕೃಪೆ ಅಥವಾ ದಿವ್ಯಾನುಭವದಿಂದಲೇ ಬಂದಿದೆಯೆಂಬ ದೃಢೀಕರಣವಾಗಿ; ಅಥವಾ ತನ್ನ ಗುರುವಿನ (ಈ ಉನ್ನತ ರೂಪದಲ್ಲಿರುವ ಬಸವಣ್ಣ) ಮೇಲಿನ ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಪರಮ ದೈವವಾದ ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನ ಮೇಲಿನ ಭಕ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಮನ್ವಯಗೊಳಿಸುವ ರೀತಿಯಾಗಿ.

ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ಬಸವಣ್ಣನ ಮೇಲಿನ ಭಕ್ತಿಯು ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನ ಮೇಲಿನ ಅವಳ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿಲ್ಲ; ಬದಲಾಗಿ, ಅದು ಅದರ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ ಅಥವಾ ಅದರಿಂದ ಮೌಲ್ಯೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಗುರು (ಬಸವಣ್ಣ) ಪರಮ ಸತ್ಯಕ್ಕೆ (ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ) ವ್ಯಕ್ತರೂಪ ಅಥವಾ ಮಾರ್ಗವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ. ವೀರಶೈವ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ, ಗುರುವು "ದೇವರನ್ನು ನಿನ್ನ ಆತ್ಮದಲ್ಲಿ ಇರಿಸುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಅವನು ದೇವರನ್ನು ನಿನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿಯೂ ಇರಿಸುತ್ತಾನೆ".8 ಶಿವನನ್ನು ಅರಿಯಲು ಗುರು ಅನಿವಾರ್ಯ. ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನ ಮೇಲಿನ ತೀವ್ರ ಪ್ರೀತಿಯು ಸುಪರಿಚಿತವಾಗಿದೆ.1 ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನ ಮುಂದೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ ಬಸವಣ್ಣನ ಮೇಲಿನ ಅವಳ ಗಹನವಾದ ಗೌರವವು, ಬಸವಣ್ಣನ ದೈವತ್ವವನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದು ಅವಳ ಪ್ರಭುವಿನ ಕಡೆಗಿನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪಯಣದ ಒಂದು ಭಾಗವೆಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. "ಕಾಣಾ" ಎಂಬ ಪದವು ಅವಳು ಈ ಸತ್ಯವನ್ನು ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸುತ್ತಿರುವಂತೆ ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ, "ಓ ನನ್ನ ಪ್ರಭುವೇ, ಬಸವಣ್ಣನ ಕುರಿತು ನಾನು ಅರಿತ ಸತ್ಯವಿದು" ಎಂಬಂತೆ.

ಈ ವಚನವು ಗುರು, ಲಿಂಗ ಮತ್ತು ಜಂಗಮರ ಏಕತೆಯ ವೀರಶೈವ ತತ್ವವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತದೆ. ಬಸವಣ್ಣನು, ಪರಮ ಜಂಗಮ ಮತ್ತು ಗುರುವಿನಂತೆ, ಲಿಂಗದಿಂದ (ಶಿವ, ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕārಜುನನಿಂದ ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟ) ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಅಸ್ತಿತ್ವವಲ್ಲ. ಗುರುವಿನ ದೈವತ್ವವನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದೇ ಶಿವನನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದು. ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ಹೇಳಿಕೆಯು ಈ ಅದ್ವೈತದ ಜೀವಂತ ಅನುಭವವಾಗಿದೆ. ಬಸವಣ್ಣನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಅವಳ ಗೌರವವು ಅವನು ಮೂರ್ತೀಕರಿಸುವ ದೈವಿಕ ಸಾರದ ಕಡೆಗೆ ನಿರ್ದೇಶಿತವಾದ ಪೂಜಾ ಕಾರ್ಯವಾಗಿದೆ, ಆ ಸಾರವು ಅವಳ ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗಿದೆ.

ದೇವತಾಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸಂಶ್ಲೇಷಣೆ: ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ಬಸವಣ್ಣನ ದೃಷ್ಟಿ

ಅ. ಬಸವಣ್ಣನ ಸ್ಥಾನಮಾನ: ಗುರು, ಜೀವನ್ಮುಕ್ತ, ಪರಶಿವನ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ?

ವೀರಶೈವ ಧರ್ಮವು ಗುರು-ಲಿಂಗ-ಜಂಗಮ ಎಂಬ ತ್ರಿಮೂರ್ತಿಗಳ ಭಾಗವಾಗಿರುವ ಗುರುವನ್ನು ಅತ್ಯುನ್ನತ ಗೌರವದಿಂದ ಕಾಣುತ್ತದೆ.7 ಗುರುವನ್ನು "ದೇವರ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ" 17 ಅಥವಾ "ನಿನ್ನ ಆತ್ಮದಲ್ಲಿ ದೇವರನ್ನು ಇರಿಸುವವನು" 8 ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ವಿವರಣೆಯು ಬಸವಣ್ಣನನ್ನು ಕೇವಲ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕನಿಂದ ದೈವಿಕ ತತ್ವಗಳ ಮೂಲ ಮತ್ತು ಮೂರ್ತರೂಪಕ್ಕೆ ಏರಿಸುತ್ತದೆ. ಜೀವನ್ಮುಕ್ತನು ಜೀವಂತವಾಗಿರುವಾಗಲೇ ಮುಕ್ತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.42 ಜಂಗಮರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸಂಚಾರಿ ಜೀವನ್ಮುಕ್ತರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ.43 ಬಸವಣ್ಣನವರು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಜೀವನ್ಮುಕ್ತನ ಆದರ್ಶಕ್ಕೆ ಸರಿಹೊಂದುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ "ಆದಿ ಅನಾದಿ," "ಮೂಲಸ್ಥಾನ," ಮತ್ತು "ಆದಿ ನಿರಂಜನ" ಮುಂತಾದ ಪದಗಳು ಕೇವಲ ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆದ ಸ್ಥಿತಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಆದಿಮ ಮತ್ತು ಮೂಲಭೂತವಾದದ್ದನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ. ಅವು ಸ್ವಾಭಾವಿಕ ದೈವಿಕ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ.

ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು ಬಸವಣ್ಣನಿಗೆ ಬಳಸುವ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪರಶಿವನಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದವುಗಳಾಗಿವೆ. ಪರಶಿವನು ವೀರಶೈವ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಪರಮ, ನಿರಾಕಾರ, ಅತೀತ ಮತ್ತು ಅಂತರ್ಗತ ಸತ್ಯ.19 ಅವಳ ವಚನವು ಬಸವಣ್ಣನನ್ನು ಪರಶಿವನ ನೇರ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಅಥವಾ ಮೂರ್ತರೂಪವಾಗಿ ನೋಡುತ್ತಾಳೆಂದು ಬಲವಾಗಿ ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಬಸವಣ್ಣನವರೇ ಏಕದೇವತಾವಾದವನ್ನು ಬೋಧಿಸಿದರು, ಶಿವನನ್ನು ನಿರಪೇಕ್ಷ ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಅಥವಾ ಪರಶಿವನೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದರು.26 ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು ಬಸವಣ್ಣನನ್ನು ಇದೇ ಪರಶಿವನೊಂದಿಗೆ ಗುರುತಿಸುವಂತೆ ತೋರುತ್ತದೆ. "ನಿರಂಜನ ಪದವಿ"ಯನ್ನು 38 ಪ್ರದಾನ ಮಾಡುವ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯು ಉನ್ನತ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶುದ್ಧತೆಯ ಮಾನ್ಯತೆ ಪಡೆದ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಬಸವಣ್ಣನು "ಆದಿ ನಿರಂಜನ"ನಾಗಿರುವುದು ಇದರ ಆದಿಮ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ.

ಆ. ವಚನವು ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕೃತ ಅದ್ವೈತದ (ಐಕ್ಯಸ್ಥಲ) ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ

ಷಟ್ಸ್ಥಲ ಮಾರ್ಗವು ಐಕ್ಯಸ್ಥಲದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಇದು ಶಿವನೊಂದಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಐಕ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಗುರುತಿಸುವಿಕೆಯ ಹಂತವಾಗಿದೆ.17 ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ಬಸವಣ್ಣನ ಬಗೆಗಿನ ಗ್ರಹಿಕೆಯು ಅವಳ ಸ್ವಂತ ಮುಂದುವರಿದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ಅಥವಾ ಅಂಗ (ಆತ್ಮ) ಮತ್ತು ಲಿಂಗ (ಶಿವ) ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವು ಕರಗುವ ಐಕ್ಯವನ್ನು ಬಸವಣ್ಣನು ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅರಿತಿರುವುದನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದರಿಂದ ಹುಟ್ಟಿರಬಹುದು. ಅಂತಹ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ, ಶರಣನು ಶಿವನೇ ಆಗುತ್ತಾನೆ.

ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ವಚನವು ಕೇವಲ ದೇವತಾಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಹೇಳಿಕೆಯಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಆಳವಾದ мистик ಒಳನೋಟದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ ದಿವ್ಯಾನುಭವವಾಗಿದೆ, ಇದು ಬಹುಶಃ ಐಕ್ಯದ ಅನುಭವವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ. ಬಳಸಿದ ಭಾಷೆಯು ಬೌದ್ಧಿಕ ನಿರ್ಣಯದ್ದಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ನೇರ ಗ್ರಹಿಕೆಯದು ("ಕಾಣಾ" - ನೋಡು). ಬಸವಣ್ಣನಿಗೆ ಆರೋಪಿಸಲಾದ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳು ಪರಮ, ಅದ್ವೈತ ಸತ್ಯದವುಗಳಾಗಿವೆ. ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ಸ್ವಂತ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪಯಣವು ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯ ಹೊಂದುವುದಾಗಿತ್ತು 1, ಇದು ಐಕ್ಯದ ಸಾರ. ಬಸವಣ್ಣನಲ್ಲಿ ಅಂತಹ ದೈವತ್ವವನ್ನು ಗ್ರಹಿಸುವ ಅವಳ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವು ಅವಳ ಸ್ವಂತ ಆ ಸ್ಥಿತಿಯ ಸಾಮೀಪ್ಯ ಅಥವಾ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದ ಪ್ರತಿಬಿಂಬವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಇ. ಭಕ್ತಿಯ ಸಮನ್ವಯ: ಗುರು ಶಿವನಾಗಿ

ಈ ವಚನವು ಗುರು (ಬಸವಣ್ಣ)ವನ್ನು ಅತ್ಯುನ್ನತ ದೈವಿಕ ತತ್ವಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಮೀಕರಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಗುರುಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಇಷ್ಟದೇವತಾ ಭಕ್ತಿಯ ನಡುವಿನ ಯಾವುದೇ ಸಂಭಾವ್ಯ ಸಂಘರ್ಷವನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುತ್ತದೆ, ಇದರಿಂದ ಗುರುವು ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನ ಸಾರದ ಪಾರದರ್ಶಕ ಮಾಧ್ಯಮ ಅಥವಾ ನೇರ ಮೂರ್ತರೂಪವಾಗುತ್ತಾನೆ. ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಶಿವನೇ ಎಂಬುದು ಶರಣ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಒತ್ತಿಹೇಳುವಿಕೆಯಾಗಿದೆ. ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ವಚನವು ಈ ಪ್ರಮುಖ ವೀರಶೈವ ತತ್ವದ ಶಕ್ತಿಯುತ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ದೇವತಾಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ದೃಢೀಕರಣವಾಗಿದೆ.8

ಈ ವಚನವು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನಲ್ಲಿ ಗ್ರಹಿಸಲ್ಪಟ್ಟ "ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಾಮರಸ್ಯ" (ಶಿವ ಮತ್ತು ಆತ್ಮದ ಸಾಮರಸ್ಯದ ಐಕ್ಯ) ಎಂಬ ವೀರಶೈವ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಉದಾಹರಿಸುತ್ತದೆ. ಷಟ್ಸ್ಥಲವು ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಾಮರಸ್ಯವನ್ನು ಗುರಿಯಾಗಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ.19 ಬಸವಣ್ಣನು, ಆದರ್ಶ ಶರಣ ಮತ್ತು ಗುರುವಿನಂತೆ, ಈ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಸಾಮರಸ್ಯವನ್ನು ಸಾಧಿಸಿದವನೆಂದು ಕಾಣಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು, ತಮ್ಮ мистик ದೃಷ್ಟಿಯ ಮೂಲಕ, ಬಸವಣ್ಣನಲ್ಲಿ ಈ ಸಾಮರಸ್ಯವನ್ನು ಎಷ್ಟು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆಯೆಂದರೆ, ಅವರು ದೈವಿಕ ತತ್ವಗಳಾಗಿಯೇ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ.

ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಅನುವಾದ: ವಚನದ ಆತ್ಮವನ್ನು ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುವುದು

ಅ. ಅನುವಾದದಲ್ಲಿನ ಸವಾಲುಗಳು:

"ಆದಿ ಅನಾದಿ," "ಮೂಲಸ್ಥಾನ," "ಕಳಾತೀತ," "ನಿರಂಜನ," "ನಾದಸ್ವರೂಪ" ಮುಂತಾದ ಪದಗಳ ಗಹನವಾದ ತಾತ್ವಿಕ ಭಾರವನ್ನು ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ರೂಪದಲ್ಲಿ ದೀರ್ಘವಾದ ಅಡಿಟಿಪ್ಪಣಿಗಳಿಲ್ಲದೆ ತಿಳಿಸುವುದು ಒಂದು ಸವಾಲಾಗಿದೆ. мистик ಉತ್ಸಾಹ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಹಾಗೂ ಅಕ್ಷರಶಃ ನಿಖರತೆಯನ್ನು ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಮತೋಲನಗೊಳಿಸುವುದು ಮುಖ್ಯ. ವಚನಗಳು ತಮ್ಮ ನೇರತೆ ಮತ್ತು ಸರಳತೆಗೆ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದ್ದರೂ, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಆಳವಾದ ಅರ್ಥವಿದೆ.40 ಕಾವ್ಯಮೀಮಾಂಸೆಯ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿಯುವುದು: ಪ್ರಧಾನ ರಸವು ಭಕ್ತಿ, ಇದು ಬಸವಣ್ಣನ ದೈವಿಕ ಸ್ವರೂಪದ ಬಗ್ಗೆ ಅದ್ಭುತ ರಸದಲ್ಲಿ (ಆಶ್ಚರ್ಯ/ವಿಸ್ಮಯ) ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಧ್ವನಿ (ಸೂಚಿತ ಅರ್ಥ) ಬಸವಣ್ಣ ಮತ್ತು ಪರಶಿವನ ಅದ್ವೈತವಾಗಿದೆ.

ಆ. ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಅನುವಾದದ ವಿಧಾನ:

ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳ ವಿಸ್ತಾರ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧತೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುವ ಭಾವಗೀತಾತ್ಮಕ ಭಾಷೆಯ ಮೇಲೆ ಗಮನ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಲಾಗುವುದು. ವಚನದ ಗತಿಗೆ ಸರಿಹೊಂದುವ ಲಯವನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುವುದು. ಮೂಲದ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಪ್ರೇರಿತವಾದರೆ, ಚಿತ್ರಣವನ್ನು ಮಿತವಾಗಿ ಆದರೆ ಶಕ್ತಿಯುತವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುವುದು. ಪ್ರಾಸವು ಅರ್ಥವನ್ನು ರಾಜಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ, ದೇವತಾಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಾರದ ಸಂವಹನಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾದ ಪ್ರಾಸಕ್ಕಿಂತ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡಲಾಗುವುದು.

ಇ. ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನುವಾದ:

Basavanna, He, beyond Beginnings and the Beginningless vast,

Of Trinity's core, the Primal Seat, Basavanna stands unsurpassed.

Sound, Point, and Time transcended, O Primordial Stainless One is He,

Basavanna, that very Form of Nada, eternally free.

And because Basavanna is that Resonant Divine,

To His sacred Feet, again, again, my salutations align,

Behold, O Chennamallikarjuna, Lord of jasmine white, my soul's true Light!

ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಅನುವಾದದ ಕುರಿತು ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ:

ಈ ಅನುವಾದವು ಮೂಲ ಕನ್ನಡ ವಚನದ ಗಾಂಭೀರ್ಯ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಆಳವನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತದೆ.

"Beginnings and the Beginningless vast" ಎಂಬುದು "ಆದಿ ಅನಾದಿಗಳಿಂದತ್ತಲು" ಎಂಬುದರ ಅನಂತತೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

"Primal Seat of Trinity's core" ಎಂಬುದು "ಮೂದೇವರ ಮೂಲಸ್ಥಾನ" ದ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಕ ದೇವತಾಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಅರ್ಥವನ್ನು, ಅಂದರೆ ಬಸವಣ್ಣನು ಕೇವಲ ತ್ರಿಮೂರ್ತಿಗಳಲ್ಲ, ಅವರ ಮೂಲಭೂತ ಆಧಾರವೇ ಆಗಿದ್ದಾನೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿಸಲು ಯತ್ನಿಸುತ್ತದೆ.

"Sound, Point, and Time transcended" ಎಂಬುದು "ನಾದ ಬಿಂದು ಕಳಾತೀತ" ದ ಅತೀತ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ.

"Primordial Stainless One" ಎಂಬುದು "ಆದಿ ನಿರಂಜನ" ದ ಪರಿಶುದ್ಧತೆ ಮತ್ತು ಆದಿಮ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆ.

"Form of Nada, eternally free" ಎಂಬುದು "ನಾದಸ್ವರೂಪ" ದ ಸೃಜನಶೀಲ ಮತ್ತು ಶಾಶ್ವತ ಸಾರವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

"Resonant Divine" ಎಂಬುದು ನಾದದ ದೈವಿಕ ಕಂಪನವನ್ನು ಮತ್ತು ಬಸವಣ್ಣನವರ ಆಂತರಿಕ ದೈವತ್ವವನ್ನು ಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನಿಗೆ ಸಲ್ಲಿಸುವ ಸಂಬೋಧನೆಯು ಅಕ್ಕನ ಅಚಲವಾದ ಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಅವಳ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರಕ್ಕೆ ದೈವಿಕ ಸಾಕ್ಷ್ಯವನ್ನು ಕೋರುವುದನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಪ್ರಾಸ ಮತ್ತು ಲಯವನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಮೂಲದ ತಾತ್ವಿಕ ತೂಕವನ್ನು ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಒಂದು mystic ಉಕ್ತಿಯ ಶಾಶ್ವತ ಪರಂಪರೆ

ಅ. ವಚನದ ದೇವತಾಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಮಹತ್ವದ ಸಾರಾಂಶ:

ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು ಬಸವಣ್ಣನನ್ನು ಕಾಲಾತೀತ, ಆದಿಮ, ಪರಿಶುದ್ಧ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವಸೃಜನಾತ್ಮಕ ದೈವಿಕ ತತ್ವಗಳ ಮೂರ್ತರೂಪವಾಗಿ ಅಸಾಧಾರಣವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಿರುವುದನ್ನು ಪುನರುಚ್ಚರಿಸುವುದು ಅವಶ್ಯಕ. ಇದು ಕೇವಲ ಅತಿಯಾದ ಹೊಗಳಿಕೆಯಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ವೀರಶೈವ mystic ಅನುಭವದಲ್ಲಿ ಬೇರೂರಿರುವ ಗಹನವಾದ ದೇವತಾಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಹೇಳಿಕೆಯಾಗಿದೆ.

ಆ. ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ಅನನ್ಯ ಕೊಡುಗೆ:

ಈ ವಚನವು ಅತ್ಯುನ್ನತ ಸಾಧನೆಗೈದ ಒಬ್ಬ ಶರಣೆ (ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿ) ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಪ್ರಮುಖ ಶರಣನ (ಬಸವಣ್ಣ) ದೈವಿಕ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಹೇಗೆ ಗ್ರಹಿಸಿದ್ದಳು ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಅನನ್ಯ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಷಟ್ಸ್ಥಲ ಪಯಣದ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುವ ಗುರುವಿನ ಸಂಪೂರ್ಣ ದೈವಿಕ ಮೂರ್ತರೂಪದ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ವೀರಶೈವ ತಿಳುವಳಿಕೆಗೆ ಬಲವಾದ ಪಠ್ಯ ಆಧಾರವನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಬಸವಣ್ಣನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಹಿರಿಮೆಯನ್ನು ಕೇವಲ ಸಮಾಜ ಸುಧಾರಕನ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಮೀರಿ, ಅವರನ್ನು ಒಂದು ವಿಶ್ವ ತತ್ವವಾಗಿ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುತ್ತದೆ.

ಇ. ವಚನದ ಪ್ರಸ್ತುತತೆ:

ಇದರ ಶಾಶ್ವತ ಶಕ್ತಿಯು mystic ಸತ್ಯದ ನಿರ್ಭೀತ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರಗೊಂಡ ಗುರುವಿನ ಬಗೆಗಿನ ಅಪಾರ ಗೌರವದಲ್ಲಿದೆ. ಇದು ವೀರಶೈವ ಮತ್ತು ವಿಶಾಲವಾದ ಭಾರತೀಯ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳಲ್ಲಿ ದೈವತ್ವದ ಸ್ವರೂಪ, ಮಾನವ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಮತ್ತು ಶಿಷ್ಯ, ಗುರು ಮತ್ತು ದೇವರ ನಡುವಿನ ಗಹನವಾದ ಸಂಬಂಧದ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತನೆಗೆ ಸ್ಫೂರ್ತಿ ನೀಡುತ್ತಲೇ ಇದೆ.

ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು ಈ ವಚನದ ಮೂಲಕ ಬಸವಣ್ಣನನ್ನು ಕೇವಲ ವರ್ಣಿಸುವುದಲ್ಲದೆ, ಶರಣ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಸಾಧ್ಯವಿರುವ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆಯನ್ನು ಸಹ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅಲ್ಲಿ ಭಕ್ತ, ಗುರು ಮತ್ತು ದೇವರು ಸಾರದಲ್ಲಿ ಅವಿಭಾಜ್ಯರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಈ ವಚನವು ಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನದ ಪರಿವರ್ತಕ ಶಕ್ತಿಗೆ ಒಂದು ದ್ಯೋತಕವಾಗಿದೆ. ಬಸವಣ್ಣನನ್ನು ಅಂತಹ ಪದಗಳಿಂದ ವರ್ಣಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಎಲ್ಲಾ ಶರಣರಿಗೆ ಅಂತಿಮ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಗಮ್ಯಸ್ಥಾನವನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನಿಗೆ ಅವಳ ಅಂತಿಮ ಸಂಬೋಧನೆಯು ಈ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಅವಳ ಸ್ವಂತ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಚೌಕಟ್ಟಿನೊಳಗೆ ಮುದ್ರಿಸುತ್ತದೆ