ಬೆಳಗೆದ್ದು ನೆನೆಯುವ ಸಾಲುಗಳು.
ಬೆಳಗೆದ್ದು ನೆನೆವೆನು ಎದೆಯೊಳ್ಹೊ‌‌ಳೆಯುತಿಹ ಆನುತನವನ
ಇರುಹುರುಸೊಗವನ ಹಿರಿಹಂಸದೆಡೆ ನಡೆವನ ಮೂರರಾಚೆಯವನ |
ಯಾರು ಎಚ್ಚರನಿದಿರೆಯಾಳನಿದಿರೆಗಳೆಲ್ಲದರಲಿ ಇರುವನೋ ಅವನ ಎಂದೆಂದಿನವನ
ಸೊಕ್ಕಿಲ್ಲದನ ಪಳೆಕೂಟದನಲ್ಲದನ ಕುಂದಿಲ್ಲದ ಬೊಮ್ಮನ ||೧||
ಬೆಳಗೆದ್ದು ಕೊಂಡಾಡುವೆನು ಮಾತಿಗೆಟುಕದವನ
ಯಾರಾಸರೆಯಿಂದ ಮಾತುಗಳು ಮಿನುಗುತಿಹವೋ ಅಂತ ತೆರಪಿಲ್ಲದವನ |
ಏನನು ಇದಲ್ಲ ಇದಲ್ಲವೆಂದ್ ಹೆಬ್ಬೊತ್ತಿಗೆಗಳು ಸಾರುತಿವೆಯೋ ಅಂತವನ
ಹುಟ್ಟಿಲ್ಲದ ಕೊರೆಯಿಲ್ಲದ ಬಾಗಿಬೇಡಲುತಕ್ಕ ಅಯ್ಯರಿಗಯ್ಯನ ||೨||
ಬೆಳಗೆದ್ದು ಕೈಮುಗಿವೆನು ಕತ್ತಲಮೀರಿದಗೆ ಪೊಳೆಬಣ್ಣಗೆ
ಇಡೀಯಗೆ ಹಳೆಯಗೆ ಮಾರ್ಪಡದನೆಲೆಯಗೆ ಪುರುಸರಲ್ ಪೆರಿಯನೆಂದು ಹೇಳಲ್ಪಡುವಗೆ।।
ಯಾರು ಇರ್‍ಮೆಯ ಎಲ್ಲಾ ಉಳಿದವುಳಿದಿಲ್ಲದವುಗಳಾಗಿ ಮೂಡಿಬಂದವನೋ ಅವಗೆ
ಹಗ್ಗ ಹಾವಾಗಿ ತೋರಿಬಂದವಗೆ || ೩ ||
---------
ಸೆಲೆ: ಪ್ರಾತಃಸ್ಮರಣ ಸ್ತೋತ್ರ, ಆದಿಶಂಕರ
ಪ್ರಾತಃ ಸ್ಮರಾಮಿ ಹೃದಿ ಸಂಸ್ಫುರದಾತ್ಮತತ್ತ್ವಂ
ಸತ್ಚಿತ್ಸುಖಂ ಪರಮಹಂಸಗತಿಂ ತುರೀಯಮ್ |
ಯತ್ಸ್ವಪ್ನಜಾಗರಸುಷುಪ್ತಮವೈತಿ ನಿತ್ಯಂ
ತದ್ಬ್ರಹ್ಮ ನಿಷ್ಕಲಮಹಂ ನ ಚ ಭೂತಸಂಘಃ ॥ 1 ॥
ಪ್ರಾತರ್‍ಭಜಾಮಿ ಮನಸೋ ವಚಸಾಮಗಮ್ಯಂ
ವಾಚೋ ವಿಭಾಂತಿ ನಿಖಿಲಾ ಯದನುಗ್ರಹೇಣ ।
ಯನ್ನೇತಿ ನೇತಿ ವಚನೈನಿರ್‍ಗಮಾ ಅವೋಚುಃ
ತಂ ದೇವದೇವಂ ಅಜಮಚ್ಯುತಮಾಹುರಗ್ರ್ಯಮ್ ॥ 2 ॥
ಪ್ರಾತರ್ನಮಾಮಿ ತಮಸಃ ಪರಮರ್ಕವರ್ಣಂ
ಪೂರ್ಣಂ ಸನಾತನಪದಂ ಪುರುಷೋತ್ತಮಾಖ್ಯಮ್||
ಯಸ್ಮಿನ್ನಿದಂ ಜಗದಶೇಷಮಶೇಷಮೂರ್ತೌ
ರಜ್ಜ್ವಾಂ ಭುಜಂಗಮ ಇವ ಪ್ರತಿಭಾಸಿತಂ ವೈ || 3 ||
