ವಚನ-ನಿರ್ವಚನ : ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಕೇಳಿ
Listen to summary: in English
ವಚನ
ಭಂಗದ ಬಟ್ಟೆಯ ಭವ ಗೆಲಿದವಳಿಗೆ ಅಂಗವೆಲ್ಲಿಯದು ಹೇಳಾ? ।
ಶೃಂಗಾರವೆಂಬ ಹಂಚಿಗೆ ಹಲ್ಲ ತೆರೆದಡೇನುಂಟು? ।
ಅಂಗವೆ ಲಿಂಗವಹ ಪರಿಯನೆನಗೆ ಹೇಳಾ, ।
ಶ್ರೀಗಿರಿ ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನಾ ॥
– ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿ
Scholarly Transliteration (IAST)
bhaṅgada baṭṭeya bhava gelidavaḷige aṅgavelliyadu heḷā? |
śṛṅgāravemba hañcige halla teredaḍēnuṇṭu? |
aṅgave liṅgavaha pariyanenage heḷā, |
śrīgiri cennamallikārjunā ||
Literal Translation
For her who has conquered worldly existence² on the path of ruin, tell me, where is the body³?
What is there in baring teeth for the sham called adornment?
Tell me the way the body³ itself becomes the Divine⁴,
O Chennamallikarjuna, beautiful Lord of Sri Giri.
¹ Kama: The god of carnal desire; represents lust and sensory attachment.
² Worldly existence (bhava): The cycle of birth, death, and becoming; Samsara.
³ Body (anga): The physical body, but also the individual, phenomenal self bound by ego and senses.
⁴ The Divine (Linga): The Absolute, the formless Divine Principle in Sharana philosophy.
Poetic Translation
I severed the nose of desire, the root of all breathing.
For one who walks ruin's road to win the world's war,
tell me, what body is left? What is this body for?
Why flash a smile for the fraud they call beauty's art?
Show me the way this flesh becomes the sacred heart,
my Lord, white as jasmine, King of the mountain peaks.
ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ವಚನದ ಆಳವಾದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ: "ಕಂಗಳ ಕಳೆದು"
ಭಾಗ ೧: ಮೂಲಭೂತ ವಿಶ್ಲೇಷಣಾತ್ಮಕ ಚೌಕಟ್ಟು (Fundamental Analytical Framework)
1. ಸನ್ನಿವೇಶ (Context)
ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ಈ ವಚನವು (Vachana) ಕೇವಲ ಶಬ್ದಗಳ ಸಮೂಹವಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಒಂದು ತೀವ್ರವಾದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅನುಭವದ (spiritual experience), ಸಾಮಾಜಿಕ ಬಂಡಾಯದ ಮತ್ತು ತಾತ್ವಿಕ ಜಿಜ್ಞಾಸೆಯ ಸ್ಫೋಟಕ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ. ಇದರ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅರ್ಥವನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಲು, ಅದರ ಐತಿಹಾಸಿಕ, ಪಠ್ಯಕ ಮತ್ತು ಸಾಂದರ್ಭಿಕ ಹಿನ್ನೆಲೆಯನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸುವುದು ಅತ್ಯಗತ್ಯ.
ಪಾಠಾಂತರಗಳು (Textual Variations)
ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ವಚನಗಳ ಪ್ರಮುಖ ಸಂಕಲನಗಳಲ್ಲಿ "ಕಂಗಳ ಕಳೆದು" ವಚನವು ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಲಭ್ಯವಿರುವ ಡಿಜಿಟಲ್ ಆವೃತ್ತಿಗಳು ಮತ್ತು ಪಾಠಾಂತರಗಳನ್ನು ತುಲನೆ ಮಾಡಿದಾಗ, ಈ ವಚನದ ಮೂಲ ಸಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ಗಮನಾರ್ಹ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳು ಕಂಡುಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಇದೇ ರೀತಿಯ ಆಶಯ ಮತ್ತು ರಚನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ "ಕಾಮನ ತಲೆಯ ಕೊರೆದು" ಎಂಬ ಮತ್ತೊಂದು ವಚನವು ಅಕ್ಕನ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿಯೇ ಲಭ್ಯವಿದೆ. ಆ ವಚನದಲ್ಲಿ, "ಕಾಮನ ತಲೆಯ ಕೊರೆದು, ಕಾಲನ ಕಣ್ಣ ಕಳೆದು" ಎಂಬಂತಹ ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ರೂಪಕಗಳ ಮೂಲಕ ಲೌಕಿಕ ಬಂಧನಗಳಾದ ಕಾಮ (desire) ಮತ್ತು ಕಾಲ (time/death) ಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಈ ಎರಡೂ ವಚನಗಳು ಅಕ್ಕನ ಚಿಂತನೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುವ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ವಿಷಯವನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತವೆ: ಆತ್ಮವನ್ನು ಬಂಧಿಸುವ ಶಕ್ತಿಗಳಾದ ಇಂದ್ರಿಯ ಸುಖ, ಆಸೆ ಮತ್ತು ಕಾಲದಂತಹವುಗಳನ್ನು ರೂಪಕಗಳ ಮೂಲಕವಾದರೂ ಹಿಂಸಾತ್ಮಕವಾಗಿ ನಾಶಪಡಿಸಿ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವಿಜಯವನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದು.
ಶೂನ್ಯಸಂಪಾದನೆ (Shunyasampadane)
ಲಭ್ಯವಿರುವ ಶೂನ್ಯಸಂಪಾದನೆಯ (Shunyasampadane) ಐದು ಆವೃತ್ತಿಗಳ (ಶಿವಗಣಪ್ರಸಾದಿ ಮಹಾದೇವಯ್ಯ, ಹಲಗೆಯಾರ್ಯ, ಗುಮ್ಮಳಾಪುರದ ಸಿದ್ಧಲಿಂಗದೇವ, ಗೂಳೂರು ಸಿದ್ಧವೀರಣ್ಣೊಡೆಯರು ಮತ್ತು ಕೆಂಚವೀರಣ್ಣೊಡೆಯರು ರಚಿಸಿದ) ಸಂವಾದಗಳಲ್ಲಿ ಈ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವಚನವು ನೇರವಾಗಿ ಉಲ್ಲೇಖಗೊಂಡಿರುವುದಕ್ಕೆ ಸ್ಪಷ್ಟ ಆಧಾರಗಳು ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಈ ವಚನದ ಆತ್ಮ (soul) ಮತ್ತು ಸತ್ವ (essence) ಶೂನ್ಯಸಂಪಾದನೆಯಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಮಪ್ರಭುಗಳ ನಡುವೆ ನಡೆಯುವ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಸಂವಾದದ ಕೇಂದ್ರಬಿಂದುವಾಗಿದೆ. ಅನುಭವ ಮಂಟಪಕ್ಕೆ (Anubhava Mantapa, Hall of Experience) ಅಕ್ಕ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದಾಗ, ಅಲ್ಲಮಪ್ರಭುಗಳು ಆಕೆಯ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತೀವ್ರವಾಗಿ ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆಕೆಯ ದೈಹಿಕ ಸೌಂದರ್ಯ, ನಗ್ನತೆ ಮತ್ತು ಕೂದಲಿನಿಂದ ದೇಹವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಕ್ರಿಯೆಯ ಕುರಿತು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಾ, ಆಕೆ ನಿಜವಾಗಿಯೂ 'ಅಂಗ' (anga, the body/individual self) ಭಾವವನ್ನು ಮೀರಿದ್ದಾಳೆಯೇ ಎಂದು ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಈ ವಚನವನ್ನು ಆ ಸಂವಾದದ ಒಂದು ಭಾಗವಾಗಿ ನೋಡುವ ಬದಲು, ಆ ಸಂವಾದವನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ಅಕ್ಕ ಸಾಧಿಸಿದ್ದ ಆಂತರಿಕ ಸಿದ್ಧತೆಯ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ನೋಡುವುದು ಹೆಚ್ಚು ಸೂಕ್ತ. ಅಲ್ಲಮರ ಕಠಿಣ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರಿಸಲು ಬೇಕಾದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ಥೈರ್ಯ ಮತ್ತು ದೇಹಾತೀತ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಆಕೆ ಈಗಾಗಲೇ ತಲುಪಿದ್ದಳು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಈ ವಚನವು ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಅಲ್ಲಮರ ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಅಕ್ಕ ನೀಡಿದ ಪೂರ್ವಭಾವಿ ಉತ್ತರ. ತನ್ನ ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು, ಆಸೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಆಂತರಿಕವಾಗಿ ಹೇಗೆ ನಾಶಪಡಿಸಿದ್ದೇನೆ ಎಂಬುದರ ಘೋಷಣೆಯೇ ಈ ವಚನ. ಹೀಗಾಗಿ, ಶೂನ್ಯಸಂಪಾದನೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆದದ್ದು ಆಕೆಯ ಆಂತರಿಕ ವಿಜಯದ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ದೃಢೀಕರಣ ಮಾತ್ರ.
ಸಂದರ್ಭ (Context of Utterance)
ಈ ವಚನದ ರಚನೆಯ ಕಾಲವನ್ನು ಅಕ್ಕನು ಕೌಶಿಕರಾಜನ ಅರಮನೆಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ಕಲ್ಯಾಣದ ಅನುಭವ ಮಂಟಪದ (Anubhava Mantapa) ಕಡೆಗೆ ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಅಥವಾ ಅಲ್ಲಿ ತಲುಪಿದ ಅವಧಿ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಬಹುದು. ವಚನದಲ್ಲಿ ಬರುವ 'ಶೃಂಗಾರ' (shringara, adornment/erotic love) ಮತ್ತು 'ಭವ' (bhava, worldly existence) ಗಳ ನಿರಾಕರಣೆಯು, ಲೌಕಿಕ ಪತಿಯಾದ ಕೌಶಿಕ ಮತ್ತು ಅವನ ಭೋಗಮಯ ಜೀವನದ ಸಂಪೂರ್ಣ ತಿರಸ್ಕಾರದ ನೇರ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಯಾಗಿದೆ.
ಈ ವಚನದ ರಚನೆಗೆ ಮೂಲ ಪ್ರೇರಣೆಯು ಒಂದು ಆಳವಾದ ಆಂತರಿಕ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು ಮತ್ತು ಅದರ ಪರಿಹಾರ. ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ಸಮಾಜದ ಕಟ್ಟಳೆಗಳನ್ನು ಮುರಿದು ಹೊರಬಂದಾಗ, ಅಕ್ಕನಿಗೆ ತನ್ನ 'ಅಂಗ'ದ (anga, body) ಸ್ವರೂಪದ ಬಗ್ಗೆ ಮೂಲಭೂತ ಪ್ರಶ್ನೆ ಎದುರಾಗಿರಬೇಕು. ಈ ದೇಹವು ನಾಚಿಕೆಯ ವಸ್ತುವೇ? ಲೌಕಿಕ ಗುರುತಿನ ಅವಶೇಷವೇ? ಅಥವಾ ಬೇರೇನಾದರೂ ಇದೆಯೇ? ಈ ವಚನವು ಆ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಆಕೆ ಕಂಡುಕೊಂಡ ಉತ್ತರವಾಗಿದೆ. ದೇಹವು ಒಂದು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ರಣರಂಗ. ಇಲ್ಲಿ ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು (ಕಂಗಳು), ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಂಧಗಳನ್ನು (ಕರುಳು) ಮತ್ತು ಆಸೆಗಳನ್ನು (ಕಾಮನ ಮೂಗು - ಪ್ರಾಣಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ವಾಸನೆಯ ಸಂಕೇತ) ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಾಶಪಡಿಸಿದಾಗ ಮಾತ್ರ 'ಭವ'ವನ್ನು (bhava, worldly existence) ಗೆಲ್ಲಲು ಸಾಧ್ಯ. ಈ ಆಂತರಿಕ ಯುದ್ಧವು ಆಕೆಯ ಬಾಹ್ಯ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಬಂಡಾಯದ ನೇರ ಮಾನಸಿಕ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿದೆ.
ಪಾರಿಭಾಷಿಕ ಪದಗಳು (Loaded Terminology)
ಈ ವಚನದಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ, ತಾತ್ವಿಕ ಮತ್ತು ಅನುಭಾವಿಕ (mystical) ಮಹತ್ವವುಳ್ಳ ಪದಗಳಿವೆ. ಇವುಗಳ ಆಳವಾದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯನ್ನು ಮುಂದಿನ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಮಾಡಲಾಗುವುದು.
ಕಂಗಳ (eyes)
ಕರುಳ (entrails/emotional bonds)
ಕಾಮ (carnal desire/sensory pleasure)
ಭಂಗ (destruction/shame)
ಭವ (samsara/worldly existence)
ಅಂಗ (body/individual soul)
ಶೃಂಗಾರ (adornment/love)
ಲಿಂಗ (the Divine/Absolute Truth)
ಶ್ರೀಗಿರಿ ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ (Akka's divine name)
2. ಭಾಷಿಕ ಆಯಾಮ (Linguistic Dimension)
ಈ ವಚನದ ಭಾಷೆಯು ಸರಳವಾಗಿ ಕಂಡರೂ, ಪ್ರತಿ ಪದವೂ ತಾತ್ವಿಕ ಮತ್ತು ಅನುಭಾವಿಕ (mystical) ಅರ್ಥಗಳ ಪದರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಪದಗಳ ನಿಷ್ಪತ್ತಿ (etymology), ಅವುಗಳ ಬೇರು (root) ಮತ್ತು ಸಂದರ್ಭೋಚಿತ ಅರ್ಥಗಳನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸುವುದರಿಂದ ವಚನದ ಆಳವಾದ ಆಯಾಮಗಳು ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.
ಪದ-ಹಾಗೂ-ಪದದ ಗ್ಲಾಸಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಲೆಕ್ಸಿಕಲ್ ಮ್ಯಾಪಿಂಗ್ (Word-for-Word Glossing and Lexical Mapping)
ಕೆಳಗಿನ ಕೋಷ್ಟಕದಲ್ಲಿ ವಚನದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪದವನ್ನು ಆರು ವಿಭಿನ್ನ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳಿಂದ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಲಾಗಿದೆ. ಈ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯು ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಿಷತ್ತಿನ ನಿಘಂಟು ಮತ್ತು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ನಿರುಕ್ತಿ ಶಾಸ್ತ್ರದ (etymological science) ಮಾರ್ಗದರ್ಶನಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ.
| ಕನ್ನಡ ಪದ | ನಿರುಕ್ತ (Etymology) | ಮೂಲ ಧಾತು (Root Word) | ಅಕ್ಷರಶಃ ಅರ್ಥ (Literal Meaning) | ಸಂದರ್ಭೋಚಿತ ಅರ್ಥ (Contextual Meaning) | ಅನುಭಾವಿಕ/ತಾತ್ವಿಕ/ಯೌಗಿಕ ಅರ್ಥ (Mystical/Philosophical/Yogic Meaning) | ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸಮಾನಾರ್ಥಕಗಳು (English Equivalents) |
| ಕಂಗಳ | ಪ್ರಾಚೀನ ದ್ರಾವಿಡ ಪದ 'ಕಣ್' ನಿಂದ ಬಂದಿದೆ. | ಕಣ್ (ನೋಡು) | ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು | ಇಂದ್ರಿಯ ಜ್ಞಾನದ, ದೃಶ್ಯ ಪ್ರಪಂಚದ ಗ್ರಹಿಕೆಯ ಅಂಗ. | ಬಾಹ್ಯ ಜಗತ್ತನ್ನು ನೋಡುವ, ಮಾಯೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುವ ಜ್ಞಾನೇಂದ್ರಿಯಗಳು. ಇವುಗಳನ್ನು 'ಕಳೆಯುವುದು' ಎಂದರೆ ಪ್ರತ್ಯಾಹಾರ (sense withdrawal). | The eyes. |
| ಕಳೆದು | 'ಕಳೆ' (ತೆಗೆದುಹಾಕು, ನಾಶಮಾಡು) ಎಂಬ ದ್ರಾವಿಡ ಧಾತುವಿನಿಂದ. | ಕಳೆ | ಕಿತ್ತುಹಾಕಿ, ತೆಗೆದುಹಾಕಿ | ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ನಾಶಮಾಡಿ. | ಇಂದ್ರಿಯ ನಿಗ್ರಹ ಮಾಡಿ, ಬಾಹ್ಯ ಜಗತ್ತಿನ ಸೆಳೆತದಿಂದ ಮುಕ್ತವಾಗಿ. | Having plucked out; having gouged; having removed. |
| ಕರುಳ | ಅಚ್ಚಗನ್ನಡ ಪದ. ದೇಹದ ಆಂತರಿಕ ಭಾಗ. | ಕರುಳ್ | ಕರುಳುಗಳನ್ನು | ಆಳವಾದ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಸಂಬಂಧಗಳು, ಬಂಧಗಳು. | ಜನ್ಮ-ಜನ್ಮಾಂತರದಿಂದ ಬಂದಿರುವ ಸಂಸ್ಕಾರಗಳು, ವಾಸನೆಗಳು, ಮತ್ತು ರಾಗ-ದ್ವೇಷಗಳ ಮೂಲ. | The entrails; intestines. |
| ಕಿತ್ತು | 'ಕಿತ್' (ಸೆಳೆ, ಬೇರ್ಪಡಿಸು) ಎಂಬ ಧಾತುವಿನಿಂದ. | ಕಿತ್ | ಕಿತ್ತುಹಾಕಿ, ಬೇರ್ಪಡಿಸಿ | ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಂಧಗಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕಡಿದುಕೊಂಡು. | ಸಂಸ್ಕಾರಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ವಾಸನೆಗಳನ್ನು ಬೇರುಸಹಿತ ಕಿತ್ತುಹಾಕಿ, ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಿ. | Having ripped out; having torn away. |
| ಕಾಮನ | ಸಂಸ್ಕೃತದಿಂದ ಸ್ವೀಕೃತವಾದರೂ, ಶರಣ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಅರ್ಥವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. | ಕಮ್ (ಆಶಿಸು) | ಮನ್ಮಥನ, ಆಸೆಯ | ಲೈಂಗಿಕ ಮತ್ತು ಇಂದ್ರಿಯ ಸುಖದ ಆಸೆಯ. | ಅರಿಷಡ್ವರ್ಗಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖವಾದದ್ದು; ಅಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಗತಿಗೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಗುವ ಮೂಲಭೂತ ಪ್ರವೃತ್ತಿ. | Of Kama (God of desire); of lust; of carnal desire. |
| ಮೂಗ | ಅಚ್ಚಗನ್ನಡ ಪದ. | ಮೂಗು | ಮೂಗನ್ನು | ವಾಸನೆ ಮತ್ತು ಉಸಿರಾಟದ ಅಂಗ. | ಪ್ರಾಣಶಕ್ತಿ (ಉಸಿರು) ಮತ್ತು ಲೌಕಿಕ ವಾಸನೆಗಳ (ವಿಷಯಗಳ) ಗ್ರಹಿಕೆಯ ಕೇಂದ್ರ. ಮೂಗನ್ನು ಕೊಯ್ಯುವುದು ಪ್ರಾಣಾಯಾಮದ ಮೂಲಕ ಪ್ರಾಣಶಕ್ತಿಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವುದರ ರೂಪಕ. | The nose. |
| ಕೊಯ್ದು | 'ಕೊಯ್' (ಕತ್ತರಿಸು) ಎಂಬ ಧಾತುವಿನಿಂದ. | ಕೊಯ್ | ಕತ್ತರಿಸಿ | ಆಸೆಯ ಮೂಲವನ್ನೇ ನಾಶಮಾಡಿ. | ಪ್ರಾಣಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಲೌಕಿಕ ವಿಷಯಗಳಿಂದ ಹಿಂತಿರುಗಿಸಿ, ಊರ್ಧ್ವಮುಖಿಯಾಗಿಸುವುದು. | Having cut; having severed. |
| ಭಂಗದ | ಸಂಸ್ಕೃತ 'ಭಂಗ' (bhaṅga) ದಿಂದ. | ಭಂಜ್ (ಮುರಿ) | ನಾಶದ, ಅವಮಾನದ | ಅವಮಾನ ಮತ್ತು ವಿನಾಶದಿಂದ ಕೂಡಿದ. | ಅಹಂಕಾರದ ನಾಶ, ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಭಂಗ. ಇದು ನಕಾರಾತ್ಮಕವಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಗತಿಗೆ ಅವಶ್ಯಕವಾದ ಅಹಂಕಾರದ ವಿನಾಶ. | Of destruction; of ruin; of shame. |
| ಬಟ್ಟೆಯ | ಅಚ್ಚಗನ್ನಡ ಪದ. | ಬಟ್ಟೆ | ದಾರಿಯ, ಮಾರ್ಗದ | ಲೌಕಿಕ ಜೀವನದ ಮಾರ್ಗ. | ಸಂಸಾರದ ಚಕ್ರ, ಕರ್ಮದ ದಾರಿ. | Of the path; of the way. |
| ಭವ | ಸಂಸ್ಕೃತ 'ಭವ' (bhava) ದಿಂದ. | ಭೂ (ಆಗು, ಇರು) | ಹುಟ್ಟು, ಸಂಸಾರ | ಜನ್ಮ-ಮರಣಗಳ ಚಕ್ರ, ಲೌಕಿಕ ಅಸ್ತಿತ್ವ. | ಮಾಯೆಯಿಂದ ಕೂಡಿದ, ದುಃಖಮಯವಾದ ಸಾಂಸಾರಿಕ ಜೀವನ. | Worldly existence; cycle of birth and death; Samsara. |
| ಗೆಲಿದವಳಿಗೆ | 'ಗೆಲ್' (ಗೆಲ್ಲು) ಎಂಬ ದ್ರಾವಿಡ ಧಾತುವಿನಿಂದ. | ಗೆಲ್ | ಗೆದ್ದವಳಿಗೆ | ಸಂಸಾರವನ್ನು ಜಯಿಸಿದವಳಿಗೆ. | ಯೋಗ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನದ ಮೂಲಕ ಭವಬಂಧನವನ್ನು ಮೀರಿದ ಸಾಧಕಿಗೆ. | To her who has conquered/won. |
| ಅಂಗವೆಲ್ಲಿಯದು | ಅಂಗ + ಎಲ್ಲಿ + ಅದು | ಅಂಗು (ಗುರುತಿಸು) | ದೇಹವು ಎಲ್ಲಿಯದು? | ಲೌಕಿಕ ಗುರುತು, ಅಹಂಕಾರ, ದೇಹ ಎಲ್ಲಿದೆ? | ಜೀವಾತ್ಮದ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಅಸ್ತಿತ್ವವು ಎಲ್ಲಿ ಉಳಿದಿದೆ? (ಅದು ಲಿಂಗದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿದೆ). | Where is the body/self? |
| ಶೃಂಗಾರ | ಸಂಸ್ಕೃತ 'ಶೃಂಗಾರ' (śṛṅgāra) ದಿಂದ. | ಶೃಂಗ (ಶಿಖರ) | ಅಲಂಕಾರ, ಪ್ರೇಮ | ಲೌಕಿಕ ಸೌಂದರ್ಯ, ಪ್ರೇಮ, ಅಲಂಕಾರ. | ಬಾಹ್ಯ ಸೌಂದರ್ಯ ಮತ್ತು ಇಂದ್ರಿಯ ಸುಖದ ವ್ಯರ್ಥ ಪ್ರದರ್ಶನ. | Adornment; erotic love; beauty. |
| ಹಂಚಿಗೆ | 'ಹಂಚು' (ನಟಿಸು, ವಂಚಿಸು) ಎಂಬ ಧಾತುವಿನಿಂದ. | ಹಂಚು | ನಟನೆಗೆ, ವಂಚನೆಗೆ | ಕೇವಲ ಒಂದು ಪ್ರದರ್ಶನಕ್ಕೆ, ನಾಟಕಕ್ಕೆ. | ಮಾಯೆಯ ಆಟಕ್ಕೆ, ಮಿಥ್ಯಾ ಪ್ರದರ್ಶನಕ್ಕೆ. | For the pretense; for the sham. |
| ಹಲ್ಲ ತೆರೆದಡೇನುಂಟು | ಹಲ್ಲು + ತೆರೆದರೆ + ಏನು + ಉಂಟು | ತೆರೆ | ಹಲ್ಲುಗಳನ್ನು ತೋರಿಸಿದರೆ ಏನಿದೆ? | ನಗುವುದರಿಂದ ಅಥವಾ ಪ್ರದರ್ಶನ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಏನು ಪ್ರಯೋಜನ? | ಬಾಹ್ಯ ಆಚರಣೆಗಳಿಂದ ಅಥವಾ ಲೌಕಿಕ ಸಂತೋಷಗಳಿಂದ ಯಾವುದೇ ಶಾಶ್ವತ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ. | What is there if teeth are bared (smiled)? |
| ಅಂಗವೆ | ಅಂಗ + ಎ (emphatic) | ಅಂಗು | ದೇಹವೇ, ಜೀವಾತ್ಮವೇ | ಈ ಭೌತಿಕ ದೇಹವೇ. | ಕರ್ಮಬಂಧನದಲ್ಲಿರುವ ಈ ಜೀವಾತ್ಮವೇ. | The body itself; the self itself. |
| ಲಿಂಗವಹ | ಲಿಂಗ + ಆವಹ | ಲಿಂಗ | ಲಿಂಗವಾಗುವ, ದೈವಸ್ವರೂಪ ಹೊಂದುವ. | ಪರಮಾತ್ಮ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಹೊಂದುವ. | Becoming the Linga (the Divine). | |
| ಪರಿಯನೆನಗೆ | ಪರಿಯನ್ನು + ನನಗೆ | ಪರಿ (ರೀತಿ) | ರೀತಿಯನ್ನು ನನಗೆ | ಆ ವಿಧಾನವನ್ನು ನನಗೆ. | ಆ ಅನುಭಾವದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ನನಗೆ. | The way/manner to me. |
| ಹೇಳಾ | 'ಹೇಳು' ಕ್ರಿಯಾಪದದ ಆಜ್ಞಾರ್ಥಕ ರೂಪ. | ಹೇಳು | ಹೇಳು | ತಿಳಿಸು, ಬೋಧಿಸು | ಅನುಭಾವದ ಮೂಲಕ ತೋರಿಸು. | Tell; reveal. |
| ಶ್ರೀಗಿರಿ ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನಾ | ಶ್ರೀಗಿರಿ + ಚೆನ್ನ + ಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ | ಮಲೆ+ಕೆ+ಅರಸನ್ | ಶ್ರೀಶೈಲದ ಸುಂದರ ಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ | ಅಕ್ಕನ ಇಷ್ಟದೈವ, ಗುರು, ಪತಿ ಮತ್ತು ಪರಮಸತ್ಯ. | ಸೌಂದರ್ಯ (ಚೆನ್ನ) ಮತ್ತು ಗಾಂಭೀರ್ಯ (ಬೆಟ್ಟಗಳ ಅರಸ) ಎರಡನ್ನೂ ಒಳಗೊಂಡ ಪರಮತತ್ವ. | O Chennamallikarjuna of Sri Giri; O beautiful Lord of the hills. |
ನಿರುಕ್ತ ಮತ್ತು ಧಾತು ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Etymology and Root Word Analysis)
ಶರಣರ ಪರಿಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಪದಗಳು ತಮ್ಮ ಸಾಮಾನ್ಯ ಅರ್ಥವನ್ನು ಮೀರಿ, ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ತಾತ್ವಿಕ ಆಯಾಮವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತವೆ.
ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ: ಈ ಅಂಕಿತನಾಮವನ್ನು (divine signature) ಸಂಸ್ಕೃತದ 'ಮಲ್ಲಿಕಾ' (jasmine flower) ಮತ್ತು 'ಅರ್ಜುನ' (white) ಪದಗಳಿಂದ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯ. ಆದರೆ, ಅಚ್ಚಗನ್ನಡ ನಿರುಕ್ತಿಯ (native Kannada etymology) ಪ್ರಕಾರ, ಇದು ದ್ರಾವಿಡ ಮೂಲದ ಪದವಾಗಿದೆ. 'ಮಲೆ' (hill) + 'ಕೆ' (dative suffix) + 'ಅರಸನ್' (king) ಸೇರಿ 'ಮಲೆಗೆ ಅರಸನ್' ಅಥವಾ 'ಮಲೆಕಾರಸನ್' ಆಗಿ, ಕಾಲಕ್ರಮೇಣ 'ಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ' ಎಂದು ರೂಪಾಂತರಗೊಂಡಿದೆ. ಇದರರ್ಥ "ಬೆಟ್ಟಗಳ ಅರಸ" (King of the Hills). 'ಚೆನ್ನ' ಎಂದರೆ 'ಸುಂದರ' (beautiful). ಹೀಗಾಗಿ, 'ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ' ಎಂದರೆ "ಬೆಟ್ಟಗಳ ಸುಂದರ ಅರಸ" (The beautiful King of the Hills). ಇದು ಅಕ್ಕನ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ, ಪರಮಾತ್ಮನು ಕೇವಲ ನಿರಾಕಾರ ತತ್ವವಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸಬಹುದಾದ, ಸೌಂದರ್ಯದಿಂದ ಕೂಡಿದ, ಗಿರಿಯಂತೆ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿರುವ ಗಂಭೀರ ಸ್ವರೂಪಿ.
ಕಾಯ (kaaya): ಶರಣ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ 'ಕಾಯ' ಪದಕ್ಕೆ ದೇಹ (body) ಎಂಬ ಅರ್ಥವಿದೆ. ಇದರ ಮೂಲವನ್ನು ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ಹುಡುಕುವ ಬದಲು, ಅಚ್ಚಗನ್ನಡದ 'ಕಾಯಿ' (unripe fruit) ಪದದಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು. ಈ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವು ದೇಹದ ಬಗೆಗಿನ ಶರಣರ ನಿಲುವನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ದೇಹವು ಪಾಪದ ಕೂಪವಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಒಂದು 'ಕಾಯಿ'ಯಂತೆ. ಸರಿಯಾದ ಸಾಧನೆ (practice), ಜ್ಞಾನ (knowledge) ಮತ್ತು ವೈರಾಗ್ಯದ (detachment) ಮೂಲಕ ಅದನ್ನು 'ಹಣ್ಣಾಗಿಸಬಹುದು', ಅಂದರೆ ದೈವೀಕರಿಸಬಹುದು. ಅಕ್ಕನು ಈ ವಚನದಲ್ಲಿ ಮಾಡುವ ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ದೇಹವನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವುದಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಅದನ್ನು ಬಲವಂತವಾಗಿ 'ಹಣ್ಣು' ಮಾಡುವ, ಅಂದರೆ ಪರಿಪಕ್ವಗೊಳಿಸುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದೆ.
ಮಾಯೆ (maaye): ವೇದಾಂತದಲ್ಲಿ (Vedanta) 'ಮಾಯೆ'ಯನ್ನು ಜಗತ್ತನ್ನು ಆವರಿಸಿರುವ ಭ್ರಮೆ (illusion) ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ, ಕನ್ನಡದ 'ಮಾಯು' (to disappear, to heal) ಎಂಬ ಧಾತುವಿನಿಂದ ಇದರ ನಿಷ್ಪತ್ತಿಯನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಿದಾಗ, ಮಾಯೆಯು ಒಂದು ತಾತ್ವಿಕ ಭ್ರಮೆಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ, ಮಾನಸಿಕ ಮತ್ತು ಅನುಭಾವಾತ್ಮಕ (mystical) ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿ ಗೋಚರಿಸುತ್ತದೆ. 'ಮಾಯೆ' ಎಂದರೆ ಸತ್ಯವು 'ಮರೆಯಾಗುವುದು' (disappearing). ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ಚಾಪಲ್ಯದಿಂದ ಸತ್ಯದ ದರ್ಶನ (vision of truth) ಮರೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಅಕ್ಕನು ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಈ 'ಮರೆಯಾಗುವಿಕೆ'ಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ಸತ್ಯದ ದರ್ಶನವನ್ನು 'ವಾಸಿ' (heal) ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ.
ಅನುವಾದಾತ್ಮಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Translational Analysis)
ಈ ವಚನವನ್ನು ಅನ್ಯ ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ಗೆ ಅನುವಾದಿಸುವುದು ಸವಾಲಿನ ಕೆಲಸ.
ಕ್ರಿಯಾಪದಗಳ ತೀವ್ರತೆ (Intensity of Verbs): "ಕಳೆದು", "ಕಿತ್ತು", "ಕೊಯ್ದು" ಎಂಬ ಪದಗಳಲ್ಲಿರುವ ದೈಹಿಕ ಹಿಂಸೆಯ ತೀವ್ರತೆ ಮತ್ತು ಧ್ವನಿ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು (alliteration) ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ 'gouged', 'ripped', 'severed' ನಂತಹ ಪದಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಹಿಡಿದಿಡಲಾರವು. ಕನ್ನಡದ ಕ್ರಿಯಾಪದಗಳು ಕ್ರಿಯೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಲಯವನ್ನು (rhythm) ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತವೆ.
ತಾತ್ವಿಕ ಪದಗಳು (Philosophical Terms): 'ಅಂಗ' (anga), 'ಲಿಂಗ' (linga), 'ಭವ' (bhava) ಮುಂತಾದ ಪದಗಳಿಗೆ ಸಮಾನಾರ್ಥಕವಾದ ಒಂದೇ ಒಂದು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಪದವಿಲ್ಲ. 'Anga' ಎಂದರೆ ಕೇವಲ 'body' ಅಲ್ಲ, ಅದು 'the individual self' ಅಥವಾ 'the phenomenal being'. 'Linga' ಎಂದರೆ ಕೇವಲ 'symbol' ಅಥವಾ 'deity' ಅಲ್ಲ, ಅದು 'The Absolute' ಅಥವಾ 'The Divine Principle'. 'Bhava' ಎಂದರೆ ಕೇವಲ 'existence' ಅಲ್ಲ, ಅದು 'the cycle of worldly becoming'. ಇವುಗಳನ್ನು ಅನುವಾದಿಸಲು ಅಡಿಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು ಅಥವಾ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ವಿಸ್ತರಣೆ ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಪಲ್ಲಟ (Emotional Shift): ವಚನದ ಮೊದಲಾರ್ಧದಲ್ಲಿರುವ ಆಕ್ರೋಶ, ವೀರಾವೇಶ ಮತ್ತು ದ್ವಿತೀಯಾರ್ಧದಲ್ಲಿರುವ ಆರ್ದ್ರತೆ, ಜಿಜ್ಞಾಸೆ ಮತ್ತು ಶರಣಾಗತಿಯ ಭಾವವನ್ನು (bhava) ಅನುವಾದದಲ್ಲಿ ತರುವುದು ಕಷ್ಟ. ಭಾಷೆಯು ಕೇವಲ ಅರ್ಥವನ್ನು ರವಾನಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಭಾವವನ್ನೂ ರವಾನಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಭಾವದ ನಷ್ಟವು (loss of bhava) ಅನುವಾದದ ಪ್ರಮುಖ ಸವಾಲಾಗಿದೆ.
3. ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಆಯಾಮ (Literary Dimension)
ಈ ವಚನವು ತನ್ನ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಗುಣಗಳಿಂದಾಗಿ ಒಂದು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಕಾವ್ಯಾನುಭವವನ್ನು (poetic experience) ನೀಡುತ್ತದೆ. ಇದರ ಶೈಲಿ (style), ಅಲಂಕಾರ (figures of speech) ಮತ್ತು ಧ್ವನಿಗಳು (suggestions) ಒಟ್ಟಾಗಿ ಒಂದು ಅದ್ಭುತ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತವೆ.
ಶೈಲಿ ಮತ್ತು ವಿಷಯ (Style and Theme)
ಅಕ್ಕನ ಶೈಲಿಯು ನೇರ, ನಿಷ್ಠುರ ಮತ್ತು ಅತ್ಯಂತ ವೈಯಕ್ತಿಕವಾದುದು. ಇಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಮುಚ್ಚುಮರೆಯಿಲ್ಲ. ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಾಧನೆಯಲ್ಲಿ ಎದುರಾಗುವ ಆಂತರಿಕ ಸಂಘರ್ಷವನ್ನು ಯಾವುದೇ ಅಲಂಕಾರಿಕ ಭಾಷೆಯ ಮೊರೆಹೋಗದೆ, ಕಟುವಾದ, ರಕ್ತಸಿಕ್ತವಾದ ರೂಪಕಗಳ (metaphors) ಮೂಲಕ ಕಟ್ಟಿಕೊಡುತ್ತಾಳೆ. ವಚನದ ವಿಷಯವು ದೇಹವನ್ನು ಮತ್ತು ಲೌಕಿಕ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಮೀರಿ, ದೈವದೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುವ ತೀವ್ರವಾದ ಹಂಬಲ. ಇದರ ನಿರೂಪಣಾ ರಚನೆಯು ಒಂದು ನಾಟಕೀಯ ಸ್ವಗತದಂತಿದೆ (dramatic monologue). ಇದು ಒಂದು ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ಸಾಧನೆಯ ಘೋಷಣೆಯೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿ, ತಾತ್ವಿಕವಾದ, ಆರ್ದ್ರವಾದ ಪ್ರಶ್ನೆಯೊಂದಿಗೆ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಸೌಂದರ್ಯ (Poetic Aesthetics)
ಭಾರತೀಯ ಕಾವ್ಯಮೀಮಾಂಸೆಯ (Indian poetics) ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಈ ವಚನವನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿದಾಗ, ಅದರ ಸೌಂದರ್ಯದ ಹಲವು ಮುಖಗಳು ಅನಾವರಣಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.
ಅಲಂಕಾರ (Figures of Speech):
ರೂಪಕ (Metaphor): ವಚನದ ಮೊದಲ ಸಾಲು ಇಂದ್ರಿಯ ನಿಗ್ರಹದ (control of the senses) ಒಂದು ಅತ್ಯಂತ ಶಕ್ತಿಯುತ ರೂಪಕವಾಗಿದೆ. 'ಕಂಗಳು' (eyes) ಬಾಹ್ಯ ದೃಷ್ಟಿಯ, 'ಕರುಳು' (entrails) ಆಳವಾದ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಂಧಗಳ, ಮತ್ತು 'ಕಾಮನ ಮೂಗು' (Kama's nose) ವಾಸನೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಣಶಕ್ತಿಯ (life force) ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ. ಈ ಅಂಗಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವುದು ಎಂದರೆ, ಅವುಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಲೌಕಿಕ ಪ್ರವೃತ್ತಿಗಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿಗ್ರಹಿಸುವುದು ಎಂದರ್ಥ.
ವ್ಯತಿರೇಕ (Antithesis): 'ಅಂಗ' (anga) ಮತ್ತು 'ಲಿಂಗ' (linga) ಗಳ ನಡುವಿನ ವೈರುಧ್ಯವನ್ನು ವಚನವು ಸ್ಥಾಪಿಸಿ, ನಂತರ ಆ ವೈರುಧ್ಯವನ್ನು ಮೀರಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತದೆ. 'ಶೃಂಗಾರ' (shringara) ಮತ್ತು 'ಭವ' (bhava) ಎಂಬ ಲೌಕಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು 'ಲಿಂಗ'ವೆಂಬ ಅಲೌಕಿಕ ಸತ್ಯದ ಎದುರು ಇರಿಸಿ, ಅವುಗಳ ನಶ್ವರತೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
ಕಾವ್ಯಮೀಮಾಂಸೆಯ ತತ್ವಗಳು (Principles of Poetics):
ಧ್ವನಿ (Suggested Meaning): 'ಭವವನ್ನು ಗೆಲ್ಲುವುದು' ಎಂದರೆ ಬಾಹ್ಯ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಏನನ್ನೋ ಸಾಧಿಸುವುದಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ತನ್ನದೇ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಆಂತರಿಕ ವಿಘಟನೆಯ ಮೂಲಕ ಸಾಧ್ಯ ಎಂಬುದು ಈ ವಚನದ ಆಳವಾದ ಧ್ವನಿಯಾಗಿದೆ. ಅಹಂಕಾರದ ನಾಶವೇ ನಿಜವಾದ ವಿಜಯ.
ರಸ (Aesthetic Flavor): ಈ ವಚನವು ಸಂಕೀರ್ಣವಾದ ರಸಾನುಭವವನ್ನು (rasa experience) ನೀಡುತ್ತದೆ. ಮೊದಲಿಗೆ, "ಕಿತ್ತು", "ಕೊಯ್ದು" ಎಂಬ ಪದಗಳು ಬೀಭತ್ಸ (disgust) ಮತ್ತು ರೌದ್ರ (fury) ರಸಗಳನ್ನು ಹುಟ್ಟಿಸುತ್ತವೆ. ನಂತರ, "ಭವ ಗೆಲಿದವಳಿಗೆ" ಎಂಬ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ವೀರ (heroism) ರಸದ ಅನುಭವವಾಗುತ್ತದೆ. ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, "ಅಂಗವೆ ಲಿಂಗವಹ ಪರಿಯನೆನಗೆ ಹೇಳಾ" ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯು ಅದ್ಭುತ (wonder) ಮತ್ತು ಶಾಂತ (peace) ರಸಗಳಿಗೆ ಎಡೆಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ. ಒಂದೇ ವಚನದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ರಸಪಲ್ಲಟವನ್ನು ಸಾಧಿಸಿರುವುದು ಅಕ್ಕನ ಕಾವ್ಯ ಪ್ರತಿಭೆಗೆ ಸಾಕ್ಷಿ.
ಔಚಿತ್ಯ (Propriety): ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಾಧನೆಯ ಉತ್ತುಂಗ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿರುವ ಸಾಧಕಿಯ ಮನಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು ಈ ಕಠೋರವಾದ, ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ರೂಪಕಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಉಚಿತವಾಗಿವೆ. ಮೃದುವಾದ ಪದಗಳು ಈ ಅನುಭವದ ತೀವ್ರತೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಡಲು ಅಸಮರ್ಥವಾಗುತ್ತಿದ್ದವು.
ಬೆಡಗು (Enigmatic Expression): ಈ ವಚನವು 'ಬೆಡಗಿನ ವಚನ'ದ (enigmatic vachana) ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ. ಇದರ ಅರ್ಥವು ನೇರವಲ್ಲ, ಗೂಢವಾಗಿದೆ. "ಭವವನ್ನು ಗೆದ್ದವಳಿಗೆ ಅಂಗವೇ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಆಮೇಲೆ ಲಿಂಗದೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯವಾಗುವುದು ಯಾರು?" ಎಂಬುದೇ ಇದರ ಒಗಟು. ದೇಹ ಮತ್ತು ಆತ್ಮವನ್ನು ನಾಶಮಾಡಿದ ಮೇಲೆ ಉಳಿಯುವುದೇನು? ಇದರ ಉತ್ತರವು 'ಅಂಗ' ಮತ್ತು 'ಲಿಂಗ'ಗಳ ಅದ್ವೈತದಲ್ಲಿದೆ (non-duality). ಅಂಗವು ನಾಶವಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಲಿಂಗವಾಗಿ ರೂಪಾಂತರಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಈ ರೂಪಾಂತರದ ರಹಸ್ಯವನ್ನೇ ಅಕ್ಕ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ.
ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ಮೌಖಿಕತೆ (Musicality and Orality)
ವಚನಗಳು ಮೂಲತಃ ಗಾಯನಕ್ಕಾಗಿ ರಚನೆಯಾಗದಿದ್ದರೂ, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಆಂತರಿಕ ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ಲಯವಿದೆ.
ಲಯ ಮತ್ತು ಧ್ವನಿ (Rhythm and Phonosemantics): ಈ ವಚನದ ಮೊದಲ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ 'ಕ'ಕಾರದ ಪುನರಾವರ್ತನೆ ('ಕಂಗಳ ಕಳೆದು, ಕರುಳ ಕಿತ್ತು, ಕಾಮನ ಮೂಗ ಕೊಯ್ದು') ಒಂದು ರೀತಿಯ ಆಘಾತಕಾರಿ, ಬಡಿತದ ಲಯವನ್ನು (percussive rhythm) ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಶಬ್ದಗಳು ಕತ್ತರಿಸುವ, ಕೊಯ್ಯುವ ಕ್ರಿಯೆಯ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಅನುಕರಿಸುತ್ತವೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಶಬ್ದಾಲಂಕಾರವಲ್ಲ, ಇದು ಶಬ್ದಾರ್ಥ ವಿಜ್ಞಾನದ (phonosemantics) ಒಂದು ಉತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆ. ಶಬ್ದವೇ ಅರ್ಥದ ತೀವ್ರತೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ.
ಸ್ವರವಚನ (Swaravachana) ಆಯಾಮ: ವಚನಗಳನ್ನು ಸಂಗೀತಕ್ಕೆ ಅಳವಡಿಸುವ 'ಸ್ವರವಚನ' (vachana set to music) ಸಂಪ್ರದಾಯವು ನಂತರದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದುಬಂದಿತು. ಈ ವಚನವನ್ನು ಸಂಗೀತಕ್ಕೆ ಸಂಯೋಜಿಸುವುದಾದರೆ, ಅದರ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಪಲ್ಲಟವನ್ನು ರಾಗ (raga) ಮತ್ತು ತಾಳಗಳ (tala) ಮೂಲಕ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದಿಡಬಹುದು.
ರಾಗ (Raga): ವಚನದ ಮೊದಲ ಎರಡು ಸಾಲುಗಳಲ್ಲಿರುವ ರೌದ್ರ, ವೀರ ಮತ್ತು ಬೀಭತ್ಸ ರಸಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು ಅಠಾಣಾ, ಭೈರವಿ ಅಥವಾ ಪಂತುವರಾಳಿಯಂತಹ ಗಂಭೀರ ಮತ್ತು ನಾಟಕೀಯ ರಾಗಗಳು ಸೂಕ್ತವಾಗಿವೆ. ಆದರೆ, ಕೊನೆಯ ಎರಡು ಸಾಲುಗಳಲ್ಲಿನ ಶರಣಾಗತಿ, ಜಿಜ್ಞಾಸೆ ಮತ್ತು ಶಾಂತ ಭಾವವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು ಕಲ್ಯಾಣಿ, ಮೋಹನ ಅಥವಾ ಶಂಕರಾಭರಣದಂತಹ ಪ್ರಶಾಂತವಾದ ರಾಗಗಳಿಗೆ ರಾಗಮಾಲಿಕೆಯಂತೆ (garland of ragas) ಬದಲಾಯಿಸಬಹುದು.
ತಾಳ ಮತ್ತು ಲಯ (Tala and Rhythm): ಮೊದಲ ಭಾಗವನ್ನು ಮಧ್ಯಮ ಅಥವಾ ದ್ರುತ ಲಯದಲ್ಲಿ (medium or fast tempo) ಆದಿ ತಾಳ ಅಥವಾ ರೂಪಕ ತಾಳದಲ್ಲಿ ಹಾಡಿದರೆ, ಅದರ ಆವೇಶವನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಡಬಹುದು. ಎರಡನೇ ಭಾಗವನ್ನು ವಿಳಂಬ ಲಯಕ್ಕೆ (slow tempo) ಬದಲಾಯಿಸುವುದರಿಂದ, ಅದರಲ್ಲಿನ ತಾತ್ವಿಕ ಆಳ ಮತ್ತು ಆರ್ದ್ರತೆಯನ್ನು ಪ್ರೇಕ್ಷಕರಿಗೆ ತಲುಪಿಸಬಹುದು. ಈ ರೀತಿಯ ಸಂಗೀತ ಸಂಯೋಜನೆಯು ವಚನದ ಆಂತರಿಕ ಪಯಣವನ್ನು—ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ಶಾಂತಿಯುತ ಜ್ಞಾನದ ಅನ್ವೇಷಣೆಯವರೆಗೆ—ಅನುಭವಕ್ಕೆ ತರುತ್ತದೆ.
4. ತಾತ್ವಿಕ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಆಯಾಮ (Philosophical and Spiritual Dimension)
ಈ ವಚನವು ಶರಣ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ವೀರಶೈವ/ಲಿಂಗಾಯತ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ತಿರುಳನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಸಾಂದ್ರ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತದೆ.
ಸಿದ್ಧಾಂತ (Philosophical Doctrine)
ಷಟ್‍ಸ್ಥಲ (Shatsthala): ಷಟ್‍ಸ್ಥಲ ಸಿದ್ಧಾಂತವು (doctrine of six stages) ಜೀವಾತ್ಮವು (ಅಂಗ) ಪರಮಾತ್ಮನನ್ನು (ಲಿಂಗ) ಸೇರುವ ಆರು ಹಂತಗಳ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪಯಣವನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ವಚನವು ಷಟ್‍ಸ್ಥಲ ಮಾರ್ಗದ ಉನ್ನತ ಹಂತಗಳನ್ನು, ಬಹುಶಃ ಪ್ರಸಾದಿ ಸ್ಥಲವನ್ನು (stage of grace) ದಾಟಿ, ಪ್ರಾಣಲಿಂಗಿ ಸ್ಥಲ (stage of the divine in life-breath) ಮತ್ತು ಶರಣ ಸ್ಥಲವನ್ನು (stage of the devotee) ಪ್ರವೇಶಿಸಿ, ಅಂತಿಮವಾದ ಐಕ್ಯಸ್ಥಲದ (stage of union) ಹೊಸ್ತಿಲಲ್ಲಿರುವ ಸಾಧಕಿಯ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿಗ್ರಹಿಸಿ, ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡು, ತನ್ನ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನೇ ಪ್ರಶ್ನಿಸುವ ಹಂತವಿದು. 'ಭವ ಗೆಲಿದವಳಿಗೆ ಅಂಗವೆಲ್ಲಿಯದು?' ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯು 'ಶರಣ' ಸ್ಥಲದ ಲಕ್ಷಣವಾದರೆ, 'ಅಂಗವೆ ಲಿಂಗವಹ ಪರಿ'ಯನ್ನು ಕೇಳುವುದು 'ಐಕ್ಯ' ಸ್ಥಲದ ಹಂಬಲವಾಗಿದೆ.
ಶರಣಸತಿ - ಲಿಂಗಪತಿ ಭಾವ (Sharana Sati - Linga Pati Bhava): ಈ ವಚನವು 'ಶರಣಸತಿ-ಲಿಂಗಪತಿ' (devotee as wife, Linga as husband) ಎಂಬ ಮಧುರ ಭಕ್ತಿಯ (bridal mysticism) ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗೆ ಒಂದು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಕ ಆಯಾಮವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ, ಸತಿ-ಪತಿ ಭಾವದಲ್ಲಿ ಶೃಂಗಾರ, ಸಮರ್ಪಣೆ ಮತ್ತು ಪ್ರೇಮದಂತಹ ಮಧುರ ಭಾವಗಳಿಗೆ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯತೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕ, 'ಶೃಂಗಾರವೆಂಬ ಹಂಚಿಗೆ' ಎಂದು ಲೌಕಿಕ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಆಕೆ ತನ್ನನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿಕೊಂಡು ಪತಿಯನ್ನು ಕಾಯುವ ಸತಿಯಲ್ಲ; ಬದಲಾಗಿ, ತನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನೇ ನಾಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡು ಪತಿಯಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಲು ಸಿದ್ಧಳಾದ ವೀರ ಸತಿ. ಇಲ್ಲಿ 'ಸತಿ'ಯ (ಅಂಗ) ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಅಸ್ತಿತ್ವವೇ ಇಲ್ಲವಾದಾಗ ಮಾತ್ರ 'ಪತಿ'ಯೊಂದಿಗೆ (ಲಿಂಗ) ಪರಿಪೂರ್ಣ ಐಕ್ಯ ಸಾಧ್ಯ ಎಂಬ ಅದ್ವೈತದ (non-dual) ನಿಲುವನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಾಮರಸ್ಯ (Linganga Samarasya): ಶರಣ ತತ್ವದ ಅಂತಿಮ ಗುರಿ 'ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಾಮರಸ್ಯ'—ಅಂದರೆ, ಅಂಗ ಮತ್ತು ಲಿಂಗಗಳ ನಡುವಿನ ಭೇದವು ಕಳೆದುಹೋಗಿ, ಅಂಗವೇ ಲಿಂಗವಾಗಿ, ಲಿಂಗವೇ ಅಂಗವಾಗಿ ಪರಿಣಮಿಸುವ ಅದ್ವೈತ ಸ್ಥಿತಿ. ವಚನದ ಕೊನೆಯ ಸಾಲು, "ಅಂಗವೆ ಲಿಂಗವಹ ಪರಿಯನೆನಗೆ ಹೇಳಾ," ಈ ಸಾಮರಸ್ಯದ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಲುಪುವ ಮಾರ್ಗಕ್ಕಾಗಿ ಮಾಡುವ ನೇರವಾದ, ಆರ್ದ್ರವಾದ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಜ್ಞಾನದ ಪ್ರಶ್ನೆಯಲ್ಲ, ಅನುಭವದ (experience) ಹಂಬಲ.
ಯೌಗಿಕ ಆಯಾಮ (Yogic Dimension)
ಈ ವಚನವು ಶಿವಯೋಗದ (Shivayoga) ತತ್ವಗಳನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕವಾಗಿ ನಿರೂಪಿಸುತ್ತದೆ.
ಪ್ರತ್ಯಾಹಾರ (Pratyahara): ಪತಂಜಲಿಯ ಅಷ್ಟಾಂಗ ಯೋಗದಲ್ಲಿ (Ashtanga Yoga) ಬರುವ ಐದನೇ ಅಂಗವಾದ ಪ್ರತ್ಯಾಹಾರವೆಂದರೆ, ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ಅವುಗಳ ಬಾಹ್ಯ ವಿಷಯಗಳಿಂದ ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು. "ಕಂಗಳ ಕಳೆದು, ಕಾಮನ ಮೂಗ ಕೊಯ್ದು" ಎಂಬ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಪ್ರತ್ಯಾಹಾರದ (sense withdrawal) ತೀವ್ರವಾದ ರೂಪಕಗಳಾಗಿವೆ. ದೃಶ್ಯ, ವಾಸನೆ ಮತ್ತು ಸ್ಪರ್ಶದಂತಹ ಇಂದ್ರಿಯಾನುಭವಗಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿಗ್ರಹಿಸುವ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಇದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
ಧಾರಣ, ಧ್ಯಾನ, ಸಮಾಧಿ (Dharana, Dhyana, Samadhi): ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸಿದ ನಂತರ, ಸಾಧಕನು ಧ್ಯಾನದ (meditation) ಮೂಲಕ ಸಮಾಧಿ (union) ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಲುಪುತ್ತಾನೆ. "ಭವ ಗೆಲಿದ" ಸ್ಥಿತಿಯು, ಧ್ಯಾನದ ಮೂಲಕ ಸಂಸಾರದ ಬಂಧನಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತವಾದ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸುತ್ತದೆ. "ಅಂಗವೆಲ್ಲಿಯದು?" ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯು ಸಮಾಧಿ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ 'ನಾನು' ಎಂಬ ಅಹಂಕಾರವು ಕರಗಿಹೋಗುವ ಅನುಭವವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
ಅನುಭಾವದ ಆಯಾಮ (Mystical Dimension)
ಈ ವಚನವು ಅಕ್ಕನ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಅನುಭಾವದ (mysticism) ನೇರ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ತಾತ್ವಿಕ ಚರ್ಚೆಯಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಅವಳ ಸ್ವಂತ ಅನುಭವದ ಕಥನ. ಅನುಭಾವದ ಪಯಣದಲ್ಲಿ ಸಾಧಕನು ಎದುರಿಸುವ ತೀವ್ರವಾದ ಆಂತರಿಕ ಸಂಘರ್ಷ, ತನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನೇ ಪಣಕ್ಕಿಡುವ ಸ್ಥಿತಿ, ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಪರಮಸತ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುವ ತೀವ್ರ ಹಂಬಲ—ಈ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ವಚನವು ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ದ್ವೈತದಿಂದ (dualism) ಅದ್ವೈತದ (non-dualism) ಕಡೆಗಿನ ಪಯಣ: 'ನಾನು' ಮತ್ತು 'ದೇವರು' ಎಂಬ ಭೇದದಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿ, 'ನಾನೇ ದೈವ' ಅಥವಾ 'ನಾನು ಇಲ್ಲ, ದೈವ ಮಾತ್ರ' ಎಂಬ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಲುಪುವ ಹಾದಿಯಾಗಿದೆ.
ತುಲನಾತ್ಮಕ ಅನುಭಾವ (Comparative Mysticism)
ಅಕ್ಕನ ಈ ಅನುಭಾವಿಕ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಜಗತ್ತಿನ ಇತರ ಅನುಭಾವಿ ಪರಂಪರೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಸಬಹುದು.
ಸೂಫಿ ತತ್ವ (Sufism): ಸೂಫಿ ತತ್ವದಲ್ಲಿ ಬರುವ 'ಫನಾ' (Fana) ಎಂಬ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯು 'ಅಹಂಕಾರದ ಸಂಪೂರ್ಣ ವಿನಾಶ'ವನ್ನು (annihilation of the self) ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಸಾಧಕನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಾಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡಾಗ ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲಾನಲ್ಲಿ 'ಬಕಾ' (Baqa) ಅಂದರೆ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಒಂದಾಗಲು ಸಾಧ್ಯ. ಅಕ್ಕನ 'ಅಂಗ'ದ ನಾಶವು ಈ 'ಫನಾ' ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಬಹಳ ಹತ್ತಿರವಾಗಿದೆ.
ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಅನುಭಾವ (Christian Mysticism): ಸಂತ ಜಾನ್ ಆಫ್ ದಿ ಕ್ರಾಸ್ (St. John of the Cross) ವಿವರಿಸುವ 'ಆತ್ಮದ ಕತ್ತಲೆ ರಾತ್ರಿ' (Dark Night of the Soul) ಎಂಬ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯು, ದೇವರು ಮತ್ತು ಆತ್ಮನ ಮಿಲನಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ಸಾಧಕನು ಅನುಭವಿಸುವ ತೀವ್ರವಾದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶೂನ್ಯ ಮತ್ತು ಸಂಕಟದ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಹಳೆಯ 'ನಾನು' ಸತ್ತಾಗ ಮಾತ್ರ ಹೊಸ ದೈವೀಕ 'ನಾನು' ಹುಟ್ಟಲು ಸಾಧ್ಯ. ಅಕ್ಕನು ವಿವರಿಸುವ ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ಈ 'ಆತ್ಮದ ಕತ್ತಲೆ ರಾತ್ರಿ'ಯ ತೀವ್ರತೆಗೆ ಸಮಾನವಾಗಿದೆ.
5. ಸಾಮಾಜಿಕ-ಮಾನವೀಯ ಆಯಾಮ (Socio-Humanistic Dimension)
ಈ ವಚನವು ಕೇವಲ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪಠ್ಯವಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ತನ್ನ ಕಾಲದ ಸಾಮಾಜಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ನೀಡಿದ ಒಂದು ಪ್ರಬಲ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದೆ.
ಐತಿಹಾಸಿಕ ಸನ್ನಿವೇಶ (Socio-Historical Context)
12ನೇ ಶತಮಾನದ ಕರ್ನಾಟಕವು ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಧಾರ್ಮಿಕವಾಗಿ ತೀವ್ರವಾದ ಸ್ಥಿತ್ಯಂತರಗಳಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿತ್ತು. ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ (caste system), ಲಿಂಗ ತಾರತಮ್ಯ (gender discrimination), ಮತ್ತು ಸಂಕೀರ್ಣವಾದ ಧಾರ್ಮಿಕ ಆಚರಣೆಗಳು ಪ್ರಚಲಿತದಲ್ಲಿದ್ದವು. ಶರಣ ಚಳುವಳಿಯು (Sharana movement) ಈ ಎಲ್ಲಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿ, ಕಾಯಕ (kayaka, work as worship) ಮತ್ತು ಸಮಾನತೆಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಹೊಸ ಸಮಾಜವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿತು. ಅಕ್ಕನ ವಚನವು ಈ ಚಳುವಳಿಯ ಅತ್ಯಂತ ತೀಕ್ಷ್ಣವಾದ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಆಕೆ ಕೇವಲ ತಾತ್ವಿಕವಾಗಿ ಅಲ್ಲ, ತನ್ನ ಜೀವನದ ಮೂಲಕವೇ ಅಂದಿನ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಟ್ಟಳೆಗಳನ್ನು ಮುರಿದಳು.
ಲಿಂಗ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Gender Analysis)
ಈ ವಚನವು ಒಂದು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ (feminist) ಘೋಷಣೆಯಾಗಿದೆ. ಅಂದಿನ ಪಿತೃಪ್ರಧಾನ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ (patriarchal society), ಸ್ತ್ರೀಯ ದೇಹವನ್ನು ಸೌಂದರ್ಯ, ಭೋಗ ಮತ್ತು ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಯ ವಸ್ತುವಾಗಿ ನೋಡಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅಕ್ಕನು 'ಶೃಂಗಾರ'ವನ್ನು (adornment) ತಿರಸ್ಕರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ತನ್ನ ದೇಹದ ಅಂಗಗಳನ್ನೇ ರೂಪಕವಾಗಿ ನಾಶಮಾಡುವ ಮೂಲಕ, ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಪುರುಷ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ (male gaze) ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳಿಂದ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬಿಡುಗಡೆಗೊಳಿಸುತ್ತಾಳೆ. "ಅಂಗವೆಲ್ಲಿಯದು?" ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯು, "ನೀವು ನೋಡುವ, ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುವ, ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಬಯಸುವ ನನ್ನ ದೇಹ ಈಗ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿಲ್ಲ" ಎಂಬ ದಿಟ್ಟ ಉತ್ತರವಾಗಿದೆ. ಆಕೆ ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಸಾಮಾಜಿಕ ವಸ್ತುವಿನಿಂದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಾಧನವಾಗಿ ಮರುರೂಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ.
ಬೋಧನಾಶಾಸ್ತ್ರ (Pedagogical Analysis)
ಈ ವಚನವು ನೇರವಾಗಿ ಬೋಧನೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಓದುಗ/ಕೇಳುಗನನ್ನು ಒಂದು ಅನುಭವಕ್ಕೆ ತಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇದರ ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ಚಿತ್ರಣಗಳು ಓದುಗನಿಗೆ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಆಘಾತವನ್ನು ನೀಡಿ (shock value), ಅವನ ಸಾಮಾನ್ಯ ಚಿಂತನಾ ಕ್ರಮವನ್ನು ಅಲುಗಾಡಿಸುತ್ತವೆ. ಇದು ಕೇವಲ ತರ್ಕಕ್ಕೆ ಮನವಿ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಭಾವನೆ ಮತ್ತು ಅನುಭವದ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಸಂವಹನ ನಡೆಸುತ್ತದೆ. ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸತ್ಯವು ಕೇವಲ ಬೌದ್ಧಿಕ ತಿಳುವಳಿಕೆಯಲ್ಲ, ಅದೊಂದು ಆಳವಾದ, ಪರಿವರ್ತನಾಶೀಲ ಅನುಭವ ಎಂಬುದನ್ನು ಈ ವಚನವು ತನ್ನ ರಚನೆಯ ಮೂಲಕವೇ ಬೋಧಿಸುತ್ತದೆ.
ಮನೋವೈಜ್ಞಾನಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Psychological Analysis)
ಮನೋವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯ (psychoanalysis) ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ, ಈ ವಚನವು ಅಕ್ಕನ ಆಂತರಿಕ ಜಗತ್ತಿನ ಒಂದು ಶಕ್ತಿಯುತ ಚಿತ್ರಣವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.
ಅಹಂಕಾರದ ಸಾವು (Ego-Death): ವಚನದಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲಾದ ದೈಹಿಕ ವಿಘಟನೆಯು 'ಅಹಂಕಾರದ ಸಾವು' (ego-death) ಎಂಬ ಮಾನಸಿಕ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ. ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ನಿರ್ಮಿತವಾದ ತನ್ನ ಹಳೆಯ ಗುರುತನ್ನು (ಕೌಶಿಕನ ಪತ್ನಿ, ಸುಂದರ ಯುವತಿ) ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ "ಕೊಂದು", ಆಕೆ ತನ್ನ ಹೊಸ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾಗಿ ಸ್ವತಂತ್ರವಾದ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಜನ್ಮ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ.
ಆಂತರಿಕ ಸಂಘರ್ಷದ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ (Projection of Internal Conflict): ಕೌಶಿಕನೊಂದಿಗಿನ ಸಂಘರ್ಷ ಮತ್ತು ಸಮಾಜದಿಂದ ಎದುರಾದ ವಿರೋಧಗಳು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ತೀವ್ರವಾದ ಮಾನಸಿಕ ಒತ್ತಡ ಮತ್ತು ಆಂತರಿಕ ಸಂಘರ್ಷವು ಈ ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ರೂಪಕಗಳ ಮೂಲಕ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿರಬಹುದು. ತನ್ನ ಮೇಲಿನ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಯನ್ನು ಆಂತರಿಕವಾಗಿ ತನ್ನ ಮೇಲೆಯೇ ಪ್ರಯೋಗಿಸಿ, ಆ ಮೂಲಕ ಆ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಯ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ನಾಶಮಾಡಿ, ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಮರಳಿ ಪಡೆಯುವ ಒಂದು ಮಾನಸಿಕ ತಂತ್ರವಾಗಿ ಇದನ್ನು ನೋಡಬಹುದು.
Ecofeminist Criticism
ಪರಿಸರ-ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ (ecofeminist) ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ, ಅಕ್ಕನು ದೇಹವನ್ನು (ಪ್ರಕೃತಿ/nature) ಮತ್ತು ಶೃಂಗಾರವನ್ನು (ಸಂಸ್ಕೃತಿ/culture) ತಿರಸ್ಕರಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಪ್ರಕೃತಿಯ ಮೇಲೆ ಹೇರಲಾದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಮತ್ತು ಪಿತೃಪ್ರಧಾನ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಾಳೆ. ದೇಹವನ್ನು ಕೇವಲ ಅಲಂಕಾರದ ವಸ್ತುವಾಗಿ ನೋಡುವ 'ಶೃಂಗಾರ'ದ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಆಕೆ ವಿರೋಧಿಸುತ್ತಾಳೆ. ತನ್ನ ನಗ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಮೀಕರಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಆಕೆ ದೇಹದ ಸಹಜ, ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಕೃತಕ ಕಟ್ಟಳೆಗಳಿಗಿಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠವೆಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಾಳೆ.
6. ಅಂತರ್‌ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ತುಲನಾತ್ಮಕ ಆಯಾಮ (Interdisciplinary and Comparative Dimension)
ದ್ವಂದ್ವಾತ್ಮಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Dialectical Analysis)
ಈ ವಚನವನ್ನು ಹೆಗೆಲಿಯನ್ ದ್ವಂದ್ವಾತ್ಮಕ (Hegelian dialectical) ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಬಹುದು:
ವಾದ (Thesis): ಅಂಗ (ದೇಹ, ಜೀವಾತ್ಮ, ಲೌಕಿಕ ಅಸ್ತಿತ್ವ).
ಪ್ರತಿವಾದ (Antithesis): ಅಂಗದ ಸಂಪೂರ್ಣ ನಾಶ ಮತ್ತು ಭವದ ನಿರಾಕರಣೆ ("ಕಂಗಳ ಕಳೆದು... ಭವ ಗೆಲಿದವಳಿಗೆ").
ಸಂವಾದ (Synthesis): ಅಂಗವು ಲಿಂಗವಾಗುವ ಪರಿ (ಅಂಗವೆ ಲಿಂಗವಹ ಪರಿಯು). ಇಲ್ಲಿ ನಾಶವು ಅಂತಿಮವಲ್ಲ. ಅದು ಒಂದು ರೂಪಾಂತರಕ್ಕೆ, ಒಂದು ಉನ್ನತ ಸಂಶ್ಲೇಷಣೆಗೆ ದಾರಿ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಅಂಗ ಮತ್ತು ಲಿಂಗಗಳ ದ್ವಂದ್ವವು ಕಳೆದುಹೋಗಿ, 'ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಾಮರಸ್ಯ' (union of anga and linga) ಎಂಬ ಹೊಸ ಸತ್ಯವು ಉದಯಿಸುತ್ತದೆ.
ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸೆ (Epistemological Analysis)
ಈ ವಚನವು ಜ್ಞಾನದ ಸ್ವರೂಪದ (nature of knowledge) ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಎತ್ತುತ್ತದೆ. ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನವು ಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಓದುವುದರಿಂದ (scriptural knowledge) ಬರುವುದಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ನೇರ ಅನುಭವದಿಂದ (experiential knowledge) ಬರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಶರಣರು ನಂಬಿದ್ದರು. "ಅಂಗವೆ ಲಿಂಗವಹ ಪರಿಯನೆನಗೆ ಹೇಳಾ" ಎಂಬುದು ಪುಸ್ತಕದ ಜ್ಞಾನಕ್ಕಾಗಿ ಮಾಡುವ ಮನವಿಯಲ್ಲ. ಅದು ಅನುಭಾವದ, ನೇರ ದರ್ಶನದ ಜ್ಞಾನಕ್ಕಾಗಿ ಮಾಡುವ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ. ಜ್ಞಾನವು ತಿಳಿಯುವುದಲ್ಲ, 'ಆಗುವುದು' (knowing is not intellectual understanding, but 'becoming') ಎಂಬುದು ಇದರ ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸೆಯ (epistemology) ಸಾರ.
ದೈಹಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Somatic Analysis)
ಈ ವಚನವು ದೇಹವನ್ನು (soma) ಜ್ಞಾನ, ಅನುಭವ, ಮತ್ತು ಪ್ರತಿರೋಧದ ಕೇಂದ್ರಸ್ಥಾನವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಲೌಕಿಕ ಬಂಧನಗಳು ದೇಹದ ಮೂಲಕವೇ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತವೆ, ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬಿಡುಗಡೆಯೂ ದೇಹದ ರೂಪಾಂತರದ ಮೂಲಕವೇ ಸಾಧ್ಯ. ದೇಹವನ್ನು ಕೇವಲ ಆತ್ಮ ವಾಸಿಸುವ ಪಂಜರವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸದೆ, ಅದನ್ನು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ರಸಾಯನಶಾಸ್ತ್ರದ (spiritual alchemy) ಪ್ರಯೋಗಾಲಯವೆಂದು ಈ ವಚನವು ನೋಡುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ, ಕೀಳಾದ 'ಅಂಗ'ವನ್ನು ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ 'ಲಿಂಗ'ವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ.
7. ಸಿದ್ಧಾಂತ ಶಿಖಾಮಣಿ ಜೊತೆಗಿನ ತುಲನಾತ್ಮಕ ಅಧ್ಯಯನ (Comparative Study with Siddhanta Shikhamani)
ಸಿದ್ಧಾಂತ ಶಿಖಾಮಣಿಯು (Siddhanta Shikhamani) ಶರಣ ಚಳುವಳಿಯ ನಂತರ, ಸುಮಾರು 14-15ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ, ಶರಣ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ಕ್ರೋಢೀಕರಿಸಿದ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಗ್ರಂಥವಾಗಿದೆ. ಅಕ್ಕನ ವಚನ ಮತ್ತು ಈ ಗ್ರಂಥದ ನಡುವೆ ನೇರ ಪಠ್ಯ ಸಾಮ್ಯತೆಗಳು ಸಿಗುವುದು ಕಷ್ಟ, ಏಕೆಂದರೆ ಇವೆರಡರ ಪ್ರಕಾರ, ಭಾಷೆ, ಮತ್ತು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಸಂದರ್ಭಗಳು ವಿಭಿನ್ನ. ವಚನಗಳು ವೈಯಕ್ತಿಕ, ಅನುಭಾವದ ನೇರ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಗಳಾದರೆ, ಸಿದ್ಧಾಂತ ಶಿಖಾಮಣಿಯು ಒಂದು ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ತಾತ್ವಿಕ ಗ್ರಂಥ (systematic treatise).
ಆದಾಗ್ಯೂ, ತಾತ್ವಿಕ ಗುರಿಯಲ್ಲಿ ಇವೆರಡಕ್ಕೂ ಆಳವಾದ ಸಂಬಂಧವಿದೆ. ಅಕ್ಕನ ವಚನದ ಕೇಂದ್ರ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾದ "ಅಂಗವೆ ಲಿಂಗವಹ ಪರಿ"ಯು, ಸಿದ್ಧಾಂತ ಶಿಖಾಮಣಿಯ ಮೂಲಭೂತ ಸಿದ್ಧಾಂತವಾದ ಶಿವ-ಜೀವ ಐಕ್ಯದ (identity of Shiva and Jiva) ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಯಾಗಿದೆ. ಸಿದ್ಧಾಂತ ಶಿಖಾಮಣಿಯು ಷಟ್‍ಸ್ಥಲ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ನೂರೊಂದು ಸ್ಥಲಗಳಲ್ಲಿ ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿ ವಿವರಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಅಂಗವು ಲಿಂಗವಾಗುವ ಪರಿಯನ್ನು ತಾತ್ವಿಕವಾಗಿ, ಹಂತ-ಹಂತವಾಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ.
ಈ ಹೋಲಿಕೆಯಿಂದ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪಲ್ಲಟವನ್ನು ಗುರುತಿಸಬಹುದು. ಅಕ್ಕನ ವಚನವು ಒಂದು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ, ವೈಯಕ್ತಿಕ ಅನುಭಾವದ ಉದ್ಗಾರ. ಅದು ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಕೇಳುತ್ತದೆ, ದಾರಿಯನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತದೆ. ಸಿದ್ಧಾಂತ ಶಿಖಾಮಣಿಯು ಆ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಅನುಭಾವವನ್ನು ಒಂದು ಸ್ಥಾಪಿತ, ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ. ಅಕ್ಕನ ವಚನವು ಅನುಭವದ ಕಿಡಿ என்றால், ಸಿದ್ಧಾಂತ ಶಿಖಾಮಣಿಯು ಆ ಕಿಡಿಯಿಂದ ಬೆಳಗಿದ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಕ್ರೋಢೀಕರಿಸಿದ ಜ್ಞಾನದೀಪ.
ಭಾಗ ೨: ವಿಶೇಷ ಅಂತರಶಿಸ್ತೀಯ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Specialized Interdisciplinary Analysis)
ಈ ವಚನವನ್ನು ಆಧುನಿಕ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಚೌಕಟ್ಟುಗಳ ಮೂಲಕ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸುವುದರಿಂದ, ಅದರ ಬಹುಮುಖಿ ಆಯಾಮಗಳು ಮತ್ತು ಸಮಕಾಲೀನ ಪ್ರಸ್ತುತತೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ.
ಕಾನೂನು ಮತ್ತು ನೈತಿಕ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ (Legal and Ethical Philosophy)
ವಚನವು ಬಾಹ್ಯ ಕಾನೂನು (external law) ಮತ್ತು ಆಂತರಿಕ ನೈತಿಕತೆಯ (internal virtue) ನಡುವಿನ ಸಂಘರ್ಷವನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಕೌಶಿಕನೊಂದಿಗಿನ ವಿವಾಹದ ಶರತ್ತುಗಳು ಬಾಹ್ಯ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಒಪ್ಪಂದ. ಆದರೆ ಅಕ್ಕನು ಆ ಶರತ್ತುಗಳನ್ನು ಮೀರಿ, ತನ್ನ ಆಂತರಿಕ ಸತ್ಯಕ್ಕೆ (ಶಿವನೊಂದಿಗಿನ ಸಂಬಂಧ) ಬದ್ಧಳಾಗುತ್ತಾಳೆ. "ಭವ ಗೆಲಿದವಳಿಗೆ ಅಂಗವೆಲ್ಲಿಯದು?" ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯು, ಲೌಕಿಕ ಕಾನೂನುಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ನಿಯಮಗಳು ಅನ್ವಯವಾಗುವ 'ಅಂಗ'ವನ್ನೇ ತಾನು ನಾಶಪಡಿಸಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಘೋಷಿಸುತ್ತದೆ. ಆ ಮೂಲಕ, ಆಕೆ ಬಾಹ್ಯ ಕಾನೂನಿನ ಅಧಿಕಾರ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಿಂದಲೇ ಹೊರಬಂದು, ತನ್ನ ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಯನ್ನೇ ಪರಮ ಕಾನೂನಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ವಿಕಸನೀಯ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Deconstructive Analysis)
ಈ ವಚನವು 'ಅಂಗ/ಲಿಂಗ' (body/divine), 'ಲೌಕಿಕ/ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ' (worldly/spiritual), ಮತ್ತು 'ಸ್ತ್ರೀ/ಪುರುಷ' (female/male) ಎಂಬಂತಹ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ದ್ವಂದ್ವಗಳನ್ನು (binary oppositions) ವಿಕಸನಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ (deconstructs). ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ, ಈ ದ್ವಂದ್ವಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದನ್ನು (ಲಿಂಗ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ, ಪುರುಷ) ಶ್ರೇಷ್ಠ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದನ್ನು (ಅಂಗ, ಲೌಕಿಕ, ಸ್ತ್ರೀ) ಕನಿಷ್ಠ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಅಕ್ಕ ಈ ರಚನೆಯನ್ನು ಒಡೆಯುತ್ತಾಳೆ. ಆಕೆ ಅಂಗವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿ ಲಿಂಗವನ್ನು ಸೇರಲು ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ, "ಅಂಗವೇ ಲಿಂಗವಾಗುವ" (the body itself becoming the Divine) ಪರಿಯನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾಳೆ. ಇದು ದ್ವಂದ್ವವನ್ನು ನಾಶಮಾಡಿ, ಅವುಗಳ ನಡುವೆ ಒಂದು ರೂಪಾಂತರದ (transformation), ಒಂದಾಗುವಿಕೆಯ (becoming) ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ವಿಕಸನೀಯ ಚಿಂತನೆಯ (deconstructive thought) ಮೂಲತತ್ವಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿದೆ.
ಆಘಾತ ಅಧ್ಯಯನಗಳು (Trauma Studies)
ಅಕ್ಕನ ಜೀವನವು ಬಲವಂತದ ವಿವಾಹ, ದೈಹಿಕ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆ, ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಬಹಿಷ್ಕಾರದಂತಹ ತೀವ್ರ ಆಘಾತಕಾರಿ ಘಟನೆಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದೆ. ಈ ವಚನದಲ್ಲಿನ ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ಚಿತ್ರಣವನ್ನು 'ಆಘಾತದ ನಿರೂಪಣೆ' (trauma narrative) ಎಂದು ಓದಬಹುದು.
ಯಾವ ದೇಹವು ಅವಳಿಗೆ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಯ ಮತ್ತು ಅವಮಾನದ ಸ್ಥಳವಾಗಿತ್ತೋ, ಆ ದೇಹವನ್ನೇ ಸಾಂಕೇತಿಕವಾಗಿ ನಾಶಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಆಕೆ ತನ್ನ ಮೇಲಿನ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಮರಳಿ ಪಡೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ಕಂಗಳ ಕಳೆದು: ಪುರುಷ ದೃಷ್ಟಿಗೆ (male gaze) ವಸ್ತುವಾಗುವುದನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುವುದು.
ಕಾಮನ ಮೂಗ ಕೊಯ್ದು: ತನ್ನ ಲೈಂಗಿಕತೆಯು ತನ್ನ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು ಎಂಬ ನೋವಿನಿಂದ, ಆ ಲೈಂಗಿಕತೆಯ ಸಂಕೇತವನ್ನೇ ನಾಶಮಾಡುವುದು.
ಈ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಕೇವಲ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವೈರಾಗ್ಯವಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಆಘಾತಕ್ಕೊಳಗಾದ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತನ್ನ ದೇಹ ಮತ್ತು ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ನಡೆಸುವ ಒಂದು ತೀವ್ರವಾದ ಮಾನಸಿಕ ಹೋರಾಟವಾಗಿದೆ.
ನಂತರದ ಮಾನವತಾವಾದಿ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Posthumanist Analysis)
ನಂತರದ ಮಾನವತಾವಾದವು (Posthumanism) 'ಮಾನವ' (human) ಎಂಬ ಸ್ಥಿರವಾದ, ಸೀಮಿತವಾದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಅಕ್ಕನ ವಚನವು ಈ ಚಿಂತನೆಗೆ ಹತ್ತಿರವಾಗಿದೆ. ಅವಳ ಗುರಿಯು ಒಬ್ಬ ಪರಿಪೂರ್ಣ 'ಮಾನವ'ಳಾಗುವುದಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ 'ಅಂಗ'ವೆಂಬ ಮಾನವೀಯ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನೇ ಕಳಚಿ, 'ಲಿಂಗ'ವೆಂಬ ದೈವೀಕ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುವುದು. "ಅಂಗವೆಲ್ಲಿಯದು?" (ದೇಹ/ವ್ಯಕ್ತಿ ಎಲ್ಲಿದೆ?) ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯು ಒಂದು ನಂತರದ ಮಾನವತಾವಾದಿ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿದೆ. ಮಾನವ-ಕೇಂದ್ರಿತ ಆಸೆಗಳು, ಇಂದ್ರಿಯಗಳು ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಿದ ನಂತರ, 'ಮಾನವ' ಎಂಬ ವರ್ಗೀಕರಣವೇ ಅಪ್ರಸ್ತುತವಾಗುತ್ತದೆ. ಅದರ ಬದಲು, ಒಂದು ದ್ರವರೂಪದ, ದೈವೀಕ ಅಸ್ತಿತ್ವವು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ಇದರ ಧ್ವನಿ.
ಹೊಸ ಭೌತವಾದ (New Materialism)
ಹೊಸ ಭೌತವಾದವು (New Materialism) ಜಡವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಕೇವಲ ನಿಷ್ಕ್ರಿಯ ವಸ್ತುಗಳೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸದೆ, ಅವುಗಳಿಗೂ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಚೈತನ್ಯ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯಾಶೀಲತೆ (agency) ಇದೆ ಎಂದು ವಾದಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ವಚನದಲ್ಲಿ, ಕಣ್ಣು, ಕರುಳು, ಮೂಗು ಕೇವಲ ದೇಹದ ಭಾಗಗಳಲ್ಲ. ಅವುಗಳು ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಆಸೆಗಳನ್ನು, ಪ್ರವೃತ್ತಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲ ಘಟಕಗಳು (actants). ಅವು ಸಾಧಕಿಯನ್ನು 'ಭವ'ದಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತವೆ. ಅಕ್ಕನು ನಡೆಸುವ ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ಕ್ರಿಯೆಯು ಈ ಚೈತನ್ಯಯುತ ಭೌತಿಕತೆಯೊಂದಿಗಿನ (vibrant matter) ನೇರ ಸಂಘರ್ಷವಾಗಿದೆ. ದೇಹದ ಭೌತಿಕತೆಯ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲತೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ, ಅದನ್ನು ಪರಿವರ್ತಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವುದೇ ಈ ವಚನದ ವಿಶೇಷತೆ.
ಭಾಗ ೨.೫: ಹೆಚ್ಚುವರಿ ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳು (Additional Critical Perspectives)
ಮೂಲ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಆಳಗೊಳಿಸಲು, ಈ ವಚನವನ್ನು ಕೆಲವು ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಚೌಕಟ್ಟುಗಳ ಮೂಲಕ ಪರಿಶೀಲಿಸಬಹುದು.
ಸಾಂಕೇತಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Semiotic Analysis)
ಸಾಂಕೇತಿಕ ಶಾಸ್ತ್ರವು (Semiotics) ಪಠ್ಯವನ್ನು ಚಿಹ್ನೆಗಳ (signs) ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿ ನೋಡುತ್ತದೆ. ಈ ವಚನವು ಸಾಂಕೇತಿಕ ಅರ್ಥಗಳಿಂದ ಸಮೃದ್ಧವಾಗಿದೆ.
ಚಿಹ್ನೆಗಳಾಗಿ ದೇಹದ ಅಂಗಗಳು (Body Parts as Signs): 'ಕಂಗಳು' (eyes), 'ಕರುಳು' (entrails), ಮತ್ತು 'ಮೂಗು' (nose) ಕೇವಲ ಭೌತಿಕ ಅಂಗಗಳಲ್ಲ. ಅವುಗಳು ಸೂಚಕಗಳಾಗಿ (signifiers) ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತವೆ. 'ಕಂಗಳು' ಬಾಹ್ಯ ಜಗತ್ತಿನ ದೃಶ್ಯ ಆಕರ್ಷಣೆಯನ್ನು (signified) ಸೂಚಿಸಿದರೆ, 'ಕರುಳು' ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ಕೌಟುಂಬಿಕ ಬಂಧಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. 'ಕಾಮನ ಮೂಗು' ಇಂದ್ರಿಯ ಸುಖ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಣಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಅಂಗಗಳನ್ನು 'ಕಳೆಯುವುದು', 'ಕಿತ್ತುಹಾಕುವುದು', 'ಕೊಯ್ಯುವುದು' ಎಂಬ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಆ ಸೂಚಿತಾರ್ಥಗಳನ್ನು (signifieds) ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾಗಿ ನಾಶಮಾಡುವ ಕ್ರಿಯೆಯ ಚಿಹ್ನೆಗಳಾಗಿವೆ.
ಅಂಗ ಮತ್ತು ಲಿಂಗ (Anga and Linga): 'ಅಂಗ'ವು ಸೀಮಿತ, ನಶ್ವರ, ಮತ್ತು ಲೌಕಿಕ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಚಿಹ್ನೆಯಾಗಿದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, 'ಲಿಂಗ'ವು ಅನಂತ, ಶಾಶ್ವತ, ಮತ್ತು ದೈವೀಕ ಸತ್ಯದ ಚಿಹ್ನೆಯಾಗಿದೆ. ವಚನವು ಈ ಎರಡು ಚಿಹ್ನೆಗಳ ನಡುವಿನ ಸಂಘರ್ಷ ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಅವುಗಳ ಐಕ್ಯತೆಯ (ಅಂಗವೇ ಲಿಂಗವಾಗುವುದು) ಸಾಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಶೋಧಿಸುತ್ತದೆ.
ಶೃಂಗಾರ (Shringara): 'ಶೃಂಗಾರ'ವು (adornment) ಲೌಕಿಕ ಸೌಂದರ್ಯ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಮನ್ನಣೆಯ ಚಿಹ್ನೆಯಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು 'ಹಂಚು' (sham/pretense) ಎಂದು ಕರೆಯುವ ಮೂಲಕ, ಅಕ್ಕ ಆ ಚಿಹ್ನೆಯ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ವಾಕ್-ಕ್ರಿಯಾ ಸಿದ್ಧಾಂತ (Speech Act Theory)
ವಾಕ್-ಕ್ರಿಯಾ ಸಿದ್ಧಾಂತದ (Speech Act Theory) ಪ್ರಕಾರ, ಭಾಷೆಯು ಕೇವಲ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಅದು ಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ವಚನಗಳು, ತಮ್ಮ ಹೆಸರಿಗೆ ಅನ್ವರ್ಥವಾಗಿ ('ವಚನ' ಎಂದರೆ ಮಾತು, ಭರವಸೆ), ಕೇವಲ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಹೇಳಿಕೆಗಳಲ್ಲ, ಅವು ಶಕ್ತಿಯುತ ವಾಕ್-ಕ್ರಿಯೆಗಳು (speech acts).
ಘೋಷಣಾತ್ಮಕ ಕ್ರಿಯೆ (Declarative Act): ವಚನದ ಮೊದಲ ಸಾಲು, "ಕಂಗಳ ಕಳೆದು, ಕರುಳ ಕಿತ್ತು, ಕಾಮನ ಮೂಗ ಕೊಯ್ದು," ಒಂದು ಘೋಷಣಾತ್ಮಕ ಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕ ತಾನು ಒಂದು ಆಂತರಿಕ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಗೆದ್ದಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಘೋಷಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಇದು ಕೇವಲ ವರದಿ ಅಲ್ಲ, ಇದೊಂದು ಸಾಧನೆಯ ಪ್ರಕಟಣೆ.
ಪ್ರಶ್ನಿಸುವ ಕ್ರಿಯೆ (Interrogative Act): "ಭವ ಗೆಲಿದವಳಿಗೆ ಅಂಗವೆಲ್ಲಿಯದು ಹೇಳಾ?" ಎಂಬುದು ಕೇವಲ ಮಾಹಿತಿಗಾಗಿ ಕೇಳುವ ಪ್ರಶ್ನೆಯಲ್ಲ. ಇದು ಒಂದು ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯದ ಪ್ರಶ್ನೆ (rhetorical question). ಇದರ ಮೂಲಕ, ಲೌಕಿಕ ದೇಹದ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನೇ ನಿರಾಕರಿಸುವ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಆಕೆ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ.
ನಿರ್ದೇಶನಾತ್ಮಕ ಕ್ರಿಯೆ (Directive Act): "ಅಂಗವೆ ಲಿಂಗವಹ ಪರಿಯನೆನಗೆ ಹೇಳಾ," ಎಂಬುದು ಒಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ನಿರ್ದೇಶನ ಅಥವಾ ಮನವಿ. ಇದು ತನ್ನ ಗುರುವಾದ ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನಿಗೆ ಜ್ಞಾನವನ್ನು (ಅನುಭವವನ್ನು) ನೀಡುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಒಂದು ಆಜ್ಞೆ ಅಥವಾ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ.
ಈ ವಚನವು ಒಂದು performative utterance ಆಗಿದೆ, ಅಂದರೆ, ಅದನ್ನು ಹೇಳುವುದೇ ಒಂದು ಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಅಕ್ಕನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ವಿವರಿಸುವುದಲ್ಲದೆ, ಆ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ದೃಢಪಡಿಸುತ್ತದೆ.
ಲ್ಯಾಕಾನಿಯನ್ ಮನೋವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Lacanian Psychoanalysis)
ಜಾಕ್ ಲ್ಯಾಕಾನ್‌ನ (Jacques Lacan) ಮನೋವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳ ಮೂಲಕ ಈ ವಚನವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ, ಅದರ ಮಾನಸಿಕ ಆಳವು ಮತ್ತಷ್ಟು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ.
ಸಾಂಕೇತಿಕ ಕ್ರಮದ (Symbolic Order) ನಿರಾಕರಣೆ: 'ಅಂಗ' ಅಥವಾ ದೇಹವು ಸಾಮಾಜಿಕ ನಿಯಮಗಳು, ಭಾಷೆ, ಮತ್ತು ಪಿತೃಪ್ರಧಾನ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳಿಂದ (ಸಾಂಕೇತಿಕ ಕ್ರಮ) ರೂಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಕಣ್ಣು, ಕರುಳು, ಮೂಗುಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವುದು ಎಂದರೆ, ಈ ಸಾಂಕೇತಿಕ ಕ್ರಮವು ತನ್ನ ಮೇಲೆ ಹೇರಿರುವ ಆಸೆ ಮತ್ತು ಬಂಧನಗಳನ್ನು ಹಿಂಸಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಕಿತ್ತೊಗೆಯುವ ಪ್ರಯತ್ನ. 'ಶೃಂಗಾರ'ವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುವುದು ಈ ಸಾಂಕೇತಿಕ ಕ್ರಮದ ಸೌಂದರ್ಯದ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವುದಾಗಿದೆ.
ವಾಸ್ತವದೊಂದಿಗೆ (The Real) ಮುಖಾಮುಖಿ: ಸಾಂಕೇತಿಕ ಕ್ರಮವನ್ನು ಮೀರಿದಾಗ ಎದುರಾಗುವುದೇ 'ವಾಸ್ತವ' (The Real)—ಅದು ಭಾಷೆಗೆ ನಿಲುಕದ, ಭಯಾನಕವಾದ, ಮತ್ತು ರೂಪವಿಲ್ಲದ ಅನುಭವ. "ಅಂಗವೆಲ್ಲಿಯದು?" ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯು ಈ ವಾಸ್ತವದ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತಿರುವ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಹಳೆಯ ಗುರುತು (ಅಂಗ) ಕರಗಿಹೋಗಿದೆ, ಆದರೆ ಹೊಸ ಗುರುತು ಇನ್ನೂ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ರೂಪುಗೊಂಡಿಲ್ಲ.
ದೈವಿಕತೆಯು 'ಆಬ್ಜೆಕ್ಟ್ ಪೆಟಿಟ್ ಎ' (Objet Petit a): 'ಲಿಂಗ' ಅಥವಾ ದೈವಿಕತೆಯು ಅಕ್ಕನ ಆಸೆಯ ಅಂತಿಮ ವಸ್ತುವಾಗಿದೆ (objet petit a)—ಅದು ಯಾವಾಗಲೂ ಕೈಗೆ ಸಿಗದ, ಆದರೆ ಆಸೆಯನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಪ್ರಚೋದಿಸುವ ಒಂದು ಶಕ್ತಿ. "ಅಂಗವೆ ಲಿಂಗವಹ ಪರಿಯನೆನಗೆ ಹೇಳಾ" ಎಂಬ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯು, ಈ ಅಸಾಧ್ಯವಾದ ವಸ್ತುವಿನೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುವ, ಆಸೆಯ ಮೂಲವನ್ನು ತಲುಪುವ ತೀವ್ರವಾದ ಹಂಬಲವಾಗಿದೆ.
ವಸಾಹತೋತ್ತರವಾದಿ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Postcolonial Analysis)
ವಸಾಹತೋತ್ತರವಾದಿ (Postcolonial) ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ನೇರವಾಗಿ 12ನೇ ಶತಮಾನಕ್ಕೆ ಅನ್ವಯಿಸಲಾಗದಿದ್ದರೂ, ಅದರ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ ಅಕ್ಕನ ವಚನವನ್ನು ಒಂದು ಆಂತರಿಕ ವಸಾಹತುಶಾಹಿಗೆ (internal colonialism) ನೀಡಿದ ಪ್ರತಿರೋಧವಾಗಿ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಬಹುದು. ಇಲ್ಲಿ ವಸಾಹತುಶಾಹಿಯು ಸಂಸ್ಕೃತ-ಕೇಂದ್ರಿತ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ-ಕೇಂದ್ರಿತ ವೈದಿಕ ಮತ್ತು ಆಗಮಿಕ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳು.
ಭಾಷಿಕ ಪ್ರತಿರೋಧ (Linguistic Resistance): ಶರಣರು ಸಂಸ್ಕೃತದ ಬದಲು ಜನಸಾಮಾನ್ಯರ ಭಾಷೆಯಾದ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವ ಮೂಲಕ ಜ್ಞಾನದ ಮೇಲಿದ್ದ ಮೇಲ್ವರ್ಗದ ಹಿಡಿತವನ್ನು ಮುರಿದರು. ಅಕ್ಕನ ಭಾಷೆಯು ನೇರ, ಕಚ್ಚಾ, ಮತ್ತು ದೇಹ-ಕೇಂದ್ರಿತವಾಗಿದೆ. ಇದು ಸಂಸ್ಕೃತ ಕಾವ್ಯದ ಸಂಸ್ಕರಿಸಿದ, ಅಲಂಕಾರಿಕ ಭಾಷೆಗೆ ಒಂದು ಪ್ರತಿರೋಧವಾಗಿದೆ.
ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪ್ರತಿ-ಪ್ರಭುತ್ವ (Cultural Counter-Hegemony): ವೈದಿಕ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳು ದೇಹವನ್ನು ಮತ್ತು ಲೌಕಿಕ ಜಗತ್ತನ್ನು ಮಾಯೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿ, ಅದನ್ನು ಮೀರಲು ಸಂಕೀರ್ಣ ಯಜ್ಞ-ಯಾಗಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದವು. ಇದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ಅಕ್ಕ ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನೇ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಹೋರಾಟದ ರಂಗಭೂಮಿಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ಬಾಹ್ಯ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿ, ಆಂತರಿಕ, ದೈಹಿಕ ರೂಪಾಂತರದ ಮೂಲಕವೇ 'ಭವ'ವನ್ನು ಗೆಲ್ಲಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಇದು ಪ್ರಬಲ ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗೆ ನೀಡಿದ ಒಂದು ಪರ್ಯಾಯ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿರೋಧದ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ.
ಅಧೀನರ ಧ್ವನಿ (Voice of the Subaltern): ಪಿತೃಪ್ರಧಾನ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಸ್ತ್ರೀಯು ಒಬ್ಬ ಅಧೀನಳು (subaltern). ಅಕ್ಕನು ತನ್ನ ವಚನದ ಮೂಲಕ ತನ್ನದೇ ಆದ ಅನುಭವ, ನೋವು, ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅನ್ವೇಷಣೆಯನ್ನು ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಅಧೀನರ ಧ್ವನಿಗೆ ಅಭೂತಪೂರ್ವವಾದ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ತಂದುಕೊಡುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳ ಮಾತುಗಳು ಚರಿತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಮೌನವಾಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದ ಸ್ತ್ರೀ ಅನುಭವದ ಪ್ರಬಲ ದಾಖಲೆಯಾಗಿದೆ.
ಭಾಗ ೩: ಸಮಗ್ರ ಸಂಶ್ಲೇಷಣೆ (Concluding Synthesis)
ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯ "ಕಂಗಳ ಕಳೆದು" ವಚನವು ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಭಾರತೀಯ ಅನುಭಾವಿ ಪರಂಪರೆಯಲ್ಲೇ ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಯುತ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಒಂದು ಪದ್ಯವಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಒಂದು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ಫೋಟ, ಒಂದು ತಾತ್ವಿಕ ಜಿಜ್ಞಾಸೆ, ಮತ್ತು ಒಂದು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಘೋಷಣೆ.
ಈ ವಚನದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯು ಹಲವಾರು ಪ್ರಮುಖ ಒಳನೋಟಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ, ಇದು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಾಧನೆಯ ಮಾರ್ಗವು ಕೇವಲ ಸೌಮ್ಯವಾದ ಭಕ್ತಿ ಅಥವಾ ಜ್ಞಾನವಲ್ಲ, ಅದೊಂದು ತೀವ್ರವಾದ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಹಿಂಸಾತ್ಮಕವಾದ ಆಂತರಿಕ ಯುದ್ಧ ಎಂಬುದನ್ನು ನಿಷ್ಠುರವಾಗಿ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ. ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು, ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಮತ್ತು ಲೌಕಿಕ ಬಂಧಗಳನ್ನು 'ಕಿತ್ತು', 'ಕೊಯ್ದು' ಹಾಕುವಂತಹ ಕಠೋರ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ಮೂಲಕವೇ 'ಭವ'ವನ್ನು (worldly existence) ಗೆಲ್ಲಲು ಸಾಧ್ಯ ಎಂಬುದು ಇದರ ಸಾರ.
ಎರಡನೆಯದಾಗಿ, ಈ ವಚನವು ಶರಣ ತತ್ವದ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯಾದ 'ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಾಮರಸ್ಯ'ದ (union of the body and the divine) ಹಂಬಲವನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಆರ್ದ್ರವಾಗಿ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ದೇಹವನ್ನು (ಅಂಗ) ತಿರಸ್ಕರಿಸಿ ಆತ್ಮವನ್ನು (ಲಿಂಗ) ಅಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವ ದ್ವೈತ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಇದು ಒಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ, ದೇಹವೇ ದೈವವಾಗುವ, ಅಂಗವೇ ಲಿಂಗವಾಗಿ ರೂಪಾಂತರಗೊಳ್ಳುವ ಅದ್ವೈತದ ದಾರಿಯನ್ನು ಅರಸುತ್ತದೆ. "ಅಂಗವೆ ಲಿಂಗವಹ ಪರಿಯನೆನಗೆ ಹೇಳಾ" ಎಂಬ ಕೊನೆಯ ಸಾಲು, ಶರಣ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಅಂತಿಮ ಗುರಿಯನ್ನು ಹಿಡಿದಿಡುವ ಒಂದು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಸೂತ್ರವಾಗಿದೆ.
ಮೂರನೆಯದಾಗಿ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ, ಈ ವಚನವು ಒಂದು ಪ್ರಬಲ ಪ್ರತಿರೋಧದ ದಾಖಲೆಯಾಗಿದೆ. 12ನೇ ಶತಮಾನದ ಪಿತೃಪ್ರಧಾನ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ, ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಮತ್ತು ಲೈಂಗಿಕತೆಯನ್ನು ಸಾಮಾಜಿಕ ನಿಯಂತ್ರಣದಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಗೊಳಿಸಿ, ಅದನ್ನು ಕೇವಲ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಾಧನೆಯ ಸಾಧನವಾಗಿ ಮರುರೂಪಿಸಿಕೊಂಡ ಅಕ್ಕನ ದಿಟ್ಟತನವು ಇಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತವಾಗಿದೆ. 'ಶೃಂಗಾರ'ವನ್ನು 'ಹಂಚು' (pretense) ಎಂದು ಕರೆಯುವ ಮೂಲಕ, ಆಕೆ ಸೌಂದರ್ಯದ ರಾಜಕೀಯವನ್ನು ಮತ್ತು ದೇಹದ ಮೇಲಿನ ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಈ ವಚನದ ಶಕ್ತಿಯು ಅದರ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯಲ್ಲಿದೆ. ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕೆ ತೆರಬೇಕಾದ ಬೆಲೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಅದು ಯಾವುದೇ ಭ್ರಮೆಯನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ತನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನೇ ಪಣಕ್ಕಿಟ್ಟು, ತನ್ನ ಗುರುತನ್ನೇ ನಾಶಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಶೂನ್ಯದ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಪರಮಸತ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುವ ಸಾಧಕಿಯ ಧ್ವನಿ ಇಲ್ಲಿದೆ. ಈ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿಯೇ, 900 ವರ್ಷಗಳ ನಂತರವೂ ಈ ವಚನವು ತನ್ನ ಪ್ರಸ್ತುತತೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿಲ್ಲ. ದೇಹದ, ಗುರುತಿನ, ಮತ್ತು ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಅರ್ಥವನ್ನು ಹುಡುಕುವ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಇದು ಇಂದಿಗೂ ದಾರಿದೀಪವಾಗಿದೆ. ಇದು ಕೇವಲ 12ನೇ ಶತಮಾನದ ಪಠ್ಯವಲ್ಲ, ಇದು ಮಾನವ ಚೇತನದ ಶಾಶ್ವತ ಅನ್ವೇಷಣೆಯ ಕಥನ.
ಭಾಗ ೪: ಐದು ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನುವಾದಗಳು (Five Theoretical English Translations)
Translation 1: Literal Translation (ಅಕ್ಷರಶಃ ಅನುವಾದ)
Objective: To create a translation that is maximally faithful to the source text's denotative meaning and syntactic structure.
The Translation
For her who has conquered worldly existence on the path of ruin, tell me, where is the body?
For the pretense called adornment, what is there if teeth are bared?
Tell me the way the body itself becomes the Linga,
O Srigiri Chennamallikarjuna.
Justification
This translation prioritizes semantic and syntactic fidelity above all else. The choices reflect a commitment to showing the English reader the original structure of the Kannada Vachana as transparently as possible.
Syntactic Fidelity: The opening line in Kannada uses a series of past verbal participles ("ಕಳೆದು," "ಕಿತ್ತು," "ಕೊಯ್ದು") to list completed actions before the main clause. The English phrasing "having gouged... having ripped out... having severed" is a deliberate, direct rendering of this grammatical structure. While it may feel slightly unconventional in English poetry, it accurately mirrors the source text's flow and logic.
Lexical Precision: Words are translated to their closest denotative equivalents. "ಹಂಚು" (hanchu) is rendered as "pretense" or "sham" to capture its meaning of deceit or a false show, rather than a softer word like "display." "ಭವ" (bhava) is translated as "worldly existence" to convey its philosophical weight as the cycle of becoming (samsara). "ಪರಿ" (pari) is translated simply as "the way," maintaining the directness of the original request. The goal is not poetic elegance but a clear window into the original's form and word choice.
Translation 2: Poetic/Lyrical Translation (ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಅನುವಾದ)
Objective: To transcreate the Vachana as a powerful English poem, capturing its emotional core (Bhava), spiritual resonance, and aesthetic qualities.
The Translation
Ripped out the clinging guts of feeling,
And severed the nose of all desiring.
For one who walks ruin’s road to conquer life’s long war,
Tell me, what body is left? What is this body for?
Why flash a smile for the cheap charade of beauty’s art?
Show me the way this very flesh becomes the sacred heart,
My Lord, white as jasmine, King of the mountain peaks.
Justification
This translation aims to recreate the bhava (emotional essence) and gēyatva (musicality) of the Vachana for an English reader, functioning as a standalone poem.
Emotional Arc: The translation mirrors the Vachana's dramatic shift from violent, heroic action to a state of vulnerable, profound inquiry. The first three lines use strong, active verbs ("tore," "ripped," "severed") to capture the fierce determination (raudra and vīra rasa). The tone then softens into a philosophical plea, reflecting the shift towards wonder (adbhuta rasa) and devotion.
Sonic and Rhythmic Qualities: The original's percussive alliteration of the 'ಕ' (k) sound is echoed in English with phrases like "clinging guts" and "cheap charade." The rhythm is structured to be read aloud, with a strong cadence that reflects the oral tradition of Vachana recitation.
Imagery and Diction: Words like "clinging guts of feeling" and "flesh becomes the sacred heart" are chosen to translate the original's metaphors into evocative English imagery. "Cheap charade of beauty's art" attempts to capture the scorn in Akka's dismissal of "ಶೃಂಗಾರವೆಂಬ ಹಂಚಿಗೆ" (the sham called adornment). The final line expands on the name "Chennamallikarjuna" to convey its poetic meaning ("white as jasmine, King of the mountain peaks"), making its beauty accessible without a footnote.
Translation 3: Mystic/Anubhava Translation (ಅನುಭಾವ ಅನುವಾದ)
Objective: To produce a translation that foregrounds the deep, inner mystical experience (anubhava) of the Vachanakāra, rendering the Vachana as a piece of metaphysical or mystical poetry.
Part A: Foundational Analysis
Plain Meaning (ಸರಳ ಅರ್ಥ): A devotee describes violently destroying her senses and desires to overcome the world, then asks her god how the body can become divine.
Mystical Meaning (ಅನುಭಾವ/ಗೂಢಾರ್ಥ): This is a poetic depiction of the yogic process of pratyāhāra (radical sense-withdrawal) leading to ego-death. The destruction of the anga (the limited, phenomenal self) is the necessary, painful prerequisite for achieving Liṅgāṅga Sāmarasya (the harmonious union of the self with the Divine). The final question is not for information but a yearning for the direct experience (anubhava) of this alchemical transformation of the mortal (kāya) into the divine (liṅga). It is a declaration from the threshold of the Aikya Sthala (the Stage of Final Union).
Poetic & Rhetorical Devices (ಕಾವ್ಯಮೀಮಾಂಸೆ): The Vachana functions as a beḍagina vacana (enigmatic utterance) through its use of violent metaphor and paradox (one must destroy the self to become the Self). It follows a dialectical structure: Thesis (aṅga), Antithesis (destruction of aṅga), and a plea for the Synthesis (aṅga becoming liṅga).
Author's Unique Signature: The text embodies Akka Mahadevi's fierce, uncompromising, and deeply personal bhakti (devotion), using the body as the primary site of spiritual struggle and transformation.
Part B: Mystic Poem Translation
The breath of desire stilled.
For the soul that has conquered Being on the path of Unbeing,
What self remains?
Why offer this smile to the illusion of form?
Reveal to me the mystery of this body becoming You,
O Radiant Darkness, my Lord of the luminous mountain.
Part C: Justification
This translation attempts to render not just the words, but the profound spiritual state (anubhava) described in the Vachana, using language resonant with the mystical traditions of both the East and West.
Translating the Mystical Process: Instead of literal actions, the translation uses phrases that point to the inner, yogic process. "The eye of the world is blinded" translates the concept of transcending sensory perception (pratyāhāra). "The path of Unbeing" captures the mystical idea of ego-death (ahaṃkāra nāśa) as the way to victory, rather than the literal "path of ruin."
Metaphysical Diction: The language is intentionally abstract and paradoxical, echoing mystics like St. John of the Cross or Rumi. "What self remains?" points to the dissolution of the ego. "The illusion of form" translates "ಶೃಂಗಾರ" (adornment) into a metaphysical concept.
Embodying the Goal: The final plea, "Reveal to me the mystery of this body becoming You," frames the quest for Liṅgāṅga Sāmarasya not as a request for instruction but as a yearning for the revelation of a sacred secret. The signature "Radiant Darkness, my Lord of the luminous mountain" is a transcreation of "Chennamallikarjuna," interpreting it through a mystical lens of divine paradox (light from darkness, form from formlessness).
Translation 4: Thick Translation (ದಪ್ಪ ಅನುವಾದ)
Objective: To produce a "Thick Translation" that makes the Vachana's rich cultural, religious, and conceptual world accessible to a non-specialist English-speaking reader through embedded context.
The Translation
For she who has conquered bhava 2 on the path of ruin, tell me, where is the
anga?
Tell me the way the anga itself becomes the Linga 5,
O Chennamallikarjuna.6
Annotations:
1
Kama: The Hindu god of carnal love and desire. To "sever his nose" is a brutally potent metaphor for eradicating not just lust but the very breath and scent of sensory attachment.
2
Bhava: A core philosophical term meaning "worldly existence" or "becoming." It refers to the relentless and painful cycle of birth, death, and rebirth (samsara) from which the spiritual seeker aims to escape.
3
Anga: A key concept in Sharana philosophy with a dual meaning. It refers to the physical body, but more profoundly, it signifies the limited, individual self or ego, which is bound by the senses and karma. The question "where is the anga?" is thus a profound query about the dissolution of the ego after its constituent parts (senses, attachments) have been destroyed.
4
Shringara: This term encompasses more than just "adornment." It refers to the entire aesthetic of worldly beauty, romance, and erotic love. By calling it a "sham" or "pretense" (hanchu), Akka radically rejects the social and patriarchal value placed on female beauty and allure.
5
Linga: The ultimate reality in Sharana philosophy. It is the formless, genderless, all-pervading Divine Principle (often equated with Shiva). The Vachana's central plea is for the experience of Linganga Samarasya, the non-dual state where the individual self (anga) is not merely destroyed but is alchemically transformed into the Divine (Linga).
6
Chennamallikarjuna: This is Akka Mahadevi's ankita, or divine signature, which concludes all her Vachanas. It means "The beautiful (Chenna) Lord (Arjuna), white as jasmine (Mallika)" or, by an alternate etymology, "King (Arasa) of the hills (Male)." It establishes her personal, intimate, and bridal relationship with her chosen form of the divine.
Justification
The goal of this "Thick Translation" is educational. It aims to bridge the vast cultural, linguistic, and philosophical gap between the 12th-century Sharana world and the contemporary English reader. By providing a clean primary translation augmented with detailed annotations, it unpacks the dense layers of meaning that a native participant in that culture would have understood implicitly. The annotations are not just definitions but brief cultural explanations, making the Vachana's radical spiritual and social statements fully transparent and comprehensible.
Translation 5: Foreignizing Translation (ವಿದೇಶೀಕೃತ ಅನುವಾದ)
Objective: To produce a "Foreignizing Translation" that preserves the linguistic and cultural "otherness" of the original Kannada text, challenging the reader to engage with the text on its own terms rather than domesticating it into familiar English norms.
The Translation
for her who has conquered bhava on the path of bhaṅga, where is the aṅga, tell me?
For that pretense called śṛṅgāra, what is there if teeth are bared?
The way the aṅga itself becomes Liṅga—tell that to me,
O Śrīgiri Cennamallikārjuna.
Justification
This translation deliberately resists fluency to create a "foreignizing" effect, forcing the reader to encounter the Vachana as a product of a distinct cultural and linguistic world.
Lexical Retention: Key philosophical and cultural terms—aṅga (the body-self), Liṅga (the Divine), bhava (worldly existence), śṛṅgāra (adornment/eroticism)—are retained in Kannada. These concepts have no perfect English equivalent, and translating them would erase their specific philosophical weight. Retaining them compels the reader to pause and consider their untranslatable essence. Even common words like kangaḷa (eyes) and karuḷa (entrails) are kept to emphasize the source text's texture.
Syntactic Mimicry: The sentence structure mimics the Kannada original. The opening clauses are structured as passive participles ("having been plucked") to reflect the past verbal participles of the source, preserving its rhythm and logical flow. The direct, almost abrupt, address "tell me?" and "tell that to me" maintains the conversational and urgent tone of the original plea.
Cultural Authenticity: By avoiding domestication, the translation presents the Vachana not as a smooth English poem but as an artifact of Sharana expression. The full, untranslated ankita at the end reinforces this. The goal is not to bring the Vachana to the reader, but, as translation theorist Lawrence Venuti would argue, to "send the reader abroad" to the Vachana's world.
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ