ವಚನ-ಸವಿತೃ

ಅಕ್ಕ_ವಚನ_೧

ಅಂಗ ಕ್ರಿಯಾಲಿಂಗವ ವೇಧಿಸಿ, ಅಂಗ ಲಿಂಗದೊಳಗಾಯಿತ್ತು.
ಮನ ಅರಿವ ಬೆರಸಿ, ಜಂಗಮಸೇವೆಯ ಮಾಡಿ, ಮನ ಜಂಗಮಲಿಂಗದೊಳಗಾಯಿತ್ತು.
ಭಾವ ಗುರುಲಿಂಗದೊಳಗೆ ಬೆರಸಿ, ಮಹಾಪ್ರಸಾದವ ಭೋಗಿಸಿ, ಭಾವ ಗುರುಲಿಂಗದೊಳಗಾಯಿತ್ತು.
ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನಾ, ನಿಮ್ಮ ಒಲುಮೆಯಿಂದ ಸಂದಳಿದು ಸ್ವಯಲಿಂಗಿಯಾದೆನು.

-- ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿ

ಅಕ್ಷರಶಃ ಅನುವಾದ (Literal Translation):

The body, having pierced the Linga-of-Action, became within the Linga.
The mind, having blended with awareness and performed service to the Jangama, became within the Jangama-Linga.
The consciousness, having blended into the Guru-Linga and experienced the Great Grace, became within the Guru-Linga.
O Chennamallikarjuna, by Your grace, the division was annihilated and I became the Self-Linga.

ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಅನುವಾದ (Poetic Translation):
My body pierced the Linga of deeds, and in that Linga was remade,
My mind, through service to the Wanderer, with knowing was arrayed,
And in the living Jangama-Linga, my mind was merged, unafraid.
My soul, in Guru-Linga dissolving, the highest bliss surveyed,
And in the heart of Guru-Linga, my very being stayed.
O Chennamallikarjuna, Lord, by your love's sweet accolade,
The space between us fell to naught; I am the Linga, self-made.

ಪೀಠಿಕೆ: ಅನುಭಾವದ ಶಿಖರಾರೋಹಣದ ನಕ್ಷೆ

ಹನ್ನೆರಡನೆಯ ಶತಮಾನದ ಶಿವಶರಣರ ಅನುಭಾವ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ, ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ ವಚನಗಳು ಒಂದು ಉಜ್ವಲ ಜ್ಯೋತಿಯಂತೆ ಪ್ರಕಾಶಿಸುತ್ತವೆ. ಅವರ ವಚನಗಳು ಕೇವಲ ಭಾವಗೀತೆಗಳಲ್ಲ, ಅವು ಅನುಭಾವದ ಆಳವಾದ ಅನುಭವದಿಂದ ಹೊಮ್ಮಿದ ಸಿದ್ಧಾಂತ ಗ್ರಂಥಗಳು.¹ ಅಕ್ಕನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ನುಡಿಯೂ ಆಕೆಯ ಆತ್ಮಕಥನ, ಆಕೆಯ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪಯಣದ ದಾಖಲೆ. ಪ್ರಸ್ತುತ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಗೆ ಎತ್ತಿಕೊಂಡಿರುವ "ಅಂಗ ಕ್ರಿಯಾಲಿಂಗವ ವೇಧಿಸಿ" ಎಂದು ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವ ವಚನವು, ಅಕ್ಕನ ಅನುಭಾವದ ಸಾರವನ್ನೇ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟಿರುವ ಒಂದು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಕೃತಿ. ಇದು ಸಾಧಕನೊಬ್ಬನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪಯಣದ ಪ್ರಾರಂಭದಿಂದ ಹಿಡಿದು, ಪರಮಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನವಾಗುವ ಅಂತಿಮ ಹಂತದವರೆಗಿನ ಸಮಗ್ರ ನಕ್ಷೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ವಚನವು ಕೇವಲ ಒಂದು ಕಾವ್ಯವಾಗಿ ಉಳಿಯದೆ, ವೀರಶೈವ ದರ್ಶನದ ಜೀವಾಳವಾದ ಷಟ್ ಸ್ಥಲ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ನಿರೂಪಣೆಯಾಗಿ ಗಮನ ಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ.

ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರು ಅನುಭವ ಮಂಟಪದ ಶರಣರ ಗೋಷ್ಠಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಅಸಾಧಾರಣ ವೈರಾಗ್ಯ, ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯಿಂದಾಗಿ ವಿಶಿಷ್ಟ ಸ್ಥಾನ ಪಡೆದವರು.² ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಮೊದಲ ಬಂಡಾಯ ಕವಯಿತ್ರಿ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲ್ಪಡುವ ಅಕ್ಕ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳನ್ನು ಮೀರಿ, ಅಲೌಕಿಕ ಪ್ರೇಮದ ಉತ್ತುಂಗವನ್ನು ತಲುಪಿದ ಅನುಭಾವಿ.² ಅವರ ವಚನಗಳ ಅಂಕಿತವಾದ 'ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ' ಕೇವಲ ದೈವನಾಮವಲ್ಲ, ಅದು ಅವರ 'ಶರಣಸತಿ-ಲಿಂಗಪತಿ' ಭಾವದ ಜೀವಂತ ಸಂಕೇತ.² ಈ ಭಾವದ ತೀವ್ರತೆಯೇ ಅವರ ವಚನಗಳಿಗೆ ಅದಮ್ಯವಾದ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು, ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಮತ್ತು ತಾತ್ವಿಕ ಆಳವನ್ನು ನೀಡಿದೆ.

ಈ ವರದಿಯು, ಪ್ರಸ್ತುತ ವಚನವನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಕೋರಿಕೆಯಂತೆ ಒಂದು ಬಹುಶಿಸ್ತೀಯ ಚೌಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ವಚನವನ್ನು ಕೇವಲ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಪಠ್ಯವಾಗಿ ನೋಡದೆ, ಅದನ್ನು ಒಂದು ಅನುಭಾವದ, ಯೋಗದ, ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ, ತಾತ್ವಿಕ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ಮಾನವೀಯ ವಿದ್ಯಮಾನವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತದೆ.

ಭಾಗ 1: ಮೂಲಭೂತ ವಿಶ್ಲೇಷಣಾತ್ಮಕ ಚೌಕಟ್ಟು

1.1 ಭಾಷಿಕ ಆಯಾಮ (Linguistic Dimension)

ಪದ-ಹಾಗೂ-ಪದದ ಗ್ಲಾಸಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಲೆಕ್ಸಿಕಲ್ ಮ್ಯಾಪಿಂಗ್:

ವಚನದ ಪ್ರತಿ ಪದವೂ ತನ್ನದೇ ಆದ ಅಕ್ಷರಶಃ ಮತ್ತು ತಾತ್ವಿಕ ಅರ್ಥವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.

ಅಂಗ: (ದೇಹ/ಜೀವಾತ್ಮ) ಕ್ರಿಯಾಲಿಂಗವ: (ಕ್ರಿಯೆಯ ರೂಪದ ಲಿಂಗವನ್ನು) ವೇಧಿಸಿ: (ಭೇದಿಸಿ/ಹೊಕ್ಕು), ಅಂಗ: (ದೇಹ) ಲಿಂಗದೊಳಗಾಯಿತ್ತು: (ಲಿಂಗದ ಒಳಗೆ ಆಯಿತು/ಲೀನವಾಯಿತು).
ಮನ: (ಮನಸ್ಸು) ಅರಿವ: (ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು/ಜ್ಞಾನವನ್ನು) ಬೆರಸಿ: (ಕಲಸಿ/ಮಿಶ್ರಣ ಮಾಡಿ), ಜಂಗಮಸೇವೆಯ: (ಚೈತನ್ಯರೂಪಿ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆಯನ್ನು) ಮಾಡಿ, ಮನ: (ಮನಸ್ಸು) ಜಂಗಮಲಿಂಗದೊಳಗಾಯಿತ್ತು: (ಜಂಗಮಲಿಂಗದ ಒಳಗೆ ಆಯಿತು).
ಭಾವ: (ಅಂತರಂಗದ ಸಾರ/ಪ್ರಜ್ಞೆ) ಗುರುಲಿಂಗದೊಳಗೆ: (ಗುರುಸ್ವರೂಪಿ ಲಿಂಗದೊಳಗೆ) ಬೆರಸಿ, ಮಹಾಪ್ರಸಾದವ: (ಪರಮಾನುಗ್ರಹವನ್ನು) ಭೋಗಿಸಿ: (ಅನುಭವಿಸಿ), ಭಾವ: (ಪ್ರಜ್ಞೆ) ಗುರುಲಿಂಗದೊಳಗಾಯಿತ್ತು: (ಗುರುಲಿಂಗದ ಒಳಗೆ ಆಯಿತು).
ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನಾ, ನಿಮ್ಮ ಒಲುಮೆಯಿಂದ: (ನಿನ್ನ ಕೃಪೆಯಿಂದ) ಸಂದಳಿದು: (ದ್ವೈತದ ಅಂತರವು ನಾಶವಾಗಿ) ಸ್ವಯಲಿಂಗಿಯಾದೆನು: (ತಾನೇ ಲಿಂಗಸ್ವರೂಪಳಾದೆನು).

ನಿರುಕ್ತ ಮತ್ತು ಧಾತು ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Etymology and Root Word Analysis):

ಅಂಗ, ಮನ, ಭಾವ: ಈ ಮೂರೂ ಪದಗಳು ಸಂಸ್ಕೃತದಿಂದ ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದು, ಭಾರತೀಯ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ಮೂಲಭೂತ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳಾಗಿವೆ. 'ಅಂಗ' (ದೇಹ), 'ಮನ' (ಆಂತರಿಕ ಇಂದ್ರಿಯ) ಮತ್ತು 'ಭಾವ' (ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಸ್ಥಿತಿ) ಗಳಿಗೆ ಶರಣರು ಜೀವಾತ್ಮನ ಮೂರು ಸ್ತರಗಳೆಂಬ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅರ್ಥವನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಾರೆ.⁴
ವೇಧಿಸು: ಇದರ ದ್ರಾವಿಡ ಮೂಲ ಸ್ಪಷ್ಟವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, 'ಭೇದಿಸು' ಎಂಬರ್ಥದಲ್ಲಿ ಬಳಕೆಯಾಗಿದೆ.⁵ ಇದು ಅಡ್ಡಿಯನ್ನು ಶಕ್ತಿಯುತವಾಗಿ ಭೇದಿಸುವ ಯೋಗಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ.
ಬೆರಸು: ಇದು 'ಸೇರಿಸು' ಎಂಬರ್ಥದ 'ಬೆರೆ' ಎಂಬ ಅಚ್ಚ ಕನ್ನಡ ಧಾತುವಿನಿಂದ ಬಂದಿದೆ.⁶ ಇದು ಎರಡು ವಸ್ತುಗಳು ತಮ್ಮ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಒಂದಾಗುವ ಸಾಮರಸ್ಯವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
ಒಲುಮೆ: ಇದು 'ಒಲಿ' (ಪ್ರೀತಿಸು) ಎಂಬ ದ್ರಾವಿಡ ಮೂಲದ ಧಾತುವಿನಿಂದ ನಿಷ್ಪನ್ನವಾದ ಭಾವನಾಮ. ಸಾಮಾನ್ಯ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಮೀರಿ, ದೈವಿಕ ಕರುಣೆ ಅಥವಾ ಅನುಗ್ರಹ (Divine Grace) ಎಂಬ ತಾತ್ವಿಕ ಅರ್ಥವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಪಡೆಯುತ್ತದೆ.⁸
ಸಂದಳಿದು: ಇದು 'ಸಂದು' (ಬಿರುಕು) ಮತ್ತು 'ಅಳಿ' (ನಾಶವಾಗು) ಎಂಬ ಎರಡು ಕನ್ನಡ ಪದಗಳ ಜೋಡಣೆಯಾಗಿದೆ. ದ್ವೈತದ ಅಂತರವು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಾಶವಾಗುವುದನ್ನು ಈ ಪದವು ನಿಖರವಾಗಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಡುತ್ತದೆ.
ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ: ಇದು ಅಕ್ಕನ ಅಂಕಿತನಾಮ. 'ಚೆನ್ನ' (ಸುಂದರ) ಎಂಬ ಕನ್ನಡ ಪದ ಮತ್ತು 'ಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ' (ಶ್ರೀಶೈಲದ ದೇವತೆ) ಎಂಬ ಸಂಸ್ಕೃತ ಪದಗಳ ಸಂಯೋಗ. ಇದರರ್ಥ "ಮಲ್ಲಿಗೆಯಂತೆ ಬೆಳ್ಳಗಿರುವ ಸುಂದರ ಶಿವ". ಅಕ್ಕನ ಪಾಲಿಗೆ ಇದು ಅವಳ ಪ್ರೇಮ, ಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಅನುಭಾವಗಳೆಲ್ಲವೂ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾದ ಪರಮಸತ್ಯದ ಸ್ವರೂಪ.

1.2 ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಆಯಾಮ (Literary Dimension)

ಸಾಹಿತ್ಯ ಶೈಲಿ ಮತ್ತು ವಿಷಯ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ:

ಅಕ್ಕನ ಶೈಲಿಯು ಸರಳ, ನೇರ ಮತ್ತು ಭಾವತೀವ್ರತೆಯಿಂದ ಕೂಡಿದೆ.10 ಈ ವಚನದ ಕೇಂದ್ರ ವಿಷಯವೆಂದರೆ 'ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಾಮರಸ್ಯ' ಅಥವಾ ಜೀವಾತ್ಮ-ಪರಮಾತ್ಮರ ಐಕ್ಯ.4 ನಿರೂಪಣೆಯು ಆತ್ಮನಿವೇದನೆಯ ರೂಪದಲ್ಲಿದ್ದು, ಸಾಧಕನೊಬ್ಬನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪಯಣವನ್ನು ಹಂತ ಹಂತವಾಗಿ, ತಾರ್ಕಿಕವಾಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ.

ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ಸೌಂದರ್ಯ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ:

ಅಲಂಕಾರ, ರೀತಿ, ಧ್ವನಿ, ರಸ, ಔಚಿತ್ಯ: ಈ ವಚನದ ಸೌಂದರ್ಯವು ಸಂಕೀರ್ಣ ಅಲಂಕಾರಗಳಲ್ಲಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಅದರ ಅನುಭವದ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯಲ್ಲಿದೆ.¹² ಇಲ್ಲಿನ 'ರೀತಿ'ಯು ಸರಳ ಮತ್ತು ಪ್ರಸಾದ ಗುಣದಿಂದ ಕೂಡಿದೆ. 'ವೇಧಿಸಿ', 'ಬೆರಸಿ', 'ಸಂದಳಿದು' ಮುಂತಾದ ಪದಗಳ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿ 'ಔಚಿತ್ಯ' (propriety) ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತದೆ. ವಚನದ ಪ್ರಧಾನ 'ರಸ'ವು
ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಆರಂಭವಾಗಿ, ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಶಾಂತ ರಸದಲ್ಲಿ ಪರ್ಯವಸಾನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.² 'ಸ್ವಯಲಿಂಗಿಯಾದೆನು' ಎಂಬ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ, 'ನಾನೇ ಬ್ರಹ್ಮ' ಎಂಬ ಅದ್ವೈತದ ಅನುಭವವು 'ಧ್ವನಿ'ತವಾಗುತ್ತದೆ.
ಬೆಡಗು: ಈ ವಚನವು 'ಬೆಡಗಿನ ವಚನ'ವಲ್ಲ. ಬೆಡಗು ಎಂದರೆ ಒಗಟಿನ ರೂಪದಲ್ಲಿ, ಸಾಂಕೇತಿಕವಾಗಿ ಗೂಢಾರ್ಥವನ್ನು ಹೇಳುವ ಶೈಲಿ. ಆದರೆ ಈ ವಚನವು ಅನುಭಾವದ ಅನುಭವವನ್ನು ನೇರವಾಗಿ, ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಮತ್ತು ಪಾರದರ್ಶಕವಾಗಿ ನಿರೂಪಿಸುತ್ತದೆ.

ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ಮೌಖಿಕ ಸಂಪ್ರದಾಯ:

ವಚನಗಳು ಮೂಲತಃ ಲಿಖಿತ ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮೌಖಿಕ ಪರಂಪರೆಯ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದವು. ಈ ವಚನದ ಪುನರಾವರ್ತಿತ ರಚನೆ ("...ದೊಳಗಾಯಿತ್ತು") ಮತ್ತು ಸಮಾನಾಂತರ ವಾಕ್ಯಗಳು ಅದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಆಂತರಿಕ ಲಯವನ್ನು ನೀಡಿ, ಗಾಯನಕ್ಕೆ ಅನುಕೂಲ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತವೆ. ಇಂದಿಗೂ ವಚನ ಗಾಯನವು ಕರ್ನಾಟಕದ ಸಂಗೀತ ಪರಂಪರೆಯ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಭಾಗವಾಗಿದೆ.

1.3 ತಾತ್ವಿಕ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಆಯಾಮ (Philosophical and Spiritual Dimension)

ತಾತ್ವಿಕ ಸಿದ್ಧಾಂತ (ಶಕ್ತಿವಿಶಿಷ್ಟಾದ್ವೈತ):

ಈ ವಚನವು ವೀರಶೈವ ದರ್ಶನದ 'ಶಕ್ತಿವಿಶಿಷ್ಟಾದ್ವೈತ' ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಅನುಭಾವಾತ್ಮಕ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ.17 ಈ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಪ್ರಕಾರ, ಜಗತ್ತು ಮತ್ತು ಜೀವಾತ್ಮ ('ಅಂಗ') ಶಿವನ ಶಕ್ತಿಯ ಪರಿಣಾಮವಾದ್ದರಿಂದ ಸತ್ಯವೇ. ಸಾಧನೆಯ ಮೂಲಕ 'ಅಂಗ' ಮತ್ತು 'ಲಿಂಗ'ಗಳ ನಡುವಿನ 'ಭೇದ'ವು ಅಳಿದು, 'ಅಭೇದ'ವು ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತದೆ. ವಚನದ "ಸಂದಳಿದು ಸ್ವಯಲಿಂಗಿಯಾದೆನು" ಎಂಬ ಸಾಲು ಈ ಪರಿಪೂರ್ಣ 'ಅಭೇದ' ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಘೋಷಿಸುತ್ತದೆ.

ಷಟ್ ಸ್ಥಲ ಸಿದ್ಧಾಂತ:

ಈ ವಚನವು ಷಟ್ ಸ್ಥಲಗಳಾದ ಭಕ್ತ, ಮಹೇಶ, ಪ್ರಸಾದಿ, ಪ್ರಾಣಲಿಂಗಿ, ಶರಣ, ಐಕ್ಯ ಎಂಬ ಆರು ಹಂತಗಳ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ನಿರೂಪಣೆಯಾಗಿದೆ.23

ಅಂಗ-ಕ್ರಿಯಾಲಿಂಗ: ಭಕ್ತ ಮತ್ತು ಮಹೇಶ ಸ್ಥಲ (ಸದಾಚಾರ, ನಿಷ್ಠೆ).
ಮನ-ಜಂಗಮಲಿಂಗ: ಪ್ರಸಾದಿ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಣಲಿಂಗಿ ಸ್ಥಲ (ಚಿತ್ತಶುದ್ಧಿ, ಅರಿವಿನ ಜಾಗೃತಿ).
ಭಾವ-ಗುರುಲಿಂಗ: ಶರಣ ಸ್ಥಲ (ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಮರ್ಪಣೆ, ಪರಮಾನಂದ).
ಸ್ವಯಲಿಂಗಿ: ಐಕ್ಯ ಸ್ಥಲ (ಪರಿಪೂರ್ಣ ಅದ್ವೈತ, ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಾಮರಸ್ಯ).⁴

ಯೌಗಿಕ ಆಯಾಮ (Yogic Dimension):

ಈ ವಚನವನ್ನು ಕುಂಡಲಿನೀ ಯೋಗದ 'ಷಟ್-ಚಕ್ರ ವೇಧನ'ಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಬಹುದು. 'ಅಂಗ', 'ಮನ', 'ಭಾವ'ಗಳ ಶುದ್ಧೀಕರಣವು ಕ್ರಮವಾಗಿ ಕೆಳಗಿನ, ಮಧ್ಯದ ಮತ್ತು ಮೇಲಿನ ಚಕ್ರಗಳ ಜಾಗೃತಿಗೆ ಸಂವಾದಿಯಾಗಿದೆ. 'ವೇಧಿಸಿ' ಎಂಬ ಪದವು ಚಕ್ರಗಳನ್ನು ಭೇದಿಸಿಕೊಂಡು ಸಾಗುವ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. 'ಸ್ವಯಲಿಂಗಿ'ಯಾಗುವುದು, ಕುಂಡಲಿನೀ ಶಕ್ತಿಯು ಸಹಸ್ರಾರ ಚಕ್ರದಲ್ಲಿ ಶಿವನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯವಾಗುವ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಸಮಾನವಾಗಿದೆ.20

1.4 ಸಾಮಾಜಿಕ-ಮಾನವೀಯ ಆಯಾಮ (Socio-Humanistic Dimension)

ಸಾಮಾಜಿಕ-ಐತಿಹಾಸಿಕ ಸನ್ನಿವೇಶ:

12ನೇ ಶತಮಾನದ ಕರ್ನಾಟಕವು ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ, ಪುರೋಹಿತಶಾಹಿ ಮತ್ತು ಸಂಕೀರ್ಣ ಆಚರಣೆಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಸಮಾಜವಾಗಿತ್ತು.32 ಬಸವಣ್ಣನವರ ನೇತೃತ್ವದ ಶರಣ ಚಳುವಳಿಯು ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿತು.32 ಅಕ್ಕನ ವಚನವು ಈ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಸಾರವನ್ನು ಹಿಡಿದಿಡುತ್ತದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಮುಕ್ತಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಮಧ್ಯವರ್ತಿಗಳ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ.38

ಲಿಂಗ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Gender Analysis):

ಅಕ್ಕನು 'ಶರಣಸತಿ-ಲಿಂಗಪತಿ' ಭಾವದ ಮೂಲಕ ಪಿತೃಪ್ರಧಾನ ಸಮಾಜದ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನೇ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಿದ್ಧಿಗಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ.2 ಆದರೆ, ಲೌಕಿಕ ಪತಿಯನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿ, ಅಲೌಕಿಕ ಪತಿಯಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿ 'ಸ್ವಯಲಿಂಗಿ'ಯಾಗುವ ಮೂಲಕ, ಅವಳು ಸ್ತ್ರೀ ಅಧೀನತೆಯನ್ನು ಮೀರಿ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ವಾಯತ್ತತೆಯನ್ನು ಘೋಷಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳ ದೇಹವು ಪ್ರತಿರೋಧ ಮತ್ತು ಸಿದ್ಧಿಯ ತಾಣವಾಗುತ್ತದೆ.39

ಬೋಧನಾಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Pedagogical Analysis):

ಈ ವಚನವು ಒಂದು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಬೋಧನಾ ಸಾಧನವಾಗಿದೆ. ಇದು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಾಧನೆಯ ಮಾರ್ಗವನ್ನು (ಷಟ್ ಸ್ಥಲ) ಅತ್ಯಂತ ಕ್ರಮಬದ್ಧವಾಗಿ, ಹಂತ ಹಂತವಾಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಸಾಧಕನು ತನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಯಾವ ಸ್ತರದಲ್ಲಿ (ಅಂಗ, ಮನ, ಭಾವ) ಯಾವ ಕ್ರಿಯೆಯ ಮೂಲಕ (ಕ್ರಿಯೆ, ಸೇವೆ, ಭೋಗ) ಯಾವ ದೈವಿಕ ತತ್ವದೊಂದಿಗೆ (ಕ್ರಿಯಾಲಿಂಗ, ಜಂಗಮಲಿಂಗ, ಗುರುಲಿಂಗ) ಒಂದಾಗಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಬೋಧಿಸುತ್ತದೆ.

ಮನೋವೈಜ್ಞಾನಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Psychological Analysis):

ಈ ವಚನವು ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಸಮಗ್ರತೆಯ (integration of personality) ಒಂದು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ಮನುಷ್ಯನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ವಿಘಟಿತ ಭಾಗಗಳಾದ ದೇಹ (ಅಂಗ), ಮನಸ್ಸು (ಮನ) ಮತ್ತು ಪ್ರಜ್ಞೆ (ಭಾವ) ಗಳನ್ನು ಒಂದೊಂದಾಗಿ ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿ, ಒಂದು ಉನ್ನತ ತತ್ವದೊಂದಿಗೆ ಸಮೀಕರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಪರಿಪೂರ್ಣ, ಅಖಂಡ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ರೂಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮಾನಸಿಕ-ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪಯಣವಿದು.

1.5 ಅಂತರ್‌ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ತುಲನಾತ್ಮಕ ಆಯಾಮ (Interdisciplinary and Comparative Dimension)

ದ್ವಂದ್ವಾತ್ಮಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Dialectical Analysis):

ವಚನದಲ್ಲಿನ ಅಂಗ (ಜೀವ/thesis) ಮತ್ತು ಲಿಂಗ (ಶಿವ/antithesis) ನಡುವಿನ ದ್ವಂದ್ವವು, 'ವೇಧಿಸುವ' ಮತ್ತು 'ಬೆರೆಯುವ' ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಮೂಲಕ ಸಾಗಿ, ಅಂತಿಮವಾಗಿ 'ಸ್ವಯಲಿಂಗಿ' ಎಂಬ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಸಂಶ್ಲೇಷಣೆಯಲ್ಲಿ (synthesis) ಪರಿಹಾರವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಲೌಕಿಕ-ಅಲೌಕಿಕ, ದೇಹ-ಆತ್ಮಗಳ ನಡುವಿನ ಸಂಘರ್ಷವು ಐಕ್ಯದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.

ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸಾ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Epistemological Analysis):

ಶರಣರ ಜ್ಞಾನದ ಮೂಲವು ಶಾಸ್ತ್ರಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ 'ಅನುಭವ' ಮತ್ತು 'ಅನುಭಾವ' ಆಗಿದೆ.38 ಈ ವಚನವು ಪುಸ್ತಕ ಜ್ಞಾನದ ಫಲವಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಅಕ್ಕನ ಸ್ವಂತ ಅನುಭವದ ನೇರ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ. "ಸ್ವಯಲಿಂಗಿಯಾದೆನು" ಎಂಬ ಘೋಷಣೆಯು, ಅನುಭವವೇ ಜ್ಞಾನದ ಅಂತಿಮ ಪ್ರಮಾಣ ಎಂಬುದನ್ನು ಸಾರುತ್ತದೆ.

ತುಲನಾತ್ಮಕ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ (Comparative Philosophy):

ವೀರಶೈವರ 'ಲಿಂಗೈಕ್ಯ' ಅಥವಾ ಅಕ್ಕನ 'ಸಂದಳಿದು' ಹೋಗುವ ಅನುಭವವನ್ನು, ಇಸ್ಲಾಮಿನ ಸೂಫಿ ಪರಂಪರೆಯಲ್ಲಿ ಬರುವ 'ಫನಾ' (ಅಳಿವು) ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಸಬಹುದು.42 ಎರಡೂ ಪಥಗಳಲ್ಲಿ ಅಹಂಕಾರದ ನಿರಸನವು ದೈವಾನುಭವಕ್ಕೆ ಅತ್ಯಗತ್ಯ. ಆದರೆ, 'ಫನಾ'ದ ನಂತರ 'ಬಖಾ' (ದೈವದಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುವುದು) ಎಂಬ ಸ್ಥಿತಿ ಬಂದರೆ, 'ಐಕ್ಯ'ವು ಕರ್ಪೂರ ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಬೆರೆತಂತೆ ಅಂತಿಮ ಮತ್ತು ಅಪರಿವರ್ತನೀಯ ವಿಲೀನವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.30

ಪಾರಿಸರಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Ecological Analysis):

ಈ ವಚನವು ಅಂತರಂಗದ ಪಯಣದ ಬಗ್ಗೆ ಇದ್ದರೂ, ಅಕ್ಕನ ಒಟ್ಟಾರೆ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕೃತಿಯು ದೈವತ್ವದಿಂದ ತುಂಬಿದೆ.7 ಅವಳಿಗೆ "ವನವೆಲ್ಲಾ ಕಲ್ಪತರು, ಗಿಡವೆಲ್ಲ ಮರುಜೀವನಿ".49 ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ, 'ಸ್ವಯಲಿಂಗಿ'ಯಾಗುವುದೆಂದರೆ ಕೇವಲ ದೈವದೊಂದಿಗೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಇಡೀ ಸೃಷ್ಟಿಯೊಂದಿಗೆ, ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ಅದ್ವೈತವನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದು ಎಂದೂ ಅರ್ಥೈಸಬಹುದು.

ದೈಹಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Somatic Analysis):

ಈ ವಚನವು ದೇಹವನ್ನು (soma) ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅನುಭವದ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿ ನೋಡುತ್ತದೆ. 'ಅಂಗ'ದಿಂದಲೇ ಸಾಧನೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಸಾಧನೆಯು ದೇಹವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಅದನ್ನು ದಿವ್ಯ ಚೈತನ್ಯವಾಗಿ ರೂಪಾಂತರಿಸುತ್ತದೆ. 'ಅಂಗ'ವು ಕೊನೆಗೆ 'ಲಿಂಗ'ವಾಗುವುದೇ ಈ ದೈಹಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯ ಸಾರ.29

ಭಾಗ 2: ವಿಶೇಷ ಅಂತರಶಿಸ್ತೀಯ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ

ಕಾನೂನು ಮತ್ತು ನೈತಿಕ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ:

ಶರಣರ ನೈತಿಕತೆಯು ಬಾಹ್ಯ ಕಾನೂನುಗಳಿಗಿಂತ ಆಂತರಿಕ ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಗೆ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಅಕ್ಕನು ತನ್ನದೇ ಆದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡು 'ಸ್ವಯಲಿಂಗಿ'ಯಾಗುವುದು, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ವಾಯತ್ತತೆ ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂ-ಆಡಳಿತದ (principle of self-government) ಒಂದು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ.

ಪ್ರದರ್ಶನ ಕಲೆಗಳ ಅಧ್ಯಯನ:

ವಚನಗಳು ಕೇವಲ ಪಠ್ಯಗಳಾಗಿ ಉಳಿಯದೆ, ಗಾಯನ, ನೃತ್ಯ ಮತ್ತು ನಾಟಕಗಳ ಮೂಲಕ ಜೀವಂತ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳಾಗಿವೆ. ಈ ವಚನವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುವಾಗ, 'ವೇಧಿಸಿ' ಎಂಬಲ್ಲಿನ ಸಂಘರ್ಷ, 'ಬೆರಸಿ' ಎಂಬಲ್ಲಿನ ಸಮರ್ಪಣೆ ಮತ್ತು 'ಸಂದಳಿದು' ಎಂಬಲ್ಲಿನ ಪರಮ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಅಭಿನಯದ ಮೂಲಕ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರಿಗೆ ಸಂವಹನಿಸಬಹುದು. ಇದು ಕೇವಲ ಅರ್ಥದ ಸಂವಹನವಲ್ಲ, 'ಭಾವ'ದ (aesthetic emotion) ಸಂವಹನ.

ವಸಾಹತೋತ್ತರ ಅನುವಾದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ:

'ಅಂಗ', 'ಲಿಂಗ', 'ಜಂಗಮ', 'ಪ್ರಸಾದ' ಮುಂತಾದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪದಗಳನ್ನು ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಂತಹ ಜಾಗತಿಕ ಭಾಷೆಗೆ ಅನುವಾದಿಸುವಾಗ, ಅವುಗಳ ತಾತ್ವಿಕ ಆಳವು ಕಳೆದುಹೋಗುವ ಅಪಾಯವಿರುತ್ತದೆ. ಅನುವಾದಕನು ಮೂಲದ ವಿಶಿಷ್ಟತೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು (foreignization) ಮತ್ತು ಓದುಗರಿಗೆ ಸುಲಭಗೊಳಿಸಲು (domestication) ನಡೆಸುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ, ಅಧಿಕಾರದ ರಾಜಕಾರಣವು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ.

ಆರ್ಥಿಕ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ:

"ಜಂಗಮಸೇವೆಯ ಮಾಡಿ" ಎಂಬ ಸಾಲು ಶರಣರ 'ಕಾಯಕ' ಮತ್ತು 'ದಾಸೋಹ' ತತ್ವಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ.38 ಕಾಯಕದಿಂದ (work as worship) ಗಳಿಸಿದ್ದನ್ನು ದಾಸೋಹದ (social contribution) ಮೂಲಕ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಸಮರ್ಪಿಸುವುದು ಮನಸ್ಸಿನ ಶುದ್ಧೀಕರಣಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಗತಿಗೆ ಅತ್ಯಗತ್ಯವಾಗಿತ್ತು.60 ಈ ವಚನವು ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುವ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಆರ್ಥಿಕತೆಯಲ್ಲಿ, 'ಭಕ್ತಿ'ಯು ಬಂಡವಾಳವಾದರೆ, 'ಐಕ್ಯ'ವು ಲಾಭವಾಗುತ್ತದೆ.

ಮಾನವೋತ್ತರವಾದಿ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Posthumanist Analysis):

'ಪೋಸ್ಟ್‌ಹ್ಯೂಮನಿಸಂ' ಮಾನವ-ಕೇಂದ್ರಿತ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮಾನವ-ದೈವ, ಮಾನವ-ಪ್ರಕೃತಿಗಳ ನಡುವಿನ ಗಡಿಗಳನ್ನು ಅಳಿಸಿಹಾಕುತ್ತದೆ.69 ಅಕ್ಕನ 'ಸ್ವಯಲಿಂಗಿ' ಎಂಬ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯು ಈ ಚಿಂತನೆಗೆ ಅದ್ಭುತವಾಗಿ ಸ್ಪಂದಿಸುತ್ತದೆ. 'ಅಂಗ' ಅಂದರೆ ಜೈವಿಕ ಅಸ್ತಿತ್ವವು, ತನ್ನ ಮಾನವ ಗುರುತನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು, ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಮೂಲ ತತ್ವವಾದ 'ಲಿಂಗ'ದೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾದಾಗ, ಅದು 'ಮನುಷ್ಯ' ಎಂಬ ವರ್ಗೀಕರಣವನ್ನು ಮೀರಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ. ಇದು ಅಹಂ-ವಿಸರ್ಜನೆಯ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಆಯಾಮವಾಗಿದೆ.69

(ಗಮನಿಸಿ: ನಿಮ್ಮ ಚೌಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾದ ನ್ಯೂರೋಥಿಯಾಲಜಿ, ಕ್ವಿಯರ್ ಸಿದ್ಧಾಂತ, ಮತ್ತು ಟ್ರಾಮಾ ಅಧ್ಯಯನದಂತಹ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಗಳಿಗೆ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಮಾಹಿತಿಯಲ್ಲಿ ಸೂಕ್ತ ಆಧಾರಗಳು ದೊರೆಯದ ಕಾರಣ, ಆ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳಿಂದ ವಚನವನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿಲ್ಲ.)

ಭಾಗ 3: ಸಮಗ್ರ ಸಂಶ್ಲೇಷಣೆ

ಈ ಬಹುಮುಖಿ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯು, ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯವರ "ಅಂಗ ಕ್ರಿಯಾಲಿಂಗವ ವೇಧಿಸಿ" ವಚನವು ಕೇವಲ ಒಂದು ಅನುಭಾವ ಕವಿತೆಯಲ್ಲ, ಅದೊಂದು ಸಮಗ್ರ ಜೀವನ ದರ್ಶನ ಎಂಬುದನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಭಾಷಿಕವಾಗಿ ಸರಳ ಕನ್ನಡ ಪದಗಳಿಗೆ ಅಸಾಧಾರಣ ತಾತ್ವಿಕ ಆಳವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ತಾತ್ವಿಕವಾಗಿ, ಇದು ಷಟ್ ಸ್ಥಲ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಕೈಪಿಡಿಯಾಗಿದೆ. ಸಾಹಿತ್ಯಿಕವಾಗಿ, ಇದು ಅನುಭವದ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯಿಂದಲೇ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ, ಇದು 12ನೇ ಶತಮಾನದ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಕ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿಹಿಡಿಯುತ್ತದೆ. ಅಂತರಶಿಸ್ತೀಯವಾಗಿ, ಈ ವಚನವು ಯೋಗ, ಮನೋವಿಜ್ಞಾನ, ಪರಿಸರ, ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಪ್ರದರ್ಶನ ಕಲೆಗಳ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳಿಂದಲೂ ಅರ್ಥಪೂರ್ಣ ಒಳನೋಟಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.

ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ, ಈ ವಚನವು ದೇಹ, ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ಆತ್ಮದ ಪರಿವರ್ತನೆಯ ಮೂಲಕ, ವೈಯಕ್ತಿಕ ಅಸ್ತಿತ್ವವು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಚೈತನ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುವ ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಪಯಣದ ನಕ್ಷೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು 12ನೇ ಶತಮಾನದ ಶರಣರ ಅನುಭಾವದ ತೇಜಸ್ಸನ್ನು, ತಾತ್ವಿಕ ಅನನ್ಯತೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಇಂದಿಗೂ ಸಾಧಕರನ್ನು ಪರಿವರ್ತಿಸುವ ಅದರ ನಿರಂತರ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸುತ್ತದೆ.