ವಚನ
ವಜ್ರದ ಕಂಬ, ಪವಳದ ಚಪ್ಪರವನಿಕ್ಕಿ,।
ಮುತ್ತುಮಾಣಿಕದ ಮೇಲುಕಟ್ಟ ಕಟ್ಟಿ,।
ಮದುವೆಯ ಮಾಡಿದರು,।
ಎಮ್ಮವರೆನ್ನ ಮದುವೆಯ ಮಾಡಿದರು.।
ಕಂಕಣ ಕೈದಾರೆ ಸ್ಥಿರಸೇಸೆಯನಿಕ್ಕಿ,।
ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನೆಂಬ ಗಂಡಂಗೆನ್ನ ಮದುವೆಯಮಾಡಿದರು॥
✍ – ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿ
Scholarly Transliteration (IAST)
vajrada kaṃba, pavaḷada capparavanikki, |
muttumāṇikada mēlukaṭṭa kaṭṭi, |
maduveya māḍidaru, |
emmavarenna maduveya māḍidaru. |
kaṅkaṇa kaidāre sthirasēseyanikki, |
cennamallikārjunanemba gaṇḍaṅgenna maduveya māḍidaru ||
Literal Translation
Pillars of diamond, a canopy of coral having placed,
A ceiling of pearls and rubies having built,
The wedding they performed,
My people, my wedding they performed.
A bracelet, a ritual pouring of water, stable sacred rice having given,
To the groom named Channamallikarjuna, my wedding they performed.
Poetic Translation
On pillars of adamant diamond, a coral canopy unfolds.
With a tapestry of pearl and ruby woven overhead,
They came, my own people, and saw me wed.
Yes, my own people came and saw me wed.
With a vow on my wrist, a soul poured out like water,
With blessings of unending grace,
To the Beautiful Lord of the Hills, my Groom, I was wed.
ಭಾಗ ೧: ಮೂಲಭೂತ ವಿಶ್ಲೇಷಣಾತ್ಮಕ ಚೌಕಟ್ಟು (Fundamental Analytical Framework)
ಈ ವಚನವು ಕೇವಲ ಸಾಹಿತ್ಯಕ ಪಠ್ಯವಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಒಂದು ಅನುಭಾವದ (mysticism) ಶಿಖರ, ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ (philosophy) ಸಾರ, ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಕಿಡಿ. ಇದರ ಆಳವನ್ನು ಅರಿಯಲು, ನಾವು ಅದರ ಮೂಲಭೂತ ಅಂಶಗಳನ್ನು ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಬೇಕು.
1. ಸನ್ನಿವೇಶ (Context)
ಯಾವುದೇ ಪಠ್ಯದ ಅರ್ಥವು ಅದರ ಸನ್ನಿವೇಶದಲ್ಲಿ ಅಡಗಿರುತ್ತದೆ. ಈ ವಚನದ ಸಾಹಿತ್ಯಕ, ಐತಿಹಾಸಿಕ ಮತ್ತು ಅನುಭಾವಿಕ (mystical) ಸನ್ನಿವೇಶವನ್ನು ಈ ಕೆಳಗಿನಂತೆ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಪಾಠಾಂತರಗಳು (Textual Variations)
ಈ ವಚನದ ಪ್ರಧಾನ ಪಠ್ಯ "ಪಚ್ಚೆಯ ನೆಲೆಗಟ್ಟು, ಕನಕದ ತೋರಣ" ಎಂದೇ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಕೆಲವು ಪಾಠಾಂತರಗಳು ಇದರ ಅರ್ಥದ ಆಯಾಮಗಳನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುತ್ತವೆ. ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ನಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಅಕ್ಕನ ವಚನಗಳ ಸಂಗ್ರಹದಲ್ಲಿ "ಪಚ್ಚೆಯ ನೆಲೆಗಟ್ಟು, ಕನಕದ ಪಾತಾಳವಿತ್ತಿತ್ತ" ಎಂಬ ಪಾಠಾಂತರವು ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಇದು 'ತೋರಣ' (ಶೃಂಗಾರದ ಕಮಾನು) (festoon) ಎಂಬ ಪದವನ್ನು 'ಪಾತಾಳ' (ಅಧೋಲೋಕ, ತಳ) (netherworld, foundation) ಎಂದು ಬದಲಾಯಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಬದಲಾವಣೆಯು ಕೇವಲ ಶಬ್ದದ್ದಲ್ಲ, ಅದು ತಾತ್ವಿಕವಾದದ್ದು. 'ತೋರಣ'ವು ಒಂದು ಲೌಕಿಕ, ಸಂಭ್ರಮದ, ಬಾಹ್ಯ ವಿವಾಹವನ್ನು ಸೂಚಿಸಿದರೆ, 'ಪಾತಾಳ'ವು ಯೌಗಿಕ (Yogic) ಪರಿಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ತಳಹದಿಯನ್ನು, ಮೂಲಾಧಾರ ಚಕ್ರವನ್ನು, ಅಂದರೆ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ (consciousness) ಆಳವಾದ ಸ್ತರವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ. ಹೀಗಾಗಿ, ಈ ಪಾಠಾಂತರವು ದೈವಿಕ ವಿವಾಹವನ್ನು ಒಂದು ಬಾಹ್ಯ ಸಂಭ್ರಮದಿಂದ ಆಂತರಿಕ, ಯೌಗಿಕ ಸ್ಥಿರತೆಯ ಸ್ಥಾಪನೆಗೆ ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ.
ಇದಲ್ಲದೆ, ಅಕ್ಕನದೇ ಇನ್ನೊಂದು ವಚನವಾದ "ಜಲದ ಮಂಟಪದ ಮೇಲೆ ಉರಿಯ ಚಪ್ಪರವನಿಕ್ಕಿ" ಎಂಬಲ್ಲಿಯೂ ಇದೇ ರೀತಿಯ ವಿರೋಧಾಭಾಸದ (paradox) ರಚನೆ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತದೆ. ನೀರು ಮತ್ತು ಬೆಂಕಿಯಂತಹ ವಿರುದ್ಧ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಒಗ್ಗೂಡಿಸುವ ಈ ಶೈಲಿಯು, ಅನುಭಾವದ (mysticism) ವರ್ಣನಾತೀತ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಡಲು ಅಕ್ಕನು ಬಳಸುವ 'ಬೆಡಗಿನ' (enigmatic) ತಂತ್ರಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ.
ಶೂನ್ಯಸಂಪಾದನೆ (Shunyasampadane)
ಶೂನ್ಯಸಂಪಾದನೆಯು 12ನೇ ಶತಮಾನದ ಶರಣರ ಅನುಭಾವ ಗೋಷ್ಠಿಯ (mystical discourse) ನಾಟಕೀಯ ನಿರೂಪಣೆಯಾಗಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಗೆ 'ಮಹಾದೇವಿಯಕ್ಕಗಳ ಸಂಪಾದನೆ' ಎಂಬ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಅಧ್ಯಾಯವನ್ನೇ ಮೀಸಲಿಡಲಾಗಿದೆ. ಅನುಭವ ಮಂಟಪಕ್ಕೆ (Hall of Experience) ಅಕ್ಕನ ಪ್ರವೇಶ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಮಪ್ರಭುವಿನೊಡನೆ ನಡೆದ ಅವಳ ಸಂವಾದವು ಶರಣ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಘಟ್ಟಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು. ಆದರೆ, ಈ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಸಂವಾದದ ಯಾವುದೇ ಆವೃತ್ತಿಯಲ್ಲೂ "ಪಚ್ಚೆಯ ನೆಲೆಗಟ್ಟು" ವಚನವು ನೇರವಾಗಿ ಉಲ್ಲೇಖಗೊಂಡಿಲ್ಲ.
ಇದರ ಅನುಪಸ್ಥಿತಿಯು ಒಂದು ಮಹತ್ವದ ಸುಳಿವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಈ ವಚನವು ಅಲ್ಲಮಪ್ರಭುವಿನ ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಉತ್ತರವಾಗಿ ಹೇಳಿದ್ದಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಆ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ತಾನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ. ಸಂವಾದದಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕನು, "ಗುರು ನನ್ನನ್ನು ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನಿಗೆ ವಿವಾಹ ಮಾಡಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ" ಎಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಘೋಷಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಈ ಘೋಷಣೆಯ ಅನುಭಾವಾತ್ಮಕ, ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರಗೊಂಡ ರೂಪವೇ ಈ ವಚನ. ಇದು ವಾದವಲ್ಲ, ವಾದದ ಹಿಂದಿರುವ ಅನುಭವದ (experience) ಫಲ. ಇದು ಅವಳ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವಿವಾಹದ 'ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರ'.
ಸಂದರ್ಭ (Context of Utterance)
ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯ ಜೀವನವು ಲೌಕಿಕ ವಿವಾಹ ಮತ್ತು ಪಿತೃಪ್ರಧಾನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ (patriarchy) ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿರಾಕರಣೆಯಾಗಿದೆ. ಲೌಕಿಕ ಪತಿ ಕೌಶಿಕನನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ಅಲೌಕಿಕ ಪತಿಯಾದ ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನನ್ನು ಅರಸಿ ಹೊರಟ ಅವಳ ಪ್ರಯಾಣದ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆಯೇ ಈ ವಚನದ ಸೃಷ್ಟಿಗೆ ಕಾರಣವಾದ ವೇಗವರ್ಧಕ (catalyst). ಇದು 'ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಾಮರಸ್ಯ'ದ (union of the soul with the divine) ಕ್ಷಣದ ಆಚರಣೆಯಾಗಿದೆ.
ಈ ವಚನದಲ್ಲಿ ಬರುವ "ಎಮ್ಮವರು" (ನನ್ನವರು/ನಮ್ಮವರು) (my people) ಎಂಬ ಪದವು ಬಹು ಆಯಾಮಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.
ಸಾಮಾಜಿಕ ಅರ್ಥ: 'ಎಮ್ಮವರು' ಎಂದರೆ ಶರಣ ಸಮುದಾಯ—ಬಸವಣ್ಣ, ಅಲ್ಲಮಪ್ರಭು, ಚೆನ್ನಬಸವಣ್ಣ ಮುಂತಾದವರು. ಅನುಭವ ಮಂಟಪದಲ್ಲಿ (Anubhava Mantapa) ಅವಳ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಯೋಗ್ಯತೆಯನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ, ಈ ಶರಣ ಸಮುದಾಯವೇ ಅವಳ ದೈವಿಕ ವಿವಾಹವನ್ನು ಸಾಕ್ಷೀಕರಿಸಿ, ನೆರವೇರಿಸಿತು ಎಂದು ಅರ್ಥೈಸಬಹುದು.
ಯೌಗಿಕ/ಆಂತರಿಕ ಅರ್ಥ: 'ಎಮ್ಮವರು' ಎಂದರೆ ಅಕ್ಕನದೇ ಆದ ಪರಿಪೂರ್ಣಗೊಂಡ ಆಂತರಿಕ ಶಕ್ತಿಗಳು—ಅವಳ ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿದ ಇಂದ್ರಿಯಗಳು (ಕರಣಗಳು) (senses), ಜಾಗೃತಗೊಂಡ ಪ್ರಜ್ಞೆ (ಅರಿವು) (awareness), ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರಗೊಂಡ ಮನಸ್ಸು. ಈ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ, ಅವಳ ಆಂತರಿಕ ಸಾಧನೆಯೇ ಅವಳ ವಿವಾಹವನ್ನು ನೆರವೇರಿಸಿತು.
ಈ ದ್ವಂದ್ವಾರ್ಥವು ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕವಾಗಿದೆ. ಶರಣ ತತ್ವದಲ್ಲಿ, ಅಂತರಂಗ (internal) ಮತ್ತು ಬಹಿರಂಗ (external), ವ್ಯಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಸಮುದಾಯ ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಲ್ಲ. ಪರಿಪೂರ್ಣಗೊಂಡ ಶರಣರ ಸಮುದಾಯವೇ ಸಾಧಕನ ಅಂತರಂಗದ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ. ಹೀಗಾಗಿ, ಈ ವಚನವು ದೈವಿಕ ವಿವಾಹವನ್ನು ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ಆಂತರಿಕ ಯೌಗಿಕ ಸಾಧನೆಯಾಗಿಯೂ ಮತ್ತು ಬಾಹ್ಯ ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಂಗೀಕಾರವಾಗಿಯೂ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ.
ಪಾರಿಭಾಷಿಕ ಪದಗಳು (Loaded Terminology)
ಈ ವಚನವು ಶರಣ ತತ್ವ, ಕನ್ನಡ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಮತ್ತು ಯೌಗಿಕ ಪರಿಭಾಷೆಯ ಪದಗಳಿಂದ ಸಮೃದ್ಧವಾಗಿದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪದವೂ ಆಳವಾದ ಸಾಂಕೇತಿಕತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಬೇಕಾದ ಪ್ರಮುಖ ಪದಗಳು: ಪಚ್ಚೆ, ನೆಲೆಗಟ್ಟು, ಕನಕ, ತೋರಣ, ವಜ್ರ, ಕಂಬ, ಪವಳ, ಚಪ್ಪರ, ಮುತ್ತು, ಮಾಣಿಕ, ಮೇಲುಕಟ್ಟು, ಮದುವೆ, ಎಮ್ಮವರು, ಕಂಕಣ, ಕೈದಾರೆ, ಸ್ಥಿರಸೇಸೆ, ಗಂಡ, ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ.
2. ಭಾಷಿಕ ಆಯಾಮ (Linguistic Dimension)
ಈ ವಚನದ ಭಾಷೆಯು ಸರಳವಾಗಿ ಕಂಡರೂ, ಅದರ ಪ್ರತಿ ಪದವೂ ತಾತ್ವಿಕವಾದ ಪದರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ, ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ನಿರುಕ್ತ ಶಾಸ್ತ್ರದ (etymology) ಚೌಕಟ್ಟಿನೊಳಗೆ ಪದಗಳ ಆಳವಾದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯನ್ನು ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.
ಪದ-ಹಾಗೂ-ಪದದ ಗ್ಲಾಸಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಲೆಕ್ಸಿಕಲ್ ಮ್ಯಾಪಿಂಗ್ (Word-for-Word Glossing and Lexical Mapping)
ಪ್ರತಿ ಪದದ ನಿಷ್ಪತ್ತಿ, ಅಕ್ಷರಶಃ, ಸಂದರ್ಭೋಚಿತ ಮತ್ತು ಅನುಭಾವಿಕ ಅರ್ಥಗಳನ್ನು ಈ ಕೆಳಗಿನ ಕೋಷ್ಟಕದಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ:
| ಕನ್ನಡ ಪದ (Kannada Word) | ನಿರುಕ್ತ (Etymology) | ಮೂಲ ಧಾತು (Root Word) | ಅಕ್ಷರಶಃ ಅರ್ಥ (Literal Meaning) | ಸಂದರ್ಭೋಚಿತ ಅರ್ಥ (Contextual Meaning) | ಅನುಭಾವಿಕ/ತಾತ್ವಿಕ/ಯೌಗಿಕ ಅರ್ಥ (Mystical/Philosophical/Yogic Meaning) | ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸಮಾನಾರ್ಥಕಗಳು (English Equivalents) |
| ಪಚ್ಚೆ | ದ್ರಾವಿಡ ಮೂಲ | ಹಸಿರು (Green) | ಮರಕತ; ಹಸಿರು ಬಣ್ಣ | ಮದುವೆಯ ಮಂಟಪದ ಮರಕತದ ತಳಪಾಯ. | ಜೀವಂತಿಕೆ, ಪ್ರಕೃತಿ, ಸಮೃದ್ಧಿ, ಅನাহত ಚಕ್ರ (ಹೃದಯ ಕೇಂದ್ರ), ಚೈತನ್ಯಪೂರ್ಣ ಪ್ರಜ್ಞೆ. | Emerald; green; verdant; life-force. |
| ನೆಲೆಗಟ್ಟು | ನೆಲೆ (base) + ಕಟ್ಟು (to build) | ನೆಲೆ (To be established) | ಅಡಿಪಾಯ, ತಳಹದಿ | ದೈವಿಕ ವಿವಾಹದ ಅಡಿಪಾಯ. | ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಾಧನೆಯ ಸ್ಥಿರ ಭೂಮಿಕೆ; ಜ್ಞಾನೋದಯಕ್ಕೆ ಆಧಾರವಾದ ದೇಹ; ಅಚಲವಾದ ನಂಬಿಕೆ (ನಿಷ್ಠೆ). | Foundation; bedrock; platform; firmament. |
| ಕನಕ | ದ್ರಾವಿಡ ಮೂಲ (ಕನ್ - to see/glow) | ಕನ್ (ಕಾಣು/ಹೊಳೆಯು) | ಬಂಗಾರ, ಚಿನ್ನ | ಬಂಗಾರದ ತೋರಣ. | ಶುದ್ಧತೆ, ದೈವಿಕ ಬೆಳಕು, ಜಾಗೃತ ಪ್ರಜ್ಞೆ, ಮಣಿಪುರ/ಸಹಸ್ರಾರ ಚಕ್ರದ ಹೊಳಪು. | Gold; golden; luminous; treasure. |
| ತೋರಣ | (ದ್ರಾವಿಡ) | ತೋರು (to appear/show) | ಹಬ್ಬದ ಅಲಂಕಾರದ ಕಮಾನು | ವಿವಾಹ ಮಂಟಪದ ಪ್ರವೇಶ ದ್ವಾರ. | ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಸ್ವಾಗತ; ಮಂಗಳಕರ ಆರಂಭ; ಆಜ್ಞಾ ಚಕ್ರ (ಜ್ಞಾನದ ಹೆಬ್ಬಾಗಿಲು). | Festoon; archway; portal; garland. |
| ವಜ್ರ | ಸಂಸ್ಕೃತ: वज्र (Vajra) | ವಜ್ (to be hard) | ವಜ್ರ, ಡೈಮಂಡ್; ಇಂದ್ರನ ಆಯುಧ | ವಜ್ರದ ಕಂಬಗಳು. | ಅಭೇದ್ಯವಾದ ಸಂಕಲ್ಪ; ಮುರಿಯಲಾಗದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶಿಸ್ತು; ಸುಷುಮ್ನಾ ನಾಡಿ; ಸ್ಥಿರವಾದ ಪ್ರಜ್ಞೆ. | Diamond; thunderbolt; indestructible. |
| ಕಂಬ | (ದ್ರಾವಿಡ) | ಕಮ್ (to support) | ಆಧಾರ ಸ್ತಂಭ, ಪಿಲ್ಲರ್. | ಮಂಟಪವನ್ನು ಹೊತ್ತಿರುವ ಕಂಬಗಳು. | ಯಮ-ನಿಯಮಗಳಂತಹ ಯೋಗದ ಆಧಾರಗಳು; ದೇಹದಲ್ಲಿನ ಶಕ್ತಿಯ ಕೇಂದ್ರಗಳು. | Pillar; column; support. |
| ಪವಳ | (ದ್ರಾವಿಡ/ಪಾಲಿ) | ಪ್ರವಾಳ | ಹವಳ | ಹವಳದಿಂದ ಮಾಡಿದ ಚಪ್ಪರ. | ರಕ್ತ, ಜೀವಶಕ್ತಿ; ಮಂಗಳಕರತೆ; ಮೂಲಾಧಾರ ಚಕ್ರದ ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣ; ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿದ ಭಾವಾವೇಶ. | Coral. |
| ಚಪ್ಪರ | (ದ್ರಾವಿಡ) | ಚಪ್ಪು (to cover) | ಪന്തൽ, ಮೇಲ್ಛಾವಣಿ | ಮದುವೆಯ ಪന്തൽ. | ಸಹಸ್ರಾರ ಚಕ್ರ; ದೈವಿಕ ರಕ್ಷಣೆ; ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಆವರಣ. | Canopy; pavilion; bower. |
| ಮುತ್ತು | (ದ್ರಾವಿಡ) | ಮುತ್ (old/ripe) | ಮುತ್ತು, ಪರ್ಲ್ | ಮುತ್ತುಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಿದ ಮೇಲ್ಕಟ್ಟು. | ಪರಿಶುದ್ಧತೆ; ಜ್ಞಾನದ ಮುತ್ತು; ಅನುಭಾವದಿಂದ ದೊರೆತ ಫಲ; ಆತ್ಮ. | Pearl; wisdom. |
| ಮಾಣಿಕ | ಸಂಸ್ಕೃತ: माणिक्य (Manikya) | ಮಣಿ (gem) | ಮಾಣಿಕ್ಯ, ಕೆಂಪು | ಮಾಣಿಕ್ಯಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಿದ ಮೇಲ್ಕಟ್ಟು. | ಪ್ರೀತಿ, ಶಕ್ತಿ, ರಾಜಸ; ಸೂರ್ಯನ ತೇಜಸ್ಸು; ಜಾಗೃತಗೊಂಡ ಕುಂಡಲಿನಿ ಶಕ್ತಿ. | Ruby; jewel. |
| ಮೇಲುಕಟ್ಟು | ಮೇಲೆ + ಕಟ್ಟು | ಕಟ್ಟು (to tie/build) | ಮೇಲ್ಭಾಗದ ಅಲಂಕಾರ, ಸೀಲಿಂಗ್. | ಮಂಟಪದ ಮೇಲ್ಭಾಗದ ಅಲಂಕಾರ. | ಉನ್ನತ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಸ್ಥಿತಿ; ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಾಧನೆಯ ಶಿಖರ. | Upper structure; ceiling decoration. |
| ಮದುವೆ | (ದ್ರಾವಿಡ) | ಮದು (sweetness/union) | ವಿವಾಹ, ಕಲ್ಯಾಣ. | ಅಕ್ಕ ಮತ್ತು ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನರ ವಿವಾಹ. | ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಾಮರಸ್ಯ; ಜೀವ-ಶಿವನ ಐಕ್ಯ; ಅದ್ವೈತ ಸ್ಥಿತಿ. | Marriage; wedding; union. |
| ಎಮ್ಮವರು | ಎಮ್ಮ (ನಮ್ಮ) + ಅವರು | ಎಮ್ (we/our) | ನಮ್ಮವರು, ನನ್ನವರು. | ಶರಣ ಸಮುದಾಯ/ಬಂಧುಗಳು. | ಅಂತರಂಗದ ಶಕ್ತಿಗಳು (ಕರಣಗಳು, ಅರಿವು); ಗುರು, ಲಿಂಗ, ಜಂಗಮ. | My people; our folk; my kin. |
| ಕಂಕಣ | ಸಂಸ್ಕೃತ: कङ्कण (Kankana) | ಕಣ್ (to sound/shine) | ಕೈ ಬಳೆ; ದೀಕ್ಷೆಯ ಸಂಕೇತ. | ಮದುವೆಯ ಕೈ ಕಂಕಣ. | ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಾಧನೆಯ ದೀಕ್ಷೆ; ಸಂಕಲ್ಪ. | Bracelet; wristband; sacred vow. |
| ಕೈದಾರೆ | ಕೈ + ದಾರೆ (ಧಾರೆಯಿಂದ) | ಧೃ (to hold) | ಕೈ ಮೇಲೆ ನೀರು ಹಾಕಿ ದಾನ ಕೊಡುವುದು. | ವಿವಾಹದ ಧಾರೆ ಎರೆಯುವ ಶಾಸ್ತ್ರ. | ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಮರ್ಪಣೆ; ಅಹಂಕಾರದ ತ್ಯಾಗ. | Ritual pouring of water; giving away. |
| ಸ್ಥಿರಸೇಸೆ | ಸ್ಥಿರ (permanent) + ಸೇಸೆ (sacred rice). ಮದುವೆಗಳಲ್ಲಿ "ಸಾಸುವೆ ಇಡು" (ಅಕ್ಷತೆ ಹಾಕುವುದು) ಎಂಬ ಬಳಕೆಯಿದೆ. 'ಸೇಸೆ' ಪದವೇ 'ಸೇಸುವೆ' ಎಂದಾಗಿ, ನಂತರ 'ಸಾಸುವೆ' ಎಂದು ರೂಪಗೊಂಡಿರಬಹುದು. | ಸ್ಥಾ (to stand) | ಅಕ್ಷತೆ; ಶಾಶ್ವತವಾದ ಮಂಗಳ ದ್ರವ್ಯ. | ಮದುವೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಕುವ ಅಕ್ಷತೆ. | ಶಾಶ್ವತವಾದ ಐಕ್ಯ; ಅಳಿಯದ ಆನಂದ; ಸ್ಥಿರವಾದ ಜ್ಞಾನ. | Permanent sacred rice; auspicious grains. |
| ಗಂಡ | (ದ್ರಾವಿಡ) | ಗಂಡು (male/strong) | ಪತಿ, ಯಜಮಾನ. | ಅಕ್ಕನ ಪತಿ. | ಪರಮಾತ್ಮ, ಶಿವ, ಲಿಂಗ. | Husband; lord; bridegroom. |
| ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ | ಅಚ್ಚಗನ್ನಡ: ಮಲೆ+ಕೆ+ಅರಸನ್ | ಮಲೆ (hill) | ಚೆನ್ನ (ಸುಂದರ) + ಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ | ಅಕ್ಕನ ಆರಾಧ್ಯ ದೈವ, ಅಂಕಿತನಾಮ. | ಬೆಟ್ಟಗಳ ಒಡೆಯ; ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಗತವಾದ ಸೌಂದರ್ಯಮಯ ದೈವಿಕ ತತ್ವ. | The beautiful lord of the hills; Channamallikarjuna. |
ನಿರುಕ್ತ ಮತ್ತು ಧಾತು ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Etymology and Root Word Analysis)
ಈ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯಲ್ಲಿ, ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಕನ್ನಡ-ಕೇಂದ್ರಿತ ನಿರುಕ್ತವನ್ನು (etymology) ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ. ಇದು ಶರಣ ತತ್ವವನ್ನು ಸಂಸ್ಕೃತದ ಆಗಮ-ಪುರಾಣಗಳ ಪ್ರಭಾವದಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸಿ, ಅದನ್ನು ದೇಸೀ ಮತ್ತು ದ್ರಾವಿಡ ಚಿಂತನಾ ಪರಂಪರೆಯಲ್ಲಿ ಬೇರೂರಿಸುತ್ತದೆ.
'ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ': ಈ ಪದವನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ 'ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವಿನಂತೆ ಶುಭ್ರನಾದ ಅರ್ಜುನ (ಶಿವ)' ಎಂದು ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ, ಅಚ್ಚಗನ್ನಡದ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ, ಇದು 'ಮಲೆ+ಕೆ+ಅರಸನ್' ಅಂದರೆ 'ಬೆಟ್ಟಕ್ಕೆ ಅರಸ' ಅಥವಾ 'ಬೆಟ್ಟಗಳ ಒಡೆಯ' ಎಂದಾಗುತ್ತದೆ. 'ಚೆನ್ನ' ಎಂದರೆ 'ಸುಂದರ'. ಹಾಗಾಗಿ, 'ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ' ಎಂದರೆ 'ಬೆಟ್ಟಗಳ ಸುಂದರ ಒಡೆಯ'. ಈ ನಿಷ್ಪತ್ತಿಯು ದೇವರನ್ನು ಪುರಾಣದ ಪಾತ್ರದಿಂದ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಒಂದು ಭವ್ಯ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವು ವಚನದಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾದ ಪಚ್ಚೆ, ವಜ್ರ, ಪವಳದಂತಹ ನೈಸರ್ಗಿಕ ರತ್ನಗಳ ಸಾಂಕೇತಿಕತೆಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ದೇವರು ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿ, ಬೆಟ್ಟಗಳಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾನೆ ಎಂಬ ಶರಣರ 'ದೇಹವೇ ದೇವಾಲಯ' (body is the temple) ತತ್ವಕ್ಕೆ ಇದು ಪೂರಕವಾಗಿದೆ.
ಅನುವಾದಾತ್ಮಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Translational Analysis)
ಈ ವಚನವನ್ನು ಅನ್ಯ ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ಗೆ ಅನುವಾದಿಸುವುದು ಸವಾಲಿನ ಕೆಲಸ. ಕ್ಲಿಫರ್ಡ್ ಗೀರ್ಟ್ಜ್ (Clifford Geertz) ಹೇಳುವ 'ದಪ್ಪ ವಿವರಣೆ' (thick description) ಇಲ್ಲಿನ ಪ್ರತಿ ಪದದಲ್ಲೂ ಅಡಗಿದೆ.
ಉದಾಹರಣೆಗೆ, 'ಸ್ಥಿರಸೇಸೆ' ಪದವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳೋಣ. ಇದನ್ನು 'blessed rice' ಅಥವಾ 'auspicious grains' ಎಂದು ಅನುವಾದಿಸಬಹುದು. ಆದರೆ, ಇದು ಕನ್ನಡ ವಿವಾಹ ಸಂಪ್ರದಾಯದಲ್ಲಿ ಅಡಗಿರುವ 'ಸ್ಥಿರತೆ' ಅಥವಾ 'ಶಾಶ್ವತತೆ'ಯ ಆಶಯವನ್ನು ಮತ್ತು ಅರಿಶಿನ ಬೆರೆಸಿದ ಅಕ್ಕಿಯನ್ನು ವಧೂವರರ ಮೇಲೆ ಸುರಿಯುವ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಕ್ರಿಯೆಯ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಲಾರೆನ್ಸ್ ವೆನುಟಿ (Lawrence Venuti)ಯ ಪರಿಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಇಂತಹ ಅನುವಾದವು 'ಗೃಹೀಕರಣ' (domestication) ಆಗುತ್ತದೆ, ಅಂದರೆ ಮೂಲ ಪಠ್ಯದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ವಿಶಿಷ್ಟತೆಯನ್ನು ಅಳಿಸಿ, ಗುರಿ ಭಾಷೆಯ ಓದುಗರಿಗೆ ಸುಲಭವಾಗಿಸುತ್ತದೆ.
ಈ ವಚನದ ಸತ್ವವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು, 'ವಿದೇಶೀಕರಣ' (foreignization) ತಂತ್ರವನ್ನು ಬಳಸುವುದು ಉತ್ತಮ. ಅಂದರೆ, 'Sthirasese' ಎಂಬ ಮೂಲ ಪದವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡು, ಅದರ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಅರ್ಥವನ್ನು ಅಡಿಟಿಪ್ಪಣಿಯಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸುವುದು ಹೆಚ್ಚು ಸೂಕ್ತ.
3. ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಆಯಾಮ (Literary Dimension)
ಈ ವಚನವು ಅನುಭಾವದ (mysticism) ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಅದೊಂದು ಉತ್ಕೃಷ್ಟ ಕಾವ್ಯವೂ ಹೌದು. ಅದರ ಸಾಹಿತ್ಯಕ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ವಿವಿಧ ಕಾವ್ಯಮೀಮಾಂಸೆಯ (poetics) ಪರಿಕರಗಳ ಮೂಲಕ ಪರಿಶೀಲಿಸಬಹುದು.
ಶೈಲಿ ಮತ್ತು ವಿಷಯ (Style and Theme)
ಈ ವಚನದ ಪ್ರಮುಖ ವಿಷಯ 'ಶರಣಸತಿ-ಲಿಂಗಪತಿ ಭಾವ' (the sentiment of the devotee-wife and the divine-husband). ಅಕ್ಕನು ತನ್ನನ್ನು ವಧುವಾಗಿಯೂ, ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನನ್ನು ವರನಾಗಿಯೂ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು, ಅವರ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವಿವಾಹವನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಇದರ ಶೈಲಿಯು 'ರೂಪಕಗಳ ಸಂಚಯ' (metaphorical accretion) ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಒಂದರ ಮೇಲೊಂದರಂತೆ (ನೆಲೆಗಟ್ಟು, ತೋರಣ, ಕಂಬ, ಚಪ್ಪರ) ಭವ್ಯವಾದ ರೂಪಕಗಳನ್ನು (metaphors) ಪೋಣಿಸುತ್ತಾ ಹೋಗುವ ಮೂಲಕ, ಅಕ್ಕನು ತನ್ನ ಅನುಭವದ ಅಗಾಧತೆ, ಭವ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರತೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಡುತ್ತಾಳೆ. ಇದು ಲೌಕಿಕ ಸಂಬಂಧಗಳ ಕ್ಷಣಭಂಗುರತೆಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ದೈವಿಕ ಸಂಬಂಧದ ಶಾಶ್ವತತೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುವ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ತಂತ್ರ.
ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಸೌಂದರ್ಯ (Poetic Aesthetics)
ರೂಪಕ (Metaphor): ಇಡೀ ವಚನವೇ ಒಂದು ಬೃಹತ್ ರೂಪಕ. ಅದರಲ್ಲಿನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಅಂಶವೂ ಉಪ-ರೂಪಕವಾಗಿದೆ:
ಪಚ್ಚೆಯ ನೆಲೆಗಟ್ಟು: ಜೀವಂತವಾದ, ಸದಾ ಹಸಿರಾದ ನಂಬಿಕೆಯ ಅಡಿಪಾಯ.ವಜ್ರದ ಕಂಬ: ಮುರಿಯಲಾಗದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶಿಸ್ತು ಮತ್ತು ಸಂಕಲ್ಪದ ಸ್ತಂಭಗಳು.ಪವಳದ ಚಪ್ಪರ: ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿದ ಜೀವಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಮಂಗಳಕರತೆಯ ಆವರಣ.ಮುತ್ತುಮಾಣಿಕದ ಮೇಲುಕಟ್ಟು: ಅನುಭಾವದಿಂದ (mysticism) ಪಡೆದ ಜ್ಞಾನದ ಮುತ್ತುಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯ ಮಾಣಿಕ್ಯಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಗತಿಯ ಶಿಖರ.
ಪ್ರತಿಮೆ (Imagery): ವಚನವು ಅಮೂಲ್ಯ ರತ್ನಗಳಿಂದ ನಿರ್ಮಿತವಾದ ಒಂದು ದಿವ್ಯ ಮಂಟಪದ ದೃಶ್ಯ ಪ್ರತಿಮೆಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಐಶ್ವರ್ಯದ ಚಿತ್ರಣವು ಅನುಭಾವದ ಅನುಭವದ 'ಅಮೂಲ್ಯ'ತೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುವ ಒಂದು 'ವಸ್ತುನಿಷ್ಠ ಸಹಸಂಬಂಧ' (objective correlative) ಆಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ.
ಅಲಂಕಾರ, ರೀತಿ, ಧ್ವನಿ, ರಸ, ಔಚಿತ್ಯ (Indian Aesthetic Theories):
ಅಲಂಕಾರ (Figure of Speech): ಇಲ್ಲಿ 'ರೂಪಕ' (metaphor) ಅಲಂಕಾರ ಪ್ರಧಾನವಾಗಿದೆ.
ರೀತಿ (Style): ಇದು ವೈದರ್ಭಿ ರೀತಿಯ ಸರಳ, ಪ್ರಸಾದ ಗುಣಯುಕ್ತ ಪದಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದೆ.
ಧ್ವನಿ (Suggested Meaning): ಈ ವಚನದ ಧ್ವನಿ ಅಥವಾ ಸೂಚ್ಯಾರ್ಥವೆಂದರೆ, ಈ ಭವ್ಯವಾದ ಮಂಟಪವು ಹೊರಗಿನ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿಲ್ಲ, ಅದು ಸಾಧಕನ ಶುದ್ಧೀಕೃತ ದೇಹ-ಮನಸ್ಸುಗಳಲ್ಲೇ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಿದೆ ಎಂಬುದು.
ರಸ (Aesthetic Flavor): ಇಲ್ಲಿ 'ಅದ್ಭುತ' ರಸ (awe/wonder) ಪ್ರಧಾನವಾಗಿದೆ. ದೈವಿಕ ವಿವಾಹದ ಭವ್ಯತೆಯನ್ನು ಕಂಡು ಬೆರಗಾಗುವ ಭಾವ. ಇದರೊಂದಿಗೆ 'ಮಧುರ ಭಕ್ತಿ'ಯ (sweet devotion) ಶೃಂಗಾರ ಮತ್ತು ಐಕ್ಯತೆಯ 'ಶಾಂತ' ರಸವೂ ಸೇರಿಕೊಂಡಿದೆ.
ಔಚಿತ್ಯ (Propriety): ಅನುಭಾವದ ಉತ್ತುಂಗ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ವರ್ಣಿಸಲು ಮದುವೆಯ ರೂಪಕವನ್ನು ಬಳಸಿರುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಔಚಿತ್ಯಪೂರ್ಣವಾಗಿದೆ.
ಬೆಡಗು (Enigmatic Expression): ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಸರಳವಾಗಿ ಕಂಡರೂ, "ಎಮ್ಮವರೆನ್ನ ಮದುವೆಯ ಮಾಡಿದರು" ಎಂಬ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾದ 'ಬೆಡಗು' ಇದೆ. 'ಎಮ್ಮವರು' ಯಾರು ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ—ಶರಣ ಸಮುದಾಯವೇ ಅಥವಾ ಅಂತರಂಗದ ಶಕ್ತಿಗಳೇ—ಎರಡೂ ಹೌದು ಎಂಬುದೇ ಉತ್ತರ. ಇದು ವ್ಯಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಸಮುದಾಯ, ಅಂತರಂಗ ಮತ್ತು ಬಹಿರಂಗಗಳ ನಡುವಿನ ಅದ್ವೈತ (non-dual) ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಸೂಚಿಸುವ ಒಂದು ಅನುಭಾವದ ಒಗಟಾಗಿದೆ.
ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ಮೌಖಿಕತೆ (Musicality and Orality)
ವಚನಗಳು ಮೂಲತಃ ಹಾಡುಗಬ್ಬಗಳು ("ಹಾಡಿದರೆ ಹಾಡಾಗುವ"). ಅವುಗಳ ಸಂಗೀತಮಯ ಗುಣ ಮತ್ತು ವಚನ ಗಾಯನ (Vachana singing) ಪರಂಪರೆಯಲ್ಲಿ ಅವುಗಳ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸುವುದು ಮುಖ್ಯ.
ಲಯ (Rhythm): ಈ ವಚನವು "X-ದ Y, Z-ದ A" ಎಂಬ ಸಮಾಂತರ ರಚನೆಗಳ (parallel structures) ಮೂಲಕ ಒಂದು ಸಹಜವಾದ, ಪಠಣದಂತಹ ಲಯವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. 'ಕ', 'ಟ', 'ಪ', 'ದ' ನಂತಹ ಸ್ಪರ್ಶ ವ್ಯಂಜನಗಳ (plosive sounds) ಪುನರಾವರ್ತನೆಯು ನಿರ್ಮಾಣದ ದೃಢತೆಯನ್ನು ಧ್ವನಿಸಿದರೆ, 'ನ', 'ಮ' ದಂತಹ ಅನುನಾಸಿಕಗಳು (nasal sounds) ಒಂದು ಅನುರಣನಾತ್ಮಕ (resonant) ಗುಣವನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ.
ಸ್ವರವಚನ (Swaravachana) Dimension: ಈ ವಚನದ ಸಂಭ್ರಮ ಮತ್ತು ಭವ್ಯತೆಯ ಭಾವವು ಕಲ್ಯಾಣಿ, ಬಿಲಹರಿ ಅಥವಾ ಮೋಹನ ರಾಗಗಳಿಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಸೂಕ್ತವಾಗಿದೆ. ಇವು ಮಂಗಳಕರ ಮತ್ತು ಆನಂದದಾಯಕ ಭಾವಗಳನ್ನು ಉದ್ದೀಪಿಸುತ್ತವೆ. ಇದರ ರಚನೆಯು ಸಾಮೂಹಿಕ ಗಾಯನಕ್ಕೆ ಅನುಕೂಲಕರವಾಗಿದ್ದು, ಆದಿತಾಳ ಅಥವಾ ರೂಪಕ ತಾಳದಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯಮ ಗತಿಯಲ್ಲಿ ಹಾಡಲು ಯೋಗ್ಯವಾಗಿದೆ. ಡಾ. ಚೆನ್ನಕ್ಕ ಪಾವಟೆಯವರ ಪ್ರಕಾರ, ಅಕ್ಕನ ಸ್ವರವಚನಗಳು ಮಹಿಳೆಯರು ರಚಿಸಿದ ಮೊದಲ ಕೀರ್ತನೆಗಳಾಗಿವೆ, ಇವು ಪಲ್ಲವಿ-ಅನುಪಲ್ಲವಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ.
4. ತಾತ್ವಿಕ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಆಯಾಮ (Philosophical and Spiritual Dimension)
ಈ ವಚನವು ಶರಣ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಷಟ್ಸ್ಥಲ (six-stage path) ಸಿದ್ಧಾಂತದ, ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ನಿರೂಪಣೆಯಾಗಿದೆ.
ಸಿದ್ಧಾಂತ (Philosophical Doctrine)
ಷಟ್ಸ್ಥಲ ಮತ್ತು ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಾಮರಸ್ಯ: ಶರಣರ ಷಟ್ಸ್ಥಲ ಸಿದ್ಧಾಂತವು ಭಕ್ತ, ಮಹೇಶ, ಪ್ರಸಾದಿ, ಪ್ರಾಣಲಿಂಗಿ, ಶರಣ ಮತ್ತು ಐಕ್ಯ ಎಂಬ ಆರು ಹಂತಗಳ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪಯಣವಾಗಿದೆ. ಈ ವಚನವು ಅಂತಿಮ ಹಂತವಾದ 'ಐಕ್ಯಸ್ಥಲ'ದ (stage of union) ಪರಿಪೂರ್ಣ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ. 'ಮದುವೆ' ಎಂಬ ರೂಪಕವು ದ್ವೈತದ (duality) ಅಳಿವಿಕೆ ಮತ್ತು ಅಂತಿಮ ಐಕ್ಯತೆಯನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸುತ್ತದೆ. ಮಂಟಪದ ನಿರ್ಮಾಣವು ಐಕ್ಯಸ್ಥಲವನ್ನು ತಲುಪಲು ಹಿಂದಿನ ಐದು ಸ್ಥಲಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ. "ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನೆಂಬ ಗಂಡಂಗೆನ್ನ ಮದುವೆಯಮಾಡಿದರು" ಎಂಬ ಅಂತಿಮ ಘೋಷಣೆಯು 'ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಾಮರಸ್ಯ'ದ (union of the soul with the divine) ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದ ನೇರ ನಿರೂಪಣೆಯಾಗಿದೆ.
ಯೌಗಿಕ ಆಯಾಮ (Yogic Dimension)
ಶಿವಯೋಗದ (Shivayoga) ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ, ವಚನದಲ್ಲಿ ಬರುವ ರತ್ನಗಳು ಮತ್ತು ರಚನೆಗಳನ್ನು ದೇಹದಲ್ಲಿನ ಶಕ್ತಿ ಕೇಂದ್ರಗಳಾದ ಚಕ್ರಗಳಿಗೆ (Chakras) ಹೋಲಿಸಬಹುದು:
ಪಚ್ಚೆಯ ನೆಲೆಗಟ್ಟು (Emerald Foundation): ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದ 'ಅನಾಹತ ಚಕ್ರ' (ಹೃದಯ ಕೇಂದ್ರ), ಇದು ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಕರುಣೆಯ ಕೇಂದ್ರ, ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಐಕ್ಯತೆಗೆ ನಿಜವಾದ ಅಡಿಪಾಯ.
ವಜ್ರದ ಕಂಬ (Diamond Pillars): ಪ್ರಾಣಾಯಾಮ ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನದಿಂದ ಬಲಗೊಂಡ, ಮುರಿಯಲಾಗದ 'ಸುಷುಮ್ನಾ ನಾಡಿ' (ಕೇಂದ್ರ ಶಕ್ತಿ ನಾಳ).
ಕನಕದ ತೋರಣ (Golden Archway): ಉನ್ನತ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಹೆಬ್ಬಾಗಿಲಾದ, ಬಂಗಾರದ ಬೆಳಕಿನಿಂದ ಹೊಳೆಯುವ 'ಆಜ್ಞಾ ಚಕ್ರ' (ಮೂರನೇ ಕಣ್ಣು).
ಮುತ್ತುಮಾಣಿಕದ ಮೇಲುಕಟ್ಟು (Canopy of Pearls and Rubies): ಅಂತಿಮ ಐಕ್ಯತೆ ಸಂಭವಿಸುವ 'ಸಹಸ್ರಾರ ಚಕ್ರ' (ಶಿರಸ್ಸಿನ ಮೇಲಿರುವ ಸಾವಿರ ದಳದ ಕಮಲ). ಇಲ್ಲಿಂದ ಸ್ರವಿಸುವ ದೈವಿಕ ಅಮೃತವೇ ಜ್ಞಾನದ 'ಮುತ್ತು'ಗಳು.
ತುಲನಾತ್ಮಕ ಅನುಭಾವ (Comparative Mysticism)
ಅಕ್ಕನ 'ಮಧುರ ಭಕ್ತಿ'ಯು (sweet devotion) ಜಾಗತಿಕ ಅನುಭಾವಿ ಪರಂಪರೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ.
ಸೂಫಿ ಪರಂಪರೆ (Sufism): ಸೂಫಿ ಸಂತರು ದೇವರನ್ನು 'ಪ್ರಿಯತಮ'ನಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ. ರೂಮಿಯಂತಹ ಕವಿಗಳ ಕಾವ್ಯದಲ್ಲಿ ಬರುವ 'ಫನಾ' (ಅಹಂನ ಅಳಿವು) (annihilation of the self) ಮತ್ತು ದೈವದೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುವ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯು ಅಕ್ಕನ ಐಕ್ಯಸ್ಥಿತಿಗೆ ಸಮಾನವಾಗಿದೆ.
ಕ್ರೈಸ್ತ ಅನುಭಾವ (Christian Mysticism): ಸಂತ ತೆರೆಸಾ ಆಫ್ ಆವಿಲಾ ಮತ್ತು ಸಂತ ಜಾನ್ ಆಫ್ ದಿ ಕ್ರಾಸ್ ಅವರ ಬರಹಗಳಲ್ಲಿ 'ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವಿವಾಹ' (Spiritual Marriage) ಎಂಬ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಪ್ರಮುಖವಾಗಿದೆ. ಆತ್ಮವು ಕ್ರಿಸ್ತನ 'ವಧು'ವಾಗುವ ಈ ಭಾವವು ಅಕ್ಕನ ಶರಣಸತಿ-ಲಿಂಗಪತಿ ಭಾವಕ್ಕೆ ಅತ್ಯಂತ ಸಮೀಪವಾಗಿದೆ.
ವೈಷ್ಣವ ಪರಂಪರೆ (Vaishnavism): ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಆಂಡಾಳ್ ಮತ್ತು ರಾಜಸ್ಥಾನದ ಮೀರಾಬಾಯಿ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಪತಿಯೆಂದು ಭಾವಿಸಿ ಹಾಡಿದ ಕೀರ್ತನೆಗಳು ಮಧುರ ಭಕ್ತಿಯ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಉದಾಹರಣೆಗಳು. ಆದರೆ, ಅಕ್ಕನ ಅನುಭಾವವು ಕೇವಲ ಭಕ್ತಿಯಲ್ಲ, ಅದು ಷಟ್ಸ್ಥಲ ಮತ್ತು ಶಿವಯೋಗದಂತಹ ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ತಾತ್ವಿಕ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇದು ಅವಳ ಅನುಭವವನ್ನು ಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನ ಎರಡರ ಸಂಗಮವಾಗಿಸುತ್ತದೆ.
5. ಸಾಮಾಜಿಕ-ಮಾನವೀಯ ಆಯಾಮ (Socio-Humanistic Dimension)
ಈ ವಚನವು ಕೇವಲ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅನುಭವವಲ್ಲ, ಅದೊಂದು ಪ್ರಬಲ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ಘೋಷಣೆಯೂ ಹೌದು.
ಐತಿಹಾಸಿಕ ಸನ್ನಿವೇಶ (Socio-Historical Context)
12ನೇ ಶತಮಾನದ ವಚನ ಚಳುವಳಿಯು ಜಾತಿ, ಲಿಂಗ ಮತ್ತು ಧಾರ್ಮಿಕ ಕರ್ಮಕಾಂಡಗಳ (rituals) ವಿರುದ್ಧ ನಡೆದ ಒಂದು ಸಾಮಾಜಿಕ ಕ್ರಾಂತಿ. ಮಹಿಳೆಯ ವಿವಾಹವು ಅವಳ ಕುಟುಂಬ ಮತ್ತು ಜಾತಿಯಿಂದ ನಿರ್ಧರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಿದ್ದ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ, ತನಗೆ ಬೇಕಾದ ಪತಿಯನ್ನು (ದೈವವನ್ನು) ತಾನೇ ಆರಿಸಿಕೊಂಡು, ತನ್ನದೇ ಆದ (ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ) ವಿವಾಹವನ್ನು ಘೋಷಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅಂದಿನ ಸಾಮಾಜಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಬುಡವನ್ನೇ ಅಲುಗಾಡಿಸುವಂತಹ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿತ್ತು.
ಲಿಂಗ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Gender Analysis)
ಈ ವಚನವು ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ (feminist) ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ವದ್ದಾಗಿದೆ. ಸ್ತ್ರೀಯನ್ನು ಅಧೀನದಲ್ಲಿಡುವ ಪ್ರಮುಖ ಸಂಸ್ಥೆಯಾದ 'ವಿವಾಹ'ವನ್ನೇ ಅಕ್ಕನು ತನ್ನ ವಿಮೋಚನೆಯ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಯ ಸಂಕೇತವಾಗಿ ಮರುಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಇಲ್ಲಿ, 'ಸತಿ' (ಆತ್ಮ) (soul) ಸಕ್ರಿಯ ಪಾತ್ರಧಾರಿ. ಅವಳು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿದ 'ಪತಿ' (ಲಿಂಗ) (divine) ಲೌಕಿಕ ಪುರುಷನಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ನಿರಾಕಾರ, ಶಾಶ್ವತ ತತ್ವ. ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ತತ್ವದ ವಧುವಾಗುವ ಮೂಲಕ, ಅಕ್ಕನು ತನ್ನ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಯಾವುದೇ ಲೌಕಿಕ ರಾಜ ಅಥವಾ ಪಿತೃಪ್ರಧಾನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಿಂತ ಉನ್ನತೀಕರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಇದು ಮಹಿಳೆಯ ಅಂತಿಮ ನಿಷ್ಠೆ ಸಮಾಜಕ್ಕಲ್ಲ, ತನ್ನ ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಗೆ ಎಂಬುದರ ಪ್ರಬಲ ಪ್ರತಿಪಾದನೆಯಾಗಿದೆ.
ಪರಿಸರ-ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ವಿಮರ್ಶೆ (Ecofeminist Criticism)
ಅಕ್ಕನು ತನ್ನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮಂಟಪವನ್ನು ಪ್ರಕೃತಿಯ ರತ್ನಗಳಿಂದ (ಪಚ್ಚೆ, ವಜ್ರ, ಪವಳ, ಮುತ್ತು) ನಿರ್ಮಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳ ಪತಿಯು 'ಬೆಟ್ಟಗಳ ಒಡೆಯ'. ಇದು ಪ್ರಕೃತಿ ಮತ್ತು ಹೆಣ್ಣಿನ ನಡುವಿನ ಅವಿನಾಭಾವ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಪರಿಸರ-ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ವಿಮರ್ಶೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ಪಿತೃಪ್ರಧಾನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಮಹಿಳೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಕೃತಿ ಎರಡನ್ನೂ ಶೋಷಿಸುತ್ತದೆ. ಅಕ್ಕನು ಮಾನವ ನಿರ್ಮಿತ, ಪುರುಷ ಪ್ರಧಾನ 'ಸಂಸಾರ'ವನ್ನು (worldly life) ತ್ಯಜಿಸಿ, ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲೇ ದೈವತ್ವವನ್ನು ಕಾಣುವ ಮೂಲಕ ತನ್ನ ವಿಮೋಚನೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಯು ಪ್ರಕೃತಿಯನ್ನು ಪವಿತ್ರೀಕರಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವಳ ವಿಮೋಚನೆಯು ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗಿನ ಅವಳ ಐಕ್ಯತೆಯಲ್ಲಿದೆ.
6. ಅಂತರ್ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ತುಲನಾತ್ಮಕ ಆಯಾಮ (Interdisciplinary and Comparative Dimension)
ಈ ವಚನವನ್ನು ವಿವಿಧ ಜ್ಞಾನಶಿಸ್ತುಗಳ (disciplines) ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದಲೂ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಬಹುದು.
ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸೆ (Epistemological Analysis)
ಶರಣರ ಜ್ಞಾನಮೀಮಾಂಸೆಯು ಶಾಸ್ತ್ರ-ಪುರಾಣಗಳಿಗಿಂತ 'ಅನುಭವ'ಕ್ಕೆ (experience) ಪ್ರಾಧಾನ್ಯತೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಈ ವಚನವು ಅನುಭವಜನ್ಯ ಜ್ಞಾನದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆ. ಇದು ಯಾವುದೇ ಗ್ರಂಥದಿಂದ ಉദ്ധರಿಸಿದ ಸಿದ್ಧಾಂತವಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಸ್ವಂತ ಅನುಭವದ ನೇರ ವರದಿ. ಈ ವಚನದ ಸತ್ಯವು ಸ್ವಯಂ-ಪ್ರಮಾಣೀಕೃತವಾಗಿದೆ (self-validating). ದೈವಿಕ ವಿವಾಹದ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅನುಭವದ ಮೂಲಕವೇ ಅರಿಯಲಾಗಿದೆ.
ದೈಹಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Somatic Analysis)
ಶರಣರು 'ಕಾಯ'ವನ್ನು (ದೇಹ) (body) ಪಾಪದ ಕೂಪವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸದೆ, 'ದೇವರ ದೇಗುಲ'ವೆಂದು (temple of God) ಭಾವಿಸಿದ್ದರು. ಈ ವಚನವನ್ನು ಒಂದು 'ದೈಹಿಕ ನಕ್ಷೆ' (somatic map) ಎಂದು ಓದಬಹುದು. ಇಲ್ಲಿ ವರ್ಣಿಸಲಾದ ಮಂಟಪವು ಸಾಧಕನದೇ ಆದ ಪವಿತ್ರೀಕೃತ ದೇಹ. 'ನೆಲೆಗಟ್ಟು', 'ಕಂಬ', 'ಚಪ್ಪರ' ಇವೆಲ್ಲವೂ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿತವಾದ ಸ್ಥಿರತೆ, ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ದೈವಿಕ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ರೂಪಕಗಳು. ಈ 'ಮದುವೆ'ಯು ಪ್ರಜ್ಞೆ ಮತ್ತು ದೇಹಗಳ ಐಕ್ಯತೆಯನ್ನು ಸಾಧಿಸುವ ಒಂದು ಸಂಪೂರ್ಣ ದೈಹಿಕ (embodied) ಅನುಭವವಾಗಿದೆ.
7. ನಂತರದ ಗ್ರಂಥಗಳೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಕೆ (Comparison with Later Books)
ಅಕ್ಕನ ಈ ವಚನದ ಪ್ರಭಾವ ಮತ್ತು ಅದರ ತಾತ್ವಿಕತೆಯ ಮರುನಿರೂಪಣೆಯನ್ನು ನಂತರದ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸಬಹುದು.
7.1. ಸಿದ್ಧಾಂತ ಶಿಖಾಮಣಿ (Siddhanta Shikhamani)
ಸಿದ್ಧಾಂತ ಶಿಖಾಮಣಿಯು 13-14ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ರಚಿತವಾದ, ವೀರಶೈವ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ನಿರೂಪಿಸುವ ಗ್ರಂಥವಾಗಿದೆ. ಇದು ವಚನಗಳ ಅನುಭಾವವನ್ನು (mysticism) ಆಗಮಗಳ (agamas) ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಚೌಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಅಕ್ಕನು 'ಮದುವೆ'ಯಂತಹ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ವೈಯಕ್ತಿಕ ರೂಪಕದ ಮೂಲಕ ಹೇಳುವ 'ಶಿವ-ಜೀವ ಐಕ್ಯ'ದ ತತ್ವವನ್ನು, ಸಿದ್ಧಾಂತ ಶಿಖಾಮಣಿಯು 'ಅಂಗ-ಲಿಂಗ'ಗಳ ಐಕ್ಯ, ನೂರೊಂದು ಸ್ಥಲಗಳಂತಹ ತಾಂತ್ರಿಕ ಮತ್ತು ತಾತ್ವಿಕ ಪರಿಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಅಕ್ಕನ ವಚನವು ಅನುಭವದ ನೇರ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾದರೆ, ಸಿದ್ಧಾಂತ ಶಿಖಾಮಣಿಯು ಆ ಅನುಭವದ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯಾಗಿದೆ.
7.2. ಶೂನ್ಯಸಂಪಾದನೆ (Shoonya Sampadane)
ಈಗಾಗಲೇ ಸ್ಥಾಪಿಸಿದಂತೆ, ಈ ವಚನವು ಶೂನ್ಯಸಂಪಾದನೆಯಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕನು ಮಂಡಿಸುವ ತಾತ್ವಿಕ ನಿಲುವಿನ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಫಲಶೃತಿಯಾಗಿದೆ. ಶೂನ್ಯಸಂಪಾದನೆಯಲ್ಲಿನ ವಾದಕ್ಕೆ ಈ ವಚನವು ಅನುಭಾವದ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ.
7.3. ನಂತರದ ಮಹಾಕಾವ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ವೀರಶೈವ ಪುರಾಣಗಳು (Later Mahakavyas and Veerashaiva Puranas)
ಹರಿಹರ (ಕ್ರಿ.ಶ. 1200) ಮತ್ತು ಚಾಮರಸರಂತಹ (ಕ್ರಿ.ಶ. 1430) ಕವಿಗಳು ಶರಣರ ಜೀವನವನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ಮಹಾಕಾವ್ಯಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದರು. ಹರಿಹರನ 'ಮಹಾದೇವಿಯಕ್ಕನ ರಗಳೆ'ಯು ಅಕ್ಕನ ಜೀವನವನ್ನು ನಿರೂಪಿಸುವ ಪ್ರಮುಖ ಕೃತಿಯಾಗಿದೆ. ಅಕ್ಕನ ವಚನದಲ್ಲಿನ 'ದೈವಿಕ ವಿವಾಹ' ಎಂಬ ಕೇಂದ್ರ ರೂಪಕವನ್ನು ಹರಿಹರನು ಒಂದು ವಿಸ್ತೃತ ಕಥಾನಕವಾಗಿ (narrative) ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ. ವಚನದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರವಾಗಿ, ಕಾಲಾತೀತವಾಗಿರುವ ಐಕ್ಯತೆಯ ಚಿತ್ರಣವು, ರಗಳೆಯಲ್ಲಿ ಕೌಶಿಕನೊಂದಿಗಿನ ಸಂಘರ್ಷ, ಕಲ್ಯಾಣದ ಪ್ರಯಾಣದಂತಹ ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ, ಕಾಲಬದ್ಧ ಘಟನೆಗಳಾಗಿ ನಿರೂಪಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ವಚನವು ಅನುಭಾವದ 'ಬೀಜ'ವಾದರೆ, ರಗಳೆಯು ಆ ಬೀಜದಿಂದ ಬೆಳೆದ ಕಥನ 'ವೃಕ್ಷ'.
ಭಾಗ ೨: ವಿಶೇಷ ಅಂತರಶಿಸ್ತೀಯ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Specialized Interdisciplinary Analysis)
ಈ ವಚನದ ಆಳವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಗ್ರಹಿಸಲು, ಆಧುನಿಕ ತಾತ್ವಿಕ ಮತ್ತು ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸುವುದು ಅವಶ್ಯಕ.
ಸಮೂಹ 1: ಮೂಲಭೂತ ವಿಷಯಗಳು ಮತ್ತು ವಿಶ್ವ ದೃಷ್ಟಿಕೋನ (Cluster 1: Foundational Themes & Worldview)
ಕಾನೂನು ಮತ್ತು ನೈತಿಕ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ (Legal and Ethical Philosophy): ಈ ವಚನವು ಒಂದು 'ದೈವಿಕ ಒಪ್ಪಂದ'ವನ್ನು (divine contract) ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವಿವಾಹವು ಲೌಕಿಕ ಕಾನೂನು ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಒಪ್ಪಂದಗಳನ್ನು ಮೀರಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ. ಅಂತರಂಗದ 'ಭಕ್ತಿ' (devotion) ಎಂಬ ಸದ್ಗುಣವೇ ಬಾಹ್ಯ ಸಮಾಜದ ಕಾನೂನಿಗಿಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ 'ಮಹಾನಿಯಮ' (higher law) ಎಂದು ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಆರ್ಥಿಕ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ (Economic Philosophy): ವಚನದಲ್ಲಿ ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ರತ್ನಗಳ ಬಳಕೆಯು ಲೌಕಿಕ ಭೌತವಾದದ (materialism) ವಿಮರ್ಶೆಯಾಗಿದೆ. ಅಕ್ಕನು ಕೌಶಿಕನ ಅರಮನೆಯ ಭೌತಿಕ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ಅದಕ್ಕಿಂತ ಮಿಗಿಲಾದ, ಅನಂತವಾದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಇದು 'ಮೌಲ್ಯ'ವನ್ನು ಭೌತಿಕತೆಯಿಂದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಗೆ ಮರುವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಅವಳ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ 'ಕಾಯಕ'ಕ್ಕೆ (work as worship) ಸಿಕ್ಕ ಪ್ರತಿಫಲ.
ಪರಿಸರ-ಧರ್ಮಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಪವಿತ್ರ ಭೂಗೋಳ (Eco-theology and Sacred Geography): ಈ ವಚನವು ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಸ್ತುಗಳಿಂದಲೇ ಒಂದು ಪವಿತ್ರ ಸ್ಥಳವನ್ನು (sacred space) ನಿರ್ಮಿಸುತ್ತದೆ. 'ಬೆಟ್ಟಗಳ ಒಡೆಯ' ಎಂಬ ಅಂಕಿತನಾಮವು ದೈವತ್ವವನ್ನು ಭೂದೃಶ್ಯದಲ್ಲಿ (landscape) ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ದೈವವು ಎಲ್ಲೋ ದೂರದಲ್ಲಿಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಪವಿತ್ರವಾದ, ಜೀವಂತವಾದ ಪರಿಸರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲೇ ಅಂತರ್ಗತವಾಗಿದೆ (immanent) ಎಂಬ ಪರಿಸರ-ಧರ್ಮಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ಮುಂದಿಡುತ್ತದೆ.
ಸಮೂಹ 2: ಸೌಂದರ್ಯ ಮತ್ತು ಪ್ರದರ್ಶನಾತ್ಮಕ ಆಯಾಮಗಳು (Cluster 2: Aesthetic & Performative Dimensions)
ರಸ ಸಿದ್ಧಾಂತ (Rasa Theory): ಈ ವಚನವು ಓದುಗರಲ್ಲಿ ಮೊದಲು ದೈವಿಕ ವಿವಾಹದ ಭವ್ಯತೆಗೆ 'ಅದ್ಭುತ' ರಸವನ್ನು (wonder), ನಂತರ ಭಕ್ತಿಯ 'ಶೃಂಗಾರ'ವನ್ನು (love) ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಐಕ್ಯತೆಯ 'ಶಾಂತ' ರಸವನ್ನು (peace) ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಈ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಪಯಣವು ಓದುಗನಿಗೆ ಅನುಭಾವದ ಅನುಭವವನ್ನು ಅನುಕರಿಸಲು (simulate) ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಪ್ರದರ್ಶನ ಅಧ್ಯಯನಗಳು (Performance Studies): ಈ ವಚನವು ಕೇವಲ ಪಠ್ಯವಲ್ಲ, ಅದು 'ವಚನ ಗಾಯನ' (Vachana singing) ಎಂಬ ಪ್ರದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಇರುವ ಒಂದು 'ಪ್ರತಿ' (script). ಇದರ ಘೋಷಣಾತ್ಮಕ ಶೈಲಿ ಮತ್ತು ಲಯಬದ್ಧತೆಯು ಒಂದು ಸಮುದಾಯದಲ್ಲಿ 'ಭಾವ'ವನ್ನು (emotion/feeling) ಸಂವಹನಿಸಲು ಪ್ರಬಲ ಮಾಧ್ಯಮವಾಗಿದೆ. ಇದು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಓದನ್ನು ಒಂದು ಸಾಮೂಹಿಕ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅನುಭವವನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ.
ಸಮೂಹ 3: ಭಾಷೆ, ಚಿಹ್ನೆಗಳು ಮತ್ತು ರಚನೆ (Cluster 3: Language, Signs & Structure)
ಸಂಕೇತ ವಿಜ್ಞಾನ (Semiotic Analysis): ಈ ವಚನವು ಒಂದು ಸಂಕೇತಗಳ ವ್ಯವಸ್ಥೆ. ಮಂಟಪ ಮತ್ತು ಅದರ ಭಾಗಗಳು (ಪಚ್ಚೆ, ವಜ್ರ, ಇತ್ಯಾದಿ) 'ಸೂಚಕ'ಗಳು (signifiers). 'ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಾಮರಸ್ಯ' (divine union) ಎಂಬ ಸ್ಥಿತಿಯು 'ಸೂಚಿತ' (signified). ಈ ಸಂಕೇತಗಳ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧವು (ಪಚ್ಚೆ=ಜೀವಂತಿಕೆ, ವಜ್ರ=ಸ್ಥಿರತೆ) 'ಐಕ್ಯತೆ' ಎಂಬ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯ ಸಂಕೀರ್ಣ ಅರ್ಥವನ್ನು (ಅದು ಜೀವಂತ, ಸ್ಥಿರ, ಅಮೂಲ್ಯ, ಮತ್ತು ಅಡಿಪಾಯ) ನಿರ್ಮಿಸುತ್ತದೆ.
ಮಾತಿನ ಕ್ರಿಯೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತ (Speech Act Theory): ಈ ವಚನವು ಒಂದು ಪ್ರಬಲವಾದ 'ಇಲ್ಲೊಕ್ಯೂಷನರಿ ಆಕ್ಟ್' (illocutionary act). ಇದು ಕೇವಲ ಮದುವೆಯನ್ನು 'ವಿವರಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ', ಬದಲಿಗೆ ಅದನ್ನು 'ಘೋಷಿಸುತ್ತಿದೆ'. ಇದರ 'ಪರ್ಲೋಕ್ಯೂಷನರಿ ಪರಿಣಾಮ' (perlocutionary effect) ಎಂದರೆ, ಕೇಳುಗರಲ್ಲಿ (ಶರಣರು ಮತ್ತು ನಂತರದ ಓದುಗರು) ವಿಸ್ಮಯವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿ, ಅಂತಹ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯ ವಾಸ್ತವತೆಯನ್ನು ದೃಢೀಕರಿಸುವುದು.
ಅಪನಿರ್ಮಾಣವಾದಿ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ (Deconstructive Analysis): ಈ ವಚನವು ಲೌಕಿಕ ವಿವಾಹ ಮತ್ತು ದೈವಿಕ ವಿವಾಹ ಎಂಬ ದ್ವಂದ್ವದ (binary) ಮೇಲೆ ನಿಂತಿದೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ. ಅಪನಿರ್ಮಾಣವಾದಿ ಓದು ಈ ದ್ವಂದ್ವವನ್ನು ಅಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಅಕ್ಕ ತಾನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ (ಮದುವೆ, ಮಂಟಪ, ಶಾಸ್ತ್ರ) ಭಾಷೆ ಮತ್ತು ರಚನೆಯನ್ನೇ ತನ್ನ ಪರ್ಯಾಯವನ್ನು ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಸಲು ಬಳಸುತ್ತಾಳೆ. ಇದು 'ದೈವಿಕ'ವು 'ಲೌಕಿಕ'ದ ಸರಳ ವಿರೋಧಿಯಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಅದರ ಭಾಷೆಯ ಮೂಲಕವೇ ರೂಪುಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ವಚನವು 'ಮದುವೆ' ಎಂಬ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯಿಂದ ಪಾರಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಬದಲಿಗೆ, ಅದನ್ನು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಂಡು (appropriates) ಅದಕ್ಕೆ ಹೊಸ, ಹೆಚ್ಚು ಶಕ್ತಿಯುತವಾದ ಅರ್ಥವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.
ಸಮೂಹ 4: ಆತ್ಮ, ದೇಹ ಮತ್ತು ಪ್ರಜ್ಞೆ (Cluster 4: The Self, Body & Consciousness)
ಆಘಾತ ಅಧ್ಯಯನಗಳು (Trauma Studies): ಅಕ್ಕನ ಜೀವನವು ಬಲವಂತದ ಮದುವೆ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಅವಮಾನದಂತಹ ತೀವ್ರ ಆಘಾತಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಈ ವಚನವನ್ನು ಆಘಾತದ ನಂತರದ ಚೇತರಿಕೆ ಮತ್ತು ಸಬಲೀಕರಣದ ನಿರೂಪಣೆಯಾಗಿ ಓದಬಹುದು. 'ವಜ್ರದ ಕಂಬ'ಗಳಂತಹ 'ಮುರಿಯಲಾಗದ' ಮತ್ತು 'ಸ್ಥಿರವಾದ' ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮನೆಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವುದು, ತನ್ನ ಭೌತಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಮೇಲಾದ ಹಲ್ಲೆಗೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ, ಉಲ್ಲಂಘಿಸಲಾಗದ (inviolable) ಆಂತರಿಕ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ರಚಿಸುವ ಒಂದು ಮಾನಸಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದೆ.
ನರ-ಧರ್ಮಶಾಸ್ತ್ರ (Neurotheology): ವಚನದಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲಾದ ಸ್ಥಿರ, ಆನಂದಮಯ ಐಕ್ಯತೆಯ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನರ-ಧರ್ಮಶಾಸ್ತ್ರದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳಿಗೆ ತಾಳೆ ಹಾಕಬಹುದು. ಅಹಂನ ಕರಗುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಏಕತೆಯ ಅನುಭವವು ಮೆದುಳಿನ ಪ್ಯಾರೈಟಲ್ ಲೋಬ್ನಲ್ಲಿನ (parietal lobe) ಚಟುವಟಿಕೆಯ ಇಳಿಕೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿರಬಹುದು. ತೀವ್ರವಾದ ಆನಂದ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯು ಲಿಂಬಿಕ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ (limbic system) ಚಟುವಟಿಕೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿರಬಹುದು. ಒಂದು ದೃಢವಾದ, ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿರ್ಮಿತವಾದ ವಾಸ್ತವತೆಯ (ನೆಲೆಗಟ್ಟು, ಕಂಬ) ಚಿತ್ರಣವು, ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಧ್ಯಾನದಿಂದ ಸಾಧಿಸಿದ ಅತ್ಯಂತ ಸುಸಂಬದ್ಧ (coherent) ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರವಾದ ಮೆದುಳಿನ ಸ್ಥಿತಿಯ ವ್ಯಕ್ತಿನಿಷ್ಠ ಅನುಭವವಾಗಿರಬಹುದು.
ಸಮೂಹ 5: ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ಮತ್ತು ಗಡಿಗಳ ಸವಾಲು (Cluster 5: Critical Theories & Boundary Challenges)
ಕ್ವಿಯರ್ ಸಿದ್ಧಾಂತ (Queer Theory): ಈ ವಚನವು 'ವಿವಾಹ' ಎಂಬ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು 'ಕ್ವಿಯರ್' (queer) ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಮಾನವನಲ್ಲದ, ನಿರಾಕಾರ, ಮತ್ತು ಲಿಂಗ-ರಹಿತವಾದ 'ಲಿಂಗ'ವನ್ನು ಪತಿಯಾಗಿ ಆರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ, ಅಕ್ಕನು ವಿವಾಹವನ್ನು ಅದರ ಜೈವಿಕ, ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಮತ್ತು ಭಿನ್ನಲಿಂಗೀಯ (heteronormative) ಚೌಕಟ್ಟಿನಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳ ಐಕ್ಯತೆಯು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಒಲವನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆಯೇ ಹೊರತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಥವಾ ಜೈವಿಕ ನಿಯಮಗಳನ್ನಲ್ಲ. ಇದು ರೂಢಿಗತ ಕುಟುಂಬ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಒಂದು ಆಮೂಲಾಗ್ರ ಸವಾಲಾಗಿದೆ.
ನವ್ಯ ಭೌತವಾದ ಮತ್ತು ವಸ್ತು-ಕೇಂದ್ರಿತ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ (New Materialism & Object-Oriented Ontology): ಈ ವಚನವು ಮಾನವ-ಕೇಂದ್ರಿತ (anthropocentric) ವಿಶ್ವ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ಮೀರುತ್ತದೆ. ದೈವಿಕ ಮಂಟಪವನ್ನು ನಿರ್ಜೀವವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುವ ಖನಿಜಗಳು ಮತ್ತು ರತ್ನಗಳಿಂದ ನಿರ್ಮಿಸುವ ಮೂಲಕ, ವಚನವು ಭೌತಿಕ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಸ್ವಾಯತ್ತತೆ (agency) ಮತ್ತು ಪಾವಿತ್ರ್ಯವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ ವಸ್ತುಗಳು ಕೇವಲ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲ, ಅವು ದೈವಿಕ ಅನುಭವದ ಸಕ್ರಿಯ ಭಾಗವಹಿಸುವವರು.
ವಸಾಹತೋತ್ತರ ಅನುವಾದ ಅಧ್ಯಯನಗಳು (Postcolonial Translation Studies): ಈ ವಚನದಂತಹ ದೇಸೀ, ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕವಾಗಿ ಬೇರೂರಿದ ಪಠ್ಯವನ್ನು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ನಂತಹ ಜಾಗತಿಕ ಭಾಷೆಗೆ ಅನುವಾದಿಸುವಾಗ ಆಗುವ ಅರ್ಥದ ನಷ್ಟ ಮತ್ತು ರೂಪಾಂತರವನ್ನು ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಪರಿಶೀಲಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. 'ಕೈದारे' ಅಥವಾ 'ಸ್ಥಿರಸೇಸೆ'ಯಂತಹ ಪದಗಳನ್ನು ಅನುವಾದಿಸುವುದು ಕೇವಲ ಭಾಷಾಂತರವಲ್ಲ, ಅದೊಂದು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ಕ್ರಿಯೆ. ಮೂಲದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅನುವಾದ ತಂತ್ರಗಳ ಅಗತ್ಯವನ್ನು ಇದು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ.
ಸಮೂಹ 6: ಸಂಶ್ಲೇಷಣೆಗಾಗಿ ವ್ಯಾಪಕ ವಿಧಾನಗಳು (Cluster 6: Overarching Methodologies for Synthesis)
ಸಂಶ್ಲೇಷಣೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತ (ವಾದ - ಪ್ರತಿವಾದ - ಸಂವಾದ) (The Theory of Synthesis): ಈ ವಚನವನ್ನು ಒಂದು ದ್ವಂದ್ವಾತ್ಮಕ ಪ್ರಗತಿಯಾಗಿ (dialectical progression) ನೋಡಬಹುದು.
ವಾದ (Thesis): ಬಾಹ್ಯ ಕರ್ಮಕಾಂಡ ಮತ್ತು ಶ್ರೇಣೀಕೃತ ಸಮಾಜವನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ ವೈದಿಕ ಪರಂಪರೆ.
ಪ್ರತಿವಾದ (Antithesis): ಬಾಹ್ಯ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿ, ನೇರ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ನೀಡಿದ ಶರಣರ ಚಳುವಳಿ.
ಸಂವಾದ (Synthesis): ಅಕ್ಕನ ಈ ವಚನ. ಇದು ಬಾಹ್ಯ ಆಚರಣೆಯ (ಮದುವೆ) ಭಾಷೆಯನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು, ಅದಕ್ಕೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಆಂತರಿಕ ಅನುಭಾವದ ಅರ್ಥವನ್ನು ತುಂಬುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ, ಇದು ಹಳೆಯ ರೂಪ ಮತ್ತು ಹೊಸ ವಿಷಯಗಳ ನಡುವೆ ಒಂದು ಅದ್ಭುತ ಸಂವಾದವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ.
ಹೆಚ್ಚುವರಿ ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳು (Additional Critical Perspectives)
ಮೂಲ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಆಳಗೊಳಿಸಲು, ಈ ವಚನವನ್ನು ಕೆಲವು ಹೆಚ್ಚುವರಿ ತಾತ್ವಿಕ ಮತ್ತು ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಚೌಕಟ್ಟುಗಳ ಮೂಲಕ ಪರಿಶೀಲಿಸಬಹುದು.
ಪ್ರಪಂಚಾನುಭವ ಶಾಸ್ತ್ರ (Phenomenology): ಈ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ವ್ಯಕ್ತಿನಿಷ್ಠ ಅನುಭವಕ್ಕೆ (subjective experience) ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಈ ವಚನವು ಕೇವಲ ಒಂದು ದೈವಿಕ ವಿವಾಹದ ವರ್ಣನೆಯಲ್ಲ, ಅದು ಅಕ್ಕನ 'ಅನುಭವ ಪ್ರಪಂಚ'ದ (lived world) ನೇರ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ. 'ಪಚ್ಚೆಯ ನೆಲೆಗಟ್ಟು', 'ವಜ್ರದ ಕಂಬ' ಇವು ಕೇವಲ ರೂಪಕಗಳಲ್ಲ; ಅವು ಅವಳ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿ ಮೂಡಿದ ಸ್ಥಿರತೆ, ಜೀವಂತಿಕೆ ಮತ್ತು ಅಭೇದ್ಯತೆಯ ಸಂವೇದನೆಗಳಾಗಿವೆ. ಈ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯು, ಐಕ್ಯತೆಯ ಸ್ಥಿತಿಯು ಅವಳ ಪಾಲಿಗೆ ಎಷ್ಟು ದೃಢವಾದ, ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಮತ್ತು ಇಂದ್ರಿಯಗೋಚರವಾದ ವಾಸ್ತವವಾಗಿತ್ತು ಎಂಬುದನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಮೀರಿ, ಅನುಭವದ (experience) ತೀವ್ರತೆಗೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಕೊಂಡೊಯ್ಯುತ್ತದೆ.
ಮಾದರಿ ವಿಮರ್ಶೆ (Archetypal Criticism): ಕಾರ್ಲ್ ಯುಂಗ್ನ (Carl Jung) ಮನೋವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ ಈ ವಿಮರ್ಶೆಯು, ವಚನದಲ್ಲಿರುವ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು (archetypes) ಗುರುತಿಸುತ್ತದೆ.
ಮಂಡಲ (Mandala): ವಚನದಲ್ಲಿ ವರ್ಣಿಸಲಾದ ದೈವಿಕ ಮಂಟಪವು ಒಂದು 'ಮಂಡಲ'ದ ರೂಪದಲ್ಲಿದೆ. ಇದು ಪರಿಪೂರ್ಣತೆ, ಸಮಗ್ರತೆ ಮತ್ತು ಪವಿತ್ರ ಸ್ಥಳದ (sacred space) ಒಂದು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸಂಕೇತ. ಈ ಮಂಟಪದ ನಿರ್ಮಾಣವು ಅಕ್ಕನ ಅಂತರಂಗದ ಅಸ್ತವ್ಯಸ್ತತೆಯು ಒಂದು ಸುಸಂಘಟಿತ, ದೈವಿಕ ಕೇಂದ್ರಿತ ಸಮಗ್ರತೆಯಾಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆಗೊಂಡಿದ್ದನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸುತ್ತದೆ.
ಹೈರೊಸ್ ಗಾಮೊಸ್ (Hieros Gamos) ಅಥವಾ ದೈವಿಕ ವಿವಾಹ: ಇದು ದ್ವಂದ್ವಗಳ (ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಗಂಡು-ಹೆಣ್ಣು, ಮಾನವ-ದೈವ) ಐಕ್ಯತೆಯನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸುವ ಒಂದು ಶಕ್ತಿಯುತ ಮಾದರಿ. ಅಕ್ಕನ ವಿವಾಹವು ಅವಳ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಪುರುಷ ತತ್ವ (Animus) ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀ ತತ್ವ (Anima) ಗಳ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಸಮನ್ವಯವನ್ನು ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಆತ್ಮ ಮತ್ತು ಪರಮಾತ್ಮದ ಐಕ್ಯತೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
ಓದುಗ-ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಸಿದ್ಧಾಂತ (Reader-Response Theory): ಈ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಪ್ರಕಾರ, ಪಠ್ಯದ ಅರ್ಥವು ಓದುಗನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ವಚನವು ಓದುಗನನ್ನು ಕೇವಲ ವೀಕ್ಷಕನಾಗಿ ಉಳಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಆ ದೈವಿಕ ವಿವಾಹದ 'ಸಾಕ್ಷಿ'ಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ. "ಎಮ್ಮವರೆನ್ನ ಮದುವೆಯ ಮಾಡಿದರು" (My people performed my wedding) ಎಂಬ ಸಾಲು, ಓದುಗ/ಕೇಳುಗನನ್ನು ಆ 'ಎಮ್ಮವರ' ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಈ ಮೂಲಕ, ಓದುಗನು ಕೇವಲ ಒಂದು ಘಟನೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಓದದೆ, ಆ ದೈವಿಕ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ ತಾನೂ ಭಾಗಿಯಾದ ಅನುಭವವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ಇದು ವಚನದ ಪೆರ್ಲೋಕ್ಯೂಷನರಿ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು (perlocutionary effect) ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ, ಅಂದರೆ ಓದುಗನಲ್ಲಿ ವಿಸ್ಮಯ, ಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಹಂಬಲವನ್ನು ಪ್ರಚೋದಿಸುತ್ತದೆ.
ಭಾಗ ೩: ಸಮಗ್ರ ಸಂಶ್ಲೇಷಣೆ (Concluding Synthesis)
ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯ "ಪಚ್ಚೆಯ ನೆಲೆಗಟ್ಟು" ವಚನವು, ಅವಳ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪಯಣದ ವಿಜಯೋತ್ಸವದ ಘೋಷಣೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಒಂದು ಕವಿತೆಯಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಬಹುಸ್ತರದ ಅರ್ಥಗಳನ್ನುಳ್ಳ ಒಂದು ಅನುಭಾವದ (mysticism) ದಾಖಲೆ.
ಕಲಾತ್ಮಕವಾಗಿ, ಇದು ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ರೂಪಕಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಅಮೂಲ್ಯ ರತ್ನಗಳ ಸರಣಿ ಚಿತ್ರಣದ ಮೂಲಕ, ಇದು ಅನುಭಾವದ ಅನುಭವದ ಭವ್ಯತೆ, ಸ್ಥಿರತೆ ಮತ್ತು ಅಮೂಲ್ಯತೆಯನ್ನು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಟ್ಟುವಂತೆ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಅದರ ಸಹಜ ಲಯ ಮತ್ತು ಸಂಗೀತಮಯ ಗುಣವು ಅದನ್ನು ವಚನ ಗಾಯನ (Vachana singing) ಪರಂಪರೆಯ ಒಂದು ಅವಿಭಾಜ್ಯ ಅಂಗವಾಗಿಸಿದೆ.
ತಾತ್ವಿಕವಾಗಿ, ಇದು ಶರಣರ 'ಶರಣಸತಿ-ಲಿಂಗಪತಿ ಭಾವ' (devotee-wife, divine-husband sentiment) ಮತ್ತು 'ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಾಮರಸ್ಯ'ದ (divine union) ಪರಿಪೂರ್ಣ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ. ಷಟ್ಸ್ಥಲ (six-stage path) ಮಾರ್ಗದ ಅಂತಿಮ ಘಟ್ಟವಾದ 'ಐಕ್ಯಸ್ಥಲ'ದ (stage of union) ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವನ್ನು 'ಮದುವೆ' ಎಂಬ ಶಕ್ತಿಯುತ ರೂಪಕದ ಮೂಲಕ ಇದು ಸಾರುತ್ತದೆ. ಯೌಗಿಕ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ, ಇದು ಶುದ್ಧೀಕೃತ ದೇಹವನ್ನೇ ದೈವಿಕ ಮಂಟಪವನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುವ ಆಂತರಿಕ ಕಾಯಸಾಧನೆಯ (somatic practice) ನಕ್ಷೆಯಾಗಿದೆ.
ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ, ಈ ವಚನವು ಒಂದು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆ. 12ನೇ ಶತಮಾನದ ಪಿತೃಪ್ರಧಾನ ಮತ್ತು ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ, ಒಬ್ಬ ಮಹಿಳೆ ತನ್ನ ವಿವಾಹದ ಹಕ್ಕನ್ನು ತಾನೇ ಸ್ಥಾಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಮತ್ತು ಲೌಕಿಕ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಮೀರಿ ಅಲೌಕಿಕ ಐಕ್ಯತೆಯನ್ನು ಘೋಷಿಸುವುದು, ವೈಯಕ್ತಿಕ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ವಾಯತ್ತತೆಯ ಪರಮ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ (feminist) ಮತ್ತು ಪರಿಸರ-ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ (ecofeminist) ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳಿಂದಲೂ ಮಹತ್ವಪೂರ್ಣವಾಗಿದ್ದು, ಮಹಿಳೆಯ ವಿಮೋಚನೆಯನ್ನು ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗಿನ ಪವಿತ್ರ ಸಂಬಂಧದ ಮೂಲಕ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ.
ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಈ ವಚನವು ಜ್ಞಾನದ ಮೂಲವನ್ನು ಅನುಭವದಲ್ಲಿ (experience) ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಇದು ಶಾಸ್ತ್ರಗಳ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಯಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದ ನೇರ ಧ್ವನಿ. 12ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ರಚಿತವಾದರೂ, ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತನ್ನ ಅಂತರಂಗದ ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ನಿಷ್ಠನಾಗಿ, ಬಾಹ್ಯ ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳನ್ನು ಮೀರಿ, ತನ್ನದೇ ಆದ ಪವಿತ್ರವಾದ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಈ ವಚನವು ಇಂದಿಗೂ ಸಾರುತ್ತದೆ. 'ದೈವಿಕ ವಿವಾಹ'ದ ಈ ರೂಪಕವು, ಆತ್ಮ-ಗೌರವ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಮತ್ತು ಅಂತರಂಗದ ಪವಿತ್ರೀಕರಣದ ಒಂದು ಶಕ್ತಿಯುತ ಸಂಕೇತವಾಗಿ 21ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲೂ ಪ್ರಸ್ತುತವಾಗಿದೆ.
ವಚನದ ಐದು ವಿಭಿನ್ನ ಆಂಗ್ಲ ಅನುವಾದಗಳು ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಸಮರ್ಥನೆ (Five Distinct English Translations of the Vachana and Their Justifications)
ಅನುವಾದ 1: ಅಕ್ಷರಶಃ ಅನುವಾದ (Literal Translation)
Objective: To create a translation that is maximally faithful to the source text's denotative meaning and syntactic structure.
Translation:
Pillars of diamond, a canopy of coral having placed,
A ceiling of pearls and rubies having built,
The wedding they performed,
My people, my wedding they performed.
A bracelet, a ritual pouring of water, stable sacred rice having given,
To the groom named Channamallikarjuna, my wedding they performed.
Justification:
This translation prioritizes semantic and syntactic fidelity above all else. It attempts to mirror the original Kannada structure, including the use of participial phrases ("having placed," "having built") to reflect the Kannada verb forms (-ikki, -katti). The repetition in "The wedding they performed, / My people, my wedding they performed" is deliberately maintained to show the original's emphasis and structure. The result is an English rendering that may feel slightly unconventional but provides a transparent window into the original text's form and word order, which is the primary goal of a literal translation.
ಅನುವಾದ 2: ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ/ಗೇಯ ಅನುವಾದ (Poetic/Lyrical Translation)
Objective: To transcreate the Vachana as a powerful English poem, capturing its emotional core (Bhava), spiritual resonance, and aesthetic qualities.
Translation:
On pillars of adamant diamond, a coral canopy unfolds.
With a tapestry of pearl and ruby woven overhead,
They came, my own people, and saw me wed.
Yes, my own people came and saw me wed.
With a vow on my wrist, a soul poured out like water,
With blessings of unending grace,
To the Beautiful Lord of the Hills, my Groom, I was wed.
Justification:
This translation focuses on recreating the bhava (emotion) of triumphant spiritual union and the gēyatva (musicality) of the original.
Diction: Words like "living emerald," "burnished gold," and "adamant diamond" are chosen for their evocative and sonic qualities, elevating the imagery beyond simple description.
Rhythm and Flow: The lines are structured with a loose iambic meter to create a natural, poetic rhythm in English, making it suitable for recitation. The verb "unfolds" is used to give a sense of divine revelation.
Conceptual Translation: "Kaidare" (ritual pouring of water) is translated as "a soul poured out like water" to convey its deeper meaning of complete surrender. "Sthirasese" (stable sacred rice) is rendered as "blessings of unending grace" to capture the essence of the blessing rather than the literal object.
Ankita: "Channamallikarjuna" is translated as "the Beautiful Lord of the Hills" to bring its etymological and ecological significance into the poem itself, making the divine connection to nature explicit for the English reader.
ಅನುವಾದ 3: ಅನುಭಾವ ಅನುವಾದ (Mystic/Anubhava Translation)
Objective: To produce a translation that foregrounds the deep, inner mystical experience (anubhava) of the Vachanakāra, rendering the Vachana as a piece of metaphysical or mystical poetry.
Part A: Foundational Analysis
Plain Meaning (ಸರಳ ಅರ್ಥ): My people celebrated my wedding to my groom, Channamallikarjuna, in a grand pavilion made of precious gems.
Mystical Meaning (ಅನುಭಾವ/ಗೂಢಾರ್ಥ): The Vachana describes the final stage of spiritual union (Aikya Sthala). The pavilion is not external but is the purified inner self (the body-mind complex). Each gem represents a perfected spiritual quality or a realized yogic center (chakra): Emerald (life-force/Anahata), Gold (luminous consciousness/Sahasrara), Diamond (indestructible will/Sushumna), Coral (purified life-energy/Muladhara), Pearl (wisdom), and Ruby (divine love). "My people" (emmavaru) are the integrated inner faculties (senses, mind, consciousness) and the divine principles of Guru, Linga, and Jangama, which collectively facilitate the union (Linganga Samarasya).
Poetic & Rhetorical Devices (ಕಾವ್ಯಮೀಮಾಂಸೆ): The entire Vachana is an extended metaphor (rūpaka) for the construction of a divine consciousness. The structure is accretive, building the image layer by layer to signify the stages of spiritual attainment.
Author's Unique Signature: The expression of the most profound non-dual experience through the intensely personal and dualistic metaphor of marriage (Sharanasati-Lingapati Bhava).
Part B: Mystic Poem Translation
A threshold of pure light was made.
Pillars of unbreakable Will stood fast,
A canopy of life-blood was cast.
A roof of Wisdom's Pearl and Love's own Ruby sealed the height,
And thus, my inner selves prepared me for the rite.
My own true selves have brought me to the rite.
With the sacred vow, the giving-away, the endless blessing,
I am made one with the Groom, the Lord of Unending Light, Channamallikarjuna.
Part C: Justification
This translation attempts to render the anubhava (mystical experience) directly.
Internalization: The opening phrase "Within me" immediately shifts the location of the pavilion from the external world to the internal landscape of the soul, aligning with the mystical meaning.
Metaphysical Language: The gems are translated into their abstract qualities: "living green" (life-force), "pure light" (consciousness), "unbreakable Will" (spiritual resolve), "life-blood" (vital energy), "Wisdom's Pearl," and "Love's own Ruby." This moves the poem from a physical description to a metaphysical one, in the tradition of poets like John Donne or William Blake.
"Emmavaru": "My people" is translated as "my inner selves" and "my own true selves" to make the esoteric meaning explicit—that the wedding is an internal integration of faculties, not an external social event.
Final Union: The final line retains the ankita (signature name) but frames the union as a merging with the "Lord of Unending Light," emphasizing the experience of divine consciousness.
ಅನುವಾದ 4: ದಪ್ಪ ಅನುವಾದ (Thick Translation)
Objective: To produce a "Thick Translation" that makes the Vachana's rich cultural, religious, and conceptual world accessible to a non-specialist English-speaking reader through embedded context.
Translation:
They set up pillars of diamond and a canopy of coral;
Having constructed a ceiling of pearls and rubies,
They performed the wedding.
My people¹ performed my wedding.
With a sacred bracelet (kankana) on my wrist, the ritual of kaidare², and the showering of eternal sacred rice (sthirasese)³,
They wed me to the groom named Channamallikarjuna⁴.
Annotations:
¹ My people (emmavaru): This term is deliberately ambiguous. On one level, it refers to the community of Sharanas (devotees) at the Anubhava Mantapa (Hall of Experience), who witnessed and validated Akka's spiritual state. On a deeper, mystical level, it refers to her own perfected inner faculties—her purified senses, stable mind, and awakened consciousness—which collectively brought about her union with the divine.
² kaidare: A central ritual in a traditional Kannada wedding where the bride's parents pour water over the joined hands of the couple, symbolizing the act of "giving away" the bride. For Akka, this signifies the ultimate act of surrendering her individual self and ego to the divine groom.
³ sthirasese: Literally "stable sacred rice." These are turmeric-coated rice grains showered upon the couple as a blessing for a permanent, stable, and auspicious union. In this context, it symbolizes the eternal, unbreakable nature of her spiritual marriage, a stark contrast to the mortality of worldly relationships.
⁴ Channamallikarjuna: This is Akka Mahadevi's ankita, or signature name, for the divine, which she uses at the end of all her vachanas. While often associated with the deity Shiva, its Kannada etymology suggests "the Beautiful (Chenna) Lord (Arjuna) of the Hills (Malli/Male)." This name grounds the formless divine in the beauty and majesty of nature, a key aspect of her eco-spiritual vision. The entire pavilion of gems (emerald, diamond, coral) reinforces this connection between the divine and the natural world.
Justification:
The goal of this translation is educational. It provides a clean, readable primary text and then uses annotations to unpack the dense cultural, ritualistic, and philosophical layers embedded in the original Kannada. By explaining terms like emmavaru, kaidare, sthirasese, and the ankita, it bridges the gap between the 12th-century Sharana worldview and a modern, non-specialist reader, making the Vachana's profound meaning transparent through rich contextualization.
ಅನುವಾದ 5: ವಿದೇಶೀಕೃತ ಅನುವಾದ (Foreignizing Translation)
Objective: To produce a "Foreignizing Translation" that preserves the linguistic and cultural "otherness" of the original Kannada text, challenging the reader to engage with the text on its own terms rather than domesticating it into familiar English norms.
Translation:
A diamond kaṃba, a coral cappara they placed,
A mēlukaṭṭu of pearl and ruby they built,
The wedding, they performed,
My own people, my wedding they performed.
With a kaṅkaṇa, with kaidāre, with sthirasēse they blessed me,
To the groom, to the one called Cennamallikārjuna, they performed my wedding.
Justification:
This translation deliberately resists fluent domestication in favor of a "foreignizing" approach, aiming to give the English reader an authentic encounter with the source text's unique cultural and linguistic texture.
Lexical Retention: Core cultural and material terms are retained in Kannada (nelegattu, tōraṇa, kaṃba, cappara, mēlukaṭṭu). These words carry a specificity that "foundation," "archway," etc., cannot fully capture. Similarly, the ritual terms (kaṅkaṇa, kaidāre, sthirasēse) are kept, forcing the reader to confront their "otherness" rather than substituting them with familiar but inexact English equivalents. The ankita, Cennamallikārjuna, is also retained as an untranslatable proper name central to the Vachana's identity.
Syntactic Mimicry: The sentence structure attempts to follow the cadence of the original Kannada. The repetition of "my wedding they performed" and the final, emphatic placement of the groom's name reflect the source text's syntax.
Effect: The result is a text that does not read like a typical English poem. Instead, it challenges the reader, disrupts familiar reading patterns, and preserves the distinct cultural identity of the Vachana. Following the theory of Lawrence Venuti, this approach "sends the reader abroad" to experience the text in its own environment, rather than "bringing the author back home" into a comfortable English one.
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ